Przejdź do zawartości

Virgin Racing

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Virgin
Ilustracja
Logo zespołu
Pełna nazwa

Manor Grand Prix (2009)
Virgin Racing (2009–2010, od 2014)
Marussia Virgin Racing (2011)

Aktywna

2009–2011

Siedziba

Dinnington, Sheffield

Ważni ludzie
Założyciel

Richard Branson

Dyrektor

John Booth

Kierowcy

Lucas Di Grassi (2010)
Timo Glock (2010–2011)
Jérôme d’Ambrosio (2011)

Kierowcy testowi

Álvaro Parente (2009–2010)
Luiz Razia (2009–2010)
Andy Soucek (2010)
Sakon Yamamoto (2011)
Robert Wickens (2011)

Inne
Debiut

GP Bahrajnu 2010

Ostatni wyścig

GP Brazylii 2011

Multimedia w Wikimedia Commons

Virgin Racing (Manor Grand Prix w 2009, Marussia Virgin Racing w 2011) – brytyjski (w 2011 rosyjski) zespół i konstruktor wyścigowy utworzony w 2009 roku, który zadebiutował w sezonie 2010 mistrzostw świata Formuły 1 podczas Grand Prix Bahrajnu.

Najwyższą pozycją w historii teamu było 14. miejsce w Grand Prix Malezji i Grand Prix Japonii (Lucas Di Grassi i Timo Glock) w 2010 roku i Grand Prix Australii i Grand Prix Kanady w 2011 roku (Jérôme d’Ambrosio), w kwalifikacjach najlepszym osiągnięciem było 16. miejsce, które zostało wywalczone przez Glocka podczas Grand Prix Malezji w 2010 roku.

11 listopada 2010 roku ujawniono, że rosyjski producent samochodów sportowych, Marussia wykupił główny pakiet akcji Virgin Racing, z czym wiązała się zmiana nazwy na Marussia Virgin Racing od sezonu 2011. W sezonie 2012 zespół Marussia Virgin Racing zmienił nazwę na Marussia F1 Team, a jego podwozia nosiły nazwę Marussia.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Manor Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Zespół został utworzony przez Manor Motorsport po połączeniu go z Wirth Research Limited i zgłoszony do mistrzostw świata Formuły 1 jako Manor Grand Prix[1][2], który od 2004 roku startuje także w Formule 3 Euro Series[3] i od 2010 w serii GP3[4].

12 czerwca 2009 roku team został potwierdzony jako jeden z trzech nowych zespołów Formuły 1 w sezonie 2010 wraz z US F1 Team i Campos Meta Team[2].

Obiekty zespołu zostały ulokowane w Wielkiej Brytanii: siedziba główna w Sheffield, dział projektowania w Banbury i dział marketingu w Londynie[1], w Bicester została ulokowana baza techniczna, gdzie mieści się symulator Wirth Research[5].

Alex Tai został szefem zespołu, jednak w styczniu został on zastąpiony na tym stanowisku przez Johna Bootha. Po zmianie szefa, Tai został dyrektorem do spraw specjalnych projektów[6], a Brytyjczyk Nick Wirth został dyrektorem technicznym zespołu[7]. Później potwierdzono także, że dostawcą jednostek napędowych zostanie powracająca do Formuły 1 brytyjska firma Cosworth[8][9].

Zespół Marussia Manor Racing (dawniej Manor Motorsport) przyznaje nagrodę najlepszemu kierowcy zespołu w serii GP3 w postaci testu bolidu Formuły 1 z Virgin (od 2012 Marussia) podczas corocznych testów dla młodych kierowców[10][11].

Początki Virgin w Formule 1

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2002 roku grupa Virgin zaangażowała firmę Virgin Mobile jako partnera komunikacyjnego w DHL Jordan Honda, wskutek czego jej logotypy znalazły się między innymi na bolidach zespołu[12].

28 marca 2009 roku na torze Albert Park Circuit w Australii poinformowano, że Virgin Group stanie się sponsorem brytyjskiego debiutanckiego zespołu Brawn GP, jego logotypy widoczne były już dzień wcześniej podczas treningów do Grand Prix Australii, właściciel Virgin Group Richard Branson stwierdził, że w ten sposób chce promować Formułę 1 bardziej przyjazną środowisku[13].

15 lutego 2010 roku ujawniono, że wartość medialna Virgin w Brawn GP wynosi 15 800 000 funtów, a inwestycja zwróciła się w 496%[14].

7 marca 2011 roku ogłoszono, że kontrakt Virgin Group z Brawn GP mógł być warty 5 000 000 dolarów[15].

Tego samego dnia ujawniono także, że zlecono prace firmie Gevo, by wyprodukowała czystsze paliwo, które miałoby funkcjonować w Formule 1 pod nazwą Virgin Fuel[13].

Zmiana nazwy zespołu na Virgin Racing

[edytuj | edytuj kod]
Pracownicy zespołu
Marussia Virgin Racing
Timo Glock – kierowca wyścigowy (2010–2011)
Jérôme d’Ambrosio – kierowca wyścigowy (2011)
Lucas Di Grassi – kierowca wyścigowy (2010)
po prawej Luiz Razia – kierowca testowy (2009–2010)
Andy Soucek – kierowca testowy (2010)
Sakon Yamamoto – kierowca testowy (2011)
Richard Branson – właściciel firmy Virgin Group
Nikołaj Fomienko – współwłaściciel zespołu
Nick Wirth – dyrektor techniczny

W grudniu poinformowano o zmianie nazwy zespołu z Manor Grand Prix na Virgin Racing, co związane było z wejściem strategicznego sponsora – Virgin Group[16].

Kierowcami zespołu zostali dotychczasowy kierowca Toyoty Timo Glock (na dwa lata)[17] oraz debiutant Lucas Di Grassi[18]. 15 grudnia 2009 roku Álvaro Parente i Luiz Razia dzięki swoim sponsorom zostali potwierdzeni w Notting Hill w Londynie jako testowi kierowcy w zespole[19].

15 grudnia poinformowano, że budżet zespołu wynosi 40 000 000 funtów szterlingów[20].

18 lutego Álvaro Parente stracił posadę kierowcy testowego z powodu braku środków finansowych[21].

23 lutego Andy Soucek został zatrudniony na stanowisku kierowcy testowego[22] zespołu, po czym 11 sierpnia 2010 roku zrezygnował z tej funkcji, by poświęcić się ściganiu w innych kategoriach[23].

20 września 2010 roku ogłoszono, że Jérôme d’Ambrosio, dotychczasowy kierowca testowy francuskiego zespołu Renault F1 Team, będzie pełnił rolę kierowcy testowego w zespole Virgin Racing[24].

Bolid Virgin VR-01 został zaprojektowany całkowicie w technologii CFD i stał się pierwszym bolidem całkowicie zaprojektowanym w tej technologii[25]; samochód zaprezentowano na oficjalnej stronie internetowej Virgin Racing 3 lutego 2011 roku[26]. W trakcie sezonu w bolidzie wykryto wadę konstrukcyjną, którą była za mała pojemność zbiornika paliwa. Firma Wirth Research, która była odpowiedzialna za wykonanie bolidu, musiała zmienić w nim konstrukcję i pokryć wszystkie koszty tej operacji[27].

Szef grupy Virgin – Richard Branson założył się z Tonym Fernandesem z Lotusa o to, kogo zespół będzie wyżej w klasyfikacji konstruktorów. Ustalono, że ten, którego zespół będzie niżej, będzie musiał 14 listopada 2010 roku wcielić się w rolę stewardesy podczas jednego z lotów linii lotniczych należących do konkurenta[28].

Sezon 2010 – pierwszy sezon startów

[edytuj | edytuj kod]

14 marca 2010 roku rozpoczął się sezon 2010[29]. W rozpoczynającym cykl Grand Prix Bahrajnu kierowcy Virgin Racing, Timo Glock i Lucas Di Grassi, zakwalifikowali się na 19. i 22. miejscu[30]. Kierowcy nie ukończyli wyścigu, Timo Glock ze względu na awarię skrzyni biegów, a Lucas Di Grassi miał awarię hydrauliki[31].

Na Grand Prix Australii zostały przygotowane nowe części, które miały wyeliminować problemy z hydrauliką i układem przeniesienia napędu[32].

Grand Prix Australii odbyło się na torze Albert Park Circuit. Podczas kwalifikacji Glock uzyskał 21. czas, a di Grassi 22.[33] Kierowcy ponownie nie ukończyli wyścigu. Podczas deszczowego wyścigu[34], na 11. okrążeniu Glock miał awarię zawieszenia, a di Grassi musiał wycofać się na 26. okrążeniu, kiedy to w jego samochodzie doszło do awarii układu hydraulicznego[35].

Na Grand Prix Malezji zespół przygotował kilka ulepszeń bolidu[36].

3 kwietnia odbyły się kwalifikacje do trzeciej eliminacji sezonu – Grand Prix Malezji. Timo Glock ukończył kwalifikacje na 16. miejscu, a Lucas Di Grassi na 24.[37] Grand Prix Malezji było pierwszym wyścigiem, w którym bolid Virgin Racing przekroczył linię mety. Di Grassi zameldował się na mecie na 14. pozycji. Glock nie ukończył wyścigu[38].

Przed Grand Prix Chin Glock otrzymał nowe podwozie bolidu[39].

18 kwietnia Formuła 1 zagościła na Shanghai International Circuit w Chińskiej Republice Ludowej. W kwalifikacjach Glock był 19. a di Grassi 22[40]. Timo Glock miał problemy przed startem: wyciekło ciśnienie powietrza w systemie zaworów, a di Grassi musiał wycofać się po pierwszym okrążeniu; przed startem wyścigu w jego bolidzie wykryto problem ze sprzęgłem[41]. W trakcie wyścigu spadł deszcz[42].

