Przejdź do zawartości

Woźniki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: merytoryczne, , źródła/przypisy
Konarski (dyskusja | edycje)
Linia 89: Linia 89:
* Kaplica Góra Oliwna – zbudowana w 1910 r. z cegły na jednym ze wzgórz w pobliżu miasta.
* Kaplica Góra Oliwna – zbudowana w 1910 r. z cegły na jednym ze wzgórz w pobliżu miasta.
* Kaplica św. Jana Nepomucena na Rynku
* Kaplica św. Jana Nepomucena na Rynku
* Zamczysko średniowieczne z XIV wieku w postaci pozostałości wałów i fos położonych około 1 km na południe od rynku, na wschodnim brzegu potoku Łana, na terenie zwanym ''Staromieście'' w pobliżu cmentarza z drewnianym kościółkiem św. Walentego. W miejscu tym wznosiła się w średniowieczu [[rezydencja rycerska typu motte]].
* Grodzisko średniowieczne (pozostałości wałów)
* Pomnik Józefa Lompy
* Pomnik Józefa Lompy
* Pomnik 500-lecia odnowienia praw miejskich
* Pomnik 500-lecia odnowienia praw miejskich

Wersja z 15:59, 20 kwi 2016

Szablon:POL miasto infobox Woźniki (niem. Woischnik[1]) – miasto w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Woźniki.

Według danych z 30 czerwca 2010 r. miasto miało 4389 mieszkańców[2].

Geografia

Najwyższym wzniesieniem w granicach miasta jest Coglowa Góra 365 m n.p.m.[3] Miasto leży na Wyżynie Wieluńsko-Woźnickiej (Próg Woźnicki i Obniżenie Liswarty i Prosny). Historycznie leży na Górnym Śląsku.

Według danych z 1 stycznia 2010 r. powierzchnia miasta wynosiła 71,01 km²[4].

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa częstochowskiego.

Demografia

Piramida wieku mieszkańców Woźnik w 2014 r.[5]:

Nazwa

W spisanym po łacinie dokumencie średniowiecznym Bolesława opolskiego z dnia 1 września 1310 r. miasto wymienione jest pod nazwą Wosnik[6].

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Woznyky wymienia w latach 1470-1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[7].

Polską nazwę Woźniki w książce "Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej" wydanej w Głogówku w 1847 r. wymienił śląski pisarz Józef Lompa[8].

Historia

Pocztówka Woźnik z 1902 r.
Rynek w Woźnikach

Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1206 roku, gdy biskup krakowski Fulko przekazał opactwu św. Wincentego pod Wrocławiem dziesięcinę ze wsi Voznici w diecezji krakowskiej. W 1241 r. po najeździe Mongołów zniszczony został gród na Górze Grojec, a tamtejsza ludność osiedliła się na terenie Woźnik. Po 1270 r. miejscowość otrzymała prawa targowe. W 1310 roku Woźniki zostają wymienione już jako miasto (civitas) z komorą celną. Fortalicjum w Woźnikach po raz pierwszy pojawia się w dokumencie Władysława II Opolczyka wydanym 17 luty 1386 roku, nadającym Marchuszowi zwanemu Jochsem, dziedzicowi z Marków, gródek (castrum sive fortalicium) koło Woźnik wraz z wójtostwem w mieście. W zamian nowy wójt miał służyć w wojsku książęcym. Pełne prawa miejskie potwierdzone zostały w dokumentach z 1386 r. W dniu 15 kwietnia 1412 roku książę Bernard niemodliński zatwierdził zakup gródka wraz z wójtostwem przez Święcha Wieszowskiego za kwotę 240 grzywien. Sześć lat później, 26 VI 1418 roku, Święch odsprzedaje te dobra Wiczkowi z Kobyłczyc za 250 grzywien[9]. W 1454 r. odnowione zostało nadanie praw miejskich po wcześniejszym zagrabieniu pieczęci i dokumentu lokacyjnego w czasie potyczki granicznej. Miasto w średniowieczu znajdowało się przy jednej z odnóg szlaku handlowego między Krakowem a Wrocławiem, prowadzącej ze Sławkowa do Poznania[10].

