1927 w Wojsku Polskim
Kalendarium Wojska Polskiego 1927 – wydarzenia w Wojsku Polskim w roku 1927.
1927
[edytuj | edytuj kod]- pod koniec roku podjęto decyzję o uzbrojeniu Wojska Polskiego w 7,92 mm rkm Browning wz. 1928[1]
Styczeń
[edytuj | edytuj kod]- Zostały utworzone powiatowe komendy uzupełnień: Warszawa Miasto IV i Wilno Miasto, natomiast zlikwidowana PKU Brzeziny w Tomaszowie.
- W Grangemouth, w Szkocji, zakupiono trzymasztowy szkuner „St Blanc” z przeznaczeniem na okręt szkolny Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej.
- Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał niżej wymienionym oficerom wyższe stopnie, wyłącznie z prawem do tytułu, z dniem przeniesienia w stan spoczynku - 28 lutego 1927 roku:
- generałowi brygady Władysławowi Bejnarowi – generała dywizji,
- pułkownikowi lekarzowi Janowi Kamińskiemu – generała brygady,
- pułkownikowi lekarzowi Piotrowi Geislerowi – generała brygady.
- Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował pułkownika Korpusu Sądowego Stanisława Libkind-Lubodzieckiego sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego[2].
- komandor porucznik Mieczysław Burhardt objął stanowisko komendanta Portu Wojennego w Modlinie
- wprowadzono brązowe podkładki pod oznaki stopnia dla oficerów intendentury i białe dla administracji
- marszałek Polski Józef Piłsudski prowadził konferencję w sprawie organizacji Sztabu Generalnego i mobilizacji[3].
- marszałek Polski Józef Piłsudski prowadził naradę z kmdr. Swirskim i kmdr. Unrugiem w sprawie opracowania studium o działaniach floty wojennej na wypadek wojny[3].
- w skład Flotylli Pińskiej włączono sekcję siedmiu hydrogliserów (ślizgaczy) przeniesionych z Morskiego Dywizjonu Lotniczego[4]
Luty
[edytuj | edytuj kod]- Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał niżej wymienionym pułkownikom w stanie spoczynku stopień generała brygady z dniem 30 kwietnia 1927 roku, wyłącznie z prawem do tytułu: Bronisławowi Bohaterewiczowi, Aleksandrowi Ehrbarowi, Ignacemu Lipczyńskiemu, Aleksandrowi Michałowskiemu, Maciejowi Radziukinasowi, Kazimierzowi Steierowi, Edwardowi Wereszczyńskiemu i Zdzisławowi Załuskiemu
- W Dzienniku Personalnym MS Wojsk. ukazało się rozporządzenie, na mocy którego przeniesiono w stan spoczynku 30 generałów i kilkuset oficerów[3].
- utworzono Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych[3].
- położono stępkę pod niszczyciel ORP „Wicher”
- wręczono chorągiew 31 Pułkowi Piechoty[5]
Marzec
[edytuj | edytuj kod]- zakupiono francuski krążownik pancernopokładowy „D’Entrecasteaux”, który otrzymał tymczasową nazwę: „Władysław IV”
- Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował:
- generała dywizji Kazimierza Sosnkowskiego inspektorem armii
- generała dywizji Kazimierza Dzierżanowskiego dowódcą Okręgu Korpusu Nr VII
- Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał stopnie z dniem 1 stycznia 1927:
- generała brygady dwudziestu pułkownikom,
- pułkownika pięćdziesięciu dwóm podpułkownikom, w tym dwudziestu dwóm w piechocie, ośmiu w kawalerii, dziewięciu w artylerii, sześciu lekarzom, jednemu lekarzowi weterynarii i sześciu oficerom korpusu sądowego
- wśród awansowanych znaleźli się podpułkownicy: Franciszek Alter i Jan Ślaski
- Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował:
- generała brygady Gustawa Truskolaskiego dowódcą Okręgu Korpusu Nr III
- generała brygady Romualda Dąbrowskiego dowódcą Okręgu Korpusu Nr IV
- generała brygady Michała Tokarzewski-Karaszewicza szefem Biura Personalnego M.S.Wojsk.
- pułkownika Tadeusza Kasprzyckiego dowódcą 19 Dywizji Piechoty
- pułkownika Włodzimierza Rachmistruka dowódcą 16 Dywizji Piechoty
- pułkownika Stanisław Wierońskiego dowódcą 22 Dywizji Piechoty Górskiej
- pułkownika Władysława Bończa-Uzdowskiego dowódcą 28 Dywizji Piechoty
- pułkownika Mieczysława Smorawińskiego dowódcą 6 Dywizji Piechoty
- pułkownika Franciszka Kleeberga dowódcą 29 Dywizji Piechoty
- Z inicjatywy marsz. Józefa Piłsudskiego utworzono Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego podległy Ministerstwu Spraw Wojskowych i koordynujący prace licznych organizacji społecznych[3].
