Armée de l’air

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 18:02, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Francuskie Siły Powietrzne
Armée de l'air
Godło
Logo Francuskich Sił Powietrznych
Państwo

 Francja

Siły zbrojne

Francuskie Siły Zbrojne

Data utworzenia

1909 (jako część Armii Francuskiej)
1934 (jako niezależny rodzaj wojsk)[1]

Znak rozpoznawczy

Motto

Faire face

Liczebność

41,160[2]

Najwyższe dowództwa
Cywilne

rząd Francji

Wojskowe

gen. Andre Lanata[3]

Francuskie Siły Powietrzne (Armée de l’air) – pierwsze siły powietrzne na świecie, których zalążek powstał w 1909 roku, poprzez zakup kilku samolotów dla armii i powstanie pierwszej placówki wojskowej w Vincennes[4]. Od 1912 roku znane jako Aéronautique Militaire[5].

Historia

Początkowo podporządkowane były armii lądowej. Pod nazwą Armée de l’air, jako rodzaj francuskich sił zbrojnych, powstały w 1934 roku[6].

Historia lotnictwa powojennego dzieli się na trzy etapy. Pierwszym była powojenna odbudowa przemysłu, infrastruktury i tworzenia samolotów. Drugi etap rozpoczęty w latach sześćdziesiątych miał za zadanie tworzenia potęgi militarnej, a trzeci od lat dziewięćdziesiątych modernizację. Wprowadzono nowy myśliwiec Rafale, bezzałogowe samoloty, nowe systemy komunikacji. Ulepszono pozostałe konstrukcje i wycofano zużyty i przestarzały sprzęt. Wprowadzono bazową obsługę techniczną samolotów, zamiast dywizjonowej[7].

Program "Armées 2000" zmienił strukturę regionów lotniczych. Państwo francuskie podzielone było na trzy regiony: Region Północno-Wschodni, Region Morza Śródziemnego i Region Atlantycki. W ramach reformy od lipca 2000 roku powołano: Region Północny i Region Południowy[7].

Maszyny Rafale wyparły samoloty Mirage F1, Jaguar, Mirage 2000C, Mirage IV oraz F-8, Super Etendard i Etendard IVP.

W 2006 roku zmieniono oznaczenia samolotów. Dotychczasowo wskazywały one na przynależność do eskadry i dywizjonu. Np: 2-EF oznacza 2 pułk 1 dywizjonu "Cigonges" (E). Kolejna litera oznaczać miała samolot w dywizjonie według ICAO. Obecnie jest numer poprzedzający przynależność eskadry został zmieniony na numer bazy lotniczej, który jest każdorazowo zmieniany w przypadku przebazowania[7].

Francuska doktryna odstraszania, nie zmieniła swoich głównych celów od 1964 roku, a jedynie zmieniono cele strategiczne ze względu na zakończenie okresu zimnej wojny. Głównym zadaniem jest obrona niepodległości, zapewnienie spokoju i zabezpieczenia interesów Francji[7].

Od 2008 roku weszła w życie reforma organizacyjna, w ramach której zlikwidowano 12 baz lotniczych, zmniejszono liczbę dowództw z 14 do 7.

W 2010 zlikwidowano regiony lotnicze, zastępując je dowództwami.

Bazują one na samolotach własnej produkcji, a także po części na samolotach hiszpańskich, amerykańskich i brazylijskich. Obecnie dysponują największym w Europie potencjałem bojowym (także marynarka posiada własne myśliwce) oraz są drugimi po Royal Air Force pod względem całościowego potencjału.

W listopadzie 2014 roku zakupiono 8 samolotów transportowo-tankujących Airbus A330MRTT[8].

22 grudnia 2015 zakupiono od Airbus Helicpoters 7 sztuk śmigłowców szturmowych Tiger HAD[9]. W dniu 30 grudnia 2016 roku francuska agencja ds. zakupów wojskowych (DGA) podpisała ze szwajcarskim przedsiębiorstwem Pilatus Aircraft kontrakt w sprawie nabycia 17 turbośmigłowych samolotów szkolnych PC-21 będą one używane w jednostkach Armee de l’Air do szkolenia pilotów wojskowych[10].

II poziom dowództwa

Francuskie siły powietrzne zbudowane są na zasadzie oddzielnej odpowiedzialności za rozkazy obejmujące działania zbrojne oraz rozkazy operacyjne oraz rozkazy o charakterystyce logistycznej.

Bazy wojskowe

Samoloty Mirage 2000

Baza Lotnicza (BL) jest podstawowym miejscem stacjonowania bojowych sił powietrznych. Dowódca bazy rozporządza wszystkimi samolotami które tam stacjonują oraz około 600-3500 ludźmi. Do zadań dowódcy należy nadzór nad wykonywaniem rozkazów. Siły powietrzne zorganizowane są na zasadzie sił szybkiego reagowania, zarówno w kraju jak i za granicą, co pozwala na tworzenie baz poza granicami Francji i w jej departamentach i terytoriach zamorskich.