9 maja odbyło się Grand Prix Hiszpanii na torze Circuit de Catalunya. W sobotnie kwalifikacje Glock znalazł się na 21., a di Grassi na 22. pozycji, ale ze względu na zbyt późne podanie przełożeń skrzyni biegów otrzymali karę cofnięcia o pięć miejsc[43]. Niemiec ukończył wyścig na 18., a Brazylijczyk na 19. pozycji[44].

Szóstą rundą było Grand Prix Monako na Circuit de Monaco. W kwalifikacjach Glock uzyskał 20. czas, a di Grassi znalazł się zaraz za nim[45]. Obaj kierowcy nie ukończyli wyścigu, Glock miał problemy z zawieszeniem, jednak został sklasyfikowany na 22. pozycji, a di Grassi na 25. okrążeniu zakończył udział w wyścigu ze względu na usterkę koła[46].

Przed Grand Prix Turcji di Grassi otrzymał nowe podwozie oraz kilka poprawek bolidu[47].

30 maja odbyła się kolejna edycja wyścigu o Grand Prix Turcji na torze Istanbul Park. Glock był 21., a di Grassi uzyskał 23. czas[48]. Niemiec zakończył wyścig na 18., a di Grassi na 19 miejscu[49].

Dwa tygodnie później Formuła 1 przeniosła się do Kanady. Na Circuit Gilles Villeneuve w sobotę Glock osiągnął 21. rezultat, a di Grassi wywalczył 23. pole startowe[50]. Wyścig nie był zbyt udany dla brytyjskiego teamu – Glock po 50. okrążeniach miał problemy z hydrauliką, a Brazylijczyk ukończył wyścig na ostatniej, 19. pozycji[51].

Po kwalifikacjach podczas Grand Prix Kanady Glock i di Grassi udali się na Crescent Street Festival, gdzie promowane było Virgin Mobile a kierowcy spotkali się z fanami zespołu[52].

Na Grand Prix Europy przygotowano kilka nowych części mechanicznych[53].

Grand Prix Europy odbyło się na Valencia Street Circuit w Hiszpanii. Di Grassi ukończył kwalifikacje na 21. miejscu, Glock uplasował się tuż za debiutantem[54]. Di Grassi ukończył wyścig na 17. pozycji, a Timo Glock otrzymał karę doliczenia 20 sekund za zignorowanie niebieskich flag i ostatecznie został sklasyfikowany na 19. miejscu[55].

Na Grand Prix Wielkiej Brytanii przygotowano duży pakiet poprawek[56].

11 lipca odbyło się Grand Prix Wielkiej Brytanii. Glock zakończył kwalifikacje na 20. miejscu. Di Grassi zakończył kwalifikacje na 22 pozycji[57]. Glock zakończył zmagania na 18. miejscu, a di Grassi miał problemy z hydrauliką, w wyniku czego musiał zrezygnować z dalszej jazdy po 9 okrążeniach[58].

Na Grand Prix Niemiec przygotowano kolejne poprawki aerodynamiczne[59].

Wyścig o Grand Prix Niemiec odbył się na torze Hockenheimring. Lucas Di Grassi w pierwszej sesji treningowej osiągnął 18. czas, najlepszy w treningach dla zespołu od rozpoczęcia sezonu[60]. Kwalifikacje Timo Glock ukończył na 20. miejscu, a jego zespołowy kolega był 24. Z racji kary dla Glocka (za wymianę skrzyni biegów) Niemiec startował on z samego końca stawki[61]. Glock ukończył zmagania na 18 miejscu. Di Grassi musiał się wycofać na 50. okrążeniu, ponieważ wpadł w poślizg i uszkodził bolid[62].

29 lipca poinformowano, że możliwe jest wprowadzenie do bolidu dmuchanego dyfuzora[63].

Na GP Węgier przygotowano kolejne poprawki bolidu[64].

12 sierpnia na Hungaroringu odbyły się kwalifikacje do Grand Prix Węgier. Timo Glock był 19. czas, a Lucas Di Grassi uzyskał 22. rezultat kwalifikacji[65]. Niedzielny wyścig Timo Glock ukończył na 16., a Brazylijczyk na 18. miejscu[66].

Na GP Belgii przygotowano poprawioną wersję pakietu o niskim docisku, bazującą na ostatnich usprawnieniach, które zostały wprowadzone podczas poprzednich Grand Prix, prócz nowych części aerodynamicznych, przygotowano ulepszenia mechaniczne[67].

W ostatni weekend sierpnia kierowcy przybyli na Circuit de Spa-Francorchamps, gdzie odbyło się Grand Prix Belgii. Timo Glock zajął 17. miejsce, ale po karze za blokowanie Sakona Yamamoto z hiszpańskiego zespołu Hispania Racing w pierwszej sesji kwalifikacyjnej został przesunięty na 20. pole startowe, Lucas Di Grassi osiągnął 23. czas, jednak po karze dla de la Rosy z Saubera startował z 22. miejsca[68]. Lucas Di Grassi deszczowy wyścig[69] ukończył na 17. pozycji, a Timo Glocka sklasyfikowano pozycję niżej[70].

12 września odbyło się Grand Prix Włoch na torze Autodromo Nazionale di Monza. W pierwszej sesji treningowej Timo Glock wywalczył najwyższe, 18. miejsce w treningach (podobnie jak Lucas Di Grassi w Grand Prix Niemiec)[71]. W kwalifikacjach Timo Glock osiągnął 21. czas, lecz po karze za zdjęcie plomby ze skrzyni biegów startował z ostatniej pozycji, Brazylijczyk był 22.[72] Glock i di Grassi ukończyli wyścig odpowiednio na 17. i 20. miejscu[73].

Bolid Virgin VR-01 – prowadzony przez Lucasa di Grassiego podczas Grand Prix Bahrajnu 2010

Na Grand Prix Singapuru przygotowano kolejny pakiet poprawek[74].

26 września na ulicznym torze Marina Bay Street Circuit odbyło się nocne Grand Prix Singapuru[75]. W pierwszej sesji treningowej za kierownicą bolidu Lucasa di Grassiego Virgin VR-01 zadebiutował kierowca testowy zespołu Jérôme d’Ambrosio, osiągnął on 21. czas[76]. W kwalifikacjach Glock osiągnął 18., a di Grassi 20. miejsce[77]. Niemiec nie ukończył wyścigu z powodu usterki układu hydraulicznego, natomiast Lucas Di Grassi ukończył wyścig na 15. miejscu[78].

Na GP Japonii przygotowano drugą część poprawek, wraz z elementami aerodynamicznymi[79].

Podczas pierwszej sesji treningowej w bolidzie di Grassiego ponownie wystąpił Jérôme d’Ambrosio, osiągając 22. czas[80]. W trzeciej sesji treningowej w Grand Prix Japonii Timo Glock osiągnął 2. czas zaraz za Jaime Alguersuarim, gdy na okrążenie pomiarowe wyjechała tylko ta dwójka kierowców[81]. 10 października w kwalifikacjach, które zostały przesunięte o jeden dzień ze względu na złą pogodę[82], Lucas Di Grassi osiągnął 21., a Timo Glock 22. czas[83]. Di Grassi na 20 minut przed rozpoczęciem wyścigu, na zakręcie 130R miał poważnie wyglądający wypadek. Kierowcy nic się nie stało, jednak nadwozie bolidu zostało poważnie uszkodzone i nie udało się go naprawić przed rozpoczęciem wyścigu[84]. Timo Glock ukończył wyścig na 14. pozycji[85].

Na początku października prezes zespołu Graeme Lowdon ogłosił, że zespół rozpoczął prace nad bolidem Virgin VR-02 na przyszły sezon[86].

20 października ogłoszono, że w listopadzie w testach dla młodych kierowców w Abu Zabi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich wezmą udział kierowcy testowi zespołu – Jérôme d’Ambrosio i Luiz Razia[87].

21 października ujawniono, że Giedo van der Garde prowadzi zaawansowane rozmowy z zespołem na temat posady kierowcy wyścigowego w 2011 roku[88].

Na Grand Prix Korei Południowej przygotowano kilka modyfikacji[89].

22 października w pierwszej sesji treningowej w Grand Prix Korei Południowej ponownie wziął udział Jérôme d’Ambrosio i wywalczył 20. czas[90]. W kwalifikacjach Timo Glock osiągnął 20. a Lucas Di Grassi 22. czas[91]. Deszczowy wyścig[92] Glock ukończył na 31. okrążeniu kolizją z Sébastienem Buemim, Buemi za ten manewr dostał karę cofnięcia o pięć miejsc na starcie do Grand Prix Brazylii[93]. Di Grassi zakończył wyścig na 25. okrążeniu kolizją z Jarno Trullim[94].

1 listopada ogłoszono, że prowadzone są rozmowy z Michaiłem Aloszynem w kwestii roli etatowego kierowcy na sezon 2011[95].

5 listopada podczas pierwszej sesji treningowej w Grand Prix Brazylii ponownie wystąpił Jérôme d’Ambrosio, zastępując di Grassiego, i w swojej próbie osiągnął 22. czas[96]. W kwalifikacjach Timo Glock osiągnął 19. rezultat, a Lucas Di Grassi 22. czas[97]. Niemiec ukończył zmagania na 20. miejscu. Lucas Di Grassi miał awarię, zjechał do boksów, jednak zespół zdecydował się wypuścić go na tor, w rezultacie Brazylijczyk ukończył wyścig z 9. okrążeniami straty do pierwszego kierowcy[98].

11 listopada na konferencji prasowej w The Yas Hotel ujawniono, że rosyjski producent samochodów sportowych, Marussia wykupił główny pakiet akcji Virgin Racing, a zespół od sezonu 2011 będzie nosił nazwę Marussia Virgin Racing. Nikołaj Fomienko – sponsor ekipy Marussia oraz kierowca wyścigowy – powiedział, że w przyszłości będzie chciał zatrudnić rosyjskiego kierowcę wyścigowego Witalija Pietrowa[99].

