Pisz
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
Plac Daszyńskiego z ratuszem | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Data założenia |
1367 | ||
Prawa miejskie |
1645 | ||
Burmistrz |
Dariusz Kiński | ||
Powierzchnia |
10,08 km² | ||
Wysokość |
ok. 115 m n.p.m. | ||
Populacja (01.01.2023) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna |
87 | ||
Kod pocztowy |
12-200 | ||
Tablice rejestracyjne |
NPI | ||
Położenie na mapie gminy Pisz | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |||
Położenie na mapie powiatu piskiego | |||
53°37′44″N 21°48′45″E/53,628889 21,812500 | |||
TERC (TERYT) |
2816034 | ||
SIMC |
0977835 | ||
Urząd miejski ul. Gizewiusza 512-200 Pisz | |||
Strona internetowa |
Pisz (dawniej Jańsbork albo Jansbork[2], niem. Johannisburg, prus. Pīsis) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pisz, w południowo-wschodniej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, nad jeziorem Roś i nad wypływającą z niego rzeką Pisą. Miasto otacza Puszcza Piska.
Według stanu na 1 stycznia 2023 r. miasto liczyło 17 828 mieszkańców, zajmując powierzchnię 10,01 km²[3].
Pisz leży na Mazurach[4], na obszarze historycznej Galindii[5][6][7]. Ze względu na dawny zasięg osadnictwa Jaćwingów[8] zaliczany jest również do Sudowii[9][10][11].
Gmina Pisz jest jedną z największych obszarowo gmin w Polsce – 634 km², obejmując około 2/3 jeziora Śniardwy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]- ok. 160 – informacja o Galindach w pracy aleksandryjskiego geografa Klaudiusza Ptolemeusza.
- 1254 – Papież Innocenty IV nadał Galindię we władanie książętom mazowieckim.
- 1255 – Książę kujawski Kazimierz zrzekł się Galindii na rzecz Zakonu krzyżackiego.
- 1343 – częściowe wytyczenie granicy z Mazowszem.
- 1344/1345 – wzniesiono zamek na prawym brzegu Pisy.
- 1361 – oblężenie i spalenie zamku przez księcia litewskiego Kiejstuta.
- 1366 – ponowny szturm i zburzenie zamku przez Litwinów.
- 1367 – Komtur bałgijski Ulryk Fricke nadał prawa bartne osadzie przy zamku Johannisburg.
- 1379 – Ziemię Piską odwiedził Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego Winrich von Kniprode.
- 1422 – początek planowego osadnictwa na terenie powiatu piskiego; Pisz powstał jako osada bartnicza, funkcjonująca jako wieś zagrodnicza, zasiedlona wolnymi pruskimi, z prawem bartnictwa, rybołówstwa i myślistwa. W 1424 wzmiankowano o sołtysie, co wskazywałoby na funkcjonującą już wieś. Wspomniany sołtys wymieniany jest także jako starosta bartny w 1450 r. Prawdopodobnie w tym czasie w pobliżu zamku funkcjonowały już karczmy i kramy rzemieślnicze.
- 1449 – Potwierdzone istnienie kościoła i szkoły, budowa mostu zwodzonego na Pisie.
- 1451 – pobyt w Piszu wielkiego mistrza Ludwika von Erlichshausena; nieudana próba lokacji miasta. Przywilej lokacyjny nadawał 200 łanów na prawie chełmińskim, a sołtysem i zasadźcą był Wawrzyniec Allwun, który otrzymał 30 łanów i trzy parcele w mieście. Na utrzymanie plebana wyznaczono 10 łanów. Mieszkańcy lokowanego miasta otrzymali 110 łanów wolnych od obciążeń oraz 50 łanów czynszowych, dla których wyznaczono 10 lat wolnizny. Wojna trzynastoletnia uniemożliwiła zasiedlenie miasta i nadanej ziemi.
- 1455 – powstanie chłopskie podczas wojny trzynastoletniej, zajęcie zamku piskiego przez powstańców.
- 1466 – Pisz został lennem Królestwa Polskiego.
- 1519–1521 – ostatnia wojna polsko-krzyżacka; zajęcie zamku przez oddział polski pod dowództwem Jerzego Talfusa.
- 1525 – Sekularyzacja Zakonu Krzyżackiego; początki luteranizmu na Mazurach.
- 1639 – pobyt w Piszu króla polskiego Władysława IV Wazy.
