Ernest Bryll

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest Bryll
Ilustracja
Ernest Bryll
(Warszawa 2018)
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1935
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 marca 2024
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Ważne dzieła
  • Kolęda-nocka
  • Rzecz listopadowa
  • Wieczernik
  • Sztuka stosowana
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Nagrody

Nagroda im. W. Broniewskiego w dziedzinie poezji (1964), Nagroda II stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki (1965), Nagroda im. Stanisława Piętaka (1968), Nagroda II stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki (1973), Nagroda Miasta Warszawy (1973), Nagroda Narodowego Funduszu Kultury (1989), Nagroda im. Franciszka Karpińskiego (1998), Nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka (2003) Medal Daniela Gabriela Richarda za krzewienie rozwoju ludowej kultury Słowacji (2004), Nagroda im. Cypriana Norwida w kategorii „Literatura” (2009), Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2009), Medal Per Artem ad Deum (2021)

Strona internetowa
Marcin Styczeń i Ernest Bryll (2009)
Ernest Bryll w Nowej Rudzie (2010)

Ernest Włodzimierz Bryll (ur. 1 marca 1935 w Warszawie, zm. 16 marca 2024 tamże) – polski pisarz, poeta, autor tekstów piosenek, dziennikarz, tłumacz i krytyk filmowy, także dyplomata[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny chłopskiej wywodzącej się z Kujaw, znad jeziora Gopło[2]. Wychowywał się w Komorowie Starym[3] oraz w Gdyni. Ukończył II Liceum Ogólnokształcące w Gdyni[4], a następnie polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (1956)[5] oraz studium wiedzy filmowej przy Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Z uwagi na ojca w Armii Krajowej nie mógł pracować w dziennikarstwie, czego pragnął, w związku z czym zatrudnił się w elektrowni nr 11 w porcie gdyńskim oraz w Stoczni im. Komuny Paryskiej[2].

W 1948 przystąpił do Związku Młodzieży Wiejskiej i wraz z nim do Związku Młodzieży Polskiej, którego członkiem był do 1955[6]. W latach 60. został członkiem PZPR[7]. Po wprowadzeniu stanu wojennego wystąpił z partii[5].

Pierwszy tomik jego wierszy, Wigilie wariata, został wydany w 1958. Był członkiem redakcji pism społeczno-kulturalnych (m.in. w latach 1959–1960 we „Współczesności”). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Według Andrzeja Tadeusza Kijowskiego: „Dramatyczną twórczość Brylla liczni komentatorzy podzielili na dwa rodzaje. Na nurt, nazwijmy go: narodowo-patetyczny i na nurt religijno-sielankowy”[8]. Sztuki należące do tego ostatniego rodzaju: Po górach po chmurach, Na szkle malowane, Rumcajs czy Wieczernik określał Bryll mianem «śpiewogry».

W latach 1963–1967 zatrudniony był na stanowisku kierownika literackiego w Teatrze Telewizji. Przez kolejny rok zarządzał zespołem filmowym Kamera, a w latach 1970–1974 był kierownikiem w Teatrze Polskim w Warszawie. W latach 1974–1978 piastował stanowisko dyrektora Instytutu Kultury Polskiej w Londynie, a w latach 1991–1995 był ambasadorem Rzeczypospolitej w Irlandii[5].

Teksty piosenek pisał od 1965. Jego utwory wykonywały m.in. zespoły: 2 plus 1, Enigmatic, Pakt, Partita, Myslovitz, Skaldowie i Waganci oraz wokaliści: Michał Bajor, Stan Borys, Zofia i Zbigniew Framerowie, Halina Frąckowiak, Marek Grechuta, Jerzy Grunwald, Teresa Haremza, Edward Hulewicz, Leonard Jakubowski, Halina Kunicka, Bernard Ładysz, Urszula Narbut, Czesław Niemen, Daniel Olbrychski, Jerzy Połomski, Rudolf Poledniok, Krystyna Prońko, Łucja Prus, Danuta Rinn, Maryla Rodowicz, Andrzej Rybiński, Warren Schatz, Urszula Sipińska, Józef Sojka, Teresa Tutinas, Juliusz Wickiewicz, Adam Wojdak.

