Przejdź do zawartości

Clark Gable: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m MalarzBOT: korekta wielkości nagłówków
Linia 64: Linia 64:
Przyjaźnił się z [[James Stewart]]em, [[David Niven|Davidem Nivenem]], [[Spencer Tracy|Spencerem Tracy]] i [[Robert Taylor (aktor)|Robertem Taylorem]].
Przyjaźnił się z [[James Stewart]]em, [[David Niven|Davidem Nivenem]], [[Spencer Tracy|Spencerem Tracy]] i [[Robert Taylor (aktor)|Robertem Taylorem]].


Związany był m.in. z [[Jean Harlow]], [[Joan Crawford]], [[Virginia Grey|Virginią Grey]] czy [[Grace Grimaldi|Grace Kelly]].
Związany był m.in. z [[Jean Harlow]], [[Joan Crawford]], [[Virginia Grey|Virginią Grey]], [[Paulette Goddard]] czy [[Grace Grimaldi|Grace Kelly]]<ref>{{Cytuj|tytuł=The Life and Many Loves of Clark Gable|czasopismo=ReelRundown|data dostępu=2016-05-23|opublikowany=ReelRundown|url=https://reelrundown.com/celebrities/Clark-Gable-and-the-Many-Women-in-His-Life}}</ref>.


Na planie [[:en:The Call of the Wild (1935 film)|Zewu krwi]] poznał [[Loretta Young|Lorettę Young]] z którą miał córkę [[:en:Judy Lewis|Judy Lewis]]. Ujawnienie tożsamości dziecka żonatego wówczas Gable’a i znanej z katolickich poglądów Young wywołałoby obyczajowy skandal i złamałoby kariery obu aktorów. Aby temu zapobiec Young wycofała się na kilka miesięcy z życia publicznego, a po potajemnym porodzie oświadczyła, że adoptowała dziecko. Według relacji krewnych Clark Gable tak naprawdę zgwałcił L. Young, a oboje łączył co najwyżej niezobowiązujący flirt<ref>{{Cytuj |tytuł=Clark Gable Accused Of Raping Co-Star |czasopismo=BuzzFeed |data dostępu=2016-04-20 |opublikowany=BuzzFeed |url=http://www.buzzfeed.com/annehelenpetersen/loretta-young#.uxD8Lk2zq}}</ref>. Był pięciokrotnie żonaty:
Na planie [[:en:The Call of the Wild (1935 film)|Zewu krwi]] poznał [[Loretta Young|Lorettę Young]] z którą miał córkę [[:en:Judy Lewis|Judy Lewis]]. Ujawnienie tożsamości dziecka żonatego wówczas Gable’a i znanej z katolickich poglądów Young wywołałoby obyczajowy skandal i złamałoby kariery obu aktorów. Aby temu zapobiec Young wycofała się na kilka miesięcy z życia publicznego, a po potajemnym porodzie oświadczyła, że adoptowała dziecko. Według relacji krewnych Clark Gable tak naprawdę zgwałcił L. Young, a oboje łączył co najwyżej niezobowiązujący flirt<ref>{{Cytuj |tytuł=Clark Gable Accused Of Raping Co-Star |czasopismo=BuzzFeed |data dostępu=2016-04-20 |opublikowany=BuzzFeed |url=http://www.buzzfeed.com/annehelenpetersen/loretta-young#.uxD8Lk2zq}}</ref>. Był pięciokrotnie żonaty:

Wersja z 22:16, 23 maj 2016

Clark Gable
Ilustracja
Imię i nazwisko

William Clark Gable

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1901
Cadiz

Data i miejsce śmierci

16 listopada 1960
Los Angeles

Zawód

aktor

Współmałżonek

Josephine Dillon, Maria Franklin, Carole Lombard, Sylvia Ashley, Kay Spreckles

Lata aktywności

1924-1960

Odznaczenia
Zaszczytny Krzyż Lotniczy, Medal Lotniczy, American Campaign Medal, European-African-Middle Eastern Campaign Medal, World War II Victory Medal
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Clark Gable, właśc. William Clark Gable (ur. 1 lutego 1901 w Cadiz, zm. 16 listopada 1960 w Los Angeles) – amerykański aktor filmowy, zwany do śmierci „Królem Hollywood”. Jeden z najbardziej dochodowych aktorów w historii kina[1]. American Film Institute umieścił go na 7. miejscu w rankingu „Największych aktorów wszech czasów”[2].

