Rafał Trzaskowski
Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1972 |
---|---|
Prezydent m.st. Warszawy | |
Okres |
od 22 listopada 2018 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Minister administracji i cyfryzacji | |
Okres |
od 3 grudnia 2013 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Rafał Kazimierz Trzaskowski (ur. 17 stycznia 1972 w Warszawie[1]) – polski polityk i politolog, specjalista w zakresie spraw europejskich, od 2018 prezydent m.st. Warszawy.
Doktor nauk humanistycznych, poseł do Parlamentu Europejskiego VII kadencji (2009–2013), w latach 2013–2014 minister administracji i cyfryzacji, w latach 2014–2015 sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, poseł na Sejm VIII kadencji (2015–2018), od 2020 wiceprzewodniczący Platformy Obywatelskiej.
Życiorys
Młodość i wykształcenie
Jako uczeń XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja w Warszawie przed wyborami w 1989 zgłosił się jako wolontariusz do pomocy w biurze stołecznego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność“ w kawiarni Niespodzianka przy placu Konstytucji 6[2]. Pracując jako tłumacz języka angielskiego wspierał m.in. wizytującego wtedy Polskę przedstawiciela amerykańskiego stanu Michigan, dzięki któremu uzyskał później kilkumiesięczne stypendium i dyplom Cranbrook-Kingswood High School w Bloomfield Hills (1990–1991)[2][3][4]. Zdał maturę w 1991[4].
Ukończył anglistykę na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego (1996)[3][5], stosunki międzynarodowe w Instytucie Stosunków Międzynarodowych UW (1996) oraz studia europejskie w Kolegium Europejskim w Natolinie (1997)[1]. Był stypendystą Oxford University (1996) oraz paryskiego Instytutu Unii Europejskiej Studiów nad Bezpieczeństwem (2002). W 2004 uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW na podstawie pracy pt. Dynamika reformy instytucjonalnej w Unii Europejskiej przygotowanej pod kierunkiem Stanisława Parzymiesa[6].
Deklaruje znajomość pięciu języków obcych (angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, rosyjskiego i włoskiego)[7][8].
Działalność w latach 1995–2012
Od 1995 pracował jako tłumacz symultaniczny[7]. W latach 2000–2001 był doradcą sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej Jacka Saryusza-Wolskiego[8]. W 1998 został wykładowcą w Krajowej Szkole Administracji Publicznej[9], a w 2002 w Collegium Civitas[10]. Od 2002 pracował też jako analityk w Centrum Europejskim Natolin[5]. W pracy zawodowej zajął się m.in. teorią integracji europejskiej i stosunków międzynarodowych.
W latach 2004–2009 był doradcą delegacji Platformy Obywatelskiej w Parlamencie Europejskim (PE)[8]. W 2009 z listy tego ugrupowania w okręgu warszawskim uzyskał mandat eurodeputowanego VII kadencji, zdobywając 25 178 głosów[11]. W kampanii wyborczej wspierali go m.in. Tomasz Karolak, Grzegorz Turnau i Michał Żebrowski[7]. W PE VII kadencji został członkiem frakcji Europejskiej Partii Ludowej i wiceprzewodniczącym Komisji Spraw Konstytucyjnych[12]. W 2010 był szefem sztabu wyborczego Hanny Gronkiewicz-Waltz w trakcie kampanii samorządowej[13].
Działalność w latach 2013–2016
20 listopada 2013 premier Donald Tusk zapowiedział jego nominację na stanowisko ministra administracji i cyfryzacji[14][15]. Został powołany na ten urząd przez prezydenta Bronisława Komorowskiego 27 listopada 2013 (z mocą od 3 grudnia 2013)[16].
Zakończył urzędowanie 22 września 2014. Dwa dni później powołany na wiceministra spraw zagranicznych do spraw europejskich w randze sekretarza stanu[17].
W 2015 wystartował w wyborach parlamentarnych jako lider listy wyborczej PO w okręgu krakowskim. Otrzymał 47 080 głosów, uzyskując tym samym mandat posła na Sejm VIII kadencji[18]. W Sejmie został wiceprzewodniczącym Komisji do Spraw Unii Europejskiej[19]. W 2016 został członkiem zarządu krajowego PO[20]. W listopadzie tego samego roku został powołany na funkcję ministra spraw zagranicznych w gabinecie cieni utworzonym przez Platformę Obywatelską[21]. 29 marca 2017 został wiceprzewodniczącym Europejskiej Partii Ludowej[22].