Wiele tekstów napisał do muzyki Katarzyny Gärtner. W 1968 wraz z Markiem Sartem założyli zespół Drumlersi. Marek Sart pisał dla niego muzykę, a Ernest Bryll – teksty.

Współpracował też z takimi kompozytorami, jak m.in.: Jerzy Derfel, Antoni Kopff, Włodzimierz Korcz, Janusz Kruk, Czesław Niemen i Andrzej Zieliński.

Od 2012 był pracownikiem Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej[9] (w tym w latach 2012–2018 jako kierownik Działu Literackiego).

Zmarł 16 marca 2024 w Warszawie w wieku 89 lat[10][11]. Pochowany na Nowym cmentarzu na Służewie w Warszawie[12].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był synem Stanisława i Heleny z Soboszyńskich[6]. Poślubił Małgorzatę Goraj[13], miał syna i dwie córki[14]. Mieszkał w Warszawie. Przez wiele lat mieszkał także w Otwocku, o czym często wspomina w swoich zapiskach[15].

Pozostałe informacje[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił w roli docenta Wojciecha Wieczorka w szóstym odcinku serialu telewizyjnego Tulipan[16].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Proza[edytuj | edytuj kod]

  • Studium, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1963
  • Ciotka, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1964
  • Gorzko, Gorzko..., Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1965
  • Ojciec, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa, 1965
  • Jałowiec, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa, 1965
  • Drugi niedzielny autobus, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa, 1969
  • Betlejem, Pelikan, Warszawa, 1987
  • O trzeciej nad ranem. Z Ernestem Bryllem o rodzinie, życiu, poezji i spotkaniach o trzeciej nad ranem rozmawia Izabela Górnicka-Zdziech, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa, 2009 (+ płyta CD)

Poezja[edytuj | edytuj kod]

  • Wigilie wariata, Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa, 1958
  • Autoportret z bykiem, Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa, 1960
  • Twarz nie odsłonięta, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1963
  • Sztuka stosowana, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1963
  • Mazowsze, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1967
  • Muszla, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1968
  • Fraszka na dzień dobry, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1969
  • Poezje wybrane, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1970
  • Zapiski, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1970
  • Piołunie piołunowy, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa, 1973
  • Dramaty i wiersze, Wydawnictwo Pax, Warszawa, 1973
  • Zwierzątko, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1975
  • Ta rzeka, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa 1977
  • Rok Polski, Wydawnictwo Pax, Warszawa, 1978
  • Wiersze Wybrane, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1978
  • A kto się odda w radość, Wydawnictwo Pax, Warszawa, 1980
  • Czasem spotykam siebie, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1981
  • Sadza, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa, 1982
  • Wiersze, Biblioteka Tygodnika Stanu Wojennego, Warszawa, 1983 (II obieg wydawniczy)
  • Pusta Noc, Wydawnictwo Pax, Warszawa, 1983
  • List, Nowa, Warszawa, 1985 (II obieg wydawniczy)
  • Gołąb pocztowy, Pokolenie, Warszawa, 1986 (II obieg wydawniczy)
  • Boże uchroń nas od nienawiści, CDN, Warszawa, 1985 (II obieg wydawniczy)
  • Adwent, Aneks, Londyn, 1986
  • Wiersze, Solidarność Walcząca, Łódź, 1987
  • Kropla w wodospadzie, Interart, Warszawa, 1995
  • Kto chce znać wiatr, Wydawnictwo Pax, Warszawa, 1996
  • Widziałem jak odchodzą z nas ci ludzie dobrzy, W Drodze, Poznań, 1996
  • Rok Polski 2000, edycja w drzeworytach Marka Jaromskiego, Biblioteka Śląska, Katowice, 2000
  • Kubek tajemny, Wydawnictwo Pax, Warszawa 2000
  • Golgota Jasnogórska, nakład numerowany 500 egzemplarzy, Paulinianum, Jasna Góra, Częstochowa, 2001, wyd. I bibliofilskie.
  • Golgota Jasnogórska, Paulinianum, Jasna Góra, Częstochowa, 2001, wyd II albumowe.
  • Nie proszę o wielkie znaki, Wydawnictwo Pax, Warszawa, 2002
  • Jezioro Kałuża, Adam Marszałek, Toruń, 2003
  • Na ganeczku snu, Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej Gaudium, Lublin, 2004
  • W ciepłym wnętrzu kolędy, Zysk i S-ka, Poznań, 2007
  • Wiośnin. Panna młodości, Zysk i S-ka, Poznań, 2008
  • Chrabąszcze, Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej Gaudium, Lublin, 2009
  • Pod wieżą zakochanych, Wydawnictwo Anagram, Warszawa, 2012
  • Ciągle za mało stary, Zysk i S-ka, Poznań, 2015
  • Zapiski. Wiersze publikowane w latach 1958–1996, Edycja Świętego Pawła / Instytut Literatury, Częstochowa – Kraków 2021
  • Szara godzina. Wiersze publikowane w latach 2000–2015, Edycja Świętego Pawła / Instytut Literatury, Częstochowa – Kraków 2021
  • Ma się ku wieczorowi. Wiersze niepublikowane z lat 2014–2020, Edycja Świętego Pawła / Instytut Literatury, Częstochowa – Kraków 2021

