Przejdź do zawartości

Krajeński Park Krajobrazowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krajeński Park Krajobrazowy
Logotyp Krajeński Park Krajobrazowy
Ilustracja
Pejzaż Krajny
park krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Położenie

gminy: Kamień Krajeński, Kęsowo, Mrocza, Sępólno Krajeńskie, Sośno i Więcbork

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

17 sierpnia 1998

Akt prawny

Rozporządzenie nr 24/98 Wojewody Bydgoskiego z dnia 17 sierpnia 1998 r.[1]

Powierzchnia

749,856 km²

Obszary chronione

5 rezerwatów przyrody

Dyrekcja

ul. Pocztowa 2,
89-410 Więcbork

Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Krajeński Park Krajobrazowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Krajeński Park Krajobrazowy”
Ziemia53°26′48″N 17°28′57″E/53,446667 17,482500
Strona internetowa
Las bukowy w Krajenskim Parku Krajobrazowym
Tablica informacyjna koło Lutówka
Wysoki brzeg jeziora
Jezioro Więcborskie
Więcbork

Krajeński Park Krajobrazowypark krajobrazowy położony w północno-zachodniej części województwa kujawsko-pomorskiego, w środkowej części Pojezierza Krajeńskiego.

Lokalizacja

[edytuj | edytuj kod]

Krajeński Park Krajobrazowy mieści się na terenie trzech powiatów:

Zarząd i siedziba administracyjna parku mieści się w Więcborku przy ul. Pocztowej 2.

Powierzchnia parku wynosi 749,856 km² (74 985,6 ha)[1] i jest to największy park krajobrazowy w województwie i trzeci co do wielkości w kraju.

Geomorfologia

[edytuj | edytuj kod]

Na powierzchni parku krajobrazowego występuje młodoglacjalna rzeźba terenu, związana ze zlodowaceniem bałtyckim[2]. Występują tu liczne formy glacjalne, m.in. ozy, drumliny, kemy oraz wzgórza morenowe. Najwyższym wzniesieniem jest Czarna Góra o wysokości 189 m n.p.m.

Pojezierze Krajeńskie leży w dorzeczach dwóch rzek bałtyckich: Wisły i Odry, a przez Krajeński Park Krajobrazowy przebiega główny wododział Polski. Do systemu rzeki Wisły należą rzeki: Kamionka, Sępolenka, Krówka, Wytrych, Kicz, Lucimka (dopływy Brdy). Pozostałe: Łobżonka z wodami Lubczy, Orlej, Rokitki, wpadają do Noteci i są dorzeczem Odry[2]. Występujące na terenie parku liczne jeziora i bagna dają początek 12 wypływającym z tego obszaru rzekom[2]. Największym z cieków jest Orla, która bierze swój początek w torfowiskach Messy. Innym dużym torfowiskiem są Łąki Mazurskie położone w dalszym biegu Orli.

Na terenie parku znajduje się 80 zbiorników wodnych, z czego 66 jezior posiada powierzchnię powyżej 1 ha. Największe z nich to[2]:

Do najciekawszych pod względem krajobrazowym należą akweny położone w rynnach, tworzące ciągi jezior połączone z dolinami rzek.

Flora i fauna

[edytuj | edytuj kod]

Tereny leśne parku stanowią 26% jego obszaru. Porastają je w większości bory sosnowe, a na morenach występują lasy mieszane z domieszką grądów, których główny gatunek stanowią dęby z domieszką buka i innych drzew liściastych. Ogółem 28,3% drzewostanów to gatunki liściaste[3]. Roślinność Pojezierza Krajeńskiego jest zróżnicowana i stanowi pas przejściowy roślinności o charakterze zbiorowisk zbliżonych do morfologicznej strefy sandrowej. W runie leśnym na bagnach i licznych torfowiskach, znajdują się stanowiska roślin chronionych i rzadkich[2]. Wiele spośród dawnych bagien zostało osuszonych i zamienionych w łąki. Na niektórych terenach w związku z porzucaniem upraw rozpoczęła się sukcesja wtórna – obszary te zmieniają się ponownie w bagna, porośnięte lasami olsowymi.

Do najcenniejszych zespołów leśnych w parku należy buczyna pomorska, na którą składają się buki, graby, dęby, lipy drobnolistne oraz klony. Obniżenia porośnięte są często łęgami jesionowo-wiązowymi. Na torfowiskach występują rosiczki, borówki bagienne, modrzewnice, bagna zwyczajne, turzyce bagienne i żurawiny błotne.

Spośród ssaków spotyka się na terenie parku m.in. bobry europejskie, wydry europejskie, jelenie, daniele, borsuki, jenoty, kuny, dziki, zające, kuropatwy, bażanty, a z ptaków m.in.: bociany, bieliki i żurawie. Ten ostatni występuje niekiedy w wielkich stadach. Spośród gadów i płazów występują: jaszczurki, zaskrońce, padalce, żmije. Rzeki i jeziora obfitują w różne gatunki ryb i są dużą atrakcją dla wędkarzy[2].

Z gatunków chronionych do najciekawszych należą: bocian czarny, żuraw, czaple, łabędzie, rybołowy, bieliki, puchacze, bąki, bardzo rzadkie cietrzewie, a ze ssaków: rzadko łosie, powszechnie wydry, bobry[2].

Formy ochrony przyrody

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Krajeńskiego Parku Krajobrazowego zarejestrowano 96 pomników przyrody, w skład których wchodzą 993 obiekty. Głównie należą do nich drzewa oraz głazy narzutowe. Ponadto istnieje 75 obiektów uznanych jako użytki ekologiczne[2].

Rezerwaty przyrody na terenie parku

[edytuj | edytuj kod]

Zespół przyrodniczo-krajobrazowy

[edytuj | edytuj kod]

Walory historyczne

[edytuj | edytuj kod]

Największe miasta w rejonie parku krajobrazowego: Kamień Krajeński, Więcbork, Mrocza oraz Sępólno Krajeńskie otrzymały prawa miejskie w XIV wieku. Większość zabytków pochodzi jednak z późniejszych okresów. Najwięcej można ich znaleźć w gminie Więcbork. Są to m.in.[3]:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Krajeński Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-02].
  2. a b c d e f g h Krajeński Park Krajobrazowy. [w:] Archiwalna strona powiatu sępoleńskiego [on-line]. [dostęp 2019-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-07)].
  3. a b Krajeński Park Krajobrazowy. Urząd Miejski w Kamieniu Krajeńskim. [dostęp 2019-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-14)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]