Ernest Walton
|
||
 |
||
| Data i miejsce urodzenia | 6 października 1903 Dungarvan |
|
| Data i miejsce śmierci | 25 czerwca 1995 Belfast |
|
| Zawód | fizyk | |
 |
Ten artykuł od 2014-02 wymaga uzupełnienia informacji. Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: rozbudować na podstawie źródeł. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Ernest Thomas Sinton Walton (ur. 6 października 1903 w Dungarvan, Waterford, zm. 25 czerwca 1995 w Belfaście) – irlandzki fizyk, w roku 1951 został, wspólnie z Johnem Cockcroftem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za pionierskie prace związane z przekształceniem jąder atomowych za pomocą sztucznie przyspieszanych cząstek.
W latach 1946–1974 był profesorem fizyki na uniwersytecie w Dublinie. W okresie 1927–1934, jako uczeń E. Rutherforda w Laboratorium Cavendisha w Cambridge, prowadził badania w zakresie reakcji jądrowych. W roku 1932 E.T. Sinton i J.D. Cockcroft zbudowali akcelerator cząstek – nazwany akceleratorem Cockcrofta-Waltona – w którym przeprowadzili pierwszą reakcję jądrową wywołaną sztucznie przyspieszonymi protonami[1].
Przypisy
- ↑ Ernest T.S. Walton – Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1951 > John Cockcroft, Ernest T.S. Walton [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-28]., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1951, The Artificial Production of Fast Particles
Bibliografia[edytuj]
- Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13393-7.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Biografia Ernesta Thomasa Sintona Waltona (ang.)
- Wywiad z Ernestem Waltonem, Working with John Cockcroft to split the atom (ok. 1985), w: BBC Archive, 45 min.
