Cmentarz wojenny nr 388 – Kraków-Rakowice: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
ZéroBot (dyskusja | edycje)
Linia 57: Linia 57:
[[Kategoria:Cmentarz Rakowicki w Krakowie| ]]
[[Kategoria:Cmentarz Rakowicki w Krakowie| ]]
[[Kategoria:Dzielnica I Stare Miasto (Kraków)]]
[[Kategoria:Dzielnica I Stare Miasto (Kraków)]]

[[ru:Воинское кладбище № 388 (Краков)]]

Wersja z 13:00, 26 lis 2012

Cmentarz wojenny nr 388
Kraków-Rakowice
{{{nazwa oryginalna}}}
Obiekt zabytkowy nr rej. A-584 z 7.06.1976
Ilustracja
Pomnik w głównej kwaterze
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Rakowicka 26,
ul. Prandoty 1

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Data otwarcia

1918

Data ostatniego pochówku

1918

Architekt

Hans Mayr, inżynier Rupert

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: PL-MA Kraków
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Cmentarz wojenny nr 388 – Kraków-Rakowice – 3 kwatery, z których dwie mieszczą się na cmentarzu Rakowickim, a jedna na nekropolii wojskowej przy ulicy Prandoty. Inżynier Hans Mayr zaprojektował kwatery na cmentarzu Rakowickim, natomiast inżynier Hupert zaprojektował kwatery na nekropolii wojskowej. Na cmentarzu znajdują się 792 groby zbiorowe i 553 groby pojedyncze.

Kwatera pierwsza (główna) Nieprawidłowe parametry: {50|04|25.9|N|19|56|55.9|E|scale:5000|right}

Długa, wąska kwatera wzdłuż południowo-zachodniego muru cmentarza. Zamknięta od strony zachodniej ścianą pomnikową na której znajduje się tablica z z napisem o treści: PAMIĘCI POLEGŁYCH W WOJNIE ŚWIATOWEJ 1914-1918. Spoczywają tutaj żołnierze niemieccy, rosyjscy oraz austro-węgierscy w tym polscy legioniści, którzy mają niewielki pomnik w formie czwórki legionowej stojącej na piedestale na którym umieszczono wers z Hymnu strzeleckiego: Z trudu naszego i znoju Polska powstała by żyć. Obok pomnika złożono, w 1990 roku, w skromnej mogile prochy gen. Bolesława Wieniawa-Długoszowskiego.

Bibliografia

  • Oktawian Duda Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-33-5
  • Roman Frodyma Galicyjskie Cmentarze wojenne t. III Brzesko-Bochnia-Limanowa, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 1998, ISBN 83-85557-52-0


Źródła