Życiorys

Pochodził z rodziny farmerskiej Williama Henry’ego Gable’a i Adeline z d. Hershelman, o korzeniach niemieckich. W wieku 16 lat rzucił szkołę i imał się różnych prac. W tym też czasie pokochał teatr. Zatrudnił się w jednym jako chłopiec na posyłki. Ponieważ nie dostawał za to wynagrodzenia, ojciec wysłał go do Oklahomy, by pracował na polach naftowych.

Sytuacja zmieniła się, gdy w wieku 21 lat Gable dostał spadek. Zaczął realizować swe marzenie o teatrze i zawodzie aktora. Zawodu uczyła go Josephine Dillon, którą później poślubił. Dzięki niej zaczął grać małe rólki w niemych filmach. Rozwiedli się w 1930 roku[3].

Lata 30.

Przełomowym wydarzeniem w jego karierze był występ w sztuce The Last Mile. Za swoją rolę otrzymał nagrodę krytyków i został zauważony przez reżyserów. Wywtórnia MGM zaofeorwała mu wówczas kontrakt. Pierwszym dźwiękowym filmem, w którym wystąpił był western The Painted Desert. Przełomem w karierze była rola gangstera w Wolnych duszach. Gable szybko zaczął grywać role amantów, silnych i zdecydowanych mężczyzn. Właśnie z takim emploi aktor był kojarzony przez niemal całą karierę.

Wkrótce jego partnerkami ekranowymi były m.in. Greta Garbo (Zuzanna Lenox), Jean Harlow (The Secret Six, Kaprys platynowej blondynki, Hold Your man, China seas, Wife vs. Secretary, Saratoga), Norma Shearer (Wolne dusze, Strange interlude, Idiot’s Delight), Myrna Loy (Night Flight, Men in White, Manhattan Melodrama, Wife vs. Secretary, Parnell, Test Pilot, Too hot to handle), a także Joan Crawford z którą współpracował aż 8-krotnie[4].

Clark Gable i Vivien Leigh w Przeminęło z wiatrem

Gable systematycznie był notowany na liście najbardziej dochodowych gwiazd Hollywood. Zyskał uznanie nie tylko widowni, ale również krytyków. Za udział w pierwszej screwball comedy Ich noce otrzymał w 1934 r. Oscara za najlepszą pierwszoplanową rolę męską[5]. Kolejną nominację do tej prestiżowej nagrody otrzymał już rok później za Bunt na Bounty. Najbardziej jednak widzom kojarzy się z postacią Rhetta Butlera w jednym z najbardziej dochodowych filmów wszech czasów Przeminęło z wiatrem.

