AMZ Tur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Tur
Tur
Dane podstawowe
Państwo  Polska
Producent AMZ-Kutno Sp. z o.o.
Typ pojazdu samochód opancerzony
Trakcja kołowa
Załoga 1 + 5
Historia
Prototypy 2007
Dane techniczne
Silnik 1 silnik wysokoprężny z turbodoładowaniem, 4-cylindrowy Iveco Aifo o mocy 122 kW (166 KM); 16 zaworów (4 na cylinder); wyposażony w turbodoładowanie z chłodnicą powietrza doładowującego; układ Common Rail; pojemność skokowa: 2998 cm³; moment obrotowy: 380 Nm
Transmisja mechaniczna
Poj. zb. paliwa 220 l
ok. 20 l/100 km (spalanie)
Pancerz spawany z płyt walcowanych
Długość 4,87 m
1,7 m (rozstaw kół)
2,8 m (rozstaw osi)
Szerokość 2,23 m
Wysokość 2,35 m (normalna)
2,77 m (z otwartym włazem)
Masa 6 200 kg (maksymalna)
1000 kg (ładowność)
Osiągi
Zasięg ok. 600 km
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.) 0,70 m
Dane operacyjne
Wyposażenie
patrz tekst
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Tur – polski pojazd opancerzony klasy LMV, interwencyjno-patrolowy, opracowany przez zakłady AMZ-Kutno, przeznaczony do transportu osób w warunkach niebezpiecznych, proponowany dla Wojska Polskiego. Przestrzeń pasażerska mieści 5 żołnierzy wraz z ekwipunkiem i wyposażeniem. Według specyfikacji producenta jest to pojazd przeznaczony do realizacji zadań porządkowo-interwencyjnych (patrolowych). Pojazd ma stanowić konkurencyjne, bezpieczniejsze i tańsze rozwiązanie względem używanego w wojskach NATO pojazdu Humvee. Jest także nowocześniejszy od egzemplarzy tego typu stosowanych w polskiej armii.

Historia[edytuj]

Konstrukcja pojazdu Tur powstała jako odpowiedź na rosnące skargi żołnierzy polskiej armii na brak dostatecznego zabezpieczenia przed minami i atakami w trakcie patroli na misjach w Afganistanie i Iraku. Używane dotychczas w polskiej armii samochody patrolowe Humvee nie zapewniały dostatecznej ochrony przeciw atakom rakietowym i wybuchom min. Po licznych próbach i konsultacjach z żołnierzami polskiej armii powstały 3 prototypowe pojazdy opancerzone o nazwie Tur. Pierwsze jazdy poligonowe odbyły się na terenie Wojskowego Instytutu Techniki Pancernej i Samochodowej (WITPiS) w Sulejówku 27 marca 2007 roku. Pomimo jednak zapotrzebowania wojska, wiążącego się z misjami zagranicznymi, i deklaracji o przyspieszonym wyborze lekkich samochodów patrolowych, konkurs na wybór samochodu tego rodzaju nie został do tej pory rozstrzygnięty (stan na listopad 2011). AMZ-Kutno opracowały także powiększony samochód AMZ Tur II, będący już zupełnie inną konstrukcją.

Prototypy[edytuj]

Zbudowano ogółem 5 prototypów (jak na 2008), z tego 2 zostały zniszczone w próbach odporności[1]. Pierwsze egzemplarze, dla obniżenia kosztów i przyśpieszenia prac konstrukcyjnych, zostały wykonane w oparciu o mocno przebudowane podwozia prototypów nowych samochodów użytkowych SCAM (firmy przejętej później przez IVECO). Podwozia te zostały przebudowane i ukształtowane zgodnie z nowymi wymaganiami do tego stopnia, że z oryginalnych rozwiązań pozostały praktycznie mosty i koła. Konstruktorzy zamierzają docelowo stosować całkowicie własne podwozie oraz koła o większej średnicy. Również z IVECO pochodzi silnik i układy przeniesienia napędu oraz część wyposażenia, w rodzaju deski rozdzielczej[1]. Ostatni piąty prototyp wprowadził zmieniony wygląd przedniej części i inne drobne ulepszenia[1].

Dane techniczne[edytuj]

Przeniesienie napędu[edytuj]

  • Skrzynia biegów: manualna, 6-biegowa zsynchronizowana + bieg wsteczny (opcjonalnie automatyczna skrzynia biegów)
  • Sprzęgło: hydrauliczne, suche, jednotarczowe
  • Przekładnia redukcyjna oraz skrzynia rozdzielcza umożliwiająca wykorzystanie łącznie 24 przełożeń: 12 do jazdy po drogach utwardzonych oraz 12 do jazdy terenowej
  • Stały napęd na 4 koła

Opancerzenie[edytuj]

Tur-01.jpg
MSPO08 Tur 1.jpg

Tur posiada modułowy pancerz, spełniający standardy opancerzenia STANAG 4569 na poziomie 2 z możliwością rozszerzenia do 3, chroniące go przed ostrzałem z broni maszynowej kalibru 7,62×51 i 7,62×54. Kabina zapewnia załodze ochronę przed pociskami przeciwpancernymi kalibru 7,62 mm. Opancerzone są też newralgiczne elementy pojazdu, takie jak zbiornik paliwa i silnik. Specjalnie profilowana podłoga, ukształtowana tak, by rozpraszała impet wybuchu, jest w stanie wytrzymać sześć kilogramów materiału wybuchowego TNT eksplodującego centralnie pod nim. Na życzenie montowane jest opancerzenie z systemem z komponentów ceramicznych.

Ochrona balistyczna pojazdu[edytuj]

  • ochrona przed pociskami przeciwpancernymi kalibru 7,62x39 API BZ (poziom 2 według STANAG 4569),
  • ochrona przed pociskami przeciwpancernymi kalibru 7,62x54R B32 API,
  • ochronę przed skutkami wybuchu ładunku TNT o masie 6 kg, centralnie pod pojazdem (poziom 2a według STANAG 4569),
  • silnik opancerzony płytami bocznymi w klasie FB6.

Wyposażenie[edytuj]

Wnętrze w całości wykończone z miękkiego obicia, doskonałe wyciszenie wnętrza.

  • dodatkowy ekran dla kierowcy do obserwacji drogi (przód i tył) w nocy za pomocą kamer FLIR na podczerwień,
  • interkom przy każdym fotelu (zestaw słuchawek z mikrofonem),
  • filtrowentylacja,
  • klimatyzacja,
  • fotele dla całej załogi wyposażone w trzypunktowe pasy bezpieczeństwa,
  • odbiornik GPS,
  • Fonet-BMS,
  • możliwość instalacji modułu uzbrojenia,
  • uchwyty na broń strzelecką przewożonych żołnierzy,
  • rozkładana wieżyczka strzelecka,
  • system gaśniczy w komorze silnikowej,
  • wyrzutnie granatów dymnych.

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ a b c Mateusz J. Multarzyński, Tur gotów do udziału w programie LOSP w: nowa Technika Wojskowa, Czerwiec 2008, s.22

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=AMZ_Tur&oldid=42664578”