Po ogłoszeniu nowego kontraktu z Marussią, tego samego dnia Nick Wirth ogłosił, że zespół planuje poważną rozbudowę systemu CFD. Zapowiedziano, że będzie on najlepszym systemem w Formule 1 oraz trzecim systemem na świecie. Planowano, że bolid Virgin VR-02 na sezon 2011 będzie gotowy na drugi przedsezonowy test, mający miejsce w drugiej połowie lutego 2011 roku. Zespół ogłosił, że planuje budowę własnej obudowy do skrzyni biegów na podzespołach Xtrac, jednocześnie prowadząc rozmowy na dostawę układu przeniesienia napędu z innymi zespołami[100].

14 listopada na torze Yas Marina Circuit w Zjednoczonych Emiratach Arabskich odbyło się Grand Prix Abu Zabi. W kwalifikacjach Timo Glock uzyskał 21., a Lucas Di Grassi 22. czas[101]. Wyścig, który rozpoczął się przed zachodem słońca i skończył po zmierzchu[102], Lucas Di Grassi ukończył na 18. pozycji, Timo Glock zakończył zmagania na 43. okrążeniu awarią silnika[103].

Sezon 2010 Timo Glock zakończył na 25. a Lucas Di Grassi na 24. miejscu[104]. Zespół Virgin Racing zakończył sezon na ostatnim 12. miejscu bez punktu[105].

Po zakończeniu sezonu na ostatnim miejscu zespół otrzymał 10 000 000 dolarów pomimo tego, że w porozumieniu Concorde jest ustalone, że tylko 10 pierwszych ekip otrzyma wynagrodzenie pieniężne[106].

14 listopada 2010 roku zespół ogłosił, że prócz Jérôme d’Ambrosio i Luiza Razii w testach dla młodych kierowców weźmie udział również Indonezyjczyk Rio Haryanto, który w 2010 roku reprezentował Manora w serii GP3[107].

Sezon 2011 – Marussia Virgin Racing

[edytuj | edytuj kod]
Pracownicy Marussia Virgin Racing podczas przedsezonowych testów na torze Circuit de Catalunya pod koniec stycznia 2011 roku

21 grudnia 2010 roku zespół Marussia Virgin Racing potwierdził, że kierowcami na sezon 2011 będą Timo Glock oraz debiutant Jérôme d’Ambrosio[108], który miał wsparcie Gravity[109]. Zastąpił on Lucasa di Grassiego.

Dla zespołu na stanowisku szefa operacyjnego zaczął pracować Ian Phillips. Graeme Lowdon – dotychczasowy dyrektor generalny – objął funkcję prezesa zespołu. Andy Webb został dyrektorem generalnym[110]. Darryl Eales zastąpił Etienne de Villiersa na stanowisku prezesa zespołu[111]. Szefem działu inżynierów został Nikołaj Fomienko – prezes rosyjskiego producenta samochodów sportowych Marussia[110].

13 stycznia 2011 poinformowano, że budżet zespołu wynosi 60 000 000 euro, a personel liczy 220 pracowników[112].

4 lutego poinformowano, że w związku ze zmianą nazwy i wykupieniem akcji zespół będzie startował z rosyjską licencją[113].

Dostawca silników dla zespołu – Cosworth – oświadczył, że Marussia Virgin Racing oraz Hispania Racing F1 Team nie będą korzystały z systemu KERS[114].

7 lutego zespół Marussia Virgin Racing zaprezentował bolid o nazwie Virgin MVR-02 w siedzibie telewizji BBC, BBC Television Centre. Zmiana nazwy z „VR” na „MVR” została spowodowana wykupieniem przez firmę Marussia większościowego pakietu udziałów w teamie i dodania do jego nazwy sponsora tytularnego[115][116].

8 lutego poinformowano, że samochód nie został wyposażony w system KERS dlatego, ponieważ zespół wolał skupić się na innych obszarach bolidu, a on sam nie jest do tego przystosowany[117]. Do bolidu chciano wprowadzić układ wydechowy wyprowadzający spaliny na przód, jednak plany ograniczono do dmuchanego dyfuzora[118].

12 lutego potwierdzono, że Pat Symonds będzie pełnił rolę doradcy zespołu[119]. Symonds nie może jednak pełnić oficjalnej funkcji w zespole do 31 grudnia 2012 roku[120] ze względu na karę, jaką nałożono na niego po aferze crashgate[121].

24 lutego 2011 lutego poinformowano, że projektanci zespołu pracują nad nowym skrzydłem by zmniejszyć stratę do Team Lotus[122].

26 lutego 2011 ujawniono, że budżet zespołu wynosi 40 000 000 euro[123].

4 marca podano, że zespół przeniósł się do dawnych budynków Nicka Wirtha w Banbury w Wielkiej Brytanii, razem z 62 byłymi pracownikami Wirtha. Budynki staną się bazą operacyjną na kilka lat, kiedy będzie budowana stała siedziba zespołu[1].

23 marca Marussia Virgin Racing podpisała kontrakt z Japończykiem Sakonem Yamamoto na posadę kierowcy rezerwowego na trzy pierwsze Grand Prix sezonu 2011[124].

27 marca rozpoczął się sezon 2011[125]. W rozpoczynającym cykl Grand Prix Australii zawodnicy zakwalifikowali się do wyścigu. Jérôme d’Ambrosio uzyskał ostatni 22. a Timo Glock 21. czas[126]. Jérôme d’Ambrosio ukończył wyścig na ostatnim 14. miejscu, które było najwyższą pozycją dla zespołu w sezonie[106]. Timo Glock, mimo że dojechał do mety, w wyścigu nie został sklasyfikowany ze względu na zbyt małą ilość przejechanych okrążeń[127]. W czasie wyścigu w alei serwisowej, gdy Glockowi wymieniono koła, przednie lewe poluzowało się, na skutek czego Glock wolno przejechał okrążenie, po czym musiał ponownie zjechać do boksu; zepsuły się mocowania kół, które naprawiono. W dalszej części wyścigu bolid dostał wibracji, co utrudniło prowadzenie samochodu[128].

3 kwietnia odbyły się kwalifikacje do drugiej eliminacji sezonu – Grand Prix Malezji. Timo Glock ukończył kwalifikacje na 21. miejscu, a Jérôme d’Ambrosio na 22.[129] Glock zameldował się na mecie na 16. pozycji. D’Ambrosio musiał wycofać się z wyścigu, gdy na 42.[130] okrążeniu mocno najechał na tarkę, co spowodowało zgaśnięcie silnika – jego bolid zatrzymał się poza torem[131].

4 kwietnia poinformowano, że zespół wprowadzi pakiet poprawek do samochodu na Grand Prix Turcji, zostanie wprowadzony nowy wydech, dyfuzor oraz tylne skrzydło, ujawniono również, że jeżeli poprawki nie przyniosą efektów, to zostanie zastosowany „plan B” dla kolejnych poprawek auta[132].

17 kwietnia Formuła 1 zagościła na Shanghai International Circuit w Chińskiej Republice Ludowej. W kwalifikacjach d’Ambrosio był 21. a Glock ukończył je zaraz za nim[133]. Wyścig d’Ambrosio ukończył na 20. pozycji a Glock uplasował się na 21. pozycji[134].

26 kwietnia poinformowano, że pakiet poprawek na GP Turcji będzie zawierać także wyższy nos, nową podłogę, układ wydechowy, zmodyfikowane zawieszenie oraz nowe przednie skrzydło[135].

W maju Adrian Quaife-Hobbs podczas testowania bolidu MVR-02 na Idiada Proving Ground w Hiszpanii pokonał 150 km[136].

8 maja odbyła się kolejna edycja wyścigu o Grand Prix Turcji na torze Istanbul Park. W kwalifikacjach Glock był 22., a d’Ambrosio uzyskał 20. czas, lecz otrzymał karę przesunięcia o pięć pozycji na starcie za zignorowanie żółtych flag na treningu[137]. Belg zakończył wyścig na 20. pozycji, a Glock został wycofany po awarii skrzyni biegów[138].

22 maja odbyło się Grand Prix Hiszpanii na torze Circuit de Catalunya. W sobotnie kwalifikacje Glock znalazł się na 20., a d’Ambrosio na 23. pozycji[139]. Niemiec ukończył wyścig na 19., a Belg był zaraz za nim[140].

Szóstą rundą było Grand Prix Monako na Circuit de Monaco. W kwalifikacjach Glock uzyskał 21. czas, a d’Ambrosio znalazł się zaraz za nim[141]. W czasie wyścigu na 30. okrążeniu tylny prawy amortyzator Glocka został uszkodzony i przestał działać, dlatego Glock musiał zakończyć rywalizację[142]. D’Ambrosio ukończył wyścig na 15. miejscu[143].

2 czerwca ogłoszono, że zespół rozstał się z Nickiem Wirthem, który pełnił funkcję dyrektora technicznego. Zakończona został również współpraca z Wirth Research[144], firmą Wirtha, mimo to zespół w ciągu kilku miesięcy otrzyma kilka nowych elementów do bolidu[145].

Bolid Virgin MVR-02 – prowadzony przez Jérôme’a d’Ambrosio podczas testów w 2011 roku w Jerez de la Frontera na torze Circuito Permanente de Jerez

13 czerwca poinformowano, że po Grand Prix Wielkiej Brytanii zespół zakończy rozwój bolidu Virgin MVR-02 i skupi się na stworzeniu nowego centrum technicznego i zaprojektowaniu bolidu na sezon 2012[146].

Przed Grand Prix Kanady Robert Wickens został ogłoszony kierowcą rezerwowym zespołu[147].

Na Circuit Gilles Villeneuve podczas Grand Prix Kanady w sobotę Glock ustanowił 22. rezultat, a d’Ambrosio nie zmieścił się w limicie reguły 107%, ale jednak został dopuszczony do startu[148]. Podczas wyścigu zaczął intensywnie padać deszcz, przez co wyścig został wstrzymany i wznowiony i trwał około czterech godzin[149]. Jerome d’Ambrosio ukończył go na 14. pozycji mimo tego, że otrzymał karę przejazdu przez aleję serwisową z powodu złego dobrania opon po restarcie wyścigu[150], było to wyrównanie najwyższej pozycji w sezonie z Grand Prix Australii[106]. Glock uplasował się zaraz za nim[150].