Przeminęło z wiatrem

Chociaż Clark Gable przeczytał i cenił słynną powieść Margaret Mitchell to sam miał awersję do grania w filmach kostiumowych po nieudanym Parnell. Opinia publiczna jednak wyraźnie optowała za wyborem aktora do roli Rhetta Butlera. Tę sytuację tak wspominał główny zainteresowany: „Znalazłem się w pułapce wskutek splotu okoliczności na które nie miałem wpływu. To było zabawne uczucie. Myślę, że teraz wiem jak może czuć się mucha złapana w pajęczą sieć”[6]. Ostatecznie Gable przystał na warunki zaproponowane przez producentów. Początkowo praca na planie była daleka od ideału, bowiem gwiazdor Hollywod nie potrafił znaleźć wspólnego języka z reżyserem Georgem Cukorem. Gdy kierownictwo przejął Victor Fleming sytuacja uległa diametralnej zmianie. Gable zaprzyjaźnił się nawet z Hattie McDaniel, a gdy tej nie zaproszono na uroczystą premierę filmu, zagroził, że sam też się na niej nie pojawi. Dopiero prośba czarnoskórej aktorki odstręczyła Gable’a od tego zamiaru[7]. Kreacja Butlera przyniosła Gable’owi 3 nominację do Oscara. Wydawał się murowanym faworytem do zdobycia statuetki. Ta jednak powędrowała w ręce Roberta Donata. W kuluarach plotkowano, że Donat został wyróżniony, aby wzbudzić większe zainteresowanie widzów filmem Żegnaj Chips, który do tej pory był komercyjnym fiaskiem. Przedstawiciele Akademii stwierdzili, że Gable tak naprawdę zajął 3 miejsce w głosowaniu, bowiem został jeszcze uprzedzony przez Jamesa Stewarta. W drodze powrotnej na ranczo Carole Lombard próbowała pocieszyć swojego męża: „Po prostu wiem, że przywieziemy (Oscara) do domu w następnym roku”, na co ten odparł „To była moja ostatnia szansa, nigdy więcej nie wygram”[5].

Lata później aktor przyznał, że ilekroć jego gwiazda zaczęłaby gasnąć to powtórka Przeminęło z wiatrem na nowo przywróciłaby mu blask[8].

Lata 40. Udział w II wojnie światowej.

Początek lat nowej dekady był niezwykle udany dla gwiazdora. Był spełniony w szczęśliwym małżeństwie z Carole Lombard, którą poślubił w 1939 r. Ponadto jego pierwszy western Honky Tonk okazał się wielkim sukcesem komercyjnym, zdobył też uznanie w oczach krytyków. U boku Gable`a z powodzeniem wystąpiła wówczas zaledwie 20-letnia Lana Turner. Studio MGM pragnęło powtórzyć sukces i zaangażowało wspomnianą parę do kolejnej produkcji Somewhere`ll find You. Podczas gdy Gable pracował na planie jego żona wybrała się w podróż lotniczą, aby wesprzeć wysiłek wojenny armii USA. Doszło do katastrofy, w której zginęli wszyscy uczestnicy feralnego lotu. Z powodu śmierci żony w 1942 Gable zrezygnował z aktorstwa[9].

Clark Gable w 1940 roku

Historycy filmu twierdzą, że aktor resztę życia spędził w pewnym sensie z duchem C. Lombard ponieważ jego następne kobiety w mniejszym lub większym stopniu przypominały ukochaną żonę. Zdruzgotany po jej utracie zaczął nadużywać alkoholu, odizolował się od społeczeństwa. Wkrótce jednak zdecydował się wstąpić do armii, uznając że jego dotychczasowe wysiłki na rzecz armii były niewystarczające[10]. Dnia 12 września 1942 r. „król Hollywood” został mianowany szeregowcem w obecności setek dziennikarzy i fotoreporterów. Na konferencji prasowej powiedział: „nie chcę sprzedawać obligacji wojennych, nie chcę przemawiać, nie chcę bawić. Po prostu chcę być wysłany tam gdzie jest ciężko”[11]. Otrzymał nieśmiertelnik o numerze 191-257-41, który nosił na szyi razem z medalionem, w którym znajdowały się szczątki kolczyka Carole Lombard[12]. Wkrótce rozpoczął szkolenie wojskowe w Miami Beach, na Florydzie.