Dramaty, oratoria, musicale, sztuki telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

(daty wystawień lub publikacji)

  • Ballady lipieckie, 1967
  • Żołnierze, 1968
  • Rzecz Listopadowa, 1968
  • Kurdesz, 1968
  • Po górach po chmurach, 1969
  • Na szkle malowane, 1970
  • Kto ty jesteś, 1971
  • Wołaniem wołam cię, 1972
  • Zagrajcie nam dzisiaj..., 1973
  • Życie- jawą, 1974
  • Doświadczyński, 1978
  • Słowik, 1978
  • Ballada Łomżyńska, 1978
  • Kolęda Nocka, 1980
  • Wieczernik, 1984
  • Wieczernik, Krąg Warszawa 1988
  • Dybuk, KOS Warszawa 1988
  • Wieczernik, PAX Warszawa 1990
  • Tristan, 1996
  • Cyrano, 1997
  • A kto się odda w radość, 1998
  • Wołał nas Pan, 1999
  • Bo duszę ma nasz dom, 2004
  • Przejście przez morze, 2005
  • Jajokracja, 2007

Tłumaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Spadające Gwiazdy, Otia Ioseliani, ISKRY, Warszawa, 1969
  • Miodopój (VI-XII), wraz z Małgorzatą Goraj, PAX, Warszawa, 1978
  • Irlandzki tancerz (XII-XIX), wraz z Małgorzatą Goraj, PAX, Warszawa, 1981
  • Tain, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa, 1983
  • Historia Irlandii, wraz z Małgorzatą Goraj, Zysk i S-ka, Poznań, 1998
  • Doire Aniołów Pełne, wraz z Małgorzatą Goraj, W drodze, Poznań, 1998
  • Anthony Cronin, Koniec współczesnego świata, wraz z Małgorzatą Goraj, Motivex i Wydawnictwo Nakom, Poznań, 2003
  • Eire, wiersze irlandzkie VI-XIX wiek, wraz z Małgorzatą Goraj, ISC Sc & Biblioteka Telgte, Warszawa-Poznań, 2004
  • Prorok, Drzewo Babel, Warszawa, 2006
  • Al Pacino, Rozmawia Lawrence Grobel, wraz z Magdaleną Bryll, Wydawnictwo Axis Mundi, Warszawa, 2007

Nagrania dźwiękowe[edytuj | edytuj kod]

Najważniejsze piosenki[edytuj | edytuj kod]

  • Góry, chmury, doliny
  • Hej, baby, baby
  • Hej, kurniawa, kolęda
  • Kolibajka
  • Kołysanka matki
  • Miłości mojej mówię do widzenia
  • Na sianie
  • Nie zmogła go kula
  • Pieśń Kronika
  • Po górach, po chmurach
  • Psalm stojących w kolejce
  • Wołaniem wołam cię
  • Peggy Brown
  • Wszystkie koty w nocy czarne
  • A te skrzydła połamane