Ósmą eliminacją sezonu 2011 było Grand Prix Europy na Valencia Street Circuit w Hiszpanii. D’Ambrosio ukończył kwalifikacje na 23. miejscu a Glock uplasował się dwie pozycje przed nim[151]. Glock ukończył wyścig na 21. pozycji, a d’Ambrosio ukończył go tuż za nim[152].

4 lipca potwierdzono, że zespół podpisał długoterminową umowę z McLaren Applied Technology, w ramach której rozpocznie współpracę techniczną z zespołem McLaren[1]. W myśl tej umowy Marussia Virgin Racing będzie mogła korzystać z fabryk, wiedzy i zasobów (wyposażenie do testów, symulator, pracowników i tunel aerodynamiczny)[153]. Od listopada 2011 zespół będzie mógł korzystać z tunelu aerodynamicznego i symulatora w Woking w Wielkiej Brytanii[1].

10 lipca odbyło się Grand Prix Wielkiej Brytanii. Glock zakończył kwalifikacje na 20. miejscu. D’Ambrosio zakończył kwalifikacje na 22 pozycji[154]. Kierowcy wystartowali na mokrym torze[155]. Glock zakończył zmagania na 16. miejscu, a d’Ambrosio był zaraz za nim[156].

13 lipca 2011 roku Adrian Quaife-Hobbs podczas testowania bolidu MVR-02 na lotnisku RAF Cottesmore należącym do brytyjskich Królewskich Sił Powietrznych (Royal Air Force) w hrabstwie Leicestershire pokonał ponad 200 km[136].

Dwa tygodnie później odbył się wyścig o Grand Prix Niemiec na torze Nürburgring. Kwalifikacje Timo Glock ukończył na 20. miejscu, a jego zespołowy kolega ukończył je o dwie pozycje dalej[157]. Glock ukończył zmagania na 17 miejscu a d’Ambrosio na 18.[158]

24 lipca podczas specjalnej konferencji prasowej zwołanej na torze Nürburgring zespół ogłosił, że przedłużył kontrakt z Timo Glockiem do końca sezonu 2014[159].

Jestem naprawdę rozczarowany, lecz warunki były dzisiaj bardzo trudne. Bardzo dobrze ruszyłem do wyścigu i sprawiło mi to radość, ale popełniłem błąd kiedy ponownie spadł deszcz – zdecydowałem się na założenie przejściowych opon, kiedy prawdopodobnie powinienem zostać na slickach. Przez pit-stopy straciłem więc sporo czasu. Ponadto zaliczyłem nieprzyjemny moment, kiedy wpadłem w poślizg w boksach, aczkolwiek na szczęście samochód w nikogo nie uderzył. Zdecydowanie nie był to mój najlepszy wyścig.

Wypowiedź Jérôme d’Ambrosio po GP Węgier[160]

31 lipca na Hungaroringu odbyły się kwalifikacje do Grand Prix Węgier. Timo Glock osiągnął 21. czas, a d’Ambrosio uzyskał ostatni 24. rezultat kwalifikacji[161]. Niedzielny, częściowo deszczowy wyścig[162] Timo Glock ukończył na 17., a Belg na 20. miejscu[163], w czasie wyścigu d’Ambrosio miał poślizg przy wjeździe na stanowisko, gdzie czekali mechanicy[160].

W ostatni weekend sierpnia kierowcy pojawili się na Circuit de Spa-Francorchamps, gdzie odbyło się Grand Prix Belgii. Timo Glock w pierwszej sesji treningowej osiągnął 17. czas, najlepszy w historii w treningach dla zespołu, gdy podczas sesji uczestniczyły wszystkie zespoły[164]. W kwalifikacjach Timo Glock osiągnął 20. czas, a Jérôme d’Ambrosio przekroczył limit 107%, ale został jednak dopuszczony do wyścigu[165]. Glock po starcie wyścigu uderzył w bolid Paula di Resty z Force India, za co został otrzymał karę przejazdu przez aleję serwisową[166]. Wyścig ukończył na 18. pozycji, a d’Ambrosio na starcie miał kolizję z Bruno Senną z Lotus Renault GP[167].

2 września poinformowano, że d’Ambrosio negocjuje przedłużenie kontraktu z zespołem[168].

11 września odbyło się Grand Prix Włoch na torze Autodromo Nazionale di Monza. W kwalifikacjach Timo Glock osiągnął 21. czas, Belg był 22[169]. Glock ukończył wyścig na 15. miejscu, a Jérôme d’Ambrosio miał awarię skrzyni biegów i musiał się wycofać na pierwszym okrążeniu[170].

13 września zespół przeprowadził testy aerodynamiczne w Vairano Patenora we Włoszech[171].

21 września poinformowano, że Adrian Quaife-Hobbs weźmie udział w testach dla młodych kierowców w Abu Zabi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich[172].

25 września na ulicznym torze Marina Bay Street Circuit odbyło się nocne Grand Prix Singapuru[75]. W kwalifikacjach Glock osiągnął 21., a d’Ambrosio 22. miejsce[173]. Niemiec nie ukończył wyścigu – wycofał się z niego po 9. okrążeniach z powodu uszkodzeń na skutek wypadku – natomiast d’Ambrosio ukończył wyścig na 18. miejscu[174].

29 września poinformowano, że bolid na sezon 2012 również nie zostanie wyposażony w system KERS[175].

9 października podczas Grand Prix Japonii w kwalifikacjach Jérôme d’Ambrosio osiągnął 20., a Timo Glock 21. czas[176]. Glock i d’Ambrosio ukończyli wyścig odpowiednio na 20. i 21. pozycji[177].

16 października podczas Grand Prix Korei Południowej w kwalifikacjach Timo Glock osiągnął 21. a Jérôme d’Ambrosio 22. czas[178]. Wyścig Glock ukończył na 18. a d’Ambrosio na 20. miejscu[179].

W październiku Timo Glock po raz pierwszy pracował w symulatorze McLarena[180].

30 października podczas pierwszego w historii Formuły 1 Grand Prix Indii[181] w kwalifikacjach Timo Glock osiągnął 23. miejsce, a Jérôme d’Ambrosio przekroczył limit 107%; mimo to został dopuszczony do wyścigu[182]. Wyścig Glock zakończył na drugim okrążeniu z powodu kolizji z Kamuim Kobayashim z Saubera, na skutek której lewa strona bolidu została poważnie uszkodzona[183]. D’Ambrosio dojechał do mety i ukończył wyścig na 16. miejscu[184].

13 listopada na torze Yas Marina Circuit w Zjednoczonych Emiratach Arabskich odbyło się Grand Prix Abu Zabi. W pierwszej sesji treningowej wziął udział Robert Wickens, kierowca rezerwowy zespołu[185], który uzyskał ostatni 23. czas, przy czym Rubens Barrichello przejechał tylko trzy okrążenia i nie został sklasyfikowany[186]. W kwalifikacjach Timo Glock uzyskał 20., a Jérôme d’Ambrosio 22. czas[187]. Wyścig, który rozpoczął się przed zachodem słońca i skończył po zmierzchu[102] Glock ukończył na 19. pozycji, d’Ambrosio zakończył zmagania na 18 okrążeniu awarią hamulców[188].

Na początku listopada poinformowano, że Marussia Virgin Racing złożyła wniosek o zmianę nazwy konstruktora z Virgin na Marussia[189]. Szefowie ekip zgodzili się na taką zmianę[190]. 6 listopada podobną zgodę wyraziła Komisja Formuły 1. Oznacza to, że przyszłe samochody nosić będą nazwę Marussia, a nie jak dotychczas Virgin. Richard Branson oświadczył jednak, że jego marka nadal będzie wspierała projekt a jej logotypy będą na przyszłych bolidach[191][192].

13 listopada d’Ambrosio poinformował, że zespół negocjuje z Charlesem Pikiem posadę kierowcy wyścigowego[193].

14 listopada poinformowano, że w testach dla młodych kierowców obok Adriana Quaife-Hobbsa wezmą udział Robert Wickens i Charles Pic[194].

23 listopada firma Lloyds – posiadająca pakiet akcji zespołu poinformowała, że może zamknąć Marussia Virgin Racing ponieważ zespół zobowiązał się do dostarczenia dokumentów dotyczących zakończenia inwestowania w Marussia Virgin Racing, 25 października rozwiązano wszystkie umowy z wszystkimi dyrektorami firm i innymi pracownikami, zaczęto prowadzić wymianę informacji z Krajowym Rejestrem Sądowym[195].

Bardzo rozczarowujące zakończenie sezonu. Wielka szkoda, że musiałem wycofać się za sprawą utraty lewej, tylnej opony tuż po pit-stopie, ale niestety takie rzeczy się zdarzają. Nie tak chciałem ukończyć te mistrzostwa, ale mimo wszystko pragnę podziękować zespołowi za wszystkie ich wysiłki w tym sezonie. Wspaniale było z nimi współpracować.

Wypowiedź Timo Glocka po GP Brazylii[196]

27 listopada podczas Grand Prix Brazylii w kwalifikacjach Timo Glock i Jérôme d’Ambrosio osiągnęli dwa ostatnie czasy (23 i 24)[197]. Wyścig d’Ambrosio ukończył na 19. miejscu, Glock musiał wycofać się z niego na 21. okrążeniu z powodu niedokręcenia tylnego lewego koła, w efekcie po wyjeździe ze stanowiska w boksach koło odpadło[198][196].

Po zakończeniu wyścigu ogłoszono, że francuski kierowca wyścigowy Charles Pic będzie kierowcą etatowym w sezonie 2012[199].

Sezon 2011 Timo Glock zakończył na 25. a Jérôme d’Ambrosio na 24. miejscu[200]. Zespół Marussia Virgin Racing zakończył sezon na ostatnim 12. miejscu bez punktu[201].