Gable był bardzo lubiany przez innych żołnierzy. Wielu zaskoczyło to, że ten nie domagał się żadnego specjalnego traktowania. Sam aktor miał do siebie wielki dystans. Pewnego dnia, przebywając we wspólnej łazience, wyjął swoją protezę i zaczął nią wymachiwać nad innymi żołnierzami, mówiąc: „Patrzcie na króla Hollywood”[5]. Gable miał duże problemy z przyzwyczajeniem się do rytmu szkoły wojskowej, wielogodzinnej nauki każdego dnia. Rozwiązał ten problem ucząc się skryptów z wykładów tak jakby były one scenariuszami do filmu. Początkowo na testach zostawiał puste miejsca w pytaniach zamkniętych, jeśli nie znał odpowiedzi, bowiem uważał „strzelanie” za rodzaj oszustwa. Pod koniec października Gable zdał końcowe egzaminy, zajmując 700 miejsce spośród 2600 uczestników i został podporucznikiem. Kontynuował następnie szkolenie w innych miejscach, a ostatecznie w styczniu 1943 roku został powietrznym artylerzystą.Większość czasu spędził w Anglii w RAF Polebrook. Wział udział w 5 misjach bojowych na III Rzeszę, w czasie jednej z nich omal nie zginął. W wolnym czasie pisał listy do wdów poległych żołnierzy i odwiedzał rannych w szpitalu polowym. Materiał z misji Gable’a stał się podstawą do propagandowego filmu Combat America.

W maju 1944 r. został mianowany majorem, ale już 14 czerwca opuścił armię ponieważ nie mógł brać udziału w następnych misjach ze względu na zbyt dojrzały wiek.

W 1945 r. wrócił do Hollywood. Jednakże Przygoda, w której wystąpił u boku Greer Garson okazała się komercyjną klapą. Następne produkcje The Hucksters (z Deborah Kerr) i Homecoming (z Laną Turner) przywróciły jego dawną pozycję w branży filmowej.

Lata 50.

Clark Gable w 1954 roku

Gable znużony graniem ról podobnych do siebie zdecydował się zerwać kontrakt z wytwórnią MGM i kontynuował karierę jako niezależny aktor. Jego pierwsze 2 filmy: przygodowy Soldier of Fortune i western Dwaj z Teksasu odniosły umiarkowany sukces. W 1955 r. razem z Jane Russell i jej mężem Bobem Waterfieldem założyli własną wytwórnię. Jedyny film jaki wyprodukował Gable to The King and Four Queens. W czasie powstawania Zatoki aniołów Sidney Poitier był świadkiem pogarszającej sie kondycji Clarka Gable`a, który często miewał drgania głowy i rąk[13]. U schyłku kariery wystąpił w dobrze przyjętej komedii romantycznej z Doris Day Prymus oraz w filmie wojennym Dramat w głębinach. Konsekwentnie odrzucał propozycje ze strony coraz popularniejszej w USA telewizji. Na jednej z konferencji prasowych, w okresie kręcenia But not for me, aktor wyznał: "Czas odgrywania ról dziarskich kochanków mam już za sobą. Nie jestem w nich wiarygodny. Aktorki, z którymi zaczynałem karierę, jak Joan Crawford czy Barbara Stanwyck od dłuższego czasu nie wcielają się w role słodkich dziewczyn. Teraz przyszedł na mnie czas. Muszę zachowywać się stosownie do wieku[13].

Schyłek kariery

Lata 60. rozpoczęły się bardzo obiecująco dla „króla Hollywood”. Gable wystąpił u boku Sophii Loren w Zaczęło się w Neapolu. Następny film okazał się zarazem ostatnim w jego karierze. Na planie Skłóconych z życiem w reżyserii Johna Hustona, spotkał się z Marilyn Monroe, która uważała Gable’a za swojego idola z dzieciństwa. Z powodu śmierci Gable nie doczekał premiery filmu[14].

Poglądy polityczne

Clark Gable był republikaninem, aczkolwiek o swoich poglądach politycznych starał się nie wspominać. W 1944 roku został członkiem Motion Picture Alliance for the Preservation of American Ideals,a w latach 50. wsparł kandydaturę Dwighta Eisenhowera na urząd prezydenta[15].

Śmierć i pogrzeb

Zmarł na atak serca 16 listopada 1960 roku, nie doczekawszy narodzin syna Johna Clarka Gable, którego miał z ostatnią żoną Kay Spreckles. Został pochowany na cmentarzu Forest Lawn Memorial Park w Kalifornii, obok swojej trzeciej żony, Carole Lombard. Spekuluje się, że do śmierci aktora mogła doprowadzić restrykcyjna dieta, jaką obrał na potrzeby Skłóconych z życiem (stracił ponad 10 kg) lub też trudna współpraca na planie filmowym[13].

