Przejdź do zawartości

Lech Poznań

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
KKS Lech Poznań
KKS Lech Poznań SA
ilustracja
Pełna nazwa

KKS Lech Poznań Spółka Akcyjna

Przydomek

Kolejorz
Duma Wielkopolski
Poznańska Lokomotywa
Pyry

Maskotka

Para koziołków Gzub i Ejber

Barwy

       
niebiesko-białe

Data założenia

początek sierpnia 1920, przyjęcie do związku
19 marca 1922

Debiut w najwyższej lidze

14 marca 1948
Widzew Łódź – ZZK Poznań 4:3

Liga

Ekstraklasa

Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Siedziba

Poznań

Adres

ul. Bułgarska 17, 60-320 Poznań

Stadion

Enea Stadion

Sponsor techniczny

Macron

Właściciel

Piotr Rutkowski

Prezes

Karol Klimczak
Piotr Rutkowski

Trener

Niels Frederiksen

Asystent trenera

Sindre Tjelmeland
Dariusz Dudka
Hubert Wędzonka

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa
Wyjściowy skład w lipcu 2022
Jubileuszowe logo z okazji stulecia klubu
"Kocioł" - jedna z trybun Miejskiego Stadionu w Poznaniu w której zasiadają najwierniejsi kibice Lecha Poznań[1]
Feta po zdobyciu tytułu Mistrza Polski w sezonie 2014/15
Piłkarze Lecha świętujący mistrzostwo kraju w sezonie 2014/15
Piłkarze Lecha świętujący mistrzostwo kraju w sezonie 2014/15

KKS Lech Poznań SApolski klub piłkarski z siedzibą w Poznaniu, który występuje w Ekstraklasie. W swojej historii wywalczył 8 tytułów Mistrza Polski, 5 razy triumfował w rozgrywkach o Puchar Polski, 6 razy zdobywał Superpuchar Polski. Zajmuje 5. miejsce w tabeli wszech czasów ekstraklasy.

Klub jest najbardziej znany z osiągnięć piłki nożnej, lecz działał dawniej jako wielosekcyjny prowadząc m.in. sekcje boksu, brydża, gimnastyki, hokeja na trawie[a], kajakarstwa, kolarstwa, koszykówki[b], kręglarstwa klasycznego[c], lekkiej atletyki, łucznictwa, piłki ręcznej[d], podnoszenia ciężarów, pływania, siatkówki, strzelectwa, szachów[e], szermierki, tenisa stołowego, zapasów. Największe sukcesy sportowe odnosiła sekcja koszykówki mężczyzn, mająca na swoim koncie 11 tytułów mistrzowskich oraz 7 tytułów wicemistrzowskich notując również największe sukcesy w historii klubu na arenie międzynarodowej w postaci awansu do 1/2 finału Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych w sezonie 1958/59[2] oraz 1/4 finału tychże rozgrywek w sezonie 1989/90[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Muzeum Lecha Poznań.

Założony został w początkach sierpnia 1920 roku w miejscowości Dębiec (teren dzisiejszego Poznania) jako Lutnia Dębiec.

Pierwszym prezesem wybrano w 1920 roku Jana Nowaka (ur. 1902), skarbnikiem został Jan Dyzman (ur. 1904), a sekretarzem Leon Nowicki (ur. 1904) – wszyscy byli mieszkańcami Dębca. Wcześniejsze informacje jakoby Lech Poznań został założony w roku 1922 okazały się niepotwierdzone. W marcu 1922 klub został przyjęty do Poznańskiego ZOPN, ale nie miało to nic wspólnego z założeniem klubu. Wcześniej klub musiał zorganizować zebranie założycielskie, wybrać władze, przyjąć statut, spisać protokół, zatwierdzić statut i być wpisany do rejestru stowarzyszeń, dopiero później mógł ubiegać się o przyjęcie do związku.

Lech został założony jako Lutnia w sierpniu 1920. Potwierdzają ten fakt obchody siedmiolecia istnienia klubu, obchodzone w roku 1927, o czym donosi poznańska prasa[potrzebny przypis]. Co roku założenie klubu obchodzono właśnie w sierpniu, potwierdza to także najstarszy zachowany dyplom[potrzebny przypis]. W roku 1961 tę samą datę założenia klubu (1920) opublikował katowicki „Sport”[potrzebny przypis]. Monografia wydana na 50-lecie klubu, napisana w oparciu o relacje żyjących działaczy trzykrotnie podaje, że Lutnia została założona w roku 1920[potrzebny przypis]. 2 stycznia 1925 miejscowość Dębiec została przyłączona do miasta Poznania a klub zmienił swą nazwę z Towarzystwa Sportowego Liga Dębiec na Towarzystwo Sportowe Liga Poznań. Środowisko związane z klubem odwołuje się do dnia 19 marca 1922[potrzebny przypis], choć data ta nie figuruje w żadnym dokumencie ani artykule prasowym. Została ona określona hipotetycznie na podstawie komunikatu Poznańskiego OZPN, który ukazał się na łamach czasopisma Sport Polski[potrzebny przypis]. Nieprawdziwe jest twierdzenie, jakoby jeden z wiceprezesów klubu w 1962 roku ogłosił oficjalnie tę datę przed meczem z Łódzkim Klubem Sportowym[4]. Wówczas uznano, że Lech Poznań powstał we wrześniu 1922 na potrzeby uroczystej akademii i taką datę ogłoszono[potrzebny przypis]. Potwierdza ją książka Edmunda Pocholskiego wydana w roku 1962[potrzebny przypis]. Przez 65 lat istnienia klubu nigdy nie obchodzono uroczyście marca 1922 jako ważnego wydarzenia w jego dziejach[potrzebny przypis].

Od 1 maja 1930 działał jako Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego, pod patronatem Polskich Kolei Państwowych[potrzebny przypis]. 16 stycznia 1957 na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym klubu postanowiono nadać nową nazwę Klub Sportowy Lech Poznań[potrzebny przypis], następnie zmienioną 15 grudnia tego roku na Kolejowy Klub Sportowy Lech Poznań[potrzebny przypis]. 16 czerwca 1994 zostało zarejestrowane stowarzyszenie Poznański Klub Piłkarski Lech Poznań. Uchwałą Zarządu Kolejowego Klubu Sportowego „Lech” z dnia 20 czerwca tego roku sekcja piłki nożnej została przekazana temu stowarzyszeniu. Zarząd wyraził zgodę na kontynuowanie dalszych rozgrywek ligowych pod nazwą Poznański Klub Piłkarski „Lech” w Poznaniu[f]. Dnia 29 marca 1996 roku Nadzwyczajne Walne Zebranie KKS Lech podjęło uchwałę o rozwiązaniu stowarzyszenia kultury fizycznej Kolejowy Klub Sportowy „Lech” w Poznaniu na podstawie własnej uchwały[potrzebny przypis]. Nadzwyczajne Walne Zebranie KKS „Lech” podjęło także uchwałę o przekazaniu Poznańskiemu Klubowi Piłkarskiemu „Lech” w Poznaniu jako kontynuatorowi tradycji sportowych o kolejno brzmiących nazwach: Lutnia, TS Liga Dębiec, KPW, ZZK Kolejarz i KKS „Lech”: Sztandar KKS „Lech”, Logo klubowe KKS „Lech” oraz trofea i pamiątki zdobyte i otrzymane przez sekcję piłki nożnej KKS „Lech”[5].

W 1998 roku zmieniono nazwę klubu na Wielkopolski Klub Piłkarski Lech Poznań (w skrócie WKP Lech Poznań).

W wyniku przejęcia praw niematerialnych do marki i tradycji klubu piłkarskiego Lech od stowarzyszenia Wielkopolski Klub Piłkarski przez holding Amica, spółka sportowa Amica Sport SSA od 30 maja 2006 zmieniła nazwę na KKS Lech Poznań SA, a klub przystąpił do sezonu 2006/07 Ekstraklasy na licencji sportowej Amiki[6].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Polska Zdobyte trofea w rozgrywkach Polski (stan na: 09-07-2022)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 8 1983, 1984, 1990, 1992, 1993[g], 2010, 2015, 2022
II miejsce 3 2013, 2014, 2020
III miejsce 7 1949, 1950, 1978, 2009, 2017, 2018, 2023

Puchar
zdobywca 5 1982, 1984, 1988, 2004, 2009
finalista 6 1980, 2011, 2015, 2016, 2017, 2022

Superpuchar
zdobywca 6*
(rekord)
1990, 1992, 2004, 2009, 2015, 2016
finalista 4 1983, 1988, 2010, 2022

Sukcesy międzynarodowe:

Puchar Europy Mistrzów Krajowych / Liga Mistrzów:

Puchar Zdobywców Pucharów:

Puchar Miast Targowych / Puchar UEFA / Liga Europy:

Liga Konferencji Europy:

Pozostałe sukcesy:

Sukcesy regionalne:

Sukcesy drużyn młodzieżowych:

Sukcesy indywidualne:

Królowie strzelców (12 razy):

(3 razy) Teodor Anioła (1949, 1950, 1951)

(1 raz) Mirosław Okoński (1983)

(1 raz) Andrzej Juskowiak (1990)

(2 razy) Jerzy Podbrożny (1992, 1993)

(1 raz) Piotr Reiss (2007)

(1 raz) Robert Lewandowski (2010)

(1 raz) Artjoms Rudņevs (2012)

(1 raz) Marcin Robak (2017)

(1 raz) Christian Gytkjær (2020)

Władze klubu

[edytuj | edytuj kod]

Informacje korporacyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • Numer w Krajowym Rejestrze Sądowym: 0000116034
  • Prezes Zarządu: Karol Klimczak, Piotr Rutkowski
  • Dyrektor Sportowy: Tomasz Rząsa
  • Dyrektor Finansowy: Tomasz Kacprzycki
  • Szef Skautingu: Jacek Terpiłowski
  • Dyrektor Działu Organizacji i Bezpieczeństwa: Henryk Szlachetka
  • Dyrektor Sportowy Akademii: Marcin Wróbel
  • Wicedyrektor Szkolenia Akademii: Amilcar Carvalho
  • Dyrektor Handlowy: Marcin Wierzejewski
  • Dyrektor ds. Sprzedaży Biznesowej: Marcin Grotkiewicz
  • Rzecznik Prasowy: Maciej Henszel
  • Kierownik Działu Marketingu Wizerunkowego: Wojciech Terpiłowski
  • Kierownik Działu Marketingu Produktowego: Wiktor Bednarek