Działalność od 2017
W listopadzie 2017 został przedstawiony jako wspólny kandydat Platformy Obywatelskiej i partii Nowoczesna na prezydenta Warszawy w wyborach samorządowych w 2018[23]. W głosowaniu z października 2018 zwyciężył w I turze, zdobywając 56,67% (505 187 głosów)[24]. W związku z wyborem na urząd prezydenta miasta wygasł jego mandat poselski[25]. Urzędowanie rozpoczął po zaprzysiężeniu 22 listopada 2018[26].
W 2019 był uczestnikiem spotkania Grupy Bilderberg[27]. W lutym 2020 został wybrany przez radę krajową Platformy Obywatelskiej na wiceprzewodniczącego partii[28].
Od lutego 2020 współtworzył sztab wyborczy Małgorzaty Kidawy-Błońskiej[29]. 15 maja 2020, po uprzedniej rezygnacji kandydatki Koalicji Obywatelskiej, Rafał Trzaskowski został przedstawiony jako przyszły kandydat KO w wyborach prezydenckich w tym samym roku[30].
Życie prywatne
Syn pianisty i kompozytora Andrzeja i Teresy z domu Arens. Brat przyrodni Piotra Ferstera, dyrektora Piwnicy pod Baranami[3]. Jego pradziad Bronisław Trzaskowski był językoznawcą, nauczycielem i dyrektorem szkoły w Tarnowie, zakładał pierwsze w Polsce żeńskie gimnazja[31].
Jako dziecko zagrał w serialu telewizyjnym Nasze podwórko z 1980[32].
Jest żonaty (od 2002) z Małgorzatą, absolwentką Akademii Ekonomicznej w Krakowie, pracującą w latach 2007–2019 w Urzędzie Miasta Stołecznego Warszawy, gdzie zajmowała się m.in. promocją miasta oraz pracowała w Biurze Rozwoju Gospodarczego (w związku z wyborem jej męża na prezydenta Warszawy zrezygnowała z pracy w stołecznym ratuszu i w kwietniu 2019 otrzymała bezpłatny urlop)[33][34][35]. Mają dwoje dzieci: Aleksandrę (ur. 2004) i Stanisława (ur. 2009)[34][35].
Jeździ na nartach i uprawia windsurfing[7]. Mieszka z rodziną na Kabatach w warszawskiej dzielnicy Ursynów[7].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Odznaka honorowa Pułku AK Baszta „Amicitiae Fidelium” (2020)[36]
- Kawaler Legii Honorowej – Francja (2017)[37]
Publikacje
- Dynamika reformy systemu podejmowania decyzji w Unii Europejskiej, Wydawnictwo Prawo i Praktyka Gospodarcza, Warszawa 2004.
- Polityczne podstawy rozszerzenia UE, Wydawnictwo Natolin, Warszawa 1997.
- Przyszły Traktat konstytucyjny. Granice kompromisu w dziedzinie podejmowania decyzji większością kwalifikowaną (wspólnie z Janem Barczem), Wydawnictwo Prawo i Praktyka Gospodarcza, Warszawa 2004.
Przypisy
- ↑ a b Rafał Trzaskowski [online], Sejm RP [dostęp 2020-05-28] .
- ↑ a b Michał Wojtczuk. Prymus szuka bitki. „Gazeta Wyborcza”, s. 15, 23–24 maja 2020.
- ↑ a b c Krystyna Lubelska , Cześć, Rafał [online], polityka.pl, 23 czerwca 2009 [dostęp 2013-11-22] .
- ↑ a b Rafał Trzaskowski – matura’91 [online], Koło Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Reja [dostęp 2019-02-19] .
- ↑ a b Dr Rafał Trzaskowski. [w:] Centrum Europejskie Natolin [on-line]. natolin.edu.pl. [dostęp 2020-06-06].
- ↑ Dr Rafał Trzaskowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-11-20] .
- ↑ a b c d e Michał Wojtczuk. Prymus szuka bitki. „Gazeta Wyborcza”, s. 16, 23–24 maja 2020.
- ↑ a b c Kim jest nowy minister administracji i cyfryzacji Rafał Trzaskowski. [w:] Gazeta Prawna [on-line]. gazetaprawna.pl, 20 listopada 2013. [dostęp 2020-06-06].
- ↑ Rafał Trzaskowski – rys biograficzny. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. bip.warszawa.pl. [dostęp 2020-06-05].
- ↑ Rafał Trzaskowski prezydentem stolicy. [w:] Collegium Civitas [on-line]. 22 października 2018. [dostęp 2020-06-05].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2009 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2013-11-20] .
- ↑ Siódma kadencja Parlamentu. Rafał Trzaskowski. [w:] Parlament Europejski [on-line]. [dostęp 2020-06-05].