14 grudnia 2011 poinformowano, że Witalij Pietrow, który dysponował wsparciem finansowym w wysokości 10 000 000 euro, negocjował z zespołem stanowisko kierowcy etatowego na sezon 2012[202].

Sponsorzy

[edytuj | edytuj kod]
Logo Full Tilt Poker na jednej z części bolidu Virgin VR-01

Virgin Racing od początku istnienia było wspierane przez grupę Virgin[203].

W grudniu 2009 roku potwierdzono nawiązanie współpracy przez Virgin Racing z firmą LDC należącą do Lloyds Banking Group, LDC wykupiła około 20% udziałów w zespole[204].

Na przełomie 2009 roku ogłoszono, że spółka brokerska FxPro dołączyła do zespołu a jej logotypy będą widoczne na bolidach oraz ubraniach członków zespołu[205][206].

18 lutego 2010 roku Virgin Racing ogłosił nawiązanie współpracy z Amerykańską firmą UST Global, dostawcą usług i rozwiązań IT. Firma zgodziła się opracować narzędzie do zarządzania wyścigiem, które daje inżynierom pełny obraz na to, co się dzieje na torze podczas każdego wyścigu. UST Global ogłosiło również plany zintegrowania symulatora Wirth Research z danymi ustawień bolidu VR-01, by zagwarantować stałą, dwustronną zależność pomiędzy tymi jednostkami[207].

23 lutego 2010 ogłoszono, że zespół będzie współpracować z Nexa Autocolor, marką farb[208].

11 czerwca 2010 podczas Grand Prix Kanady opublikowano informację, że firma LG Electronics wyposaży w swoje produkty zespół wyścigowy oraz fabrykę ekipy[209].

23 września 2010 poinformowano, że podczas Grand Prix Singapuru kierowcy będą jeździli z logo firmy produkującą zegarki – Antler[210].

18 października 2010 roku poinformowano, że szwajcarska firma produkująca zegarki – Armin Strom podpisała kilkuletni kontrakt partnerski[211].

10 listopada 2010 roku poinformowano, że zespół nawiązał długoterminową współpracę z Qnet ltd, należącą do konglomeratu QI Group of Companies. Firma rozprowadza produkty codziennego użytku i usługi, poprzez swoją platformę handlu elektronicznego[212].

21 stycznia 2011 ujawniono, że brytyjska firma Quantel projektująca i wytwarzająca cyfrowy sprzęt do obróbki obrazu dla stacji telewizyjnych, branży wideo i filmowej będzie współpracować z zespołem[213].

14 marca 2011 ogłoszono, że CNBC jedna z sieci telewizyjnych kanałów informacyjnych będzie sponsorować zespół[214].

9 kwietnia 2011 poinformowano, że z Virgin w sezonie 2011 będzie współpracowała firma produkująca osłony winylowe na laptopy, telefony komórkowe, przenośne konsole i iPody – Diabloskinz[215].

23 kwietnia 2011 ogłoszono, że szkoła biznesowa SMC University będzie sponsorem i partnerem zespołu[216].

27 maja 2011 ujawniono, że Virgin związał się z firmą produkującą światła i inne produkty elektryczne do samochodów – Ring Automotive[217].

29 maja 2011 ogłoszono współpracę z MusicMagpie[218].

8 września 2011 poinformowano, że belgijska firma Soleco działająca w zakresie przekształcania energii słonecznej za sprawą Jerome d’Ambrosio będzie sponsorować zespół[219].

Z zespołem w 2010 roku współpracowały firmy między innymi sprowadzone przez dyrektora do spraw marketingu Virgin Racing, Jima Wrighta: Full Tilt Poker, Oxigen Investments (ekolodzy z firmy[206]) i Clear Shampoo (firma produkująca szampony[206])[220], z Virgin współpracowały także: Bridgestone – produkująca ogumienie dla Formuły 1 (2010)[221], Computer Sciences Corporation – marka świadcząca usługi IT (2010–2011)[206], Carbon Green – firma zajmująca się recyklingiem (2010)[206], Kappa – firma odzieżowa (2010–2011)[206], Armin Racing Watches (2010–2011), BGN (2011), Lincoln Electric (2011), Monroe (2011), PerkinElmer Instruments (2011), Pirelli – produkująca ogumienie dla Formuły 1 (2011)[222], Quick (2011), RTR (2011), Servotest (2011), Quick Group (2011)[223].

Formuła E

[edytuj | edytuj kod]

5 grudnia 2013 roku został ogłoszony powrót Virgin Racing do wyścigów samochodowych. Od sezonu 2014/2015 zespół rywalizuje w Formule E, gdzie używane są jednomiejscowe samochody elektryczne[224][225]. Kierowcami Virgin w pierwszym sezonie są Jaime Alguersuari i Sam Bird[226].

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Konstruktor Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców 		Wyniki
konstruktora
Bahrajn
BHR 		Australia
AUS 		Malezja
MYS
CHN 		Hiszpania
ESP 		Monako
MCO 		Turcja
TUR 		Kanada
CAN 		Unia Europejska
EUR 		Wielka Brytania
GBR 		Niemcy
DEU 		Węgry
HUN 		Belgia
BEL 		Włochy
ITA 		Singapur
SGP 		Japonia
JPN 		Korea Południowa
KOR 		Brazylia
BRA
ARE 		Punkty Pozycja Punkty Pozycja
2010
[227] 		Virgin–Cosworth Niemcy Timo Glock NU NU NU NW 18 NU 18 NU 19 18 18 16 18 17 NU 14 NU 20 NU 0 25 0 12
Brazylia Lucas Di Grassi NU NU 14 NU 19 NU 19 19 17 NU NU 18 17 20 15 NW NU NU 18 0 24
Sezon Konstruktor Kierowcy Australia
AUS 		Malezja
MYS
CHN 		Turcja
TUR 		Hiszpania
ESP 		Monako
MCO 		Kanada
CAN 		Unia Europejska
EUR 		Wielka Brytania
GBR 		Niemcy
DEU 		Węgry
HUN 		Belgia
BEL 		Włochy
ITA 		Singapur
SGP 		Japonia
JPN 		Korea Południowa
KOR 		Indie
IND
ARE 		Brazylia
BRA 		Punkty Pozycja Punkty Pozycja
2011
[228] 		Virgin–Cosworth Niemcy Timo Glock NS 16 21 NW 19 NU 15 21 16 17 17 18 15 NU 20 18 NU 19 NU 0 25 0 12
Belgia Jérôme d’Ambrosio 14 NU 20 20 20 15 14 22 17 18 19 17 NU 18 21 20 16 NU 19 0 24

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: F1Ultra[229]

Sezon Zespół Konstruktor Zgłoszenia GP PKT P. P1 P2 P3 Punkt. PP NO NS DK NZ
2010 Virgin Racing Virgin-Cosworth 38 19 - 12 - - - - - - 16 - -
2011 Marussia Virgin Racing Virgin-Cosworth 38 19 - 12 - - - - - - 8 - -
Razem 2 1 76 38 - 2×12 - - - - - - 24 - -
Sezon Zespół Konstruktor Zgłoszenia GP PKT P. P1 P2 P3 Punkt. PP NO NS DK NZ
Zgłoszenia - starty wszystkich samochodów; GP - zaliczone Grand Prix;
P. - pozycja końcowa; P1, P2, P3 - pozycje na podium; Punkt. - punktował; PP - pole position;
NO - najszybsze okrążenia; NS - niesklasyfikowany; DK - dyskwalifikacje; NZ - nie zakwalifikował się

Podsumowanie

[edytuj | edytuj kod]
Ważne wyścigi
Debiut

Bahrajn Grand Prix Bahrajnu 2010 (Niemcy Timo Glock, Brazylia Lucas Di Grassi)

Ostatni

Brazylia GP Brazylii 2011 (Niemcy Timo Glock, Belgia Jérôme d’Ambrosio)

Najwyższe pozycje
Kwalifikacje

16 – Niemcy Timo Glock

Wyścig

14 – Brazylia Lucas Di Grassi, Niemcy Timo Glock, Belgia Jérôme d’Ambrosio

Inne
Kierowca testowy

Portugalia Álvaro Parente (2009–2010)
Brazylia Luiz Razia (2009–2010)
Hiszpania Andy Soucek (2010)
Japonia Sakon Yamamoto (2011)
Kanada Robert Wickens (2011)

Kierowcy

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: ChicaneF1[230]

Kierowca Sezony Starty PP Wygrane MŚ Zespół
DEUNiemcy Glock, TimoTimo Glock 2010–2011 36 - - - prywatny
BRABrazylia Di Grassi, LucasLucas Di Grassi 2010 18 - - - prywatny
BELBelgia d’Ambrosio, JérômeJérôme d’Ambrosio 2011 19 - - - prywatny

Informacje techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Wyprzedź Mnie![231]

Sezon Zespół Podwozie Silnik (Typ) Opony
2010 Virgin Racing Virgin VR-01 Cosworth CA2010 (2,4l V8) Bridgestone
2011 Marussia Virgin Racing Virgin MVR-02 Cosworth CA2011 (2,4l V8) Pirelli
Razem 2 2 2 2
Sezon Zespół Podwozie Silnik (Typ) Opony