Rozmieszczenie eskadr bojowych

  • 102 BL Dijon
    • 1/2 esk. "Cigognes" (Mirage 2000-5)
    • 2/2 esk. "Cote d'Or" (Mirage 2000-5)
  • 103 BL Cambrai
    • 1/12 esk. "Cambresis" (Mirage 2000C RDI)
    • 1/12 esk. "Picardie" (Mirage 2000C RDI)
  • 112 BL Reims
    • 1/33 esk. "Belfort" (Mirage F1 CR)
    • 2/33 esk. "Savoie" (Mirage F1 CR)
  • 113 BL Saint-Dizier
    • 1/7 esk. "Provence" (Rafale B/C)
  • 115 BL Orange
    • 2/5 esk. "Ile de France" (Mirage 2000B/C RDI)
  • 116 BL Luxeuil
    • 881/4 esk. "Douphine" (Mirage 2000N)
    • 2/4 esk. "Lafayette" (Mirage 2000N)
  • 118 BL Mont-de-Marsan
    • 2/30 esk. "Normandie-Niemen" (Rafale F3)
  • 132 BL Colmar
    • 1/30 esk. "Alsace" (Mirage F1 CT)
    • 2/30 esk. "Normandie-Niemen" (Mirage F1 CT)
  • 133 BL Nancy
    • 1/3 esk. "Navarre" (Mirage 2000D)
    • 2/3 esk. "Champagne" (Mirage 2000D)
    • 3/3 esk. "Ardennes" (Mirage 2000D)
  • 188 BL Djiboutti
    • 4/33 esk. "Vexin" (Mirage 2000B/C)

Wyposażenie

Obecne

Samolot Zdjęcie Producent Typ Wersja Liczba sztuk[11] W służbie[12] Uwagi
Samoloty myśliwskie
Rafale B Dassault Rafale  Francja wielozadaniowy Rafale B
Rafale C
51
47
2006 W 2007 rozbił się jeden Rafale B, Rafale M używane są wyłącznie przez marynarkę.
Mirage 2000D Dassault Mirage 2000  Francja myśliwiec
wielozadaniowy
uderzeniowy
nuklearnego uderzenia
treningowy
2000C
2000-5F
2000D
2000N
2000B
20
30
56
23
6
1988
1999
1983
1993
1983
Nie uwzględniono 8 testowych. 228 Rafale zastąpi wszystkie Mirage 2000 i F1 z wyjątkiem wersji 2000-5F i N.
233
Wczesnego ostrzegania i Powietrzne tankowce
Boeing KC-135 Stratotanker  Stany Zjednoczone tankowiec/transportowy C-135FR
KC-135R
11
3
1985 Płatowce powstały de facto w 1965. Zamówiono dziewięć Airbus A330 MRTT dla ich zastąpienia.
Boeing E-3 Sentry  Stany Zjednoczone AWACS E-3F
E-3F+
3
1
1991 Modernizowane w latach 2013-2016 do wersji F+.
Transall C-160  Francja ELINT C-160G Gabriel 2 1989
20
Samoloty transportowe
Airbus A310  Francja transport pasażerski/medyczny A310-304 3 1994
Airbus A340  Francja transport pasażerski/medyczny A340-211 2 2006
Airbus A400M  Francja taktyczny transportowiec A400M 9 2013 Zamówiono 50.
Lockheed C-130 Hercules  Stany Zjednoczone taktyczny transportowiec C-130H
C-130H-30
7
7
1987
1988
Zamówiono 2 C-130J i 2 KC-130J.
Transall C-160  Francja taktyczny transportowiec C-160R 23 1982 R od Renové
CASA CN-235  Hiszpania lekki transportowiec CN-235-200
CN-235-300
18
9
1991
2011
1 utracono.
de Havilland Canada DHC-6 Twin Otter  Kanada lekki transportowiec DHC-6 4 1978
Airbus A330  Francja transport VIP-ów A330-223 1 2010 Samolot prezydenta (F-RARF), wyprodukowany w 1998 dla Swiss, odkupiony od Air Caraïbes, zastąpił 2 A319 CJ (F-RBFA, F-RBFB)
Dassault Falcon 900  Francja transport VIP-ów Falcon 900 2 1987 Falcony 50 i 900 mają być zastąpione przez 4 Falcony 2000LX
Dassault Falcon 2000  Francja transport VIP-ów 2000LX 2 2013 Zamówiono4.
Dassault Falcon 7X  Francja transport VIP-ów Falcon 7X 2 2009
Socata TBM  Francja transportowy/VIP TBM 700 15 1992
108
Samoloty szkolno-treningowe
Dassault/Dornier Alpha Jet  Francja szkolenie zaawansowane Alpha Jet E 75 1979 W tym 12 grupie akrobacyjnej, nie wliczając 3 do celów testowych.
Embraer 121 Xingu  Brazylia szkolenie podstawowe EMB 121 23 1982
Socata TB  Francja szkolenie podstawowe TB 30 Epsilon 33 1985
Pilatus PC-21  Szwajcaria szkolenie podstawowe 0/17
Grob G-120A  Niemcy szkolenie wstępne 18 2007 Cassidian Aviation Training Services (CATS)
Cirrus SR20  Stany Zjednoczone szkolenie wstępne
szkolenie nawigatorów
SR20
SR22
3 2012 CATS, zamówiono 16 SR20 i 7 SR 22.[13]
Walter Extra 300  Niemcy treningowy Extra 300SC 3 2008 Grupa akrobacyjna
155
Śmigłowce
Puma Aérospatiale SA 330 Puma
Eurocopter AS 532 Cougar
 Francja śmigłowiec transportowy
SAR
SA 330
AS 332L
26
3
1974
1980
Super Couguar Eurocopter EC725 Caracal  Francja Combat SAR EC725R2 12 2005
Super Puma Eurocopter AS332 Super Puma  Francja śmigłowiec VIP AS 532UL 3 ?
Eurocopter AS 555 Fennec  Francja wielozadaniowy AS 555AN 40 1986
84
Bezzałogowe aparaty latające
EADS Harfang  Francja
 Izrael
Taktyczny BSL Eagle One 4 2008
MQ-9 Reaper  Stany Zjednoczone Taktyczny BSL Eagle One 2 2013 Zamówiono 12
Suma
606