Sztab szkoleniowy i medyczny

[edytuj | edytuj kod]

Sztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2023/2024[7]

  • Trener: Mariusz Rumak
  • Asystenci trenera: Grzegorz Wojtkowiak, Rafał Janas
  • Trener bramkarzy: Maciej Borowski
  • Trenerzy przygotowania fizycznego: Karol Kikut, Antonin Čepek
  • Kierownik drużyny: Mariusz Skrzypczak
  • Analitycy: Hubert Wędzonka, Hubert Barański
  • Lekarze: Krzysztof Pawlaczyk, Paweł Cybulski, Damian Bartkiewicz
  • Fizjoterapeuci: Maciej Łopatka, Marcin Lis, Maciej Smuniewski, Paweł Tota
  • Specjalista od spraw suplementacji: Patryk Wiśniewski
  • Kucharz: Artur Dzierzbicki
  • Magazynier: Sławomir Mizgalski

Sponsorzy i partnerzy klubu

[edytuj | edytuj kod]
  • Sponsor strategiczny: Superbet
  • Sponsor główny: Kompania Piwowarska (marka Lech Pils)[8],
  • Sponsor techniczny: Macron[9], Stiga[10]
  • Partnerzy: Body Chief, Mascot Workwear, Autopay, Aztorin, Reoptis, Enea, AdShock
  • Patroni medialni: ESKA,
  • Partner medyczny: Rehasport
  • Oficjalny partner: miasto Poznań
  • Oficjalny przewoźnik: Centrum Turystyki Oskar[11]
  • Partner Akademii: Catapult,