- 1645 – Pisz otrzymał prawa miejskie nadane przez elektora Fryderyka Wilhelma.
- 1656–1657 – częściowe zniszczenie ziemi piskiej przez Tatarów w okresie potopu szwedzkiego.
- 1658 – osiedlenie braci polskich na Ziemi Piskiej.
- 1665 – synod braci polskich w Kotle.
- 1694 – pożar.
- 1697–1698 – rozbudowa zamku.
- 1698 – konferencja na zamku piskim króla Polski Augusta II Mocnego i elektora brandenburskiego Fryderyka I Hohenzollerna. Podczas „wielkich łowów” towarzyszących wizycie padły ostatnie żubry w Puszczy Piskiej.
- 1709–1711 – epidemia dżumy (przeżyło 14 mieszkańców).
- 1709 i 1734 – pobyt króla Stanisława Leszczyńskiego.
- 1794 – działania wojenne związane z powstaniem kościuszkowskim.
- 1798 – rozpoczęto prace przy uspławnianiu Pisy.
- 1803 – rozwiązanie zboru ariańskiego w Kosinowie.
- 1805 – powstanie zakładu hutniczego przerobu rudy darniowej w Wądołku (działał do 1889).
- 1806–1813 – przemarsze wojsk francuskich i rosyjskich w epoce napoleońskiej.
- 1809–1814 – okres wojen napoleońskich (ograbienie miasta i okolic),.
- 1813 – pobyt cara Aleksandra I.
- 1814 – uruchomienie żeglugi do Rynu i Gdańska.
- 1818 – Pisz został siedzibą powiatu.
- 1830 – organizowanie się ochotniczych oddziałów wojskowych na terenie ziemi piskiej wspierających powstanie listopadowe.
- 1843 – odbudowa zniszczonego kościoła.
- 1856 – powstanie straży pożarnej.
- 1863 – udział mieszkańców ziemi piskiej w powstaniu styczniowym.
- 1884–1885 – połączenie kolejowe z Olsztynem i Ełkiem.
- 1890 – powiat piski miał 48 747 mieszkańców, w tym 37 tys. Polaków[12] (76%).
- 1900 – budowa ratusza.
- 1901 – w parafii piskiej mieszkało 5000 Polaków i 3800 Niemców.
- 1903 – oddanie do użytku cegielni silikatowej.
- 1905 – budowa linii kolejowej Pisz – Orzysz.
- 1907 – założenie wodociągu i gazowni, budowa wieży ciśnień.
- 1908 – otwarcie szpitala powiatowego; budowa linii kolejowej Pisz – Dłutowo.
- 1910 – 33 344 mieszkańców powiatu zadeklarowało jako ojczysty język polski, zaś 16 379 – niemiecki.
- 1913 – powstanie rzeźni miejskiej.
- 1914 i 1915 – dwukrotna okupacja Pisza przez Rosjan podczas I wojny światowej.
- 1920 – plebiscyt na Warmii, Mazurach i Powiślu; w powiecie piskim za Niemcami padło 33 817 głosów, za Polską – 14.
- 1925 – zbudowanie podstacji elektrowni.
- 1933 – przeprowadzenie generalnego remontu kościoła pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela.
- 1939 – budowa schronów wojskowych, w tym pierwszego na świecie schronu biernego typu regelbau 502.
- 24/25 stycznia 1945 – Pisz został zajęty przez 307 sowiecką dywizję piechoty dowodzoną przez generała majora B. Dołmatowa; zniszczenie zabudowy w niemal 70%.
- 1945
- przyłączenie miasta do Polski, wysiedlenie ludności uznanej za niepolską,
- przeniesienie siedziby starostwa z Białej Piskiej do Pisza,
- otwarcie szkoły podstawowej,
- uruchomienie elektrowni i poczty,
- powołanie Urzędu Ziemskiego,
- powołanie spisu powszechnego (w powiecie mieszkało 700 osób),
- powstał PSS „Osadnik w Piszu”.
- 1946
- powołano Powiatową Radę Narodową,
- administracyjnie zatwierdzono nazwę Pisz[13].
- 1948 – uruchomiono Piskie Zakłady Przemysłu Sklejek.
- 1960 – oddano do użytku budynek Domu Kultury w Piszu.
- 1969 – powstało Muzeum Ziemi Piskiej.
- 1975 – na skutek reformy administracyjnej powiat został zniesiony.
- 1987 – w Turnieju Miast Pisz przegrał ze Słubicami.