Życie prywatne

Carole Lombard, trzecia żona Gable’a

Przyjaźnił się z James Stewartem, Davidem Nivenem, Spencerem Tracy i Robertem Taylorem.

Związany był m.in. z Jean Harlow, Joan Crawford, Virginią Grey, Paulette Goddard czy Grace Kelly[16].

Na planie Zewu krwi poznał Lorettę Young z którą miał córkę Judy Lewis. Ujawnienie tożsamości dziecka żonatego wówczas Gable’a i znanej z katolickich poglądów Young wywołałoby obyczajowy skandal i złamałoby kariery obu aktorów. Aby temu zapobiec Young wycofała się na kilka miesięcy z życia publicznego, a po potajemnym porodzie oświadczyła, że adoptowała dziecko. Według relacji krewnych Clark Gable tak naprawdę zgwałcił L. Young, a oboje łączył co najwyżej niezobowiązujący flirt[17]. Był pięciokrotnie żonaty:

Małżeństwo z Marią "Rią" Franklin (19 VII 1931 - 4 III 1939)

Nie wiadomo w jaki sposób Clark Gable poznał swoją 2 żonę. Prawdopodobnie doszło do tego po jednym z jego występów na przełomie lat 20. i 30. Maria „Ria” Langham była dziedziczką wielkiej fortuny po zmarłym mężu, Arturze Lucasie. Biografista Warren G. Harris twierdzi, że Gable poszukiwał „substytutu swojej matki i Ria spełniała wszelkie kryteria ku temu”[5]. Ria wpłynęła na sposób ubierania się i styl męża. Niewątpliwie była w nim zakochana. Gable jednak unikał tematu ślubu dlatego rozgoryczona jego romansami kobieta zagroziła, że o całej sytuacji opowie plotkarskim gazetom. Wobec tego Gable zgodził się na legalizację związku. Pomimo tego tylko na oficjalnych uroczystościach para występowała i wspólnie pozowała do zdjęć. Po powrocie do domu Gable zwykle opuszczał żonę i spędzał czas bez niej. Ria była przekonana, że to tylko tymczasowa sytuacja i mąż do niej wróci. Wiele zmienił jednak romans Gable`a z Carole Lombard. Media szeroko śledziły każdy krok dwojga aktorów, przedstawiały ich niemal jak małżeństwo. W tym samym czasie Gable został wybrany do roli w Przeminęło z wiatrem w związku z tym wytwórnia przekazała aktorowi zaliczkę, niezbędną do finalizacji rozwodu z Rią[18].

Małżeństwo z Sylvią Ashley (20 XII 1949 - 21 IV 1952)

Po ponad 7 latach wdowieństwa Clark Gable postanowił związać się na stałe z byłą angielską modelką Sylvią Ashley, wcześniej związaną z arystokratami: Anthony`m Ashley Cooperem czy Edwardem Stanleyem. Wkrótce po ślubie młoda para udała się w podróż na Hawaje. Już pierwsze miesiące małżeństwa uwidoczniły różnice między sposobem bycia i spędzania czasu małżonków. Kiedy Gable próbował nauczyć Ashley jak rozpalić ognisko czy przyrządzić proste dania, ta kompletnie sobie z tym nie radziła. Do tego stopnia, że nie potrafiła zaparzyć kawy ani zrobić jajecznicy. Nie przepadała za rozrywkami męża, czyli wędkarstwem i polowaniami. Natomiast uwielbiała przebywać w towarzystwie snobistycznych wyższych sfer m.in. europejskich arystokratów i aktorów takich jak Clifton Webb czy Ronald Colman. Z kolei Gable otaczał się raczej znajomymi sprzed lat jak Fred Astaire, Gary Cooper czy Jack Benny i nie przepadał za wystawnymi przyjęciami. Uchodził za ikonę stylu i nie potrafił zaakceptować tego, że żona ingeruje w jego garderobę i wprost sugeruje w co ma się ubrać. Zupełnie nie rozumiał czemu jego wybranka musi mieć osobistą sprzątaczkę, a ponadto nie tolerował nastoletniego kuzyna żony, Timothy`ego Blecka, który przepuszczał tysiące dolarów. Czarę goryczy przelała impreza z okazji 50 rocznicy urodzin "króla Hollywood". Sylvia zorganizowała dość skromne przyjęcie, a jako dania główne miały zostać zaserwowane ulubione potrawy jej męża. Niestety, z winy kucharza, zamiast wykwintnych dań podano nie nadające się do spożycia potrawy. Goście zaczęli sobie żartować z "zatrutego" jedzenia. Zniesmaczony sytuacją Gable opuścił gości i udał się do swojego pokoju na piętrze, w którym przebywał kilka godzin. Wyszedł z niego na koniec uroczystości, aby pożegnać przybyłych. Ashley próbowała załagodzić sytuację i odwieść męża od rozwodu, ale ten twierdził, że "nie jest szczęśliwy, będąc żonatym mężczyzną". Gable wyznał swojemu przyjacielowi Johnowi Lee Mahin, że "musiał być chyba pijany, kiedy się oświadczał"[13].