Kalendarium

[edytuj | edytuj kod]
  • sierpień 1920 – założenie klubu Lutnia Dębiec w miejscowości Dębiec (obszar dzisiejszego Poznania) przez byłych członków KSMu, którzy chcieli stworzyć własną niezależną drużynę piłkarską. Założycielami klubu byli: Jan Nowak, Antoni Dyzman, Jan Dyzman, Leon Nowicki, Józef Magdziak, Kazimierz Zmuda, Stanisław Nowicki, Stefan Fiedler, Józef Gośliński, Leon Stachowski, Józef Blumreder i Jan Wojtek
  • marzec 1922 – przyjęcie klubu Lutnia Dębiec w poczet członków Poznańskiego Związku Okręgowego Piłki Nożnej
  • kwiecień 1922 – zmiana nazwy na Towarzystwo Sportowe Liga Dębiec
  • maj 1922 – TS Liga Dębiec rozegrało wyjazdowy mecz towarzyski z Uranią Starołęka, zakończony remisem 1:1
  • wrzesień 1922 – klub stał się dzierżawcą boiska przy ulicy Grzybowej na poznańskim Dębcu
  • 17 września 1922 – rozegrano mecz na boisku przy ul. Grzybowej, w towarzyskim spotkaniu Liga Dębiec zremisowała 1:1 z Spartą Poznań
  • 29 czerwca 1924 Liga Dębiec rozegrała pierwszy mecz w ramach rozgrywek C-klasy, pokonując Ruch Poznań 5:3, wynik tego meczu później zweryfikowano na walkower 3:0
  • styczeń 1925 – po przyłączeniu Dębca do Poznania zamieniono w nazwie Dębiec na Poznań i powstało Towarzystwo Sportowe Liga Poznań
  • sierpień 1927 – klub obchodził siedmiolecie swego istnienia
  • listopad 1927 – awans do klasy B
  • 1 maja 1930 – zmiana nazwy na Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Poznań Dworzec, po 3 latach skrócona do KS KPW Poznań, od tej chwili kolej stała się głównym „sponsorem” Lecha na 64 lata
  • 20 grudnia 1931 – awans do najlepszych drużyn z okręgu, czyli A-klasy, wcześniej w 1927 r. klub uzyskał promocję do B-klasy
  • 20 marca 1932 – pierwszy mecz w A-klasie, KPW zwyciężył Polonię Leszno wynikiem 3:2
  • 23 września 1934 – po wygaśnięciu umowy o dzierżawę boiska przy ul. Grzybowej poznaniacy przeprowadzili się na Stadion na Dębcu, gdzie swój pierwszy mecz rozegrali 23 września 1934 roku z rezerwami Warty Poznań, pokonując ją 4:0
  • 12 października 1937 w półfinale mistrzostw Polski juniorów w Katowicach KPW zremisował 0:0 z Wisłą Kraków, w powtórzonym meczu młodzi piłkarze KPW przegrywają w Krakowie 1:5
  • 1941 – w rozgrywanych w czasie II wojny światowej polskich mistrzostwach konspiracyjnych Poznania, drużyna dzielnicy Dębiec, w której występowali zawodnicy KS KPW zajęła pierwsze miejsce[h]
  • 14 marca 1945 – tuż po zakończeniu walk II wojny światowej w Poznaniu pierwszym reaktywowanym klubem w mieście był Lech, wtedy Kolejowy Klub Sportowy Poznań
  • 1946 – w rozgrywkach finałowych A-klasy, KKS odniósł najwyższe zwycięstwo w historii – rozgromił wówczas na Dębcu Polonię Poznań 18:2
  • 17 marca 1947 – kolejna zmiana nazwy – Klub Sportowy Związku Zawodowego Kolejarzy Poznań[12]
  • 1947 – walka o reaktywowaną ekstraklasę; KS ZZK zajął 4. miejsce (niepremiowane awansem) w bardzo silnej grupie I, ale złożył protest, który został uwzględniony w lutym 1948; KS ZZK razem z Widzewem Łódź został dokooptowany do składu ekstraklasy
  • 14 marca 1948 debiut Lecha w I lidze, w Łodzi poznaniacy przegrali z Widzewem 4:3
  • 1 maja 1949 – w drugim sezonie w ekstraklasie, klub zmienił nazwę na Zrzeszenie sportowe Kolejarz Poznań
  • 16 stycznia 1957 – pierwszy raz w nazwie klubu pojawiło się słowo „Lech” – Klub Sportowy Lech Poznań
  • 1957 – pierwsze pożegnanie z I ligą, w tamtym okresie o sile zespołu decydował przede wszystkim Teodor Anioła, zawodnik, który zdobył dla Lecha najwięcej bramek w historii – 139; był także trzykrotnym królem strzelców polskiej ligi (1949–1951) i przez dwa lata tworzył słynny tercet „ABC”, wraz z Edmundem Białasem i Henrykiem Czapczykiem
  • 15 grudnia 1957 – powrót do pierwszej powojennej nazwy – KKS – Kolejowy Klub Sportowy Lech Poznań
  • 1960 – powrót po 3 sezonach do ekstraklasy, jednak po 3 latach (1963) zespół został zdegradowany do II ligi, aż na 9 lat
  • 1 marca 1960 – katowicki "Sport" opublikował informację, że Lech Poznań został założony w 1920 roku
  • 1972 – pod wodzą Edmunda Białasa KKS powrócił do grona najlepszych drużyn w Polsce i został pobity rekord frekwencji na meczach Lecha – podczas meczu z Zawiszą Bydgoszcz (4:2) na Stadionie im. 22 lipca zasiadło 60 tys. widzów
  • październik 1976 – stanowisko I trenera obejmuje Jerzy Kopa, drużyna zajmowała wtedy ostatnie miejsce w tabeli, mając po 11 kolejkach zaledwie 2 zdobyte punkty, jednak po „Cudzie w Błażejewku” na półmetku rozgrywek była już przedostatnia, a ostatecznie zespół utrzymał się w lidze
  • 1978 – 3. miejsce w ekstraklasie i uzyskanie pierwszej możliwości występu w europejskich pucharach [i]
  • 13 września 1978 – pierwszy mecz Lecha w europejskich pucharach, w Duisburgu KKS przegrał z tamtejszą MSV, aż 5:0; w rewanżu na Stadionie im. 22 lipca Lech przegrał 2:5
  • grudzień 1979 – posadę trenera objął Wojciech Łazarek, który stworzył mistrzowską drużynę na początku lat 80.
  • 9 maja 1980 – Lech przegrał w finale Pucharu Polski w Częstochowie z Legią Warszawa 0:5
  • 23 sierpnia 1980 – po 12 latach budowy otwarcie Stadionu Miejskiego w Poznaniu, w meczu inauguracyjnym padł remis KKS Lech Poznań – Motor Lublin 1:1
  • 19 maja 1982 – Lech Poznań wygrał swój pierwszy Puchar Polski, we Wrocławiu pokonał Pogoń Szczecin 1:0
  • 1983/1984 – Lech zdobył dwa tytuły mistrzowskie i kolejny Puchar Polski, a na arenie europejskiej grał z Athletic Bilbao i Liverpoolem, jednak przegrał z każdą z nich w I fazie rozgrywek; do największych sław Lecha tamtych lat zaliczali się Piotr Mowlik, Hieronim Barczak, Józef Szewczyk, Józef Adamiec, Krzysztof Pawlak, Janusz Kupcewicz, Henryk Miłoszewicz oraz Mirosław Okoński
  • 1986 – pierwsze zwycięstwo w grupie rozgrywek Pucharu Lata.
  • 23 czerwca 1988 – w finale Pucharu Polski w Łodzi Lech po rzutach karnych (3:2) pokonał Legię Warszawa.
  • 26 października 1988 – Lech Poznań zremisował z FC Barceloną 1:1 na wyjeździe.
  • 9 listopada 1988 – Hiszpanie w rewanżu na Bułgarskiej pokonali Lecha dopiero po rzutach karnych.
  • 1990 – KKS zdobył swój trzeci tytuł mistrzowski i pierwszy Superpuchar Polski w dziejach oraz drugie zwycięstwo swojej grupy w Pucharze Lata.
  • 19 września 1990 – Lech pokonał Panathinaikos Ateny w Poznaniu 3:0, a w rewanżu w Atenach 2:1 i uzyskał awans do dalszej rundy.
  • 25 października 1990 – zwycięstwo na własnym stadionie z Olympique Marsylia 3:2, w meczu rewanżowym zespół wystąpił w drugim składzie po zatruciu pokarmowym i przegrywa 1:6.
  • 1992 – Lech Poznań po raz czwarty został najlepszą drużyną w kraju i zdobył kolejny Superpuchar Polski.
  • 1993 – Lech został piąty raz mistrzem Polski po unieważnieniu przez PZPN wybranych wyników ostatniej kolejki[g].
  • 16 czerwca 1994 – po 37 latach zmieniono nazwę na Poznański Klub Piłkarski Lech Poznań.
  • 9 lipca 1998 – jedenasta z kolei zmiana nazwy klubu – powstał Wielkopolski Klub Piłkarski Lech Poznań.
  • 2000 – po 28 latach Lech Poznań spadł z I ligi.
  • 23 marca 2002 – na 80-lecie istnienia klubu Lech wygrał z Tłokami Gorzyce 3:0.
  • 2002 – po 2 sezonach w II lidze zespół powrócił do I ligi.
  • 27 lipca 2003 – został rozegrany Puchar Lecha 2003, w meczu finałowym Maccabi Tel Awiw po rzutach karnych pokonało Málaga CF 5:4
  • 2003 – rozpoczęcie prac na Stadionie Miejskim, początkowo dobudowa brakującej trybuny, a następnie ze względu na organizację przez Polskę i Ukrainę Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012 modernizacja całego stadionu która zakończyła się we wrześniu 2010 roku.
  • 2004 – Czesław Michniewicz zdobył z drużyną Puchar Polski pokonując Legię Warszawa w dwumeczu finałowym 2:1 (wygrana 2:0 w Poznaniu i przegrana 0:1 w Warszawie) oraz Superpuchar Polski wygrywając z Wisłą Kraków w rzutach karnych
  • 30 maja 2006[j] – Połączenie KS Amica Wronki z WKP Lech Poznań. Powstał klub przekształcony własnościowo pod nazwą KKS Lech Poznań, który został zgłoszony do rozgrywek ligowych na licencji Amiki Wronki[13].
  • 17 marca 2007 – w meczu z okazji 85-lecia, Lech pokonał Koronę Kielce 3:0 dzięki bramkom Jakuba Wilka, Piotra Reissa i Przemysława Pitrego
  • 17 maja 2007 – Lech jako pierwsza drużyna w kraju uruchomiła swoją telewizję klubową
  • 2 października 2008 – Lech zwyciężył po dogrywce Austrię Wiedeń 4:2 w Poznaniu (w dwumeczu 5:4), czym zapewnia sobie awans do fazy grupowej Pucharu UEFA. We wcześniejszych rundach Lech wyeliminował Xəzər Lenkoran i Grasshopper Zurych.
  • 17 grudnia 2008 – Lech pokonał w Rotterdamie Feyenoord 1:0 i awansuje do III rundy Pucharu UEFA zajmując 3. miejsce w grupie.
  • 19 maja 2009 – po raz piąty w historii poznaniacy zdobyli Puchar Polski w piłce nożnej pokonując w finale Ruch Chorzów 1:0 na Stadionie Śląskim.
  • 25 lipca 2009 – Lech w rzutach karnych pokonał z Wisłą Kraków i po raz kolejny zdobył Superpuchar Polski.
Przejazd piłkarzy na Stary Rynek po zdobyciu mistrzowskiego tytułu w sezonie 2009/10.
Trener Jacek Zieliński oraz Puchar Mistrza Polski za sezon 2009/2010
  • 15 maja 2010 – Lech wygrał w Poznaniu 2:0 z Zagłębiem Lubin i po raz szósty w historii został mistrzem Polski.
  • 19 i 26 sierpnia 2010 – Lech wygrał dwumecz z Dniprem Dniepropetrowsk (na wyjeździe 1:0 po golu Manuela Arboledy, u siebie 0:0) i jako jedyny polski klub piłkarski wystąpił w europejskich pucharach w sezonie 2010/2011.
  • 27 sierpnia 2010 – w Monako rozlosowano grupy Ligi Europy – Lech trafił do grupy z Juventusem, Manchesterem City i Red Bull Salzburg.
  • 16 września 2010 – Lech zremisował z Juventusem 3:3 na Stado Olimpico w Turynie. Wszystkie trzy bramki dla poznańskiej drużyny zdobył Artjoms Rudņevs
  • 30 września 2010 – Lech Poznań pokonał Red Bull Salzburg 2:0. Gole dla Lecha zdobyli Manuel Arboleda i Sławomir Peszko.
  • 21 października 2010 – Lech poniósł porażkę z Manchesterem City 1:3. Honorowego gola dla Poznaniaków strzelił Joël Tshibamba
  • 4 listopada 2010 – Lech wygrał z Manchesterem City 3:1. Gole zdobyli Dimitrije Injac, Manuel Arboleda i Mateusz Możdżeń.
  • 1 grudnia 2010 – Lech po bramce Artjomsa Rudnevsa zremisował z Juventusem 1:1 zapewniając sobie awans do kolejnej fazy rozgrywek Ligi Europy 2010/2011.
  • 16 grudnia 2010 – Lech po bramce Semira Stilicia wygrał ostatni mecz w fazie grupowej Ligi Europy z Red Bullem Salzburg.
  • 17 grudnia 2010 – Lech w losowaniu par 1/16 finału Ligi Europy trafia na portugalski zespół SC Braga.
  • 17 lutego 2011 – Lech Poznań w 1/16 finału Ligi Europy dzięki bramce Artjomsa Rudnevsa pokonał w pierwszym meczu u siebie portugalski Sporting Braga 1:0. Był to pierwszy oficjalny mecz „Kolejorza” w 2011 roku.
  • 24 lutego 2011 – Lech Poznań został pokonany przez portugalski zespół Sporting Braga 0:2 i w rezultacie odpadł z rozgrywek Ligi Europy.
  • 24 lutego 2012 – José Mari Bakero został zwolniony z pozycji pierwszego trenera, z powodu niezadowalających wyników w Ekstraklasie.
  • 2 czerwca 2013 – Lech Poznań wygrał 2:0 z Koroną Kielce i po raz pierwszy w 91-letniej historii zajął 2.miejsce. W tym samym meczu padł 1000. gol dla Lecha na stadionie przy ul. Bułgarskiej. Strzelcem gola był Gergő Lovrencsics.
  • 2 maja 2015 – Lech przegrał 1:2 finał Pucharu Polski z Legią Warszawa
Feta na placu Mickiewicza, po zdobyciu Mistrzostwa Polski, 7 czerwca 2015[14]
  • 7 czerwca 2015 – Lech w Poznaniu remisuje z Wisłą Kraków i zdobywa po raz siódmy tytuł Mistrza Polski
  • 10 lipca 2015 – Lech w Poznaniu wygrywa 3:1 z Legią Warszawa, zdobywając po raz piąty Superpuchar Polski
  • 7 lipca 2016 – Lech w Warszawie wygrywa 4:1 z Legią Warszawa, zdobywając po raz szósty Superpuchar Polski
  • marzec 2017 – ukazała się książka "Lech Poznań – przemilczana prawda" która przyniosła ważne informacje na temat założenia klubu
  • 2 maja 2017 – Lech w Warszawie przegrywa po dogrywce 1:2 finał Pucharu Polski z Arką Gdynia
  • 26 września 2017 – reprezentant Lecha Poznań Karol Klimczak został wybrany przewodniczącym Rady Nadzorczej Ekstraklasa SA w kadencji 2017/18
  • początek sierpnia 2020 – upłynęło 100 lat od chwili założenia KKS Lech Poznań, pierwotnie pod nazwą Lutnia Dębiec, klub zignorował ten jubileusz
  • 1 października 2020 - Lech awansował do fazy grupowej Ligi Europy 2020/2021.
  • 10 grudnia 2020 - Lech poniósł porażkę 0:2 na własnym stadionie z Rangers F.C. i zajął 4. miejsce w grupie D Ligi Europy 2020/2021.
  • 27 stycznia 2021 - Piotr Rutkowski przejmuje pakiet większościowy akcji Lecha Poznań stając się właścicielem klubu.
  • 21 maja 2022 - Lech zdobywa po raz ósmy tytuł Mistrza Polski.
  • 12 lipca 2022 - Lech odpada w pierwszej rundzie kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów z mistrzem Azerbejdżanu Qarabağiem FK[15].
  • 15 sierpnia 2022 – Lech po wygraniu dwumeczu z luksemburskim F91 Dudelange awansuje do fazy grupowej Ligi Konferencji Europy 2022/2023[16].
  • 3 listopada 2022 – Lech awansuje do 1/16 finału Ligi Konferencji Europy 2022/2023, zajmując drugie miejsce w grupie za Villarrealem CF[17].
  • 23 lutego 2023 – Lech awansuje do 1/8 finału Ligi Konferencji Europy 2022/2023, wygrywając dwumecz z norweskim FK Bodø/Glimt[18].
  • 16 marca 2023 – Lech awansuje do ćwierćfinału Ligi Konferencji Europy 2022/2023, wygrywając dwumecz ze szwedzkim Djurgardens[19]
  • 20 kwietnia 2023 – Lech odpada w ćwierćfinale Ligi Konferencji Europy 2022/2023, przegrywając dwumecz z włoską Fiorentiną[20]

Źródła:[21][22]

Zmiany nazw

[edytuj | edytuj kod]
(sierpień 1920) Klub Sportowy Lutnia Dębiec
(kwiecień 1922) Towarzystwo Sportowe Liga Dębiec
(styczeń 1925) Towarzystwo Sportowe Liga Poznań
(1 maja 1930) Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Poznań Dworzec
(3 marca 1933) Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Poznań
(16 marca 1945) Kolejowy Klub Sportowy Poznań
(1 września 1948) Klub Sportowy Związku Zawodowego Kolejarzy Poznań
(1 maja 1949) Zrzeszenie Sportowe Kolejarz Poznań
(16 stycznia 1957) Klub Sportowy Lech Poznań
(15 grudnia 1957) Kolejowy Klub Sportowy Lech Poznań
(16 czerwca 1994) Poznański Klub Piłkarski Lech Poznań
(9 lipca 1998) Wielkopolski Klub Piłkarski Lech Poznań
(30 maja 2006) KKS Lech Poznań

Lech w Rankingu UEFA

[edytuj | edytuj kod]

Według stanu na 19 marca 2024 Lech Poznań zajmuje 86. miejsce w tym rankingu i jest najwyżej notowaną polską drużyną[23].