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bryll Ernest, [w:] Małgorzata Chmielewska, Leksykon polskich pisarzy muzycznych XX wieku, Wydawnictwo Polskie, 2008, ISBN 978-83-922684-2-0.
  2. a b Wojciech Koronkiewicz, Nie umiem być poetą. Ernest Bryll w rozmowie z Wojciechem Koronkiewiczem wspomina wyczyny Białoszewskiego i Broniewskiego, „Lampa”, nr 6/2004, s. 48–49, ISSN 1732-4661.
  3. Czesław Czapliński, Portret z historią: Ernest Bryll [online], czczaplinski.com [dostęp 2024-03-24].
  4. Bryll Ernest [online], Oficjalny serwis internetowy miasta Gdynia [dostęp 2022-05-22].
  5. a b c Ernest Bryll [online], Culture.pl [dostęp 2022-05-22].
  6. a b BRYLL Ernest [online], Polscy pisarze i badacze literatury XX i XXI wieku. Cyfrowy słownik biobibliograficzny [dostęp 2024-03-24].
  7. Janusz Maciejewski, Cenzura w Polsce w latach 1957–1980 i sposoby jej omijania przez pisarzy, w: „Napis”, Seria XV (2009), s. 333.
  8. Andrzej Tadeusz Kijowski: Bryll a sprawa polska. „Dialog”, nr 3, 1978 – przedruk cyfrowy salon24.pl. [dostęp 2024-03-21].
  9. Dział Literacki PISF – kto i za co odpowiada? [online], portalfilmowy.pl [dostęp 2015-11-02].
  10. Ernest Bryll nie żyje. Słynny poeta, pisarz i dziennikarz miał 89 lat [online], TVN24.pl, 17 marca 2024 [dostęp 2024-03-17].
  11. Nie żyje Ernest Bryll. Miał 89 lat [online], polsatnews.pl, 17 marca 2024 [dostęp 2024-03-17].
  12. Rozpoczęły się uroczystości pogrzebowe Ernesta Brylla [online], pap.pl, 25 marca 2024 [dostęp 2024-03-25].
  13. Moja żona Małgosia [online], Oficjalna strona Ernesta Brylla [dostęp 2020-09-19].
  14. Poety życiorys nieprosty: Zawsze Polska [online] [dostęp 2020-09-19].
  15. Dwa telegramy [online], Oficjalna Strona Ernesta Brylla [dostęp 2017-11-23].
  16. Tulipan w bazie filmpolski.pl
  17. „Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 3, 1967, s. 390.
  18. „Dziennik Polski”, rok XXIX, nr 172 (9145), s. 2.
  19. M.P. z 2006 r. nr 62, poz. 647
  20. To było wielkie zdarzenie w historii walki o wolność polskich mediów [online], prezydent.pl, 19 czerwca 2006 [dostęp 2011-03-29].
  21. Waldemar Żyszkiewicz, Prezydent i ludzie Tysola [online], „Tygodnik Solidarność”, 30 czerwca 2006 [dostęp 2011-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-11].
  22. Uchwała nr LVI/1664/2009 [online], BIP m. st. Warszawy, 28 maja 2009 [dostęp 2011-03-29].
  23. Galowy Wieczór Wydawców [online], ksiazka.net.pl, 14 maja 2010 [dostęp 2012-12-18].
  24. Gdynia ma 90 lat [online], gdynia.pl, 11 lutego 2016 [dostęp 2016-02-29].
  25. Laureaci 11. edycji Nagrody Literackiej m.st. Warszawy [online], kulturalna.warszawa.pl [dostęp 2018-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12].
  26. Festiwal Miasto Gwiazd [online], żyrardowskie.pl, 17 września 2018 [dostęp 2018-09-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-20].
  27. Laureaci [online], perartemaddeum.com [dostęp 2022-06-13].
  28. XXVI Gala Nagród im. Witolda Hulewicza [online], 20 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-05].
  29. Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości wręczony Ernestowi Bryllowi [online], prezydent.pl, 18 października 2023 [dostęp 2023-10-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]