Cmentarz wojenny nr 120 – Łużna-Podbrzezie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz wojenny nr 120 – Łużna-Podbrzezie
Obiekt zabytkowy nr rej. A-586 z 16.12.1988[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łużna

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

1730[2]

Liczba pochówków

416[3]

Liczba grobów

142

Data otwarcia

1915

Architekt

Jan Szczepkowski

Położenie na mapie gminy Łużna
Mapa konturowa gminy Łużna, u góry znajduje się punkt z opisem „Łużna, cmentarz wojenny nr 120”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Łużna, cmentarz wojenny nr 120”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łużna, cmentarz wojenny nr 120”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łużna, cmentarz wojenny nr 120”
Ziemia49°43′56,4″N 21°03′13,2″E/49,732333 21,053667

Cmentarz wojenny nr 120 – Łużna-Podbrzezie – zabytkowy cmentarz z I wojny światowej zlokalizowany w Łużnej, w przysiółku Podbrzezie. Należał on do okręgu IV – Łużna Oddziału Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie.

Pochowani[edytuj | edytuj kod]

Na cmentarzu pochowano w 27 mogił zbiorowych i 115 grobach pojedynczych 416 (lub 417) żołnierzy z 9, 10, 11, 16, 18 i 20 Pułku Piechoty Honwedów armii austro-węgierskiej. Byli to Węgrzy polegli głównie w kwietniu i maju 1915 w czasie bitwy pod Gorlicami.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz znajduje się na skraju lasu w pobliżu drogi Łużna – Staszkówka. Obiekt na planie prostokąta zaprojektował kierownik artystyczny okręgu IV Jan Szczepkowski. Od przodu ogrodzony jest drewnianym płotem sztachetowym z kamienną, zwieńczoną krzyżem bramą pośrodku. Wejście zamknięte jest dwuskrzydłowymi drewnianymi wrotami. Z pozostałych stron cmentarz otoczony jest (patrząc od wejścia):

  • z lewej płotem drewnianym
  • z prawej oraz tylnej części kamiennym murem.

Pośrodku cmentarza znajduje się obłożony piaskowcem pomnik w kształcie sarkofagu zwieńczony kamiennym krzyżem. Na przedniej ścianie umieszczona jest tablica z epitafium następującej treści:

„Tragt uns des Frühling quellende Blütten vorbei
Und des Sommers goldene Garben
Und die Lese des Weins im rotten Herbst
Daß wir Getreuen,
Am Segen, für desn wir starben,
Uns miterfreun.”

Można to przetłumaczyć następująco:[4]

"Przechodźcie obok nas z bujnymi kwiatami wiosny
I z lata złotymi snopami
I z winnymi Gronami czerwonej jesieni
Byliśmy my wierni ziemi, za którą umarliśmy
Błogosławieństwami jej,
Wspólnie z wami cieszyć się mogli."

Cmentarz po remoncie, w dobrym stanie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]