Udział w polskich rozgrywkach

[edytuj | edytuj kod]

Osiem razy zdobył mistrzostwo, trzy razy wicemistrzostwo i sześć razy zajął trzecie miejsce.

Lech zajmuje 5. miejsce w tabeli wszech czasów Ekstraklasy mając następujący bilans (stan na 18 marca 2024)[24]:

Bilans Lecha w Ekstraklasie[25]
Mecze Zwycięstwa Remisy Porażki Bramki + Bramki – Punkty
1843 755 508 580 2579 2117 2410

Lech w poszczególnych sezonach

[edytuj | edytuj kod]
Historia występów Lecha Poznań w rozgrywkach ligowych
Historia występów Lecha Poznań w rozgrywkach ligowych

Wyniki ze wszystkich sezonów Lecha[26]:

Sezon Rozgrywki ligowe Uwagi Puchar Polski
(rozgrywki centralne)
Rozgrywki europejskie
Liga Miejsce Puchar Etap
1922 klub nie uczestniczył w rozgrywkach mistrzowskich nie rozgrywano nie rozgrywano
1923
1924 IV C-klasa (Poznański OZPN; podokręg I)[27] 3/4 za Sokołem Wilda i Ruchem Poznań; pierwszy historyczny mecz 29 czerwca z Ruchem Poznań wygrany 5:3
1925 C-klasa (Poznański OZPN; grupa III) ? za Koroną Łazarz, dalsze miejsce nieustalone, grały także Dyskobolia Grodzisk, Jutrzenka, PKS i Unitas Wolsztyn
1926 C-klasa 1 2. miejsce w rozgrywkach półfinałowych o awans do B-klasy
1927 C-klasa 1 1. miejsce w rozgrywkach półfinałowych oraz 1. miejsce w rozgrywkach finałowych i awans do B-klasy nie rozgrywano
1928 III B-klasa (Poznański OZPN; gr. III)[28] 2/5 finał pucharu ABC
1929 B-klasa (Poznański OZPN; gr. II)[29] 2/6
1930 B-klasa 1 3. miejsce w fazie barażowej o awans do A-klasy, finał Pucharu ABC
1931 B-klasa (Poznański OZPN; gr. IV)[30] 1 1. miejsce w fazie barażowej i awans do A-klasy
1932 II A-klasa (Poznański OZPN)[31] 3/10 za Legią Poznań i Olimpią Poznań
1933 A-klasa (Poznański OZPN)[32] 2/10 za Legią Poznań
1934 A-klasa (Poznański OZPN)[33] 7/10 tylko jedna runda rozgrywek (bez rewanżów)
1935 A-klasa (Poznański OZPN)[34] 4/10 16 czerwca jedna z najwyższych porażek z HCP Poznań 4:12
1936 A-klasa (Poznański OZPN)[35] 7/10 w wyniku reorganizacji 8 najlepszych klubów tworzy ligę okręgową
1936/1937 Liga okręgowa (Poznański OZPN)[36] 3/8 za HCP Poznań i Legią Poznań
1937/1938 Liga okręgowa (Poznański OZPN)[37] 2/7 za Legią Poznań
1938/1939 Liga okręgowa (Poznański OZPN)[38] 2/7 za Legią Poznań
1940–1945 Rozgrywki zawieszone z powodu II wojny światowej.
1945 eliminacje do A-klasy Najwyższe zwycięstwo wyjazdowe: Polonia Leszno – Lech Poznań 1:11 (pierwszy mecz wyjazdowy w rozgrywkach)
Najwyższe zwycięstwo: Lech Poznań – Polonia Poznań 18:2 (półfinał)
1946 II A-klasa 2 Awans do Mistrzostw Polski 1947
2. miejsce po dodatkowym meczu o 1. miejsce z Wartą Poznań
Pierwsze derby Poznania pomiędzy Wartą a Lechem w oficjalnych rozgrywkach.
1947 MP Mistrzostwa Polski 10-12 4. miejsce w grupie eliminacyjnej, brak awansu do ścisłego finału, uzyskanie prawa do gry w Lidze w 1948
1948 I Liga 6/14 Pierwsze ekstraklasowe derby Poznania pomiędzy Wartą a Lechem.
Lech po raz pierwszy został najwyżej sklasyfikowanym klubem z Poznania i Wielkopolski.
1949 I liga brąz 3/12 Gol Teodor Anioła królem strzelców.
1950 I liga brąz 3/12 Gol Teodor Anioła królem strzelców.
Najwyższe zwycięstwo w Ekstraklasie:
27 sierpnia 1950: Lech Poznań – Szombierki Bytom 11:1
1951 I liga 8/12 Gol Teodor Anioła królem strzelców. I runda
1952 I liga 5/12 5. miejsce w Pucharze Zlotu Młodych Przodowników 1/16 finału
1953 I liga 7/12 nie rozgrywano
1954 I liga 5/11 I runda
1955 I liga 9/12 1/16 finału
1956 I liga 8/12 Runda eliminacyjna
1957 I liga  12/12 1/8 finału
1958 II II liga (gr. północna) 3/12 nie rozgrywano
1959 II liga (gr. północna) 2/12
1960 II liga (gr. północna)  1/12
1961 I I liga 10/12
1962 I liga 11/14 1/16 finału
1962/1963 I liga  14/14 1/4 finału
1963/1964 II II liga  15/16 1/8 finału
1964/1965 III Liga okręgowa (gr. poznańska) 1/15 Awans poprzez baraże. 1/16 finału
1965/1966 II II liga  14/16 1/16 finału
1966/1967 III III liga (gr. IV)  1/16 1/16 finału[39]
1967/1968 II II liga 4/16 1/2 finału[k]
1968/1969 II liga  16/16 1/16 finału
1969/1970 III III liga (gr. IV) 2/16
1970/1971 III liga (gr. IV)  1/16
1971/1972 II II liga  2/16
1972/1973 I I liga 12/14 1/16 finału
1973/1974 I liga 10/16 1/16 finału
1974/1975 I liga 9/16 1/4 finału
1975/1976 I liga 12/16 1/16 finału
1976/1977 I liga 14/16 1/2 finału Pucharu Ligi 1/8 finału
1977/1978 I liga brąz 3/16 1/2 finału
1978/1979 I liga 7/16 1/4 finału Puchar UEFA 1/32 finału
1979/1980 I liga 10/16 finał
1980/1981 I liga 8/16 1/16 finału
1981/1982 I liga 11/16 złoto zwycięstwo
1982/1983 I liga złoto 1/16 Gol Mirosław Okoński królem strzelców. 1/2 finału Puchar Zdobywców Pucharów 1/8 finału
1983/1984 I liga złoto 1/16 finał Superpucharu złoto zwycięstwo Puchar Europy 1/16 finału
1984/1985 I liga 4/16 1/4 finału Puchar Europy 1/16 finału
1985/1986 I liga 4/16 1/8 finału 2. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(inne języki).
Puchar UEFA 1/32 finału
1986/1987 I liga 7/16 1/16 finału 1. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(inne języki).
1987/1988 I liga 9/16 złoto zwycięstwo 4. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(inne języki).
1988/1989 I liga 6/16 finał Superpucharu 1/8 finału Puchar Zdobywców Pucharów 1/8 finału
1989/1990 I liga złoto 1/16 Gol Andrzej Juskowiak królem strzelców. 1/8 finału
1990/1991 I liga 6/16 złoto Superpuchar 1/8 finału 1. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(inne języki).
Puchar Europy 1/8 finału
1991/1992 I liga złoto 1/18 Gol Jerzy Podbrożny królem strzelców. 1/16 finału
1992/1993 I liga złoto 1/18 złoto Superpuchar
Piąty tytuł mistrzowski
1/16 finału Liga Mistrzów II runda
Wskutek anulowania wyników meczów ostatniej kolejki rozgrywek z udziałem Legii Warszawa i Łódzkiego KS, którym postawiono zarzuty o „niesportową postawę podczas rozgrywek”. Zobacz: niedziela cudów.
Gol Jerzy Podbrożny królem strzelców.
1993/1994 I liga 9/18 1/16 finału Liga Mistrzów II runda
1994/1995 I liga 6/18 1/2 finału
1995/1996 I liga 7/18 Tysięczny mecz w Ekstraklasie:
15 kwietnia 1996: Górnik Zabrze – Lech Poznań 2:2
1/8 finału
1996/1997 I liga 11/18 1/16 finału
1997/1998 I liga 10/18 1/4 finału
1998/1999 I liga 4/16 1/16 finału
1999/2000 I liga  16/16 1/8 finału Pucharu Ligi 1/8 finału Puchar UEFA I runda
2000/2001 II II liga 9/20 II runda Pucharu Ligi 1/16 finału
2001/2002 II liga  1/20 1/4 finału Pucharu Ligi 1/8 finału
2002/2003 I I liga 11/16 1/8 finału
2003/2004 I liga 6/14 złoto zwycięstwo
2004/2005 I liga 8/14 złoto Superpuchar 1/4 finału Puchar UEFA I runda kwalif.
2005/2006 I liga 6/16 Lech Poznań nie wystąpił o licencję na przyszły sezon i został przesunięty na ostatnie miejsce w tabeli. W sezonie 2006/2007 KKS Lech Poznań, w efekcie fuzji z Amiką Wronki, wystąpił z licencją tego klubu. 1/2 finału Puchar Intertoto II runda
2006/2007 I liga 6/16 Gol Piotr Reiss królem strzelców. 1/4 finału Puchar Intertoto II runda
1/4 finału Pucharu Ekstraklasy
2007/2008 I liga 4/16 faza grupowa Pucharu Ekstraklasy 1/16 finału
2008/2009 Ekstraklasa brąz 3/16 faza grupowa Pucharu Ekstraklasy złoto zwycięstwo Puchar UEFA 1/16 finału
2009/2010 Ekstraklasa złoto 1/16 złoto Superpuchar 1/16 finału Liga Europy Runda play-off
Gol Robert Lewandowski królem strzelców.
2010/2011 Ekstraklasa 5/16 finał Superpucharu finał Liga Mistrzów III runda kwalif.
Liga Europy 1/16 finału
2011/2012 Ekstraklasa 4/16 Gol Artjoms Rudņevs królem strzelców. 1/4 finału
2012/2013 Ekstraklasa srebro 2/16 1/16 finału Liga Europy III runda kwalif.
2013/2014 Ekstraklasa srebro 2/16 1/8 finału Liga Europy III runda kwalif.
2014/2015 Ekstraklasa złoto 1/16 finał Liga Europy III runda kwalif.
2015/2016 Ekstraklasa 7/16 złoto Superpuchar finał Liga Mistrzów III runda kwalif.
Liga Europy faza grupowa
2016/2017 Ekstraklasa brąz 3/16 złoto Superpuchar finał
Gol Marcin Robak królem strzelców.
2017/2018 Ekstraklasa brąz 3/16 1/16 finału Liga Europy III runda kwalif.
2018/2019 Ekstraklasa 8/16 1/16 finału Liga Europy III runda kwalif.
2019/2020 Ekstraklasa srebro 2/16 Gol Christian Gytkjær królem strzelców. 1/2 finału
2020/2021 Ekstraklasa 11/16 Pierwsze od 27 lat derby Poznania pomiędzy Wartą a Lechem 1/4 finału Liga Europy faza grupowa
2021/2022 Ekstraklasa złoto 1/18 finał
2022/2023 Ekstraklasa brąz 3/18 finał Superpucharu[40] 1/16 finału Liga Mistrzów I runda kwalif[15].
Liga Konferencji Europy 1/4 finału[41]
2023/2024 Ekstraklasa 5/18 1/4 finału Liga Konferencji Europy III runda kwalif[42].
Poziom ligowy Liczba sezonów Sezony
I (+ MP) 62 (+ 1) 1947-1957, 1961-1963, 1972-2000, 2002-
II 19 1932-1939, 1946, 1958-1960, 1963/1964, 1965/1966, 1967-1969, 1971/1972, 2000-2002
III 8 1928-1931, 1964/1965, 1966/1967, 1969-1971
IV 4 1924-1927

