Dennis Gabor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 09:14, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Dennis Gabor
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1900
Budapeszt, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

9 lutego 1979
Londyn, Wielka Brytania

Odznaczenia

Gilshaw Lodge przy Rugby-Bilton Road – dom, w którym Dennis Gabor mieszkał w latach 1936–1948 i w którym w roku 1947 wynalazł holografię[1] (na ścianie budynku – Blue Plaque[2])

Dennis Gabor (ur. 5 czerwca 1900 w Budapeszcie, zm. 9 lutego 1979 w Londynie) – mieszkający w Anglii węgierski fizyk (spec. optyka) pochodzenia żydowskiego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za rok 1971.

Życiorys

Urodził się w Budapeszcie jako najstarszy syn Adrienne i Bertalana Gabora (dyrektora spółki górniczej). Zafascynował się fizyką w wieku 15 lat pod wpływem podręcznika Oriesta Chwolsona, publikacji na temat teorii przyrządów Abbego, fotografii barwnej i metody reprodukcji barw Gabriela Lippmann. Studiował w Berlinie. Skończył Technische Hochschule Berlin w roku 1924 i uzyskał stopień dr-inż. w roku 1927. Bywał również często w University of Berlin, w którym poziom fizyki kształtowali m.in. Albert Einstein, Max Planck, Walther Nernst, Max von Laue. Od roku 1927 pracował w Siemens & Halske AG, gdzie dokonał swojego pierwszego wynalazku – skonstruował typ wysokociśnieniowej lampy rtęciowej (wykorzystywanej później w milionach lamp ulicznych)[3].

W 1933 roku musiał opuścić Niemcy (zob. III Rzesza) i wyjechał do Wielkiej Brytanii. Został zatrudniony w British Thomson-Houston Co. w Rugby i w British Thomson-Houston Research Laboratory, w którym pracował do roku 1948[3].

W roku 1948, próbując udoskonalić mikroskop elektronowy, otrzymał pierwsze hologramy – jeszcze niedoskonałe[4].

Od 1 stycznia 1949 pracował w Imperial College w Londynie, początkowo jako wykładowca elektroniki, następnie profesor of Applied Electron Physics, a od przejścia na emeryturę w roku 1967, jako Senior Research Fellow. Od roku 1967 był też członkiem zespołu badawczego CBS Laboratories Stamford, Conn.

Prowadził intensywne prace badawcze w zakresie elektroniki i optyki elektronowej, dotyczące początkowo m.in. teorii komunikacji i stereoskopowej kinematografii. Zajmując się nadal holografią, nazywaną początkowo „wavefront reconstruction” (rekonstrukcja czoła fali), opracował w latach 1948–1951 metodę otrzymywania obrazów trójwymiarowych (zob. historia holografii), która jednak mogła być zastosowana w praktyce dopiero po wynalezieniu lasera w roku 1963[4]. W latach 1950–1953 współpracował z AEI Research Laboratory w Aldermaston[3].

Został uhonorowany m.in. członkostwem Towarzystwa Królewskiego w Londynie w roku 1956 i honorowym członkostwem Węgierskiej Akademii Nauk w roku 1964[3].

Za badania nad holografią otrzymał w roku 1971 Nagrodę Nobla [3].

Życie osobiste

Ożenił się w roku 1936 w Rugby z Marjorie Louise z domu Butler.

Przypisy

  1. SP4974 : Rugby-Bilton Road near to Rugby, Warwickshire, Great Britain : Gilshaw Lodge. [w:] The Geograph® Britain and Ireland project [on-line]. [dostęp 2014-02-14].
  2. Dennis Gabor Blue Plaque. [w:] localwiki.net/rugby/Blue Plaques [on-line]. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).
  3. a b c d e Dennis Gabor - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1971 [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-14]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1971, Holography, 1948-1971
  4. a b History of holography. [w:] Holography virtual gallery [on-line]. www.holography.ru. [dostęp 2014-02-14]. (ang.).

Bibliografia

  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.

Linki zewnętrzne