- W Grodnie zmarł major Sztabu Generalnego Seweryn Karol Marian Elterlein, szef Oddziału Ogólnego Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III[6]. W czasie I wojny światowej walczył jako oficer rezerwy w szeregach Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 13. Od 15 października 1924 roku dowódca III/20 pp w Krakowie[7]. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych[8]. Zwłoki majora Elterlein zostały przewiezione do Krakowa[9]
- Minister Spraw Wojskowych zatwierdził zmiany w „Przepisach ubioru polowego Wojsk Polskich” dotyczące czapek oficerów i szeregowych. Czapka oficerska miała daszek i podpinkę czapki z czarnej lakierowanej skóry, brzeg daszka czapki okuty blachą z białego metalu, natomiast czapka szeregowych miała daszek czarny z fibry, bez okucia, podpinka czapki z czarnej skóry. Kształt daszków i podpinek pozostał bez zmian. Oficerowie otrzymali zezwolenie na donaszanie dotychczasowych daszków i podpinek wykonanych z żółtej skóry do dnia 1 stycznia 1928, natomiast szeregowi „donaszali dotychczasowe daszki i podpinki do czasu wyczerpania się posiadanych przez intendenturę zapasów”[10][11]
Kwiecień
[edytuj | edytuj kod]- w Grudziądzu została zorganizowana Lotnicza Szkoła Strzelań i Bombardowań[12]
- w Forcie Żółkiewskiego w Toruniu zostali rozstrzelani dwaj oficerowie 1 batalionu strzelców z Chojnic, porucznicy: Paweł Piontek i Kazimierz Urbaniak → Afera szpiegowska poruczników Piontka i Urbaniaka
- Oficerska Szkoła Lotnicza została przeniesiona z Grudziądza do Dęblina; komendant płk pil. Roman Florer[12]
- utworzono Państwowe Wytwórnie Uzbrojenia – skomercjalizowane przedsiębiorstwo przemysłu wojennego administrowane przez Ministerstwo Spraw Wojskowych[3].
Maj
[edytuj | edytuj kod]- w Warszawie został rozegrany konkurs szermierczy o mistrzostwo Wojska Polskiego na 1927 rok; zwycięzcami konkursu w poszczególnych konkurencjach i grupach zostali:
- we florecie kapitan Władysław Segda z 5 Dywizjonu Żandarmerii w Krakowie (grupa oficerska) i sierżant Stanisław Zagacki z Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów w Poznaniu (grupa podoficerska),
- w szabli porucznik pilot Leon Berski z 1 Pułku Lotniczego w Warszawie i sierżant Stanisław Zagacki z CWSGiS w Poznaniu,
- w szpadzie kapitan Władysław Segda z 5 Dywizjonu Żandarmerii w Krakowie i sierżant Leon Koza-Kozarski z Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie,
- tytuł Mistrza Wojska Polskiego na 1927 roku (szabla i szpada) zdobyli por. Kazimierz Laskowski i sierżant Stanisław Zagacki obaj z CWSGiS w Poznaniu,
- w pojedynku mistrzów sierżant Zagacki pokonał porucznika Laskowskiego stosunkiem 5:1[13]
- W wypadku lotniczym w Warszawie poniósł śmierć ppłk inż. lotn. Zdzisław Zych-Płodowski[14]
- wręczono chorągiew 28 Pułkowi Piechoty[15]
- wręczono chorągiew 16 Pułkowi Piechoty[16]
Czerwiec
[edytuj | edytuj kod]- Utworzono Dowództwo Żandarmerii MSWojsk[3].
- odbyła się konferencja marsz. Józefa Piłsudskiego z inspektorami armii w sprawie współdziałania dywizji osłonowych z jednostkami Korpusu Ochrony Pogranicza[3].
Lipiec
[edytuj | edytuj kod]- W Wiedniu zmarł pułkownik w stanie spoczynku Maksymilian I Landau[17].
Sierpień
[edytuj | edytuj kod]- W trzynastą rocznicę wymarszu 1 Komapanii Kadrowej, zaginął generał brygady Włodzimierz Zagórski, zwolniony z Wojskowego Więzienia Śledczego Nr III na Antokolu w Wilnie. Do chwili obecnej „zaginięcie” generała pozostaje nierozwikłaną zagadką.