Obiekty

[edytuj | edytuj kod]
Stadion Miejski
  • Baza treningowa:
Stadion Miejski w Poznaniu: płyta główna oraz dwa boiska treningowe z naturalną trawą i dwa ze sztuczną nawierzchnią,
Stadion Główny we Wronkach: płyta główna oraz dwa boiska treningowe z naturalną trawą,
Ośrodek Szkoleniowy w Popowie: płyta główna, dwa boiska treningowe z naturalną trawą, pełnowymiarowe boisko ze sztuczną nawierzchnią oraz boisko typu Orlik z naturalną trawą.
  • Historyczne
(od 1922 do 1934) Boisko przy ulicy Grzybowej (24 rozegrane spotkania
(od 1934 do 1980) Stadion na Dębcu (358 rozegranych spotkań)
(od 1964 do 1971) Stadion Olimpii (23 rozegrane spotkania)
(od 1972 do 1980) Stadion Warty im. 22 lipca (122 rozegrane spotkania)
Stadion Miejski w Poznaniu – widok z trybun
Stadion Miejski w Poznaniu – widok z trybun

Kibice i rywalizacje

[edytuj | edytuj kod]

Wiara Lecha

[edytuj | edytuj kod]
Kibice Lecha Poznań podczas meczu w 2015 roku
Kibice wykonujący taniec tyłem do boiska

Stowarzyszenie „Wiara Lecha”[43]stowarzyszenie kibiców Lecha Poznań, powstałe w 2001, zarejestrowane sądownie w 2004. Jest oficjalnym reprezentantem kibiców Lecha Poznań oraz członkiem założycielem Ogólnopolskiego Związku Stowarzyszeń Kibiców. Posiada także własną drużynę piłkarską. Zajmuje się popularyzacją Lecha Poznań, promowaniem pozytywnych wzorców kibicowania, działaniem na rzecz bezpieczeństwa na meczach Lecha, kierowaniem ruchem kibicowskim oraz organizacją wyjazdów sympatyków Lecha na mecze rozgrywane poza Poznaniem. Podstawą współpracy stowarzyszenia z klubem jest umowa z KKS Lech Poznań, zawiązana w 2006, będąca kontynuacją podobnej umowy zawartej z WKP Lech Poznań. Prezesem Stowarzyszenia Wiara Lecha do 31 sierpnia 2009 roku był Jarosław Kiliński. Tego dnia na walnym zgromadzeniu członków prezesem został wybrany Krzysztof Markowicz. Pełni on jednocześnie funkcję pierwszego prezesa Ogólnopolskiego Związku Stowarzyszeń Kibiców.

26 sierpnia 2013 poznańskie Radio Merkury poinformowało, że członkowie stowarzyszenia podjęli decyzję o samorozwiązaniu organizacji z dniem 31 grudnia 2013[44].

Derby Poznania

[edytuj | edytuj kod]

Derbami Poznania zwykło określać się spotkania Lecha z Wartą, lecz te potyczki nie mają wielkiej tradycji. Przed II wojną światową w Poznaniu królowała Warta, zaś w latach 50. miano głównej drużyny w mieście przejął Lech, toteż nie było wielu okazji do spotkań obu klubów na najwyższych szczeblach rozgrywek. Pierwszy derbowy mecz pierwszoligowy między tymi zespołami odbył się w 1948. 20 września 2020, po 25 latach nieobecności Warty w najwyższej lidze, dwa poznańskie kluby ponownie spotkały się na boisku, Lech pokonał Wartę 1:0 po bramce z rzutu karnego w ostatniej minucie spotkania.

Lech miał okazję zagrać derby z jeszcze jedną poznańską drużyną, nieistniejącą już Olimpią Poznań. Do pierwszej potyczki między tymi klubami doszło w II lidze w 1959. Na pierwszoligowe derby między tymi zespołami trzeba było czekać do sezonu 1986/87, kiedy to drużyna Olimpii debiutowała w ekstraklasie. Ostatnie derbowe spotkanie odbyło się w sezonie 1994/95, ponieważ w następnym doszło do fuzji Olimpii z Lechią Gdańsk, wskutek czego powstała Lechia/Olimpia Gdańsk i tym samym skończyły się poznańskie derby między obiema ekipami.

Europejskie puchary

[edytuj | edytuj kod]
Lech Poznań vs Manchester City F.C., 4 listopada 2010

Pierwszy mecz w europejskich pucharach drużyna Lecha Poznań rozegrała 13 września 1978 roku w Duisburgu z tamtejszą MSV, przegrywając 5:0. Pierwsze zwycięstwo przyszło 4 lata później w spotkaniu z islandzkim Vestmannaeyja. Do historii klubu przeszły wygrane z Athletic Bilbao, Panathinaikosem Ateny czy Olympique Marsylia, jak i niezwykle zacięty pojedynek z FC Barceloną, przegrany dopiero w karnych. Przez lata piłkarze Kolejorza nie potrafili przejść dwóch przeciwników w rozgrywkach. Dopiero w 2008 w Pucharze UEFA zdołali przejść zwycięską drogę od I rundy eliminacyjnej do III rundy zasadniczej. W 2010 roku po wygranej w dwumeczu z Dnipro Dniepropietrowsk awansował do fazy grupowej Ligi Europejskiej, gdzie grał z takimi zespołami jak Juventus F.C. czy Manchester City i dotarł do trzeciej rundy.

W sezonie 2015/2016 jako Mistrz Polski Lech przystąpił do rywalizacji w rozgrywkach Ligi Mistrzów. W ramach drugiej rundy eliminacyjnej pokonał w dwumeczu Mistrza Bośni i Hercegowiny 3:0 (2:0 na wyjeździe). W III rundzie trafił na najwyżej notowane FC Basel i odpadł po dwóch porażkach (1:3 w Poznaniu oraz 0:1 na St. Jakob-Park). Zgodnie z regulaminem trafił do ostatniej fazy eliminacji Ligi Europy w której to wyeliminował Mistrza Węgier Videoton FC, wygrywając oba mecze (1:0 na wyjeździe oraz 3:0 na Inea Stadionie). W fazie grupowej ograł we Włoszech Fiorentinę 2:1 po golach Macieja Gajosa i Dawida Kownackiego, stając się tym samym pierwszą polską drużyną w historii tryumfującą na Półwyspie Apenińskim. W sezonie 2020/21 Lech przeszedł wszystkie rundy kwalifikacyjne i awansował do grupy Ligi Europy. W grupie D Lech zdobył tylko 3 punkty, pokonując u siebie 3:1 Standard Liège i zajął 4. miejsce.

Do gry w europejskich pucharach w sezonie 2022/2023 Lech przystąpił jako mistrz Polski. W pierwszej rundzie eliminacji Ligi Mistrzów, przegrał w dwumeczu 2:5 z Karabachem Agdam i odpadł z walki o fazę grupową tychże rozgrywek[15]. Swoją grę kontynuował w eliminacjach Ligi Konferencji Europy po których awansowali do fazy grupowej tych rozgrywek dzięki pokonaniu odpowiednio w drugiej, trzeciej i czwartej rundzie Dinamo Batumi, Vikingura Rejkjawik i Dudelange. W grupie C Lech trafił na Villarreal, Hapoel Beer Sheva i Austrię Wiedeń, mistrz Polski zgromadził 9 punktów i zajął 2. miejsce w grupie. W fazie pucharowej drużyna Lecha pokonała w dwumeczu Bodo/Glimt i Djurgardens. Przygoda z europejskimi pucharami w sezonie 2022/2023 zakończyła się w ćwierćfinale po porażce w dwumeczu z Fiorentiną 6:4 (przegrał 1:4 u siebie i wygrał 2:3 na wyjeździe). Nadzieje na podobnie dobry wynik w sezonie 2023/2024 zostały pogrzebane sensacyjną porażką Kolejorza ze słowackim klubem Spartak Trnawa w trzeciej rundzie eliminacji Ligi Konferencji Europy UEFA[45].

Do sukcesów należy dodać dwa zwycięstwa w grupach w Pucharze Lata, w 1986 i 1990. Część meczów rozegrano w ramach promocji klubu na boiskach wielkopolskich miast: Szamotuł, Śremu i Wrześni. Po zmianie formuły rozgrywek i nazwy na Puchar Intertoto, lechici nie odnieśli sukcesów.

Puchar Polski

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Lech Poznań w Pucharze Polski.