W XVI w. wybudowany został drewniany kościół pod wezwaniem św. Walentego (obecnie zabytek znajdujący się na szlaku architektury drewnianej). Z Woźnik pochodzi pierwsza polska księga miejska (1483–1598 r.; polskie zapisy od 1521 r.).[11] Do XVIII w. miasto podlegało coraz silniejszemu uprzemysłowieniu, jak wiele sąsiednich miejscowości. Działały na jego terenie fryszerki i kuźnice. Po 1740 r. status Woźnik został zredukowany do „osady targowej”. W 1798 r. miasto zostało prawie całkowicie zniszczone w wyniku pożaru. W XIX w. jest obszarem działania Józefa Lompy, który na jego terenie założył bibliotekę publiczną. W drugiej połowie XIX w. Woźniki liczyły ok. 1500 mieszkańców i była to wówczas jedna z największych miejscowości w ziemi lublinieckiej. W 1858 r. odzyskało prawa miejskie. W XIX w. na obszarze miasta i sąsiednich gmin eksploatowane miały być pokłady węgla kamiennego i siarki, a na początku XX w. także cynku. Jednakże koncesje nie zostały wykorzystane ze względu na brak połączenia kolejowego. Jednym z głównych udziałowców miał być mieszkający w Świerklańcu Henckel von Donnersmarck.

Podczas II powstania śląskiego obszar ziemi woźnickiej określany był jako Republika Woźnicka. W plebiscycie górnośląskim 20 marca 1921 r. 62% głosujących w mieście opowiedziało się za przyłączeniem do Polski, zaś 38% za pozostaniem w granicach Niemiec; w efekcie decyzją mocarstw Woźniki zostały przekazane Polsce. W 1932 r. miasto połączone zostało koleją z magistralą węglową. Połączenie to było czynne do lat 90. XX w., kiedy to odcinek Strzebiń-Woźniki został zlikwidowany.

Corocznie w mieście organizowany jest Woźnicki Festiwal Piosenki.

Zabytki i pomniki miasta

Drewniany kościół św. Walentego znajdujący się na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego
Nagrobek Józefa Lompy przy kościele św. Walentego
Pomnik Józefa Lompy na rynku w Woźnikach
Pomnik poświęcony poległym w obronie ojczyzny we wrześniu 1939
Kościół św. Katarzyny
  • Układ urbanistyczny miasta
  • Kamienice na Rynku i w ulicach odchodzących od niego
  • Kościół św. Katarzyny – wzmianki o kościele pochodzą już 1346 r., był użytkowany przez protestantów w latach 1570–1628. Jest to budowla w stylu romańskim na planie krzyża, lecz wyposażenie kościoła nawiązuje do baroku.
  • Kościół św. Walentego – drewniany, o konstrukcji zrębowej z wyposażeniem w stylu barokowym. Zbudowany w XVI w. w miejscu pierwotnego kościoła dla dawnej osady Woźniki. przy kościele znajduje się cmentarz m.in. z poległymi powstańcami śląskimi oraz grób Józefa Lompy.
  • Ratusz miejski – budynek wybudowany w latach 1858–1862.
  • Kaplica św. Floriana – wybudowana w 1772 r.
  • Kaplica Góra Oliwna – zbudowana w 1910 r. z cegły na jednym ze wzgórz w pobliżu miasta.
  • Kaplica św. Jana Nepomucena na Rynku
  • Zamczysko średniowieczne z XIV wieku w postaci pozostałości wałów i fos położonych około 1 km na południe od rynku, na wschodnim brzegu potoku Łana, na terenie zwanym Staromieście w pobliżu cmentarza z drewnianym kościółkiem św. Walentego. W miejscu tym wznosiła się w średniowieczu rezydencja rycerska typu motte.
  • Pomnik Józefa Lompy
  • Pomnik 500-lecia odnowienia praw miejskich
  • Pomnik 3 Pułku Ułanów na wzgórzu Florianek

Wspólnoty wyznaniowe

Kościół katolicki

Jedna parafia:

Świadkowie Jehowy

Jeden zbór:

Miasta partnerskie

  1. http://www.verwaltungsgeschichte.de/sch_lublinitz.html
  2. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2010 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2010-11-02. ISSN 1734-6118.
  3. Edward Wieczorek: XXI Górnośląskie Sympozjum Krajoznawcze. Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK w Katowicach, www.krajoznawca.org, 17-05-2007. [dostęp 2013-11-18].
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  5. http://www.polskawliczbach.pl/Wozniki, w oparciu o dane GUS.
  6. Georg Korn, "Breslauer Urkundenbuch", Erster Theil, Breslau, Verlag von Wilhelm Gottlieb Korn 1870, str.83.
  7. Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.234.
  8. Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, str.30.
  9. Materiały z grodzisk stożkowatych w Woźnikach i Tarnowicach Starych w zbiorach Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, www.academia.edu [dostęp 2016-04-20].
  10. B. Wyrozumska: Drogi w ziemi krakowskiej do końca XVI wieku, 1977, s. 58.
  11. Rospond, Stanisław: Dzieje polszczyzny śląskiej. Katowice, Śląsk, 1959, s. 209, 236-244.
  12. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 22 maja 2014.
  13. a b Współpraca z zagranicą. UM Woźniki. [dostęp 2011-03-16].

Linki zewnętrzne