- ↑ Tomasz Bielecki , Bartosz Chyż , Michał Wojtczuk , Poliglota z Europarlamentu zastąpi Boniego. Kim jest Rafał Trzaskowski [online], wyborcza.pl, 21 listopada 2013 [dostęp 2018-05-16] .
- ↑ Kandydaci na ministrów [online], premier.gov.pl, 20 listopada 2013 [dostęp 2013-11-20] .
- ↑ Donald Tusk ogłosił zmiany w rządzie. „Potrzebujemy przyspieszenia” [online], premier.gov.pl, 20 listopada 2013 [dostęp 2013-11-20] .
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 1006.
- ↑ Rafał Trzaskowski sekretarzem stanu w MSZ, msz.gov.pl, 24 września 2014 [zarchiwizowane 2014-12-17] .
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015 [online], gov.pl [dostęp 2015-10-27] .
- ↑ Pełny zapis przebiegu posiedzenia Komisji do spraw Unii Europejskiej (nr 1) z dnia 17 listopada 2015 r.. [w:] Biuro Komisji Sejmowych Kancelarii Sejmu [on-line]. sejm.gov.pl. [dostęp 2020-06-05].
- ↑ Nowa Platforma – najważniejsze decyzje Rady Krajowej PO [online], platforma.org, 26 lutego 2016 [dostęp 2016-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-27] .
- ↑ Poznaj skład Gabinetu Cieni, gabinetcieni.org [zarchiwizowane 2016-11-18] .
- ↑ EPP Congress in Malta – Highlights of the First Day [online], epp.eu, 29 marca 2017 [dostęp 2017-04-04] (ang.).
- ↑ Trzaskowski wspólnym kandydatem Platformy i Nowoczesnej w Warszawie [online], tvn24.pl, 23 listopada 2017 [dostęp 2018-04-30] .
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018 [online], pkw.ogv.pl [dostęp 2018-10-24] .
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 1107.
- ↑ Rafał Trzaskowski zaprzysiężony na prezydenta Warszawy [online], rmf24.pl, 22 listopada 2018 [dostęp 2018-11-22] .
- ↑ Participants 2019 [online], bilderbergmeetings.org [dostęp 2019-11-25] (ang.).
- ↑ Rada Krajowa PO wybrała nowy zarząd [online], interia.pl, 8 lutego 2020 [dostęp 2020-02-08] .
- ↑ Michał Wojtczuk , Prezydent Warszawy w sztabie wyborczym Małgorzaty Kidawy-Błońskiej [online], wyborcza.pl, 6 lutego 2020 [dostęp 2020-05-21] .
- ↑ Edyta Bieńczak , Rafał Trzaskowski kandydatem KO w wyborach prezydenckich. To on zastąpi Małgorzatę Kidawę-Błońską [online], rmf24.pl, 15 maja 2020 [dostęp 2020-05-15] .
- ↑ OS: Rafał Trzaskowski do mieszkańców Krakowa: wychodzę z wami na pole walczyć o lepszą Polskę. krakow.wyborcza.pl, 6 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-06].
- ↑ Rafał Trzaskowski w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2013-11-20].
- ↑ Wybory 2020. Małgorzata Trzaskowska. Kim jest żona Rafała Trzaskowskiego?. gazeta.pl, 24 maja 2020. [dostęp 2020-05-26].
- ↑ a b Małgorzata Trzaskowska. Kim jest żona prezydenta Warszawy?. Gala.pl, 15 maja 2020. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ a b Piotr Ogórek, Katarzyna Pachelska: Żona Rafała Trzaskowskiego może być pierwszą damą RP. Kim jest Małgorzata Trzaskowska?. Gazeta Krakowska, 19 maja 2020. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ Wręczenie odznak honorowych Pułku AK Baszta „Amicitiae Fidelium” [online], lazarski.pl, 17 stycznia 2020 [dostęp 2020-03-08] .
- ↑ Odznaczeni przez ambasadora Francji [online], interia.pl, 11 maja 2017 [dostęp 2017-05-12] .
Bibliografia
- O mnie, trzaskowski.pl [zarchiwizowane 2018-01-22] .
- Dr Rafał Trzaskowski, Centrum Europejskie Natolin [zarchiwizowane 2009-04-20] .
- Absolwenci Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
- Polscy europeiści
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Ministrowie administracji i cyfryzacji III Rzeczypospolitej
- Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
- Polscy politolodzy
- Polscy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Politycy Platformy Obywatelskiej
- Posłowie z okręgu Kraków
- Prezydenci Warszawy
- Trzaskowscy herbu Trzaska
- Wykładowcy Collegium Civitas w Warszawie
- Wiceministrowie spraw zagranicznych III Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1972