Lech debiutował w Pucharze Polski spotkaniem z Pomorzaninem Toruń w sezonie 1950/51, przegrywając 1:0. Pierwszy znaczący sukces uzyskała druga drużyna Lecha, kiedy to w edycji 1967/68 doszła do półfinału, a na jej drodze stanął Górnik Zabrze. Dwanaście lat później poznański zespół zmierzył się w częstochowskim finale z warszawską Legią. Mecz został zapamiętany przez kibiców nie tylko z rozmiarów porażki, aż 5:0, ale również z agresywności walk toczonych pomiędzy wrogimi fanami na mieście i na stadionie. W sezonie 1981/82 na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu Lech sięgnął po Puchar Polski pokonując Pogoń Szczecin 1:0. Po dwóch latach udało powtórzyć sukces. Tym razem lechici zwyciężyli w Warszawie z Wisłą Kraków 3:0.

W 1988 Lech zdobył trofeum w Łodzi, rewanżując się Legii w karnych. W edycji 1994/95 Lech był blisko dotarcia do finału, jednak musiał uznać wyższość piłkarzy GKS-u Katowice podczas serii rzutów karnych. Po 9 latach poznaniacy, po pokonaniu w dwumeczu Legii, znowu mogli się cieszyć ze zwycięstwa w Pucharze Polski. W finale na Stadionie Śląskim w sezonie 2008/09 lechici pokonali 1:0 chorzowski Ruch, zdobywając tym samym piąty w historii Puchar Polski. Dwa lata później Lech był po raz drugi finalistą Pucharu, na drodze jego stanęła Legia Warszawa. Lech ostatecznie przegrał w karnych 4:5, po 90 minutach był remis 1:1. W sezonie 2014/15 na Stadionie Narodowym Lech kolejny raz przegrał finał z Legią (1:2). Lech Poznań w sezonie 2015/16 po raz drugi z rzędu przegrał finał z Legią Warszawa (0:1). Sezon 2016/17 to trzeci z rzędu przegrany finał Pucharu Polski, Kolejorz uległ Arce Gdynia (1:2).

W sezonie 2017/2018 Lech odpadł na poziomie 1/16 finału przegrywając z Pogonią Szczecin 3:0. Sezon 2018/2019 to kolejna porażka w tym samym etapie tym razem z Rakowem Częstochowa wynikiem 1:0. Kolejny sezon przyniósł lepszy rezultat czyli awans do półfinału gdzie nadeszła niestety porażka z Lechią Gdańsk po rzutach karnych. Sezon 2020/2021 to znowu porażka z Rakowem Częstochowa tym razem na etapie ćwierćfinału wynikiem 2:0.

Numery zastrzeżone

[edytuj | edytuj kod]
Nr Poz. Piłkarz
12 Polska kibice klubu (12 zawodnik)

Obecny skład

[edytuj | edytuj kod]
Stan na 21 października 2024[7]
Nr Poz. Piłkarz
2 OB Portugalia Joel Pereira
3 OB Szwecja Alex Douglas
5 OB Szwecja Elias Andersson
7 PO Portugalia Afonso Sousa
8 PO Ali Gholizadeh
9 NA Szwecja Mikael Ishak (kapitan)
10 PO Szwecja Patrik Wålemark (wypożyczony z Feyenoord)
11 PO Finlandia Daniel Håkans
15 OB Polska Michał Gurgul
16 OB Chorwacja Antonio Milić
17 NA Polska Filip Szymczak
18 OB Polska Bartosz Salamon
19 NA Norwegia Bryan Fiabema
20 OB Stany Zjednoczone Ian Hoffmann
21 PO Bośnia i Hercegowina Dino Hotić
Nr Poz. Piłkarz
22 PO Polska Radosław Murawski
24 PO Polska Filip Jagiełło
25 OB Szwecja Filip Dagerstål
28 OB Polska Filip Borowski
31 BR Polska Mateusz Mędrala
35 BR Polska Filip Bednarek
41 BR Polska Bartosz Mrozek
43 PO Polska Antoni Kozubal
50 PO Wybrzeże Kości Słoniowej Adriel Ba Loua
54 PO Polska Filip Wilak
55 OB Polska Maksymilian Pingot
56 PO Polska Kornel Lisman

Piłkarze wypożyczeni do innych klubów

[edytuj | edytuj kod]
Stan na 22 sierpnia 2024
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Polska Krzysztof Bąkowski (w Stali Rzeszów do 30.06.2025)
3 PO Polska Ksawery Kukułka (w Wiśle Płock do 30.06.2025)
23 PO Polska Maksymilian Dziuba (w GKS Tychy do 30.06.2025)|
23 BR Polska Mateusz Pruchniewski (w Pogoni Siedlce do 30.06.2025)
70 OB Polska Bartosz Tomaszewski (w Stali Stalowa Wola do 30.06.2025)
74 PO Polska Jakub Antczak (w GKS Katowice do 30.06.2025)

Rekordy i statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Najwyższe zwycięstwa w ekstraklasie

[edytuj | edytuj kod]

Jubileuszowe mecze w ekstraklasie

[edytuj | edytuj kod]
  • 1. mecz – 14 marca 1948 – Widzew ŁódźLech Poznań (4:3)
  • 100. mecz – 19 października 1952 – Lech PoznańLechia Gdańsk (6:0)
  • 500. mecz – 23 lutego 1980 – Lech PoznańGKS Katowice (1:0)
  • 750. mecz – 11 czerwca 1988 – Lech PoznańWidzew Łódź (2:0)
  • 1000. mecz – 15 kwietnia 1996 – Górnik ZabrzeLech Poznań (2:2)

Jubileuszowe gole w ekstraklasie

[edytuj | edytuj kod]

Największa liczba meczów w barwach Lecha

[edytuj | edytuj kod]
Piotr Reiss
Lp. Zawodnik Mecze
1. Polska Hieronim Barczak 435
2. Polska Piotr Reiss 403
3. Polska Marek Rzepka 328
Polska Waldemar Kryger
5. Polska Bartosz Bosacki 320
6. Polska Teodor Napierała 300
7. Polska Damian Łukasik 298
8. Polska Dariusz Skrzypczak 296
9. Polska Józef Szewczyk 281
Polska Krzysztof Pawlak
11. Polska Łukasz Trałka 274
12. Polska Czesław Jakołcewicz 261
Lp. Zawodnik Mecze
13. Polska Dariusz Kofnyt 250
14. Polska Zygfryd Słoma 246
Polska Teodor Anioła
16. Polska Mirosław Okoński 243
17. Polska Krzysztof Kotorowski 239
18. Polska Jarosław Araszkiewicz 224
19. Polska Mariusz Niewiadomski 222
Polska Mirosław Trzeciak
21. Polska Krzysztof Piskuła 220
22. Polska Ryszard Szpakowski 217
23. Bośnia i Hercegowina Polska Jasmin Burić 210
24. Polska Marcin Kamiński 208

Najlepsi strzelcy klubu w poszczególnych sezonach

[edytuj | edytuj kod]
Robert Lewandowski w barwach Lecha w 2009 r.
Bramki Zawodnik Sezony
25 Polska Jerzy Podbrożny 1993
24 Dania Christian Gytkjær 2020
22 Łotwa Artjoms Rudņevs 2012
20 Polska Teodor Anioła 1949, 1950, 1951
Polska Jerzy Podbrożny 1992
Polska Łukasz Teodorczyk 2014
19 Dania Christian Gytkjær 2018
18 Polska Andrzej Juskowiak 1990
Polska Robert Lewandowski 2010
Polska Marcin Robak 2017
Szwecja Mikael Ishak 2022
15 Polska Mirosław Okoński 1983[l]
Polska Jacek Dembiński 1995
Polska Piotr Reiss 2007
14 Polska Łucjan Gojny 1961
Polska Piotr Prabucki 1996
Polska Robert Lewandowski 2009
Bramki Zawodnik Sezony
13 Polska Teodor Anioła 1953, 1956, 1957
Polska Mirosław Okoński 1985
Polska Piotr Reiss 2004
Finlandia Kasper Hämäläinen 2015
12 Polska Teodor Anioła 1948
Polska Roman Jakóbczak 1975
Polska Mirosław Okoński 1986
Polska Piotr Reiss 1997, 1999
Peru Hernán Rengifo 2008
Dania Christian Gytkjær 2019
Szwecja Mikael Ishak 2021
11 Polska Teodor Anioła 1954
Polska Bogusław Pachelski 1989
Polska Piotr Reiss 1998, 2006
Łotwa Artjoms Rudņevs 2011
Polska Bartosz Ślusarski 2013

Trenerzy Lecha

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Lecha Poznań.

Lista obejmuje zmiany trenerów spowodowane zawieszeniem pierwszego trenera przez władze ligi, kiedy to w zastępstwie zawieszonego trenera zespołem kierował asystent. Zawiera liczne poprawki względem zestawienia ze strony klubowej, które są oparte na publikacjach wymienionych w bibliografii u dołu strony.

