Mannitol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mannitol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C6H8(OH)6

Masa molowa

182,17 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

69-65-8

PubChem

453

DrugBank

DB00742

Podobne związki
Podobne związki

inozytol

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

A06AD16, B05BC01, B05CX04, V04CX04

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Mannitol, mannitorganiczny związek chemiczny, polihydroksylowy alkohol cukrowy. Występuje w formie dwóch enancjomerów, oznaczanych zwyczajowo jako D i L. Stanowi bogate źródło przyswajalnego węgla i dlatego jest dodawany do podłoży hodowlanych (np. podłoże Chapmana służące izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Staphylococcus).

W lecznictwie znalazł zastosowanie jako środek moczopędny. Może być używany:

Działanie[edytuj | edytuj kod]

Sam mannitol podany dożylnie zwiększa ciśnienie osmotyczne płynu pozakomórkowego (co skutkuje przedostaniem się wody z komórek do osocza). Mechanizm ten jest odpowiedzialny za zmniejszanie ciśnienia wewnątrzczaszkowego i wewnątrzgałkowego oraz ogólnie za zmniejszanie obrzęków różnego pochodzenia. Mannitol jest zaliczany do diuretyków osmotycznie czynnych. W Polsce w medycynie stosowane są roztwory do wlewu dożylnego.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]