Wyniki w Formule E

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Zespół Samochód Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców 		Wyniki
zespołu
2014/2015 Malezja Urugwaj Argentyna Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Monako Niemcy Rosja Wielka Brytania Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Virgin Racing Spark-Renault SRT_01E Wielka Brytania Sam Bird 3 1 NU 7 8 NU 4 8 NU 6 1 103 5 133 5
Hiszpania Jaime Alguersuari 11 9 5 4 11 8 NU 12 13 30 13
Szwajcaria Fabio Leimer 14 NU 0 32
2015/2016 Malezja Urugwaj Argentyna Meksyk Stany Zjednoczone Francja Niemcy Wielka Brytania Pkt. Msc. Pkt. Msc.
DS Virgin Racing Formula E Team Spark-Citroën Virgin DSV-01 Wielka Brytania Sam Bird 7 2 NU 1 6 6 6 11 7 NU 88 4 144 3
Francja Jean-Éric Vergne 12 NU 7 11 16 13† 2 5 3 8 56 9
2016/2017 Hongkong Maroko Argentyna Meksyk Monako Francja Niemcy Stany Zjednoczone Kanada Pkt. Msc. Pkt. Msc.
DS Virgin Racing DS Virgin DSV-02 Wielka Brytania Sam Bird 13 2 NU 3 NU 16 7 7 1 1 5 4 122 4 190 4
Argentyna José María López NU 10 10 6 NU 2 4 5 NU 3 65 9
Wielka Brytania Alex Lynn NU NU 3 23
2017/2018 Hongkong Maroko Chile Meksyk Urugwaj Włochy Francja Niemcy Szwajcaria Stany Zjednoczone Pkt. Msc. Pkt. Msc.
DS Virgin Racing DS Virgin DSV-03 Wielka Brytania Sam Bird 1 5 3 5 NU 3 1 3 7 2 9 10 143 3 160 3
Wielka Brytania Alex Lynn 8 9 10 NU 10 6 NU 14 16 16 NU 14 17 16
2018/2019 Arabia Saudyjska Maroko Chile Meksyk Hongkong Włochy Francja Monako Niemcy Szwajcaria Stany Zjednoczone Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Envision Virgin Racing Audi e-tron FE05 Wielka Brytania Sam Bird 11 3 1 9 6 NU 11 11 16† 9 4 8 4 85 9 191 3
Holandia Robin Frijns 12 2 5 11 3 11 4 1 17† 13 NU NU 1 106 4
2019/2020 Arabia Saudyjska Chile Meksyk Maroko Niemcy Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Envision Virgin Racing Audi e-tron FE06 Wielka Brytania Sam Bird 1ⁿ NU 10 NU 10 3 6 13 11 20 5 63 10 121 4
Holandia Robin Frijns 5 NU 15 DK 12 NU 4 2 NW 2 NU 58 12