Jerzy Kopa – trener klubu w latach 1976-78, 1978-79, 1989-90, 1990-91, 1998
Wojciech Łazarek – trener klubu w latach 1980-84
Czesław Michniewicz – trener klubu w latach 2003-06
Franciszek Smuda – trener klubu w latach 2006-09
Jacek Zieliński – trener klubu w latach 2009-10
José Mari Bakero – trener klubu w latach 2010-12
Mariusz Rumak – trener klubu w latach 2012-14 i 2023-24
Maciej Skorża – trener klubu w latach 2014-15 i 2021-22
Jan Urban – trener klubu w latach 2015-16
Adam Nawałka – trener klubu w latach 2018-19
Dariusz Żuraw – trener klubu w latach 2018, 2019-20, 2020-21
Niels Frederiksen – trener klubu od 2024
Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
1. Stanisław Kwiatkowski 01.1932 10.05.1938
2. A. Klemens Pawlak 11.05.1938 08.1939
3. Franciszek Bródka 07.1945 15.08.1946
4. Czechosłowacja Pavel Lovas 15.08.1946 31.03.1947
5. Franciszek Bródka 01.04.1947 05.1948
6. Francja Marcel Demunyck 06.1948 28.02.1949
7. Antoni Böttcher 01.03.1949 31.12.1949
8. Artur Walter 01.01.1950 31.05.1950
9. Antoni Böttcher 01.06.1950 31.07.1950
10. Antoni Böttcher
Franciszek Bródka
01.08.1950 08.06.1951
11. Mieczysław Balcer 08.06.1951 31.12.1952
12. Artur Woźniak 01.01.1953 31.07.1953
13. Edmund Białas 01.08.1953 31.12.1953
14. Mieczysław Tarka 01.01.1954 20.05.1957
15. Edmund Białas 21.05.1957 31.07.1957
16. Republika Czechosłowacka (1948–1960) Wilhelm Lugr 01.08.1957 30.11.1958
17. Henryk Czapczyk 01.12.1959 10.09.1961
18. Mieczysław Tarka 10.09.1961 15.11.1962
19. Zygfryd Słoma 16.11.1962 30.06.1963
20. Edward Drabiński 01.08.1963 14.04.1964
21. Henryk Czapczyk 15.04.1964 15.06.1964
22. Zygfryd Słoma 16.07.1964 05.09.1965
23. Edmund Białas 12.09.1965 10.05.1966
24. Edward Brzozowski 10.05.1966 03.07.1966
25. Edmund Białas 04.07.1966 10.10.1966
26. Mieczysław Tarka 10.10.1966 31.12.1968
27. Edmund Białas 01.09.1969 30.06.1972
28. Edmund Białas
Mieczysław Chudziak
01.07.1972 16.08.1972
29. Augustyn Dziwisz 16.08.1972 06.04.1973
30. Janusz Pekowski 07.04.1973 30.06.1975
31. Aleksander Hradecki 01.07.1975 31.03.1976
32. Mieczysław Chudziak
Edmund Białas
01.04.1976 15.09.1976
33. Mieczysław Chudziak 16.09.1976 30.09.1976
34. Wojciech Wąsikiewicz 01.10.1976 05.10.1976
35. Jerzy Kopa 01.10.1976 25.08.1978
36. Roman Łoś 26.08.1978 26.08.1978
37. Jerzy Kopa 27.08.1978 20.10.1979
38. Roman Łoś 20.10.1979 31.12.1979
39. Wojciech Łazarek 01.01.1980 31.12.1984
40. Leszek Jezierski
Jacek Machciński
01.01.1985 25.05.1985
41. Włodzimierz Jakubowski 27.05.1985 30.11.1986
42. Bronisław Waligóra 01.12.1986 08.05.1987
43. Jerzy Kasalik
Teodor Napierała
09.05.1987 23.05.1987
44. Bronisław Waligóra 24.05.1987 31.08.1987
45. Jerzy Kasalik
Teodor Napierała
05.09.1987 05.09.1987
46. Grzegorz Szerszenowicz 07.09.1987 30.06.1988
47. Henryk Apostel 01.06.1988 30.11.1988
48. Polska Andrzej Strugarek 12.12.1988 22.08.1989
49. Polska Jerzy Kopa
Polska Andrzej Strugarek
22.08.1989 19.09.1990
50. Polska Andrzej Strugarek 20.09.1990 01.10.1990
51. Polska Jerzy Kopa
Polska Andrzej Strugarek
02.10.1990 05.05.1991
52. Polska Andrzej Strugarek 06.05.1991 19.05.1991
53. Polska Henryk Apostel 20.05.1991 05.04.1993
54. Polska Roman Jakóbczak 06.04.1993 19.11.1993
55. Polska Jan Stępczak 20.11.1993 18.03.1994
56. Polska Ryszard Matłoka 19.03.1994 19.03.1994
57. Polska Jan Stępczak 20.03.1994 30.06.1994
58. Polska Romuald Szukiełowicz 01.07.1994 30.06.1995
59. Polska Zbigniew Franiak 01.07.1995 09.05.1996
60. Polska Remigiusz Marchlewicz 09.05.1996 30.06.1996
61. Polska Ryszard Polak 01.07.1996 15.05.1997
62. Polska Remigiusz Marchlewicz 16.05.1997 30.06.1997
63. Polska Krzysztof Pawlak 01.07.1997 18.03.1998
64. Polska Remigiusz Marchlewicz 18.03.1998 23.03.1998
65. Polska Jerzy Kopa 24.03.1998 29.04.1998
66. Polska Remigiusz Marchlewicz 29.04.1998 16.05.1998
67. Polska Adam Topolski 17.05.1998 05.09.1999
68. Polska Marian Kurowski 09.09.1999 09.04.2000
69. Polska Zbigniew Franiak 10.04.2000 17.04.2000
70. Polska Wojciech Wąsikiewicz 17.04.2000 28.05.2000
71. Austria Adolf Pinter 29.05.2000 28.08.2000
72. Polska Adam Topolski 29.08.2000 01.04.2001
73. Polska Bogusław Baniak 02.04.2001 28.09.2002
74. Polska Czesław Jakołcewicz 29.09.2002 26.11.2002
75. Czechy Bohumil Páník 26.11.2002 30.06.2003
76. Czechy Libor Pala 30.06.2003 14.09.2003
77. Polska Czesław Michniewicz 14.09.2003 30.06.2006
78. Polska Franciszek Smuda 30.06.2006 04.06.2009
79. Polska Jacek Zieliński 05.06.2009 23.09.2010
80. Polska Ryszard Kuźma 24.09.2010 03.10.2010
81. Polska Jacek Zieliński 04.10.2010 03.11.2010
82. Hiszpania José Mari Bakero 03.11.2010 25.02.2012
83. Polska Mariusz Rumak 25.02.2012 12.08.2014
84. Polska Krzysztof Chrobak 12.08.2014 31.08.2014
85. Polska Maciej Skorża 01.09.2014 12.10.2015
86. Polska Jan Urban 12.10.2015 29.08.2016
87. Chorwacja Nenad Bjelica 30.08.2016 09.03.2017
88. Austria Rene Poms 10.03.2017 10.03.2017
89. Chorwacja Nenad Bjelica 11.03.2017 30.09.2017
90. Austria Rene Poms 01.10.2017 13.10.2017
91. Chorwacja Nenad Bjelica 14.10.2017 09.12.2017
92. Austria Rene Poms 10.12.2017 13.12.2017
93. Chorwacja Nenad Bjelica 14.12.2017 10.05.2018
94. Polska Jarosław Araszkiewicz
Polska Tomasz Rząsa
Polska Rafał Ulatowski
10.05.2018 20.05.2018
95. Serbia Ivan Đurđević 21.05.2018 04.11.2018
96. Polska Dariusz Żuraw 05.11.2018 25.11.2018
97. Polska Adam Nawałka 25.11.2018 31.03.2019
98. Polska Dariusz Żuraw 31.03.2019 08.06.2020
99. Polska Karol Bartkowiak
Polska Dariusz Skrzypczak
09.06.2020 09.06.2020
100. Polska Dariusz Żuraw 10.06.2020 06.04.2021[47]
101. Polska Janusz Góra 07.04.2021 11.04.2021
102. Polska Maciej Skorża 12.04.2021 06.06.2022
103. Holandia John van den Brom 15.06.2022 17.12.2023
104. Polska Mariusz Rumak 17.12.2023 30.06.2024
105. Dania Niels Frederiksen 01.07.2024 obecnie

Prezesi Lecha

[edytuj | edytuj kod]

Źródło[48]

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
1. Jan Nowak 08.1920 04.1922
2. Leon Nowicki 05.1922 07.1922
3. Antoni Stachowski 07.1922 01.1924
4. Leon Nowicki 09.1925 03.1926
5. Stanisław Dereziński 04.1926 04.1930
6. Edmund Nowakowski 05.1930 07.1933
7. Józef Chrobak 07.1933 12.01.1935
8. Wojciech Pater 12.01.1935 01.1936
9. Michał Małaczyński 01.1936 01.1938
10. Włodzimierz Gorzecki 01.1938 09.1939
11. Józef Chrobak 16.03.1945 23.06.1945
12. Tadeusz Zawiślak 23.06.1945 12.1946
13. Stanisław Nawrocki 12.1946 09.01.1948
14. Tadeusz Bronowski 09.01.1948 02.1951
15. Jan Szafrański 02.1951 05.1954
16. Franciszek Ciastko 05.1954 12.1954
17. Tadeusz Bronowski 12.1954 12.1956
18. Tadeusz Wrona 12.1956 12.1958
Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
19. Zygmunt Sobczak 17.02.1959 12.02.1962
20. Wacław Drab 12.02.1962 21.09.1975
21. Mirosław Sadowski 27.10.1975 11.1977
22. Stanisław Chełstowski 11.1977 01.08.1978
23. Mirosław Sadowski 01.08.1978 11.1979
24. Stanisław Stachnik 11.1979 06.03.1980
25. Polska Bogdan Zeidler 06.03.1980 15.02.1991
26. Polska Jerzy Borowiak 15.02.1991 01.10.1993
27. Polska Jan Grodziski 27.11.1993 29.03.1994
28. Polska Ryszard Dolata 29.03.1994 18.06.1998
29. Polska Jakub A. Grajewski 18.06.1998 11.12.1998
30. Polska Ryszard Dolata 11.12.1998 07.07.1999
31. Polska Stanisław Butka 07.07.1999 02.06.2000
32. Polska Radosław Majchrzak 02.06.2000 09.05.2006
33. Polska Andrzej Kadziński 09.05.2006 31.10.2011
34. Polska Karol Klimczak 01.11.2011 01.01.2021
35. Polska Karol Klimczak Polska i Piotr Rutkowski 01.01.2021 nadal