Małżeństwo z Kay Spreckles (11 VII 1955 - 16 XI 1960)

Po rozwodzie z Asley Gable romansował m.in. z Grace Kelly. Latem 1954 roku odnowił znajomość z poznaną w połowie lat 40. modelką Kathleen Spreckles,de domo, Williams[19]. Para bardzo szybko przypadła sobie do gustu, tym bardziej że oboje mieli podobne pasje, a ponadto Gable bardzo lubił spędzać czas z 2 dzieci Kay. Ślub miał miejsce w Minden, w Nevadzie, niedaleko jeziora Tahoe. Wkrótce Kay zaszła w ciążę, ale z powodu powikłań po zażyciu lekarstwa, zapadła w śpiączkę i poroniła. Gable zdecydował się na przerwę w działalności zawodowej i poświęcił ten czas na opiekę nad Kay. Stan żony Gable`a systematycznie poprawiał się, więc aktor mógł wrócić na plan filmowy. Oboje byli szczęśliwi w małżeństwie i tak też byli postrzegani przez postronnych. Angażowali się w życie lokalnej społeczności - Gable z sukcesem prowadził kampanię przeciwko sprzedaży parku developerowi. Tydzień po swoich 44 urodzinach Kay zaszła w ciążę, a Gable przyznał, że zamierza wziąć udział w jeszcze jednym filmie i poświęcić się życiu rodzinnemu. Planował rozbudowę swojego rancza dla dzieci Kay i oczekiwanego syna. Plany przerwała śmierć aktora. Upragniony syn, John, urodził się już po śmierci gwiazdora. Kay nigdy nie wyszła już za mąż, poświęciła się trójce swoich dzieci, brała udział także w akcjach charytatywnych, korzystając ze statusu "Pani Gable". W 1973 roku sprzedała ranczo Encino, przeniosła się do Beverly Hills. Zmarła w 1983 roku[5].

Miejsce w kulturze popularnej

Plik:Hollywood steps out (36).png
Clark Gable i Groucho Marx w kreskówce Hollywood Steps Out z 1941 roku

Charakterystyczną cechą fizjonomii Gable’a były odstające uszy, a także niewielki wąs typu pencil, które stały się jego znakiem rozpoznawczyml[20].

Był postacią występującą lub wspominaną m.in. w kreskówkach Warner Bros. oraz w serialu Star Trek. Nonszalancka postawa chrupiącego marchewką królika Bugsa inspirowana była sceną z filmu Ich noce. Był inspiracją dla Jerry’ego Siegela i Joe Schustera przy tworzeniu alter-ego Supermana, Clarka Kenta.

Gable był ulubionym aktorem Adolfa Hitlera. Wyznaczył on nagrodę dla człowieka, który pojmałby słynnego aktora[21].

