Gerardus ’t Hooft

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gerardus 't Hooft)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Gerardus ’t Hooft
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 5 lipca 1946
Den Helder
Zawód fizyk
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Gerardus ’t Hooft (ur. 5 lipca 1946 w Den Helder) – fizyk holenderski. Laureat wraz z Martinusem J.G. Veltmanem Nagrody Nobla z 1999 roku za wyjaśnienie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych[1].

Doktorat uzyskał w roku 1972 na Uniwersytecie w Utrechcie, gdzie w roku 1977 został profesorem fizyki teoretycznej. Jest członkiem Holenderskiej Akademii Nauk. W roku 1986 został uhonorowany Medalem Lorentza[1].

Opracował między innymi zasadę holograficzną[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Gerardus ’t Hooft - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1999 > Gerardus ’t Hooft, Martinus J.G. Veltman [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-23]., autobiografia, Nobel Lecture A Confrontation with Infinity

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Laureaci Nagrody Wolfa w dziedzinie fizyki

1978: Chien-Shiung Wu • 1979: George Eugene Uhlenbeck, Giuseppe Occhialini • 1980: Michael E. Fisher, Leo P. Kadanoff, Kenneth G. Wilson • 1981: Freeman Dyson, Gerardus ’t Hooft, Victor Weisskopf • 1982: Leon Max Lederman, Martin M. Perl • 1983/1984: Erwin L. Hahn, Sir Peter B. Hirsch, Theodore Maiman • 1984/1985: Conyers Herring, Philippe Nozieres • 1986: Mitchell Jay Feigenbaum, Albert J. Libchaber • 1987: Herbert Friedman, Bruno B. Rossi, Riccardo Giacconi • 1988: Roger Penrose, Stephen Hawking • 1989: nie przyznano • 1990: Pierre-Gilles de Gennes, David J. Thouless • 1991: Maurice Goldhaber, Valentine L. Telegdi • 1992: Joseph H. Taylor Jr. • 1993: Benoît Mandelbrot • 1994/1995: Vitaly L. Ginzburg, Yoichiro Nambu • 1995/1996: nie przyznano • 1997: John Wheeler • 1998: Yakir Aharonov, Sir Michael V. Berry • 1999: Dan Szechtman • 2000: Raymond Davis, Masatoshi Koshiba • 2001: nie przyznano • 2002/2003: Bertrand I. Halperin, Anthony James Leggett • 2004: Robert Brout, François Englert, Peter Higgs • 2005: Daniel Kleppner • 2006/2007: Albert Fert, Peter Grünberg • 2008/2009: nie przyznano • 2010: John Clauser, Alain Aspect, Anton Zeilinger • 2011: Maximilian Haider, Harald Rose, Knut Urban • 2012: Jacob Bekenstein • 2013: Peter Zoller, Juan Ignacio Cirac • 2014: nie przyznano • 2015: James Bjorken, Robert Kirshner • 2016: Yoseph Imry • 2017: Michel Mayor, Didier Queloz
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gerardus_’t_Hooft&oldid=53451937”