- 1989 – w wyniku demokratycznych wyborów do samorządu gminnego burmistrzem został Andrzej Wróblewski, następnie do 2002 urząd ten piastował Janusz Puchalski.
- 1995 – ukazał się pierwszy numer nowej edycji czasopisma popularnonaukowego „Znad Pisy”.
- 1998 – podpisanie porozumienia o partnerstwie między Piszem a powiatem Schleswig-Flensburg.
- 1999 – po reformie administracyjnej powołano starostwo powiatowe, starostą został Marek Konopka.
- 2000 – Radosław Sobczak z Pisza zakwalifikował się jako jedyny Polak do finału Konkursu Chopinowskiego.
- 2002 – 4 lipca nad Puszczą Piską przeszedł największy w historii huragan (w nadleśnictwie Pisz w ciągu 15 minut uszkodzonych zostało 12 tys. ha lasów).
- 2004 – uruchomienie ekologicznej ciepłowni (Jest to największa tego rodzaju ciepłownia w Polsce, która wykorzystuje tylko odnawialne źródła energii – biomasę).
- 2009 – 26 czerwca otwarto nowy most nad Pisą w celu zmiany przebiegu obu dróg krajowych przez miasto (nr 58 i 63; obecnie ul. Mecenasa Andrzeja Stefana Mireckiego)[14].
- 2019 – zakończenie remontu linii kolejowej nr 219, z przebudową stacji, wymiana przęsła mostu nad Pisą i budowa przystanku osobowego Pisz Wschodni.
- 2021 – podczas XXXI Sesji Rady Miejskiej w Piszu, podjęto uchwałę w sprawie nadania Ernestowi Banachowi tytułu „Zasłużony dla miasta Pisz”. Przyjęto też uchwałę o podjęciu działań zmierzających do zmiany nazwy części al. Turystów na al. Ernesta Banacha[15].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Kościół św. Jana Chrzciciela – zabytkowy kościół (do 1945 świątynia ewangelicka), którego najstarszy element, wieża, pochodzi z 1694. Ściany z ryglówki wzniesione w 1737. Wieża murowana i otynkowana, o trzech kondygnacjach z otworem wejściowym na osi, zamykającym się półkoliście. Dach wieży, namiotowy, przechodzi w latarnię ośmioboczną, na niej zegar, a od 1739 krzyż. Hełm pochodzi z czasów późniejszych. Sam kościół, wzniesiony w ostatnich latach XVII wieku, został przebudowany w 1843. We wnętrzu kościoła zachował się ołtarz główny z okresu późnego renesansu, odnowiony w 1696 oraz barokowa ambona pochodząca z 1701. Z XVII wieku pochodzą: krucyfiks drewniany, polichromowany, polichromowany pelikan oraz chrzcielnica
- Ratusz – neogotycki ratusz z 1900 wzniesiony za pieniądze pochodzące z kontrybucji po wygranej wojnie z Francją w 1871. Mieszczą się w nim między innymi Muzeum Ziemi Piskiej, Starostwo Powiatowe i Urząd Stanu Cywilnego
- Pozostałości zamku – fragmenty muru oraz fundamenty byłego zamku krzyżackiego przy ul. Gizewiusza
- Miejska zabudowa mieszkalna:
- Trzy domy w stylu barokowym:
- Dom Królewski – parterowy dom z XVIII w. przy ul. Rybackiej 8, którego nazwa nawiązuje do rzekomego pobytu króla Polski Augusta II Mocnego[16]
- dwa piętrowe domy przy ul. Lipowej 5 i 22 (stara numeracja) z XIX wieku, murowane, otynkowane, założone na planie prostokąta, dwudzielne.
- Domy przy ul. Rybackiej oznaczone numerami: 9, 12, 13, 15, 16, 17, 18 i 30 pochodzące z I. połowy XIX wieku, parterowe, murowane, tynkowane, założone na planie prostokąta.
- Przy placu Daszyńskiego, z bogatej niegdyś secesyjnej zabudowy pozostały dwa zabytkowe budynki (nr 8 i 14).
- Trzy domy w stylu barokowym:
- Baszta – neogotycki budynek dawnej słodowni nieistniejącego już browaru[17] z końca XIX wieku. Mieści się na zapleczu ratusza
- Nieczynna komunalna wieża ciśnień z 1907
- Kolejowa wieża ciśnień z 1919
- Kamienna Baba – pamiątka pozostawiona przez Prusów, odnaleziona w pobliskich Wejsunach w 1872. Obelisk z różowawego głazu (140 cm wys.), z niewyraźnie zarysowaną twarzą, przedstawia prawdopodobnie staropruskiego boga.