Filmografia

  • 1924: White Man jako brat lady Andrei
  • 1924: Forbidden Paradise (Zakazany raj)
  • 1925: The Pacemakers
  • 1925: North Star (Gwiazda Północna) jako Archie West
  • 1925: The Plastic Age (Czas szkoły) jako sportowiec
  • 1931: Possessed jako Mark Whitney
  • 1931: The Easiest Way jako Nick Feliki
  • 1931: Dance, Fools, Dance jako Jake Luva
  • 1931: The Finger Points jako Louis J. Blanco
  • 1931: The Painted Desert (Malowana pustynia) jako Rance Brett
  • 1931: Sporting Blood jako Rid Riddell
  • 1931: Night Nurse (Nocna pielęgniarka) jako Nick
  • 1931: Laughing Sinners jako Carl Loomis
  • 1931: Susan Lenox (Her Fall and Rise) jako Rodney
  • 1931: A Free Soul (Wolne dusze) jako Ace Wilfong
  • 1931: Hell Divers jako Steve Nelson
  • 1931: The Secret Six jako Carl Luckner
  • 1932: Polly of the Circus (Polly z cyrku) jako Wielebny John Hartley
  • 1932: No Man of Her Own jako Babe Stewart
  • 1932: Strange Interlude jako Ned Darrell
  • 1932: Red Dust jako Dennis ‘Denny’/‘Fred’ Carson
  • 1933: The White Sister (Biała siostra) jako Giovanni Severi
  • 1933: Dancing Lady (Tańcząca Wenus) jako Patch Gallagher
  • 1933: Night Flight (Nocny lot) jako Jules
  • 1933: Hold Your Man jako Eddie Hall
  • 1934: Forsaking All Others jako Jeffrey ‘Jeff’/‘Jeffy’ Williams
  • 1934: Manhattan Melodrama jako Edward J. ‘Blackie’ Gallagher
  • 1934: Men in White (Ludzie w bieli) jako dr George Ferguson
  • 1934: Chained (Uwięzieni) jako Michael ‘Mike’ Bradley
  • 1934: It Happened One Night (Ich noce) jako Peter Warne
  • 1935: After Office Hours jako James ‘Jim’ Branch
  • 1935: The Call of the Wild jako Jack Thornton
  • 1935: Mutiny on the Bounty (Bunt na Bounty) jako Fletcher Christian
  • 1935: China Seas (Chińskie morza) jako kapitan Alan Gaskell
  • 1936: San Francisco jako Blackie Norton
  • 1936: Wife vs. Secretary (Żona czy sekretarka) jako Van ‘V.S.’/‘Jake’ Stanhope
  • 1936: Love on the Run jako Michael ‘Mike’ Anthony
  • 1936: Cain and Mabel (Cain i Mabel) jako Larry Cain
  • 1937: Parnell jako Charles Stewart Parnell
  • 1937: Saratoga jako Duke Bradley
  • 1938: Too Hot to Handle jako Chris Hunter
  • 1938: Test Pilot (Brawura) jako Jim Lane
  • 1939: Idiot's Delight jako Harry Van
  • 1939: Gone with the Wind (Przeminęło z wiatrem) jako Rhett Butler
  • 1940: Strange Cargo jako André Verne
  • 1940: Boom Town (Gorączka nafty) jako Big John ‘The Moose’/‘J.M.’ McMasters
  • 1940: Comrade X (Towarzysz X) jako McKinley B. ‘Mac’ Thompson
  • 1941: Honky Tonk jako ‘Candy’ Johnson
  • 1941: They Met in Bombay jako Gerald Meldrick / M. Gibbons / Capt. Huston
  • 1942: Somewhere I’ll Find You jako Jonathon ‘Jonny’ Davis
  • 1943: Wings Up jako narrator
  • 1945: Adventure jako Harry Patterson
  • 1947: The Hucksters jako Victor Albee Norman
  • 1948: Command Decision jako gen. bryg. K.C. ‘Casey’ Dennis
  • 1948: Homecoming jako płk Ulysses Delby ‘Lee’ Johnson
  • 1949: Any Number Can Play jako Charley Enley Kyng
  • 1950: Key to the City jako Steve Fisk
  • 1950: To Please a Lady jako Mike Brannan
  • 1951: Across the Wide Missouri jako Flint Mitchell
  • 1952: Lone Star (Samotna gwiazda) jako Devereaux Burke
  • 1953: Never Let Me Go jako Philip Sutherland
  • 1953: Mogambo jako Victor Marswell
  • 1954: Betrayed (Zdrada) jako płk Pieter Deventer
  • 1955: The Tall Men (Dwaj z Teksasu) jako płk Ben Allison
  • 1955: Soldier of Fortune (Żołnierz fortuny) jako Hank Lee
  • 1955: The King and Four Queens jako Dan Kehoe
  • 1957: Band of Angels (Zatoka Aniołów) jako Hamish Bond
  • 1958: Run Silent Run Deep (Dramat w głębinach) jako kmdr Richardson
  • 1958: Teacher’s Pet (Prymus) jako James ‘Jim’ Gannon/Jim Gallagher
  • 1959: But Not for Me jako Russell ‘Russ’ Ward
  • 1960: It Started in Naples (Zaczęło się w Neapolu) jako Michael Hamilton
  • 1961: The Misfits (Skłóceni z życiem) jako Gay Langland

