Wybory samorządowe w Polsce w latach 1938–1939
Polska
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Polski Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
|
Wybory samorządowe w Polsce w latach 1938–1939 – ostatnia seria wyborów do organów samorządu terytorialnego w II Rzeczypospolitej. Odbyły się prawdopodobnie jedynie w 40% gmin oraz w większości gromad i miast, w tych ostatnich miały one miejsce głównie 18 grudnia 1938[1]. Większość mandatów zdobył Obóz Zjednoczenia Narodowego wraz z kandydatami bezpartyjnymi. Według Huberta Izdebskiego głosowania przebiegały w znacznie lepszej atmosferze niż przy poprzednich wyborach, natomiast frekwencja wyborcza w skali kraju wyniosła 63,8%[2].
Wybory przeprowadzono w oparciu o ustawy z dnia 16 sierpnia 1938 o wyborze radnych miejskich oraz o wyborze radnych gromadzkich, gminnych i powiatowych. Starostowie powiatowi zarządzali wybory rad gromadzkich, gminnych i miast niewydzielonych z powiatowego związku samorządowego, wojewodowie zarządzali wybory rad powiatowych oraz miast wydzielonych, natomiast Minister Spraw Wewnętrznych zarządził wybory w Warszawie (pierwsze od 1927)[3][4].
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]Rady miejskie
[edytuj | edytuj kod]Listy kandydatów zgłaszano jedynie w okręgach o trzech lub więcej mandatach[3]. Sumaryczna liczba zdobytych przez ugrupowania mandatów w radach miejskich w maju 1939 przedstawiała się następująco (na podstawie wyników ze 564 spośród 604 istniejących wówczas miast)[5]:
Ugrupowanie | Mandaty | |
---|---|---|
# | % | |
Obóz Zjednoczenia Narodowego wraz z kandydatami sojuszniczymi |
4 832 | 48,1 |
Listy żydowskie | 1 737 | 17,3 |
Stronnictwo Narodowe | 1 595 | 15,9 |
Polska Partia Socjalistyczna | 1 069 | 10,6 |
Listy ukraińskie | 332 | 3,3 |
Stronnictwo Pracy | 186 | 1,9 |
Stronnictwo Ludowe | 136 | 1,4 |
Listy niemieckie | 70 | 0,7 |
Listy regionalne | 48 | 0,5 |
Listy białoruskie | 27 | 0,3 |
Pozostałe | 8 | 0,1 |
Razem | 10 040 | 100 |
Rady gromadzkie
[edytuj | edytuj kod]Przy wyborze radnych gromadzkich stosowano zgłoszenia kandydatów. Każde zgłoszenie musiało być poparte przez minimum dziesięciu wyborców i zawierać liczbę kandydatów odpowiadającą podwójnej liczbie mandatów przypadających na okręg wyborczy. Za wybranych uznawano kandydatów, którzy uzyskali kolejno największe liczby ważnych głosów, lecz nie mniej niż 1/10. Jeżeli w podany sposób nie obsadzono wszystkich mandatów, przeprowadzano głosowanie ściślejsze bez udziału kandydatów z najmniejszym poparciem[4]. W 39 265 gromadach wybrano 517 936 radnych[6]:
Ugrupowanie | Mandaty | |
---|---|---|
# | % | |
Obóz Zjednoczenia Narodowego | 299 082 | 57,7 |
Stronnictwo Ludowe | 54 021 | 10,4 |
Listy ukraińskie | 53 333 | 10,3 |
Listy regionalne | 41 915 | 8,1 |
Stronnictwo Narodowe | 31 617 | 6,1 |
Listy niemieckie | 11 524 | 2,2 |
Polska Partia Socjalistyczna | 6 255 | 1,2 |
Listy białoruskie | 6 200 | 1,2 |
Stronnictwo Pracy | 4 659 | 0,9 |
Listy żydowskie | 3 087 | 0,6 |
Pozostałe | 6 243 | 1,2 |
Razem | 517 936 | 100 |
Rady gminne
[edytuj | edytuj kod]Wybory odbyły się jedynie w około 40% gmin[1]. W gminach podzielonych na gromady radnych wybierały kolegia wyborcze złożone z przedstawicieli gromad (radnych gromadzkich lub delegatów gromad oraz sołtysów i podsołtysów), z użyciem list kandydatów i metody D’Hondta. W pozostałych jednostkach stosowano odpowiednio przepisy dotyczące wyboru radnych gromadzkich[4]. W 1 246 gminach wyłoniono 20 284 radnych[6]:
Ugrupowanie | Mandaty | |
---|---|---|
# | % | |
Obóz Zjednoczenia Narodowego | 14 704 | 72,5 |
Stronnictwo Ludowe | 2 388 | 11,8 |
Stronnictwo Narodowe | 1 356 | 6,7 |
Listy regionalne | 983 | 4,8 |
Listy białoruskie | 303 | 1,5 |
Polska Partia Socjalistyczna | 224 | 1,1 |
ugrupowania niemieckie | 178 | 0,9 |
Listy żydowskie | 58 | 0,3 |
Listy ukraińskie | 46 | 0,2 |
Stronnictwo Pracy | 3 | 0,0 |
Pozostałe | 39 | 0,2 |
Razem | 20 282 | 100 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ryszard Szwed: Samorząd terytorialny w Polsce w latach 1918–1939 – wybór materiałów źródłowych. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, 2000, s. 780. ISBN 978-83-7098-447-2.
- ↑ Hubert Izdebski: Samorząd terytorialny w II Rzeczypospolitej. W: Andrzej Piekara, Zygmunt Niewiadomski (red.): Samorząd terytorialny: zagadnienia prawne i administracyjne. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1998, s. 85–86. ISBN 978-83-219-0746-8.
- ↑ a b Ustawa z dnia 16 sierpnia 1938 r. o wyborze radnych miejskich (Dz.U. z 1938 r. nr 63, poz. 480).
- ↑ a b c Ustawa z dnia 16 sierpnia 1938 r. o wyborze radnych gromadzkich, gminnych i powiatowych (Dz.U. z 1938 r. nr 63, poz. 481).
- ↑ Dalsze wyniki wyborów do Rad Miejskich. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 118 z 27 maja 1939.
- ↑ a b Ryszard Szwed: Samorządowa Rzeczpospolita 1918-1939. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, 2002, s. 45–46. ISBN 978-83-7098-430-4.