7 Armia (ZSRR): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Kerim44 przeniósł stronę 7. Armia (ZSRR) na 7 Armia (ZSRR) w miejsce przekierowania: standardy JW |
m lit. |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{inne znaczenia|7 Armii (ZSRR)|[[7 Armia]] – stronę ujednoznaczniającą}} |
{{inne znaczenia|7 Armii (ZSRR)|[[7 Armia]] – stronę ujednoznaczniającą}} |
||
{{Jednostka wojskowa infobox |
{{Jednostka wojskowa infobox |
||
|nazwa = 7 |
|nazwa = 7 Armia |
||
|nazwa oryginalna = 7-я Армия |
|nazwa oryginalna = 7-я Армия |
||
|znak = Red Army Badge.svg |
|znak = Red Army Badge.svg |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
7. Armia została utworzona 14 września 1939 roku w [[Leningradzki Okręg Wojskowy (ZSRR)|Leningradzkim Okręgu Wojskowym]]. Pierwszym działaniem wojennym, w którym 7. Armia wzięła udział, była [[wojna zimowa]] przeciwko [[Finlandia|Finlandii]] w latach 1939–1940. W listopadzie 1939 roku, tuż przed radzieckim atakiem na Finlandię, armia składała się z [[19 Korpus Strzelecki (ZSRR)|19 Korpusu Strzeleckiego]] ([[24 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|24.]], [[43 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|43.]], [[70 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|70.]] i [[123 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|123. Dywizja Strzelecka]]), [[50 Korpus Strzelecki (ZSRR)|50 Korpusu Strzeleckiego]] ([[49 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|49.]], [[90 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|90.]] i [[142 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|142. Dywizja Strzelecka]]), [[10 Korpus Strzelecki (ZSRR)|10 Korpusu Pancernego]], [[138 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|138. Dywizji Strzeleckiej]] i samodzielnej brygady pancernej<ref>[http://www.winterwar.com/forces/SuArmy/SUArmy-OOB30111939.htm#isthmus Dane Armii Czerwonej w wojnie zimowej, OOB] {{lang|en}}</ref>. Początkowo była ona dowodzona przez [[komandarm]]a II rangi [[Wsiewołod Jakowlew|Wsiewołoda Jakowlewa]], został on jednak usunięty z dowództwa i powrócił do [[Petersburg|Leningradu]]. Dowódca operacji wojskowych [[Kiriłł Mierieckow]] został odwołany ze stanowiska dowódcy 7. Armii z powodu powtarzających się porażek i ciężkich strat oraz zastąpiony przez Jakowlewa na tym stanowisku<ref>Edwards 2006, str. 125.</ref>. |
7. Armia została utworzona 14 września 1939 roku w [[Leningradzki Okręg Wojskowy (ZSRR)|Leningradzkim Okręgu Wojskowym]]. Pierwszym działaniem wojennym, w którym 7. Armia wzięła udział, była [[wojna zimowa]] przeciwko [[Finlandia|Finlandii]] w latach 1939–1940. W listopadzie 1939 roku, tuż przed radzieckim atakiem na Finlandię, armia składała się z [[19 Korpus Strzelecki (ZSRR)|19 Korpusu Strzeleckiego]] ([[24 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|24.]], [[43 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|43.]], [[70 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|70.]] i [[123 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|123. Dywizja Strzelecka]]), [[50 Korpus Strzelecki (ZSRR)|50 Korpusu Strzeleckiego]] ([[49 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|49.]], [[90 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|90.]] i [[142 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|142. Dywizja Strzelecka]]), [[10 Korpus Strzelecki (ZSRR)|10 Korpusu Pancernego]], [[138 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|138. Dywizji Strzeleckiej]] i samodzielnej brygady pancernej<ref>[http://www.winterwar.com/forces/SuArmy/SUArmy-OOB30111939.htm#isthmus Dane Armii Czerwonej w wojnie zimowej, OOB] {{lang|en}}</ref>. Początkowo była ona dowodzona przez [[komandarm]]a II rangi [[Wsiewołod Jakowlew|Wsiewołoda Jakowlewa]], został on jednak usunięty z dowództwa i powrócił do [[Petersburg|Leningradu]]. Dowódca operacji wojskowych [[Kiriłł Mierieckow]] został odwołany ze stanowiska dowódcy 7. Armii z powodu powtarzających się porażek i ciężkich strat oraz zastąpiony przez Jakowlewa na tym stanowisku<ref>Edwards 2006, str. 125.</ref>. |
||
7. Armia została ponownie sformowana w drugiej połowie wiosny 1940 roku w [[Leningradzki Okręg Wojskowy (radziecki)|Leningradzkim Okręgu Wojskowym]]. Przed rozpoczęciem się niemieckiej [[Atak Niemiec na ZSRR|operacji "Barbarossa"]] armia ta ochraniała pewien odcinek granicy ZSRR na północ od jeziora [[Ładoga]]. Od 24 czerwca 1941 roku armia posiadała w swoim składzie [[54 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|54.]], [[71 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|71.]], [[168 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|168.]] i [[237 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|237 Dywizję Strzelecką]], 26.Rejon Umocniony i kilka jednostek artyleryjskich, lotniczych i inżynieryjnych, a cała armia wchodziła w skład [[Front Północny (radziecki)|Frontu Północnego]]<ref>Kazimierz Sobczak, ''Encyklopedia II wojny światowej''. Warszawa 1975, s.146.</ref>, później [[Front Karelski|Karelskiego]], i przeprowadzała operacje obronne w [[Karelia|Karelii]], jednakże wycofała się z niej pod naporem armii |