- Budynek przemysłowo-magazynowy z przełomu XIX / XX w.
- Zespół ośmiu niemieckich schronów wojskowych wybudowanych w latach 1939–1944, w tym jedyny w Polsce schron bierny typu Regelbau 502 – główny schron zespołu, odnowiony, zawierający ekspozycję militarno-historyczną. Ponadto na kompleks składają się: odnowiony schron bojowy CKM i działa przeciwpancernego oraz sześć nieodnowionych schronów – bojowych i biernych. Kompleks tworzy trasę historyczną „Piska Pozycja Ryglowa” i jest dostępny do bezpłatnego zwiedzania.
-
Dom Królewski
-
Kamienna Baba na placu Daszyńskiego
-
Dawna remiza i wieża strażacka
-
Zabytkowa ul. Dworcowa wyłożona kostką bazaltową
Wspólnoty wyznaniowe
[edytuj | edytuj kod]Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:
- Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP:
- Kościół rzymskokatolicki:
- Kościół Zielonoświątkowy:
- Zbór w Piszu
- Świadkowie Jehowy:
- zbór Pisz (Sala Królestwa ul. Warszawska 46)[18][19].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Pisz ma 18 245 mieszkańców (GUS 2021)[20].
Transport
[edytuj | edytuj kod]W mieście jest stacja kolejowa, oraz zbudowany w 2019 r. przystanek osobowy Pisz Wschodni[21] w pobliżu Osiedla Wschód.
W mieście działa dworzec autobusowy, z którego można dojechać do Olsztyna, Gdańska, Białegostoku, Ełku i Warszawy.
W Piszu funkcjonuje komunikacja miejska obsługująca miasto i pobliskie miejscowości, m.in. Karwik i Snopki[22].
Sport
[edytuj | edytuj kod]Klub piłkarski Mazur Pisz.
Klub koszykarski TSK Roś.
Współpraca
[edytuj | edytuj kod]Miasta i gminy partnerskie[23]:
- Estonia, Mustvee
- Rosja, Rejon Nesterov
- Niemcy, Powiat Schleswig-Flensburg
- Białoruś, Rejon Woronowo
- Ukraina, Irpiń
- Polska, Kędzierzyn-Koźle
- Litwa, Rejon Alytus
Urodzeni w Piszu
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Krzysztof Pisański (XVIII w.), uczony, autor pierwszej historii Prus
- Gustaw Gizewiusz (XIX w.), działacz mazurski, autor głośnej pracy „Polska kwestia językowa w Prusach”, współredaktor dwóch gazet wychodzących w języku polskim na Mazurach
- Marek Szczech – piłkarz, reprezentant Polski, zmarł w 2003
- Zbigniew Włodkowski (ur. 30 kwietnia 1961 w Piszu) – polski polityk (PSL), nauczyciel i samorządowiec, poseł na Sejm V kadencji, od 28 listopada 2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej.
- Jerzy Małecki (ur. 23 kwietnia 1972 w Piszu) – polski polityk (PiS), bankowiec i samorządowiec, poseł na Sejm VIII kadencji, wcześniej radny powiatu piskiego.
- Iga Grzywacka – polska aktorka teatralno-musicalowa i wokalistka, a także I Wicemiss Podlasia 2011 oraz półfinalistka Miss Polski 2011.
- Marianne Strobl-Hold (ur. 15 maja 1933 Marianne Weiss w Johannisburgu, Prusy Wschodnie (obecnie Pisz, Polska), † 11 września 1994 r. W Lugano) była niemiecką aktorką.
- Anna Zalewska-Ciurapińska – polska wokalistka i współkompozytorka w zespole Big Day
- Adam Strug – polski śpiewak i instrumentalista, autor piosenek, poeta, kompozytor muzyki teatralnej i filmowej, producent i kurator muzyczny, scenarzysta filmów dokumentalnych, etnomuzykolog, popularyzator muzyki tradycyjnej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2023 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2023-07-20. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny.
- ↑ Dz.U. 1945 nr 33, poz. 196.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2023 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2023-07-20. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny.
- ↑ Słownik historii Polski. Tadeusz Łepkowski (red.). Wyd. 6. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 247. OCLC 879373. Cytat: Mazury, region geograficzno-hist. na Pojezierzu Mazurskim, obecne pow.: […] Pisz […]. (pol.).
