Ernest Walton
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 6 października 1903 Dungarvan | |
| Data i miejsce śmierci | 25 czerwca 1995 Belfast | |
| Zawód, zajęcie | fizyk | |
 |
Ten artykuł od 2014-02 wymaga uzupełnienia informacji. |
Ernest Thomas Sinton Walton (ur. 6 października 1903 w Dungarvan, Waterford, zm. 25 czerwca 1995 w Belfaście) – irlandzki fizyk, w roku 1951 został, wspólnie z Johnem Cockcroftem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za pionierskie prace związane z przekształceniem jąder atomowych za pomocą sztucznie przyspieszanych cząstek.
W latach 1946–1974 był profesorem fizyki na uniwersytecie w Dublinie. W okresie 1927–1934, jako uczeń E. Rutherforda w Laboratorium Cavendisha w Cambridge, prowadził badania w zakresie reakcji jądrowych. W roku 1932 E.T. Sinton i J.D. Cockcroft zbudowali akcelerator cząstek – nazwany akceleratorem Cockcrofta-Waltona – w którym przeprowadzili pierwszą reakcję jądrową wywołaną sztucznie przyspieszonymi protonami[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ernest T.S. Walton – Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1951 > John Cockcroft, Ernest T.S. Walton [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-28]., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1951, The Artificial Production of Fast Particles
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Beata Tarnowska (red.), Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13393-7, OCLC 830213964.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Biografia Ernesta Thomasa Sintona Waltona (ang.)
- Wywiad z Ernestem Waltonem, Working with John Cockcroft to split the atom (ok. 1985), w: BBC Archive, 45 min.