Reginald Doherty

{{{imię i nazwisko}}}

Reginald Doherty (po lewej) z bratem
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	14 października 1872 Londyn
Data i miejsce śmierci	29 grudnia 1910 Kensington
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny backhand
Gra pojedyncza
Wimbledon	W (1897–1900)
US Open	F (1902)
Gra podwójna
Wimbledon	W (1897–1901, 1903–1905)
US Open	W (1902, 1903)

{{Tenisista infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | medale = | wikicytaty = | alt grafiki = | imię i nazwisko = | odznaczenia = | faksymile = | imię i nazwisko org = | pełne imię i nazwisko = | opis faksymile = Nieznane pola: "masa_ciała", "nazwa" oraz "miejsce zamieszkania".

Dorobek medalowy
Reprezentacja Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie złoto Paryż 1900 tenis ziemny (gra podwójna) złoto Paryż 1900 tenis ziemny (gra mieszana) złoto Londyn 1908 tenis ziemny (gra podwójna) brąz Paryż 1900 tenis ziemny (gra pojedyncza)

Reginald Frank Doherty, Reggie Doherty, „Big Do” (ur. 14 października 1872 w Londynie, zm. 29 grudnia 1910 w Kensington) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu w grze pojedynczej i podwójnej, zwycięzca US Open w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, mistrz olimpijski.

Studiował w Trinity Hall na Uniwersytecie Cambridge.

Kariera tenisowa

W 1897 roku Doherty odniósł pierwsze zwycięstwo w grze pojedynczej na Wimbledonie, pokonując w finale (challenge round) obrońcę tytułu Harolda Mahony’ego. Wygrywał także w kolejnych trzech latach, zgodnie z obowiązującym ówcześnie regulaminem występując jedynie w finałach z rywalem wyłonionym w turnieju pretendentów (All Comers). W 1898 roku pokonał młodszego o dwa lata brata Lawrence’a Doherty’ego, w 1899 roku Arhura Gore’a, w 1900 roku Sidneya Howarda Smitha. Seria triumfów Doherty’ego została przerwana przez Arhura Gore’a w 1901 roku. W 1902 roku Doherty był uczestnikiem finału mistrzostw USA, kiedy to przegrał z Williamem Larnedem.

Bracia Doherty stanowili jedną z najlepszych par w historii Wimbledonu. W latach 1897–1906 nieprzerwanie występowali w finałach, wygrywając łącznie osiem razy (Reginald Doherty był ponadto w finale w 1896 roku w parze z Haroldem Nisbetem). Ich pierwszymi przeciwnikami finałowymi byli inni bracia, Wilfred i Herbert Baddeleyowie. Porażki bracia Doherty ponieśli w 1902 i 1906 roku, w obu przypadkach z Sidneyem Howardem Smithem i Frankiem Riseleyem. Bracia triumfowali także w mistrzostwach USA w 1902 i 1903 roku, w pierwszym finale pokonując Holcombe’a Warda i Dwighta Davisa, fundatora słynnego pucharu.

W występach w Pucharze Davisa Reginald Doherty poniósł tylko jedną porażkę, w piątym, decydującym meczu finału z 1902 roku (z Malcolmem Whitmanem). W 1903 roku był w składzie ekipy, która zdobyła pierwszy Puchar dla Wysp Brytyjskich i wspólnie z reprezentacją w kolejnych trzech latach skutecznie bronił trofeum. W ramach Pucharu Davisa nie przegrał meczu deblowego (zawsze grał z bratem).

Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1900 roku bracia Doherty zdobyli złoty medal w grze podwójnej. Reginald Doherty wywalczył również złoty medal w grze mieszanej, w parze z Charlotte Cooper Sterry, i brązowy medal w singlu. Kolejny złoty medal Reginald Doherty wywalczył osiem lat później w Londynie, w parze z George’em Hillyardem w deblu mężczyzn na kortach otwartych.

Doherty trzy razy triumfował w mistrzostwach Irlandii w singlu (1899, 1900, 1901) i pięć w deblu (1898–1902, z bratem), a także zdobył mistrzostwo Afryki Południowej w singlu i deblu (1909).

Reginald Doherty uchodził za jednego z największych stylistów epoki o przykładnym bekhendzie. Wynalazł sposób trzymania rakiety, który bez zmiany w uchwycie umożliwiał odbijanie piłek zarówno z prawej (forhend), jak i lewej strony (bekhend).

Zakończył karierę dość wcześnie, na prośbę matki obawiającej się o jego zdrowie (podobnie jak Lawrence był dość chorowity). Jedna z bram obiektu wimbledońskiego na cześć braci została nazwana „The Doherty Gates”, a w 1980 roku obaj zostali wpisani do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (4–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1897	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Harold Mahony	6:4, 6:4, 6:3
Zwycięzca	2.	1898	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	6:3, 6:3, 2:6, 5:7, 6:1
Zwycięzca	3.	1899	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Arthur Gore	1:6, 4:6, 6:3, 6:3, 6:3
Zwycięzca	4.	1900	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Sydney Howard Smith	6:8, 6:3, 6:1, 5:7, 11:9
Finalista	1.	1901	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Arthur Gore	6:4, 5:7, 4:6, 4:6
Finalista	2.	1902	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	William Larned	6:4, 2:6, 4:6, 6:8

Gra podwójna (10–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1896	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Harold Nisbet	Herbert Baddeley Wilfred Baddeley	6:1, 6:3, 4:6, 2:6, 1:6
Zwycięzca	1.	1897	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Herbert Baddeley Wilfred Baddeley	6:4, 4:6, 8:6, 6:4
Zwycięzca	2.	1898	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Harold Nisbet Clarence Hobart	6:4, 6:4, 6:2
Zwycięzca	3.	1899	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Harold Nisbet Clarence Hobart	7:5, 6:0, 6:2
Zwycięzca	4.	1900	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Harold Nisbet Herbert Roper-Barrett	9:7, 7:5, 4:6, 3:6, 6:3
Zwycięzca	5.	1901	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Dwight Davis Holcombe Ward	4:6, 6:2, 6:3, 9:7
Finalista	2.	1902	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:4, 6:8, 3:6, 6:4, 9:11
Zwycięzca	6.	1902	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Lawrence Doherty	Dwight Davis Holcombe Ward	11:9, 12:10, 6:4
Zwycięzca	7.	1903	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:4, 6:4, 6:4
Zwycięzca	8.	1903	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Lawrence Doherty	Kreigh Collins L. Harry Waidner	7:5, 6:3, 6:3
Zwycięzca	9.	1904	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:1, 6:2, 6:4
Zwycięzca	10.	1905	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:2, 6:4, 6:8, 6:3
Finalista	3.	1906	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Lawrence Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	8:6, 4:6, 7:5, 3:6, 3:6

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-20]  (ang.).
• Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
• Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
• ZbigniewZ. Dutkowski ZbigniewZ., T – jak tenis, JanJ. Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
• Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978