Leon Cooper

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Neil Cooper
Ilustracja
Leon Cooper (2007)
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1930
Nowy Jork

Zawód, zajęcie

fizyk

Strona internetowa

Leon Neil Cooper (ur. 28 lutego 1930 w Nowym Jorku[1]) – amerykański fizyk, noblista.

Profesor związany z Uniwersytetem Browna (w Providence), Uniwersytetem Illinois w Urbanie i Champaign oraz Uniwersytetem Stanu Ohio (w Columbus), dyrektor Center for Neural Science Uniwersytetu Browna[2], laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki, Comstock Prize in Physics i innych nagród, członek National Academy of Sciences w Waszyngtonie[3].

Jest odkrywcą istnienia par elektronów, nazwanych od jego nazwiska parami Coopera.

Nagrodę Nobla otrzymał w roku 1972, wspólnie z Johnem Bardeenem i Robertem Shriefferem, za sformułowanie teorii nadprzewodnictwa, nazwanej później teorią BCS[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cooper Leon, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2023-03-31].
  2. Leon Cooper. [w:] Strona internetowa Research at Brown: The Directory of Research and Researchers [on-line]. s. Home page. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  3. a b Leon N. Cooper - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1972 > John Bardeen, Leon N. Cooper, Robert Schrieffer [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-14]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1972, Microscopic Quantum Interference Effects in the Theory of Superconductivity