Ryszard Bakst: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
doprecyzowanie informacji o grobie |
|||
Linia 47: | Linia 47: | ||
=== Po śmierci === |
=== Po śmierci === |
||
Zmarł 25 marca 1999 w [[Manchester]]ze. Został pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]]. Dla upamiętnienia jego imienia w Royal Northern College of Music w Manchesterze ufundowano nagrodę dla najzdolniejszych uczniów szkoły (''Ryszard Bakst memorial prize''){{odn|Dybowski|2005|s=169}}. W 2013 nazwa nagrody została zmieniona po tym jak kilka kobiet oskarżyło nieżyjącego pianistę o [[molestowanie seksualne]]<ref>{{Cytuj stronę | url =http://www.theguardian.com/education/2013/feb/25/music-school-renames-prize-teacher | tytuł = Music school renames prize after teacher is accused of sexual abuse| data dostępu = 2016-04-20 | autor = Helen Pidd | praca = | opublikowany = theguardian.com | data = 23 lutego 2013 | język = en}}</ref>. |
Zmarł 25 marca 1999 w [[Manchester]]ze. Został pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]] (kwatera HIII-7-16)<ref>[http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/mapa.php?cment=PWZKI&rzad=7&kwatera=H%20III&grob=16&dane=+imie=+nazwisko=Bakst+check_nazwisko=on+check_ur=+rok=1800+miesiac=1+dzien=1+rok2=2019+miesiac2=11+dzien2=5+check_zg=+rok_zg1=1800+miesiac_zg1=1+dzien_zg1=1+rok_zg2=2019+miesiac_zg2=11+dzien_zg2=5+cmentarz=#kotwica Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]. Dla upamiętnienia jego imienia w Royal Northern College of Music w Manchesterze ufundowano nagrodę dla najzdolniejszych uczniów szkoły (''Ryszard Bakst memorial prize''){{odn|Dybowski|2005|s=169}}. W 2013 nazwa nagrody została zmieniona po tym jak kilka kobiet oskarżyło nieżyjącego pianistę o [[molestowanie seksualne]]<ref>{{Cytuj stronę | url =http://www.theguardian.com/education/2013/feb/25/music-school-renames-prize-teacher | tytuł = Music school renames prize after teacher is accused of sexual abuse| data dostępu = 2016-04-20 | autor = Helen Pidd | praca = | opublikowany = theguardian.com | data = 23 lutego 2013 | język = en}}</ref>. |
||
== Repertuar i dyskografia == |
== Repertuar i dyskografia == |
Wersja z 22:51, 5 lis 2019
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Odznaczenia | |
Ryszard Bakst (ur. 4 kwietnia 1926 w Warszawie, zm. 25 marca 1999 w Manchesterze) – polski pianista i pedagog muzyczny, laureat VI nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1949).
Życiorys
Młodość i wykształcenie
Urodził się w żydowskiej rodzinie o muzycznych tradycjach, a na fortepianie zaczął grać w wieku kilku lat. W latach 1932–1939 uczęszczał do Konserwatorium Warszawskiego[1].
W czasie II wojny światowej stracił część rodziny, a sam został wywieziony do Swierdłowska, gdzie ukończył szkołę średnią. W latach 1944–1947 studiował w Konserwatorium Moskiewskim. Po ukończeniu studiów powrócił do Polski i rozpoczął pracę pedagogiczną. Zaczął też dawać liczne koncerty. Na przestrzeni lat jego nauczycielami byli m.in. Józef Turczyński, Abram Lufer, Heinrich Neuhaus i Zbigniew Drzewiecki[2].
W 1949 wystąpił na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, gdzie otrzymał VI nagrodę[3]. Jego występy wysoko oceniał m.in. Wawrzyniec Żuławski[2].
Międzynarodowa kariera
Po konkursowym sukcesie występował w wielu krajach Europy, Ameryki Północnej i Azji[1]. Prowadził też działalność pedagogiczną – był profesorem fortepianu na uczelniach we Wrocławiu (1950–1953) i w Warszawie (1953–1968)[4]. Ponadto należał do Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków (w latach 1966–1968 prezes Oddziału Warszawskiego)[1].
W 1968 po antysemickiej nagonce, będącej efektem wydarzeń marcowych, wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Tam kontynuował działalność koncertową oraz prowadził klasę fortepianu w Royal Manchester College of Music, a później Royal Northern College of Music w Manchesterze (1969–1999). W 1973 przyczynił się do odsłonięcia w hallu College'u pomnika Fryderyka Chopina dłuta Ludwiki Nitschowej. Był też pomysłodawcą organizowania kursów mistrzowskich dla młodych pianistów w Dusznikach[4].
W 1990 był jednym z jurorów podczas XII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie[4].
Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1960)[1] i Złotym Krzyżem Zasługi[5].
Po śmierci
Zmarł 25 marca 1999 w Manchesterze. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera HIII-7-16)
Błąd w przypisach: Brak znacznika zamykającego </ref> po otwartym znaczniku <ref>.
Repertuar i dyskografia
Dysponował bogatym repertuarem, w którym znajdowały się utwory m.in. Fryderyka Chopina, Ludwiga van Beethovena, Roberta Schumanna, Felixa Mendelssohna, Ignacego Jana Paderewskiego, Aleksandra Skriabina, Juliusza Zarębskiego, Arthura Honeggera, Dymitra Kabalewskiego, Dymitra Szostakowicza, Dariusa Milhauda i Aarona Coplanda[6].
Nagrał wiele płyt gramofonowych dla wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, EMI, Columbia Records i Westminster[1][7].
Przypisy
- ↑ a b c d e Małgorzata Kosińska: Ryszard Bakst. culture.pl, październik 2007. [dostęp 2015-01-05]. (pol.).
- ↑ a b Dybowski 2005 ↓, s. 167.
- ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 59.
- ↑ a b c Dybowski 2005 ↓, s. 169.
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 30. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 167–169.
- ↑ Ryszard Bakst – Discography. discogs.com. [dostęp 2016-04-20]. (pol.).
Bibliografia
- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 167–169. ISBN 83-910515-1-X.
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
- Emigranci marcowi
- Laureaci Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polscy jurorzy Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina
- Polscy pianiści klasyczni
- Polscy pedagodzy muzyczni
- Polscy Żydzi
- Urodzeni w 1926
- Zmarli w 1999