Nagrody i nominacje

  1. ↑ Top Ten Money Making Stars Poll, „Wikipedia, the free encyclopedia” [dostęp 2016-04-20] (ang.).
  2. ↑ http://www.afi.com/Docs/100years/stars50.pdf.
  3. ↑ David Bret, Clark Gable: Tormented Star, Da Capo Press, 2008.
  4. ↑ John Calhuon, 10 fascinating facts about Joan Crawford, 23 marca 2015.
  5. ↑ a b c d e Warren G. Harris, Clark Gable, 2002.
  6. ↑ Clark Gable, IMDb [dostęp 2016-04-29].
  7. ↑ Black actress Hattie McDaniel won Oscar but was shunned at ceremony, Mail Online [dostęp 2016-04-29].
  8. ↑ Clark Gable, „Wikipedia, the free encyclopedia”, 28 kwietnia 2016 [dostęp 2016-04-29] (ang.).
  9. ↑ Dear Mr. Gable – Honky Tonk (1941), dearmrgable.com [dostęp 2016-05-08].
  10. ↑ Actor Clark Gable Served in Uniform, Flew Combat Missions in World War II | Defense Media Network, Defense Media Network [dostęp 2016-04-28] (ang.).
  11. ↑ Dear Mr. Gable – Clark Gable Joins the Army, dearmrgable.com [dostęp 2016-04-28].
  12. ↑ E.J. Fleming, The Fixers: Eddie Mannix, Howard Strickling and the MGM Publicity Machine, McFarland, 29 listopada 2004, ISBN 978-0-7864-2027-8 [dostęp 2016-04-28] (ang.).
  13. ↑ a b c d Warren G. Harris, Clark Gable, 2002.
  14. ↑ http://www.biography.com/people/clark-gable-9304376.
  15. ↑ Clark Gable, IMDb [dostęp 2016-05-12].
  16. ↑ The Life and Many Loves of Clark Gable, ReelRundown [dostęp 2016-05-23].
  17. ↑ Clark Gable Accused Of Raping Co-Star, BuzzFeed [dostęp 2016-04-20].
  18. ↑ Dear Mr. Gable – Maria “Ria” Franklin, dearmrgable.com [dostęp 2016-05-21].
  19. ↑ Dear Mr. Gable – Kathleen “Kay” Williams, dearmrgable.com [dostęp 2016-05-21].
  20. ↑ The Quick 10: 10 Facts About Clark Gable, Mental Floss [dostęp 2016-04-20].
  21. ↑ Warren G Harris, Clark Gable, 2002.

Linki zewnętrzne

Nagroda Akademii Filmowej dla najlepszego aktora pierwszoplanowego
1920–1939
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Clark_Gable&oldid=45864692”