- ↑ Materiały do dziejów nowożytnych ziem zachodnich. Władysław Chojnacki (oprac.). T. 5: Polska kwestia językowa w Prusach. Poznań: Instytut Zachodni, 1961, s. 449. Cytat: Galindien (Galindia, pierwotna nazwa obszaru dzisiejszych powiatów: Mrągowo, Pisz i Szczytno). (pol.).
- ↑ Krzysztof Szczepanik: Pisz i Orzysz. Miniprzewodnik. Gliwice: Bezdroża, 2012. ISBN 978-83-7853-288-0. [dostęp 2022-09-19]. Cytat: 20-tysięczny Pisz leży na skraju Puszczy Piskiej […]. Tereny zajmowane przez miasto zamieszkiwało niegdyś pruskie plemię Galindów. (pol.).
- ↑ Waldemar Brenda: Historia Pisza. pisz.pl, 2021-04-22. [dostęp 2022-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-19)]. Cytat: Region piski w dawnych wiekach był słabo zaludniony. Galindowie zamieszkiwali głównie wschodnie połacie tej ziemi […]. (pol.).
- ↑ Almanach wiedzy powszechnej 1999. Romuald Choromański (red.), Katarzyna Makowska (red.), Jacek Bińkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Skrzydła, 1999, s. 557. ISBN 83-904838-8-2. Cytat: […] powiaty olecki i ełcki, […] giżycki i piski, gdzie znajdowały się siedziby Jaćwingów. (pol.).
- ↑ Stanisław Zajączkowski. Problem Jaćwieży w historiografii. „Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Kwartalnik poświęcony historii Wielkiego Pomorza”. 19 (1), s. 31, 1953. Toruń: Towarzystwo Naukowe w Toruniu. ISSN 0209-2158. Cytat: Jako główne miejscowości Sudowii w swych czasach wymienił Hennenberger: […] Pisz (Johannisburg) […]. (pol.).
- ↑ Pomorze nowożytne. Gerard Labuda (red.), Stanisław Hoszowski (red.). Warszawa: Książka i Wiedza, 1959, s. 10, seria: Szkice z dziejów Pomorza. OCLC 247035464. Cytat: W drugiej fazie kolonizacji nie tylko kontynuowano akcję osadniczą na dawniejszych terenach […], ale objęto nią również nowe tereny – mianowicie wschodnią część Galindii i stanowiącą jej przedłużenie zachodnią Sudowię (dziś powiat piski i ełcki) […]. (pol.).
- ↑ Jacob Kramers: Geographisch woordenboek der geheele aarde. Wyd. 2. T. 2: Lett. L – Z. Gouda: G. B. Van Goor Zonen, 1855, s. 832. OCLC 1071165167. [dostęp 2022-09-19]. Cytat: […] Sudauen, met Johannisburg […]. (niderl.).
- ↑ Deutsche Verwaltungsgeschichte Ostpreußen, Kreis Johannisburg [online], verwaltungsgeschichte.de:80 [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-23] .
- ↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
- ↑ Nowy most nad Pisą i przebudowa dróg w Piszu. 2009-06-26. [dostęp 2010-06-24].
- ↑ Rada Miejska w Piszu uhonorowała Ernesta Banach tytułem "Zasłużony dla Miasta Pisz". prezydent.pl. [dostęp 2024-03-17]. (pol.).
- ↑ Dom Królewski Pisz [online], pisz.info.pl [dostęp 2019-01-27] (pol.).
- ↑ Bildarchiv Ostpreußen. Bild-Id 35566 [dostęp 2013-01-09]. (niem.).
- ↑ Andrzej Kopiczko, Panorama wyznaniowa województwa olsztyńskiego po II wojnie światowej, s. 63, 64 .
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-19] .
- ↑ Ludność w miejscowościach statystycznych [online] .
- ↑ Modernizacja linii kolejowej – umowa podpisana [online], pisz.wm.pl [dostęp 2018-07-01] .
- ↑ Pisz – Portal Miejski: Komunikacja miejska [online], pisz.pl [dostęp 2018-07-01] .
- ↑ Samorządy partnerskie. [dostęp 2022-02-24]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Grzegorz Białuński , Kolonizacja Wielkiej Puszczy (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn: OBN, 2002, s. 237, ISBN 83-87643-97-1 ., ISSN 0585-3893.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona internetowa miasta Pisz
- Jańsbork, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 436 .