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sekcja hokeja na trawie zdobyła siedem tytułów Mistrza Polski (1977, 1978, 1984, 1985, 1986, 1987, 1989) i dwa razy drugie miejsce (1979 i 1988) oraz tytuł Mistrza Polski w hali (1989) i trzy razy srebrny medal (1976, 1997, 2000).
  2. Sekcja koszykówki kobiet zdobyła tytuł Mistrza Polski (1957) i trzykrotnie tytuł wicemistrzowski (1955, 1956, 1990).
  3. Sekcja kręglarska mężczyzn zdobyła tytuł Drużynowego Mistrza Polski (1989) i dziewięć razy zajęła drugie miejsce (1976, 1978, 1984, 1991, 1993, 1994, 1997, 1998, 1999) Sekcja kręglarska kobiet zdobyła tytuł Mistrza Polski w latach (1977, 1979) oraz dwukrotnie tytuł wicemistrzyń Polski (1978, 1980).
  4. Sekcja piłki ręcznej zdobyła trzy tytuły Mistrza Polski (1937, 1938, 1946) i dwa razy drugie miejsce (1935 i 1947).
  5. Sekcja szachów triumfowała w Drużynowych Mistrzostwach Polski w (1987) oraz w Drużynowych Mistrzostwach Polski w szachach błyskawicznych zdobyła złoty medal (1984) i dwukrotnie srebrny (1970, 1991).
  6. Nadzwyczajne Walne Zebranie KKS „Lech” podjęło uchwałę o przekazaniu Poznańskiemu Klubowi Piłkarskiemu „Lech” w Poznaniu jako kontynuatorowi tradycji sportowych o kolejno brzmiących nazwach: Lutnia, TS Liga Dębiec, KPW, ZZK Kolejarz i KKS „Lech”: Sztandar KKS „Lech”, Logo klubowe KKS „Lech” oraz trofea i pamiątki zdobyte i otrzymane przez sekcję piłki nożnej KKS „Lech”
  7. a b W trakcie rozgrywek Lech zajął 3. miejsce (za Legią Warszawa i ŁKS Łódź). 21 czerwca 1993 Prezydium Zarządu PZPN, stosunkiem głosów 5:4, anulowało z powodu podejrzenia niesportowej postawy dwa mecze ostatniej kolejki sezonu 1992/1993: mecz Wisła Kraków-Legia (na boisku wynik 0:6) oraz mecz ŁKS-Olimpia Poznań (na boisku 7:1). W wyniku tej uchwały nastąpiły następujące zmiany w tabeli końcowej: 1. miejsce i tytuł mistrzowski został przyznany Lechowi Poznań, Legię i ŁKS sklasyfikowano odpowiednio na 2. i 3. miejscu w końcowej tabeli.
  8. rozgrywki niedokończone, zob. Mistrzowie Wielkopolski w piłce nożnej
  9. Smura i Waligóra 2010 ↓, s. 103, 1983-05-02, cytat: „Po porażce (...) ze Śląskiem Wrocław (1:0) Lech Poznań zakończył pierwszoligowe rozgrywki na 3 miejscu.”
  10. Prezes zarządu Amica Wronki S.A. Jacek Rutkowski oraz prezes WKP Lech Poznań Radosław Majchrzak podpisali w poniedziałek, 19 grudnia 2005 w siedzibie Lecha przedwstępną umowę, która miała doprowadzić do utworzenia Sportowej Spółki Akcyjnej o nazwie KKS Lech Poznań. Strony uzgodniły, że obydwie drużyny piłkarskie dokończą rozgrywki bieżącego sezonu. 9 maja 2006 przedstawiciele klubów: Amica Wronki, WKP Lech Poznań oraz prezydent miasta Poznania podpisali umowy, na mocy których z połączenia tych dwóch klubów piłkarskich powstał klub przekształcony własnościowo pod nazwą KKS Lech Poznań.
  11. Zespół rezerw.
  12. Smura i Waligóra 2010 ↓, s. 118, 1983-06-20, cytat: „Piłkarze Lecha Poznań zostali Mistrzami Polski. Tytuł ten zapewnili sobie po raz pierwszy w historii klubu pokonując w ostatnim meczu Górnika Zabrze 2:0. Najskuteczniejszymi strzelcami ligi zostali Mirosław Okoński z Lecha i Adam Tłokiński z Widzewa Łódź, którzy zdobyli po 15 bramek.”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Roger Gorączniak: Lech Poznań zdobywa Mistrzostwo Polski galeria zdjęć. 2015-06-07. [dostęp 2016-01-01]. (pol.).
  2. Basketball Competitions Results 1958/59. sathanasias.bravepages.com. [dostęp 2016-01-01].
  3. Champions Cup 1989-90. www.linguasport.com. [dostęp 2016-01-01].
  4. 1klub1000historii: Wspomnienia na 99. URODZINY LECHA | PODCAST LECHA POZNAŃ. [dostęp 2021-03-16].
  5. Szukaj w archiwach. szukajwarchiwach.pl. [dostęp 2016-01-01].
  6. prawosportowe.pl o.o.: Fuzja klubów piłkarskich w znaczeniu prawnym › PrawoSportowe.pl. prawosportowe.pl. [dostęp 2016-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)].
  7. a b Lech Poznań pierwsza drużyna [online], www.lechpoznan.pl [dostęp 2024-08-10].
  8. Kompania Piwowarska sponsorem Lecha. 90minut.pl. [dostęp 2016-01-01]. (pol.).
  9. Macron nowym sponsorem technicznym Lecha Poznań (akt.) – KKSLECH.com – KKS Lech Poznań – Serwis nieoficjalny [online], kkslech.com [dostęp 2019-11-25].
  10. STIGA nowym Sponsorem Technicznym Lecha Poznań [online], www.lechpoznan.pl, 21 października 2021 [dostęp 2022-07-26] (pol.).
  11. Oskar dla Lecha. Umowa z nowym przewoźnikiem. LechPoznan.pl, 2017-01-05. [dostęp 2017-01-09]. (pol.).
  12. Mos, KKS zmienił nazwę na KS ZZK Poznań, „Głos Wielkopolski”, 13 stycznia 1948.
  13. Orange Ekstraklasa 2005/2006. 90minut.pl. [dostęp 2016-01-01]. (pol.).
  14. Lech Poznań piłkarskim Mistrzem Polski w sezonie 2014/15. Wikinews, 2015-06-08. (pol.).
  15. a b c Wokół meczu: Karabach – Lech 5:1 [online], kkslech.com, 12 lipca 2022 [dostęp 2022-07-13] (pol.).
  16. Udało się. Lech zagra w fazie grupowej LKE. Nie obyło się bez problemów [online], Sport.pl [dostęp 2022-08-28] (pol.).
  17. Maciej Rafalski, LKE: potentat rozbity w Poznaniu. Lech w pucharach na wiosnę! [online], sport.tvp.pl, 3 listopada 2022 [dostęp 2022-11-07] (pol.).
  18. Lech Poznań świętuje pucharowy sukces. Trener Kolejorza w szampańskim nastroju. "Zdrówko!" [online], poznan.wyborcza.pl [dostęp 2023-02-26].
  19. Fenomenalna końcówka Lecha! Pewny awans do ćwierćfinału Ligi Konferencji [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2023-04-21] (pol.).
  20. O krok od sensacji! Lech dzielnie walczył we Florencji, ale to nie wystarczyło do awansu [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2023-04-21] (pol.).
  21. Historia Lecha Poznań. [dostęp 2016-01-01]. (pol.).
  22. Kalendarium klubu. [dostęp 2017-01-09]. (pol.).
  23. Club coefficients. uefa.com. [dostęp 2023-03-18]. (ang.).
  24. 90minut.pl [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-03-19].
  25. Tabela wszech czasów ekstraklasy (1927-2014). hppn.pl. (pol.).
  26. Lech Poznań – sezon po sezonie. [dostęp 2016-01-01]. (pol.).
  27. Tabele 1924 – wikilech.pl – Internetowa Encyklopedia Klubu KKS Lech Poznań [online], lechpoznan.wikidot.com [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  28. 1928 Wyniki – wikilech.pl – Internetowa Encyklopedia Klubu KKS Lech Poznań [online], lechpoznan.wikidot.com [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  29. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  30. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  31. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  32. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  33. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  34. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  35. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  36. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  37. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  38. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
  39. 1966.11.06 Lech Poznań – Zagłębie Sosnowiec 0:1 (0:1) (Puchar Polski) – wikilech.pl – Internetowa Encyklopedia Klubu KKS Lech Poznań [online], lechpoznan.wikidot.com [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  40. Superpuchar Polski: Raków Częstochowa wygrał 2:0. Lech skupiony na LM [online], Polski sport.pl, 10 lipca 2022 [dostęp 2022-07-22] (pol.).
  41. Lech Poznań w europejskich pucharach 2022/23 [online], Polska Piłka w Tabelach [dostęp 2023-04-21] (pol.).
  42. Lech rozczarował. Nie powtórzy sukcesu z ubiegłego sezonu. [dostęp 2023-08-19].
  43. Wiara Lecha. 2012-11-23. [dostęp 2008-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (pol.).
  44. sport.pl: Stowarzyszenie kibiców Wiara Lecha kończy działalność!. 2013-08-13. [dostęp 2013-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)]. (pol.).
  45. Norbert Amlicki, Sensacja na Słowacji! Lech Poznań odpadł ze Spartakiem Trnawa [online], Sport Wprost, 17 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-19] (pol.).
  46. Jedenastka 85-lecia Lecha. 2007-03-19. [dostęp 2008-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-13)]. (pol.).
  47. Oficjalnie! Dariusz Żuraw zwolniony z Lecha Poznań. "Drużyna się nie wygrzebała" [online], Sport.pl [dostęp 2021-04-06] (pol.).
  48. Prezesi Lecha

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Edmund Pacholski: 40 lat sportu kolejarskiego w Poznaniu. KKS Lech Poznań, 1962.
  • Paweł Opala, Sławomir Opala, Jarosław Owsiański: Piłkarska lokomotywa. Dzieje sekcji piłki nożnej KKS Lech Poznań 1922-1987. KKS Lech Poznań, 1987.
  • Andrzej Gowarzewski, Jan Rędzioch: Lech Poznań. 80 lat i jeden rok prawdziwej historii. GiA Katowice, 2003. ISBN 83-88232-11-8.
  • Krzysztof Smura, Leszek Waligóra: Kronika Wielkopolski: 65 lat z „Głosem”. Poznań: Polskapresse sp. z o.o., 2010. ISBN 978-83-929660-8-1.
  • Jarosław Owsiański, Tomasz Siwiński: Historia futbolu wielkopolskiego. WZPN Poznań, 2013. ISBN 978-83-64237-00-3.
  • Wojciech Frączek, Mariusz Gudebski, Jarosław Owsiański: Encyklopedia ekstraklasy, statystyczny bilans 80 sezonów. Fundacja Dobrej Ksiązki Warszawa, 2015. ISBN 978-83-86320-65-3.
  • Jarosław Owsiański: Lech Poznań – przemilczana prawda. Drukarnia Beyga Poznań, 2017. ISBN 978-83-939221-6-1.
  • Piotr Grzelczak (red.): Kronika Miasta Poznania nr 1/2022. Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2022. ISSN 0137-3552.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]