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Pat Symonds. Jak pomogę Virgin awansować w górę stawki. „F1 Racing”, s. 8–9, 2011-10. Łódź: Westa-Druk. ISSN 1732-7032. (pol.). 
  2. ↑ a b Rafał Pawłowski: FIA podała ile nowych ekip wysłało zgłoszenie. f1ultra.pl, 2009-06-12. [dostęp 2010-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-17)]. (pol.).
  3. ↑ Seasons of Formula 3 Euroseries. speedsport-magazine.com. [dostęp 2011-12-18]. (ang. • niem.).
  4. ↑ MARUSSIA MANOR RACING UP-CLOSE. gp3series.com, 2011-11-21. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
  5. ↑ Dawid Prokopowicz: W symulatorze [Video]. f1zone.pl, 2010-10-12. [dostęp 2011-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-17)]. (pol.).
  6. ↑ Bartosz Zawitkowski: John Booth nowym szefem Virgin Racing!. f1wm.pl, 2010-01-12. [dostęp 2010-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-15)]. (pol.).
  7. ↑ J. Rutkowski: Nick Wirth: Program Virgin Racing opóźniony. f1.v10.pl, 2010-02-21. [dostęp 2010-11-04]. (pol.).
  8. ↑ Piotr Bogucki: FIA opublikowała listę startową zespołów na sezon 2010. f1wm.pl, 2009-06-12. [dostęp 2009-11-04]. (pol.).
  9. ↑ Pablo Elizalde: Cosworth engines ready for shipping. autosport.com, 2010-01-12. [dostęp 2011-12-13]. (ang.).
  10. ↑ Mariusz Karolak: Quaife-Hobbs weźmie udział w testach debiutantów z Virgin. f1wm.pl, 2011-09-21. [dostęp 2011-12-17]. (pol.).
  11. ↑ Quaife-Hobbs zadowolony z pierwszej jazdy bolidem Formuły 1. f1wm.pl, 2011-05-16. [dostęp 2011-12-17]. (pol.).
  12. ↑ Marek Roczniak: Firma Virgin Mobile nowym partnerem zespołu Jordan. f1wm.pl, 2002-04-12. [dostęp 2011-12-13]. (pol.).
  13. ↑ a b Igor Szmidt: Virgin potwierdza umowę z Brawn GP. f1wm.pl, 2009-03-28. [dostęp 2011-12-13]. (pol.).
  14. ↑ Dawid Prokopowicz: Brawn dał zarobić najwięcej. f1zone.pl, 2011-02-15. [dostęp 2011-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-17)]. (pol.).
  15. ↑ Marcin Gałat: Brawn i Fry zarobili ponad 150 mln funtów na sprzedaży stajni. f1ultra.pl, 2011-03-07. [dostęp 2011-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  16. ↑ Manor przekształca się w Virgin Racing. f1wm.pl, 2009-11-30. [dostęp 2009-12-19]. (pol.).
  17. ↑ Glock to lead Manor GP line-up for 2010. formula1.com, 2009-11-17. [dostęp 2009-12-15]. (ang.).
  18. ↑ Mariusz Karolak: Manor oficjalnie zmienia nazwę na Virgin i potwierdza kierowców. f1wm.pl, 2009-12-15. [dostęp 2009-12-15]. (pol.).
  19. ↑ Mariusz Karolak: Parente i Razia kierowcami testowymi Virgin Racing. f1wm.pl, 2009-12-15. [dostęp 2010-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-03)]. (pol.).
  20. ↑ Rafał Pawłowski: Oto Virgin Racing. f1ultra.pl, 2009-12-15. [dostęp 2011-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  21. ↑ Igor Szmidt: Parente stracił posadę kierowcy testowego. f1wm.pl, 2010-02-18. [dostęp 2010-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  22. ↑ Marek Roczniak: Soucek potwierdzony kierowcą rezerwowym Virgin. f1wm.pl, 2010-02-23. [dostęp 2010-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-03)]. (pol.).
  23. ↑ Marek Roczniak: Soucek potwierdza oficjalnie odejście z Virgin. f1wm.pl, 2010-08-11. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  24. ↑ Marek Roczniak: D’Ambrosio będzie jeździł w piątki bolidem Virgin. f1wm.pl, 2010-09-20. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  25. ↑ Marek Roczniak: Virgin przedstawia bolid VR-01. f1wm.pl, 2010-02-03. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  26. ↑ Marek Roczniak: Wirtualna prezentacja bolidu Virgin Racing. f1wm.pl, 2010-01-29. [dostęp 2011-11-26]. (pol.).
  27. ↑ Michał Sulej: Wirth Research zapłaci za poprawki w bolidzie Virgin. f1wm.pl, 2010-03-21. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  28. ↑ Diana Jagodzik: Kto zostanie stewardessą? Branson czy Fernandes? Odpowiedź 14 listopada 2010. f1ultra.pl, 2009-12-16. [dostęp 2010-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  29. ↑ F1 Sezon 2010 < |autor = Dariusz Zagórski, Artur Młodziński, Ewa i Robert Młodzińscy | >. f1ultra.pl. [dostęp 2011-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-18)]. (pol. • ang.).
  30. ↑ GP Bahrajnu 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  31. ↑ GP Bahrajnu 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-17)]. (pol.).
  32. ↑ Michał Sulej: GP Australii 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  33. ↑ GP Australii 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  34. ↑ Piotr Bogucki: GP Australii 2010 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-15]. (pol.).
  35. ↑ GP Australii 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  36. ↑ Paweł Zając: GP Malezji 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  37. ↑ GP Malezji 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  38. ↑ GP Malezji 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-17)]. (pol.).
  39. ↑ Marek Roczniak: GP Chin 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  40. ↑ GP Chin 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  41. ↑ Piotr Bogucki: GP Chin 2010 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-15]. (pol.).
  42. ↑ 2010 Chinese Grand Prix < |autor = Dariusz Zagórski, Artur Młodziński, Ewa i Robert Młodzińscy | >. f1ultra.pl. [dostęp 2011-12-15]. (pol. • ang.).
  43. ↑ GP Hiszpanii 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  44. ↑ GP Hiszpanii 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-17)]. (pol.).
  45. ↑ GP Monako 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  46. ↑ GP Monako 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  47. ↑ Marek Roczniak: GP Turcji 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  48. ↑ GP Turcji 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  49. ↑ GP Turcji 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  50. ↑ GP Kanady 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  51. ↑ GP Kanady 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  52. ↑ Michał Roszczyn: GP Kanady 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  53. ↑ Łukasz Godula: GP Europy 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  54. ↑ GP Europy 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  55. ↑ GP Europy 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  56. ↑ Mariusz Karolak: GP Wielkiej Brytanii 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  57. ↑ GP Wielkiej Brytanii 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  58. ↑ GP Wielkiej Brytanii 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  59. ↑ Michał Roszczyn: GP Niemiec 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  60. ↑ GP Niemiec 2010 > Sesja treningowa 1. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-21]. (pol.).
  61. ↑ GP Niemiec 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  62. ↑ GP Niemiec 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-17)]. (pol.).
  63. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin być może wprowadzi dmuchany dyfuzor na jesieni. f1ultra.pl, 2010-07-29. [dostęp 2011-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-31)]. (pol.).
  64. ↑ Michał Roszczyn: GP Węgier 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  65. ↑ GP Węgier 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  66. ↑ GP Węgier 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  67. ↑ Michał Roszczyn: GP Belgii 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  68. ↑ GP Belgii 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  69. ↑ Piotr Bogucki: GP Belgii 2010 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-15]. (pol.).
  70. ↑ GP Belgii 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  71. ↑ GP Włoch 2010 > Sesja treningowa 1. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-21]. (pol.).
  72. ↑ GP Włoch 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  73. ↑ GP Włoch 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  74. ↑ Marek Roczniak: GP Singapuru 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  75. ↑ a b Kuba Kozal: Grand Prix Singapuru: nocne ściganie. sport.tvp.pl, 2011-09-21. [dostęp 2010-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-06)]. (pol.).
  76. ↑ GP Singapuru 2010 > Sesja treningowa 1. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-21]. (pol.).
  77. ↑ GP Singapuru 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  78. ↑ GP Singapuru 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  79. ↑ Mariusz Karolak: GP Japonii 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  80. ↑ GP Japonii 2010 > Sesja treningowa 1. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-10]. (pol.).
  81. ↑ GP Japonii 2010 > Sesja treningowa 3. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-21]. (pol.).
  82. ↑ Krzysztof Sznigier: Suzuka dalej z deszczem?. f1ultra.pl, 2010-10-09. [dostęp 2010-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-12)]. (pol.).
  83. ↑ GP Japonii 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-10]. (pol.).
  84. ↑ Krzysztof Sznigier: Di Grassi przedwcześnie zakończył wyścig. f1ultra.pl, 2010-10-10. [dostęp 2010-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-12)]. (pol.).
  85. ↑ GP Japonii 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-10]. (pol.).
  86. ↑ Konrad Kowalczyk: Virgin Racing pracuje pełną parą nad autem na sezon 2011 – Greame Lowdon. f1ultra.pl, 2010-10-14. [dostęp 2010-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  87. ↑ Rafał Pawłowski: Wstępna lista startowa testów dla młodych kierowców w Abu Zabi. f1ultra.pl, 2010-10-20. [dostęp 2010-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  88. ↑ Marek Roczniak: Van der Garde i sponsor McGregor łączeni z Virgin. f1wm.pl, 2010-10-21. [dostęp 2011-11-27]. (pol.).
  89. ↑ Igor Szmidt: GP Korei Południowej 2010 > Wypowiedzi przed GP. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  90. ↑ GP Korei Południowej 2010 > Sesja treningowa 1. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-22]. (pol.).
  91. ↑ GP Korei Południowej 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-23]. (pol.).
  92. ↑ Bartosz Pyciarz: GP Korei Południowej 2010 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-15]. (pol.).
  93. ↑ Rafał Pawłowski: Sutil i Buemi o 5 pól niżej w GP Brazylii. f1ultra.pl, 2010-10-24. [dostęp 2010-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-03)]. (pol.).
  94. ↑ GP Korei Południowej 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-24]. (pol.).
  95. ↑ Diana Jagodzik: Sponsorzy zadecydują o wejściu Michaiła Aloszyna do F1. f1ultra.pl, 2010-11-01. [dostęp 2011-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-04)]. (pol.).
  96. ↑ GP Brazylii 2010 > Sesja treningowa 1. f1wm.pl. [dostęp 2010-11-05]. (pol.).
  97. ↑ GP Brazylii 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-11-12]. (pol.).
  98. ↑ GP Brazylii 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-11-12]. (pol.).
  99. ↑ Marussia Motors nabyła udziały w ekipie Virgin Racing. f1wm.pl, 2010-11-12. [dostęp 2010-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-15)]. (pol.).
  100. ↑ Wojciech Grabowski: Wirth i jego CFD znów spróbują pokonać tunele. f1wm.pl, 2010-11-11. [dostęp 2010-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-14)]. (pol.).
  101. ↑ GP Abu Zabi 2010 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-11-13]. (pol.).
  102. ↑ a b Lewis Hamilton wygrał GP Abu Zabi (WYNIKI). polskatimes.pl, 2011-11-13. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  103. ↑ GP Abu Zabi 2010 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-11-15]. (pol.).
  104. ↑ F1 – 2010 – ALL DRIVERS. formula1.com. [dostęp 2010-11-15]. (ang.).
  105. ↑ F1 – 2010 – ALL TEAMS. formula1.com. [dostęp 2010-11-15]. (ang.).
  106. ↑ a b c Rafał Pawłowski: 10. miejsce w Pucharze Konstruktorów sporo warte. f1ultra.pl, 2011-11-27. [dostęp 2011-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-29)]. (pol.).
  107. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin Racing ogłosił skład na testy dla młodych kierowców. f1ultra.pl, 2010-11-14. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-17)]. (pol.).
  108. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin potwierdza skład kierowców na sezon 2011. f1ultra.pl, 2010-12-21. [dostęp 2010-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-28)]. (pol.).
  109. ↑ Mariusz Karolak: D’Ambrosio przyznał, że musiał sprowadzić sponsorów do Virgin. f1wm.pl, 2010-12-23. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  110. ↑ a b Marek Roczniak: Ian Phillips szefem operacyjnym zespołu Virgin. f1wm.pl, 2011-02-02. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  111. ↑ Changes to Marussia Virgin management. grandprix.com, 2011-02-02. [dostęp 2011-12-16]. (ang.).
  112. ↑ Rafał Pawłowski: Jedynie 25 procent tegorocznych zespołów F1 nie ma problemów z finansami. f1ultra.pl, 2011-01-13. [dostęp 2011-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-01)]. (pol.).
  113. ↑ Grzegorz Filiks: Virgin w nowym sezonie będzie startował na rosyjskiej licencji. f1wm.pl, 2011-02-04. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  114. ↑ Krzysztof Sznigier: Virgin i HRT bez KERSu w 2011 roku. f1ultra.pl, 2010-12-21. [dostęp 2010-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-26)]. (pol.).
  115. ↑ Grzegorz Filiks: Virgin odsłania swój nowy bolid oznaczony symbolem MVR-02. f1wm.pl, 2011-02-07. [dostęp 2011-02-08]. (pol.).
  116. ↑ Marek Roczniak: Prezentacja bolidu Virgin odbędzie się w budynku telewizji BBC. f1wm.pl, 2011-01-27. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  117. ↑ Grzegorz Filiks: Virgin ujawnia, dlaczego w tym sezonie nie będzie korzystał z KERS. f1wm.pl, 2011-02-08. [dostęp 2011-11-26]. (pol.).