Flota rządowa składająca się z 1 Airbus A330-200 , 2 Falcon 7X, 2 Falcon 900, 2 Falcon 50, 7 TBM 700 i 3 Super Puma jest obsługiwana przez eskadrę sił powietrznych ETEC 65 (Escadron de transport, d'entraînement et de calibrage 00.065 ), ale nie podlega pod dowództwo sił powietrznych, a bezpośrednio pod Ministerstwo Obrony, dlatego te samoloty mogą być uznawane za odrębne od wyposażenia Armée de l'air.

Wycofane

MS.406 był podstawowy myśliwcem Armée de l’air podczas Bitwy o Francję.
Curtiss H75-C1 i Dewoitine D.520 miały przeciwstawić się Bf 109 Luftwaffe.
Dassault MD 454 Mystère IV
Dassault Mirage III
Dassault Mirage IV
Nord N2501 Noratlas
Airbus A319CJ
Embraer EMB 312 Tucano

Myśliwce/Myśliwsko-bombowe

Bombowce/Rozpoznawcze

Transportowe/użytkowe

Treningowe

Śmigłowce

Przypisy

  1. Daniel Kasprzycki: Francuskie Siły Powietrzne, czyli Armée de l'Air. Bezpieczne Lotnisko. [dostęp 2017-11-28]. (pol.).
  2. Defence Key Figures: 2017 Edition. Ministère des Armées, 2017. s. 16. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  3. Francuskie lotnictwo o skromnych możliwościach ekspedycyjnych. Dziennik Zbrojny, 2016-03-16. [dostęp 2017-11-28]. (pol.).
  4. Les débuts de l'aviation militaire - 1909 [online], albindenis.free.fr [dostęp 2017-11-23].
  5. Les débuts de l'aviation militaire - 1912 [online], albindenis.free.fr [dostęp 2017-11-23].
  6. Loi du 2 juillet 1934 fixant l'organisation générale de l'armée de l'air. | Legifrance [online], www.legifrance.gouv.fr [dostęp 2017-11-23].
  7. a b c d Armées de L'Air po pierwszej dekadzie XXI wieku cz.1, [w:] Marek (red.), Lotnictwo, Magnum-X, maj 2013, s. 42-53, ISSN 1732-5323.
  8. Francja zamawia osiem tankowców powietrznych Airbus A330 MRTT [online] [dostęp 2016-11-08].
  9. Francja zamawia następne Tigery [online] [dostęp 2016-11-08].
  10. FRANCJA KUPIŁA PC-21
  11. Les chiffres-clés de la Défense – édition 2011. defense.gouv.fr, 2011-09-30. [dostęp 2012-05-29]. (fr.).
  12. "World Military Aircraft Inventory", Aerospace Source Book 2007, Aviation Week & Space Technology, 15 stycznia 2007.
  13. Cirrus Aircraft Chosen for French Air Force

Bibliografia

  • Tadeusz Wróbel, Skrzydła V Republiki, [w:] "Polska Zbrojna" nr 12/2008, ss.50-51