Cmentarz wojenny nr 117 – Staszkówka
| ||
 nr rej. A-779 z 8.06.1995[1]
| ||
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Staszkówka | |
| Typ cmentarza | wojenny | |
| Stan cmentarza | nieczynny | |
| Powierzchnia cmentarza | 650 m² | |
| Liczba pochówków | 286 | |
| Liczba grobów | 25 + 67 | |
| Architekt | Jan Szczepkowski | |
Położenie na mapie gminy Moszczenica  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | ||
Położenie na mapie powiatu gorlickiego  | ||
 49°45′25,5″N 21°00′56,0″E/49,757083 21,015556
| ||
Cmentarz wojenny nr 117 – Staszkówka – austriacki cmentarz z I wojny światowej znajdujący się we wsi Staszkówka w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Moszczenica. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27[2].
Opis cmentarza[edytuj | edytuj kod]
Ma kształt prostokąta o łącznej powierzchni 650 m². Otoczony jest ogrodzeniem kamienno-drewnianym. Od tyłu jest to jednolity kamienny mur o wysokości około metra. Od frontu znajduje się murowana kapliczka, z której dwóch stron znajdują się wejścia na cmentarz. Wzdłuż ogrodzenia na placu cmentarnym nasadzono lipy.
Na cmentarzu pochowanych jest łącznie 286 żołnierzy rosyjskich poległych w I wojnie światowej w 25 grobach zbiorowych (nagrobki w formie potrójnych żeliwnych krzyży lotaryńskich osadzonych na betonowym cokole) oraz 67 pojedynczych (nagrobki w formie pojedynczych żeliwnych krzyży lotaryńskich osadzonych na betonowym cokole) poległych w dniu 2 maja 1915 roku. Polegli żołnierze służyli m.in. w 10 i 124 Woroneskim Pułku Piechoty.
Los cmentarza[edytuj | edytuj kod]
Obiekt jest po gruntownym remoncie, w trakcie którego usunięto zarośla i inną zachwaszczająca cmentarz roślinność oraz wyrównano pole cmentarne. Remont ogrodzenia wymagał m.in.wykonania nowych elementów drewnianych, wymurowania dwóch nowych słupków i cokolika. Kapliczkę również poddano renowacji, przy czym drewniane gonty zastąpiono bitumicznymi. Na polu cmentarnym na nowo poustawiano cokoliki z krzyżami, a przy drodze tablicę informacyjną.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2020-09-30. [dostęp 2015-05-20].
- ↑ Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995. ISBN 83-85557-20-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Oktawian Duda, Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji zachodniej, Warszawa 1995.
- R. Frodyma, Galicyjskie Cmentarze wojenne. Tom III. Brzesko – Bochnia – Limanowa, Pruszków 1998.
- Mirosław Łopata, Cmentarze 1 wojny światowej
| ||||||||||||||||||||||||