  118. ↑ Virgin rozważał wprowadzenie przedniego wydechu. f1.motosp.pl, 2011-02-08. [dostęp 2012-05-28]. (pol.).
  119. ↑ Mateusz Cieślicki: Pat Symonds doradcą Virgin Racing. f1ultra.pl, 2011-02-12. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-16)]. (pol.).
  120. ↑ Rafał Pawłowski: Booth o roli Symondsa w Marussi. f1ultra.pl, 2011-12-17. [dostęp 2011-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  121. ↑ Nataniel Piórkowski: Booth: Symonds gorąco wspiera prace Virgin Racing. f1wm.pl, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-11]. (pol.).
  122. ↑ Grzegorz Filiks: Virgin pracuje nad nowym skrzydłem, by zredukować stratę do Team Lotus. f1wm.pl, 2011-02-24. [dostęp 2011-11-26]. (pol.).
  123. ↑ Rafał Pawłowski: Ujawniamy budżety zespołów na sezon 2011. f1ultra.pl, 2011-02-26. [dostęp 2011-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-01)]. (pol.).
  124. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin pozyskał kierowcę rezerwowego na 3 pierwsze GP. f1ultra.pl, 2011-03-23. [dostęp 2011-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  125. ↑ F1 Sezon 2011 < | >. f1ultra.pl. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (pol. • ang.).
  126. ↑ GP Australii 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-03-26]. (pol.).
  127. ↑ GP Australii 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-03-27]. (pol.).
  128. ↑ Grzegorz Filiks: GP Australii 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-03-27]. (pol.).
  129. ↑ GP Malezji 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-27]. (pol.).
  130. ↑ 2011 Petronas Malaysian Grand Prix 2011 < | >. f1ultra.pl. [dostęp 2011-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (pol. • ang.).
  131. ↑ Grzegorz Filiks: GP Malezji – Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  132. ↑ Grzegorz Filiks: Virgin ma ‘plan B’ na wypadek, gdyby ich pakiet poprawek nie zadziałał. f1wm.pl, 2011-04-04. [dostęp 2011-11-26]. (pol.).
  133. ↑ GP Chin 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. (pol.).
  134. ↑ GP Chin 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. (pol.).
  135. ↑ Nataniel Piórkowski: Virgin Racing przygotował duży pakiet poprawek na GP Turcji. f1wm.pl, 2011-04-26. [dostęp 2011-11-26]. (pol.).
  136. ↑ a b Mariusz Karolak: Quaife-Hobbs ponownie testował z Virgin Racing. f1wm.pl, 2011-07-17. [dostęp 2011-12-16]. (pol.).
  137. ↑ GP Turcji 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. (pol.).
  138. ↑ GP Turcji 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. (pol.).
  139. ↑ GP Hiszpanii 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. (pol.).
  140. ↑ GP Hiszpanii 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-15)]. (pol.).
  141. ↑ GP Monako 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. (pol.).
  142. ↑ Grzegorz Filiks: GP Monako 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  143. ↑ GP Monako 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-15)]. (pol.).
  144. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin rozstał się z Wirthem. f1ultra.pl, 2011-06-02. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-03)]. (pol.).
  145. ↑ D. Thys: Virgin se sépare de Nick Wirth. motorsport.nextgen-auto.com, 2011-06-02. [dostęp 2011-11-19]. (fr.).
  146. ↑ Mateusz Szymkiewicz: Virgin porzuci rozwój MVR-02 po GP Wielkiej Brytanii. f1wm.pl, 2011-06-13. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  147. ↑ P. Pokwicki: Robert Wickens kierowcą rezerwowym Marussia Virgin. V10.pl, 2011-06-04. [dostęp 2011-06-08]. (pol.).
  148. ↑ GP Kanady 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. (pol.).
  149. ↑ Łukasz Godula: GP Kanady 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-15]. (pol.).
  150. ↑ a b GP Kanady 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)]. (pol.).
  151. ↑ GP Europy 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2010-09-30]. (pol.).
  152. ↑ GP Europy 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-24)]. (pol.).
  153. ↑ Krzysztof Sznigier: Virgin potwierdza współpracę z McLarenem. f1ultra.pl, 2011-07-04. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  154. ↑ GP Wielkiej Brytanii 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  155. ↑ Nataniel Piórkowski: GP Wielkiej Brytanii 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-15]. (pol.).
  156. ↑ GP Wielkiej Brytanii 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  157. ↑ GP Niemiec 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  158. ↑ GP Niemiec 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  159. ↑ Nataniel Piórkowski: Glock pozostanie w Virgin Racing do sezonu 2014. f1wm.pl, 2011-07-24. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  160. ↑ a b Michał Sulej: GP Węgier 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  161. ↑ GP Węgier 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  162. ↑ Michał Sulej: GP Węgier 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-12-15]. (pol.).
  163. ↑ GP Węgier 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  164. ↑ GP Belgii 2011 > Sesja treningowa 1. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-26]. (pol.).
  165. ↑ GP Belgii 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  166. ↑ Nataniel Piórkowski: GP Belgii 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  167. ↑ GP Belgii 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
  168. ↑ Mariusz Karolak: D’Ambrosio zachwala Glocka i negocjuje nowy kontrakt z Virgin. f1wm.pl, 2011-09-02. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  169. ↑ GP Włoch 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  170. ↑ GP Włoch 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
  171. ↑ Nataniel Piórkowski: GP Włoch 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  172. ↑ Mariusz Karolak: Quaife-Hobbs weźmie udział w testach debiutantów z Virgin. f1wm.pl, 2011-09-21. [dostęp 2011-12-16]. (pol.).
  173. ↑ GP Singapuru 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  174. ↑ GP Singapuru 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  175. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin bez KERS-u w przyszłym roku. f1ultra.pl, 2011-09-29. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-02)]. (pol.).
  176. ↑ GP Japonii 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  177. ↑ GP Japonii 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  178. ↑ GP Korei Południowej 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  179. ↑ GP Korei Południowej 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  180. ↑ Zuzanna Oskiera: Glock rozpoczął pracę w symulatorze McLarena. f1ultra.pl, 2011-10-20. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-23)]. (pol.).
  181. ↑ Ecclestone: GP Indii odniosło spektakularny sukces. f1wm.pl, 2011-10-31. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  182. ↑ GP Indii 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  183. ↑ Nataniel Piórkowski: GP Indii 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-28]. (pol.).
  184. ↑ GP Indii 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  185. ↑ Rafał Pawłowski: Robert Wickens wystąpi w 1. treningu w Abu Zabi. f1ultra.pl, 2011-11-07. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-09)]. (pol.).
  186. ↑ GP Abu Zabi 2011 > Sesja treningowa 1. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  187. ↑ GP Abu Zabi 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  188. ↑ GP Abu Zabi 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  189. ↑ Daniel Zając: Virgin również chce zmienić nazwę. f1wm.pl, 2011-11-01. [dostęp 2011-11-19]. (pol.).
  190. ↑ Rafał Pawłowski: Szefowie ekip zgodzili się, by Team Lotus, Virgin i Renault zmienili nazwy. f1ultra.pl, 2011-11-03. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-07)]. (pol.).
  191. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin pozostanie w zespole nawet po zmianie nazwy. f1ultra.pl, 2011-11-03. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-09)]. (pol.).
  192. ↑ Nataniel Piórkowski: FIA publikuje oficjalnie nowe nazwy trzech zespołów. f1wm.pl, 2011-11-06. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-04)]. (pol.).
  193. ↑ Rafał Pawłowski: d’Ambrosio przyznał, że Virgin negocjuje z Piciem. f1ultra.pl, 2011-11-13. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  194. ↑ Wojtek Paprota: Pic dołączył do ekipy Virgin na testy w Abu Zabi. f1ultra.pl, 2011-11-14. [dostęp 2011-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  195. ↑ Rafał Pawłowski: Lloyds grabarzem Virgina?. f1ultra.pl, 2011-11-23. [dostęp 2011-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  196. ↑ a b Michał Sulej: GP Brazylii 2011 > Wypowiedzi po wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2012-01-05]. (pol.).
  197. ↑ GP Brazylii 2011 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-26]. (pol.).
  198. ↑ GP Brazylii 2011 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2011-11-27]. (pol.).
  199. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin potwierdza Pica w roli kierowcy wyścigowego na sezon 2012. f1ultra.pl, 2011-11-27. [dostęp 2011-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-29)]. (pol.).
  200. ↑ F1 – 2011 – ALL DRIVERS. formula1.com. [dostęp 2011-11-27]. (ang.).
  201. ↑ F1 – 2011 – ALL TEAMS. formula1.com. [dostęp 2011-11-27]. (ang.).
  202. ↑ Mateusz Szymkiewicz: Pietrow negocjuje z Toro Rosso, Williamsem, Virgin Racing i HRT. f1wm.pl, 2011-12-14. [dostęp 2011-12-16]. (pol.).
  203. ↑ Michał Roszczyn: Jak kryzys ekonomiczny wpłynął na Formułę 1 – Nowe dzieci w stawce. f1wm.pl, 2010-01-05. [dostęp 2011-11-20]. (pol.).
  204. ↑ James Allen: VIRGIN GO THEIR OWN WAY WITH NEW BREED F1 TEAM. jamesallenonf1.com, 2009-12-15. [dostęp 2011-12-24]. (ang.).
  205. ↑ Łukasz Godula: Sauber stracił sponsora na rzecz Virgin. f1wm.pl, 2009-12-17. [dostęp 2011-11-20]. (pol.).
  206. ↑ a b c d e f 15.12.09 Rosyjski sponsor Virgin. motorsport24.pl, 2009-12-15. [dostęp 2011-11-21]. (pol.).
  207. ↑ Łukasz Godula: Nowy sponsor zespołu Virgin. f1wm.pl, 2010-02-18. [dostęp 2011-11-20]. (pol.).
  208. ↑ Formule Un: Virgin Racing aux couleurs de Nexa Autocolor. autopros.fr, 2010-02-23. [dostęp 2011-11-21]. (fr.).
  209. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin Racing z LG Electronics. f1ultra.pl, 2010-06-11. [dostęp 2011-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-12)]. (pol.).
  210. ↑ Mateusz Cieślicki: Nowi sponsorzy w Formule 1. f1ultra.pl, 2010-09-23. [dostęp 2011-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-27)]. (pol.).
  211. ↑ Anna Jawornicka: Virgin z nowym sponsorem w drugą dekadę XXI wieku. f1ultra.pl, 2010-10-18. [dostęp 2011-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-23)]. (pol.).
  212. ↑ M. Karolak i M. Roczniak: Virgin ogłosi jutro w Abu Zabi swoje plany na sezon 2011. f1wm.pl, 2010-11-10. [dostęp 2011-11-20]. (pol.).
  213. ↑ Marek Roczniak: Virgin zaprezentuje swój drugi bolid przed drugimi testami – Zobacz także: Prezentacje/testy bolidów na sezon 2011. f1wm.pl, 2011-01-21. [dostęp 2011-11-20]. (pol.).
  214. ↑ Grzegorz Filiks: CNBC nowym sponsorem zespołu Virgin. f1wm.pl, 2011-03-14. [dostęp 2011-11-20]. (pol.).
  215. ↑ Formuła 1 – nowe partnerstwa, nowe kontynenty. f1ultra.pl, 2011-04-09. [dostęp 2011-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (pol.).
  216. ↑ SMC University Launches „Motorsport Management” – The Ultimate Course in Racing Team Administration. reuters.com, 2011-04-23. [dostęp 2011-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-30)]. (ang.).
  217. ↑ Rafał Pawłowski: Virgin związał się z Ring Automotive. f1ultra.pl, 2011-05-27. [dostęp 2011-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-03)]. (pol.).
  218. ↑ Ubaid Parkar: MusicMagpie ties up with Virgin Racing. totalf1.com, 2011-05-27. [dostęp 2011-05-29]. (ang.).
  219. ↑ Soleco nowym sponsorem Virgin Racing. f1wm.pl, 2011-09-08. [dostęp 2011-11-20]. (pol.).
  220. ↑ Tomasz Strzeboński: Monako przyciąga do F1 sponsorów. f1ultra.pl, 2010-05-14. [dostęp 2011-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-17)]. (pol.).
  221. ↑ Rafał Pawłowski: Bridgestone nie komentuje plotek o powrocie Michelina. f1ultra.pl, 2010-04-02. [dostęp 2011-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-07)]. (pol.).
  222. ↑ Rafał Pawłowski: Grosjean nowym testerem opon Pirelli!. f1ultra.pl, 2010-09-16. [dostęp 2011-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (pol.).
  223. ↑ Virgin – Partners – Team Sponsor. chicanef1.com. [dostęp 2011-11-26]. (ang.).
  224. ↑ Karol Piątek: Powołano Mistrzostwa Formuły E. f1wm.pl, 2012-08-30. [dostęp 2013-12-19]. (pol.).
  225. ↑ Virgin becomes ninth team to enter Formula E as grid nears completion. fiaformulae.com, 2013-12-05. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
  226. ↑ Bird i Alguersuari kierowcami Virgina w Formule E. f1wm.pl, 2014-05-13. [dostęp 2014-05-13]. (pol.).
  227. ↑ 2010 – VIRGIN-COSWORTH. formula.com. [dostęp 2011-11-17]. (ang.).
  228. ↑ 2011 – VIRGIN-COSWORTH. formula.com. [dostęp 2011-11-17]. (ang.).
  229. ↑ Virgin Racing. f1ultra.pl. [dostęp 2010-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (pol.).
  230. ↑ Virgin. chicanef1.com. [dostęp 2010-10-01]. (ang.).
  231. ↑ Pokaż konstruktorów bolidów na literę: – Virgin. f1wm.pl. [dostęp 2010-10-01]. (pol.).
Marussia Virgin Racing
Bolidy
Kierowcy
Kierowcy rezerwowi
Twórca zespołu
Pracownicy zespołu
Konstruktorzy Formuły 1
Konstruktorzy startujący w sezonie 2024
Przyszli konstruktorzy
Dawni konstruktorzy
Konstruktorzy startujący tylko w Indianapolis 500
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Virgin_Racing&oldid=72794551”