- do Gdyni został przyholowany „Władysław IV”
Wrzesień
[edytuj | edytuj kod]- W wypadku lotniczym w Ostrowcu poniósł śmierć por. pil. Leon Berski[18]
- w Warszawie, w wieku 62 lat, zmarł generał dywizji w stanie spoczynku Antoni Listowski
- generał dywizji Daniel Konarzewski w zastępstwie Ministra Spraw Wojskowych „nabytemu we Francji, zdeklasyfikowanemu krążownikowi o tymczasowej nazwie «Władysław IV» nadał nazwę: ORP «Bałtyk» i wcielił go w skład marynarki wojennej z dniem 30 lipca 1927”[19]
Październik
[edytuj | edytuj kod]- Zostały zlikwidowane powiatowe komendy uzupełnień: Augustów w Sokółce, Biłgoraj i Lubliniec.
- wręczono chorągiew 1 Pułkowi Strzelców Podhalańskich[20]
Listopad
[edytuj | edytuj kod]- położono stępkę pod niszczyciel ORP „Burza”
- Minister spraw wojskowych:
- • ustanowił stanowiska 60 rejonowych inspektorów koni[21].
- • zatwierdził skład osobowy Oficerskiego Trybunału Orzekającego, który miał obowiązywać do czasu zakończenia prac trybunału[22].
- • powiększył skład osobowy Najwyższego Sądu Wojskowego i Batalionu Sztabowego MSWojsk.[23]
- • ustalił sposób postępowania w wypadku dezercji lub samowolnego oddalenia się żołnierza w czasie pokoju[24].
Grudzień
[edytuj | edytuj kod]- Weszło w życie rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 sierpnia 1927 w sprawie statutu oficerskich sądów honorowych[25]. Rozporządzenie obowiązywało do 18 marca 1937, do wejścia w życie dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 marca 1937 o służbie wojskowej oficerów[26]. 24 listopada 1927 ogłoszono rozkaz wykonawczy ministra spraw wojskowych B.Pers. 14.666.I do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 sierpnia 1927 w sprawie statutu oficerskich sądów honorowych zgodnie, z którym wszystkie sądy miały się ukonstytuować w grudniu 1927[27].
- podpisano kontrakt z firmą w Fabrique Nationale (FN) dotyczący zamówienia przez Polskę 10 000, odpowiednio zmodyfikowanych karabinów Browning. Dostarczone karabiny przyjęto do uzbrojenia pod oznaczeniem rkm „Browning” wz. 28[28].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Konstankiewicz, Broń strzelecka Wojska Polskiego 1918–1939, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986, s. 112, ISBN 83-11-07266-3, OCLC 69494630.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 9, 12.
- ↑ a b c d e f g h Stawecki 2004 ↓, s. 241.
- ↑ Józef Wiesław Dyskant, Flotylla Rzeczna Marynarki Wojennej 1919-1939, Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994, s. 113, ISBN 83-11-08251-0, OCLC 69454589.
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 72.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25 sierpnia 1927 roku, s. 264.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 111 z 19 października 1924 roku, s. 619.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 171, 349.
- ↑ Z życia garnizonu grodzieńskiego. „Polska Zbrojna”. 95, s. 4, 1927-04-06. Warszawa.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 11 z 31 marca 1927 r., poz. 101.
- ↑ Zdzisław Żygulski jun.: Polski mundur wojskowy. s. 118.
- ↑ a b Jerzy Konieczny: Kronika lotnictwa polskiego 1241-1945. =Warszawa: 1984, s. 52-54.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 6 lipca 1927 r., s. 295.
- ↑ Zdzisław Zych-Płodowski. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2016-04-25].
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 69.
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 52.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 270.
- ↑ Aneta Sowa: Leon Berski. biblioteka.wsosp.pl. [dostęp 2018-11-12].
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 26 z 17 września 1927 r., poz. 328.
- ↑ Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 168.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 32 z 22 listopada 1927, poz. 383.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 32 z 22 listopada 1927, poz. 384.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 32 z 22 listopada 1927, poz. 385 i 386.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 32 z 22 listopada 1927, poz. 387.
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 93, poz. 834.
- ↑ Dz.U. z 1937 r. nr 20, poz. 128.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 33 z 24 listopada 1927, poz. 396.
- ↑ Leszek Erenfeicht: Ręczny Karabin Maszynowy wz. 28. T. 7. Edipresse Polska S.A., 2013, s. 15, seria: Wielki Leksykon Uzbrojenia. Wrzesień 1939. ISBN 978-83-7769-555-5. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Ryszard Konieczny: Kronika lotnictwa polskiego 1241-1945. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1984. ISBN 83-206-0426-5.
- Piotr Stawecki: Wojsko Marszałka Józefa Piłsudskiego: 12 V 1926–12 V 1935. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-078-X.
- Zdzisław Żygulski jun., Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].