7. Armia została ponownie sformowana w drugiej połowie wiosny 1940 roku w [[Leningradzki Okręg Wojskowy (radziecki)|Leningradzkim Okręgu Wojskowym]]. Przed rozpoczęciem się niemieckiej [[Atak Niemiec na ZSRR|operacji "Barbarossa"]] armia ta ochraniała pewien odcinek granicy ZSRR na północ od jeziora [[Ładoga]]. Od 24 czerwca 1941 roku armia posiadała w swoim składzie [[54 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|54.]], [[71 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|71.]], [[168 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|168.]] i [[237 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|237 Dywizję Strzelecką]], 26. Rejon Umocniony i kilka jednostek artyleryjskich, lotniczych i inżynieryjnych, a cała armia wchodziła w skład [[Front Północny (radziecki)|Frontu Północnego]]<ref>Kazimierz Sobczak, ''Encyklopedia II wojny światowej''. Warszawa 1975, s.146.</ref>, później [[Front Karelski|Karelskiego]], i przeprowadzała operacje obronne w [[Karelia|Karelii]], jednakże wycofała się z niej pod naporem armii Fińskiej pomiędzy lipcem a sierpniem 1941 roku. 25 września 1941 roku została przemianowana na 7. Oddzielną Armię oraz podporządkowana [[Stawka Najwyższego Naczelnego Dowództwa|Stawce]] i pozostawała pod jej dowództwem do lutego 1944 roku. Od połowy października 1941 do czerwca 1944 roku armia ta broniła linii rzeki [[Świr (rzeka)|Świr]] pomiędzy jeziorami [[Onega (jezioro)|Onega]] a [[Ładoga]]. |
||
Od czerwca do sierpnia 1944 roku armia, składająca się tym razem z 37., 4., 94. i 99. Korpusu Strzeleckiego Gwardii, 150. i 162. [[Rejon umocniony|Rejonu umocnionego]] oraz pewnej ilości jednostek artyleryjskich, pancernych, inżynieryjnych i innych, wchodząc w skład Frontu Karelskiego, brała udział w [[Operacja świrsko-pietrozawodska|operacji świrsko-pietrozawodzkiej]]. 7 Armia została rozwiązana na początku stycznia 1945 roku. Na podstawie jej dowództwa 18 grudnia 1944 roku stworzono 9. Armię Gwardii [[Wojska Powietrznodesantowe Federacji Rosyjskiej|wojsk powietrznodesantowych]]<ref>[http://web.archive.org/web/20171207085637/https://forum.axishistory.com/viewtopic.php?t=61112 Dyskusja na Axis History Forum] {{lang|en}}</ref>. |
Od czerwca do sierpnia 1944 roku armia, składająca się tym razem z 37., 4., 94. i 99. Korpusu Strzeleckiego Gwardii, 150. i 162. [[Rejon umocniony|Rejonu umocnionego]] oraz pewnej ilości jednostek artyleryjskich, pancernych, inżynieryjnych i innych, wchodząc w skład Frontu Karelskiego, brała udział w [[Operacja świrsko-pietrozawodska|operacji świrsko-pietrozawodzkiej]]. 7 Armia została rozwiązana na początku stycznia 1945 roku. Na podstawie jej dowództwa 18 grudnia 1944 roku stworzono 9. Armię Gwardii [[Wojska Powietrznodesantowe Federacji Rosyjskiej|wojsk powietrznodesantowych]]<ref>[http://web.archive.org/web/20171207085637/https://forum.axishistory.com/viewtopic.php?t=61112 Dyskusja na Axis History Forum] {{lang|en}}</ref>. |
||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
* [[komandarm]] II rangi [[Wsiewołod Jakowlew]] |
* [[komandarm]] II rangi [[Wsiewołod Jakowlew]] |
||
* gen. [[Kiriłł Mierieckow]] (od 7 grudnia 1939) |
* gen. [[Kiriłł Mierieckow]] (od 7 grudnia 1939) |
||
* komandarm II rangi [[Wsiewołod Jakowlew]] |
* [[komandarm]] II rangi [[Wsiewołod Jakowlew]] |
||
* gen. por. [[Filipp Gorielenko|Filipp Danilowicz Gorielenko]] (styczeń – wrzesień 1941 i listopad 1941 – czerwiec 1942) |
* gen. por. [[Filipp Gorielenko|Filipp Danilowicz Gorielenko]] (styczeń – wrzesień 1941 i listopad 1941 – czerwiec 1942) |
||
* gen. Kiriłł Mierieckow (wrzesień – listopad 1941) |
* gen. [[Kiriłł Mierieckow]] (wrzesień – listopad 1941) |
||
* gen. por. [[Siergiej Trofimienko]] (lipiec 1942 – styczeń 1943<ref>Generals.dk, [http://www.generals.dk/general/Trofimenko/Sergei_Georgievich/Soviet_Union.html Sergiej Gieorgiewicz Trofimenko], data dostępu: 16 stycznia 2012.</ref>) |
* gen. por. [[Siergiej Trofimienko]] (lipiec 1942 – styczeń 1943<ref>Generals.dk, [http://www.generals.dk/general/Trofimenko/Sergei_Georgievich/Soviet_Union.html Sergiej Gieorgiewicz Trofimenko], data dostępu: 16 stycznia 2012.</ref>) |
||
* gen. mjr [[Aleksiej Krutikow]] (styczeń 1943 – sierpień 1944, awansowany do gen. por. pod koniec kwietnia 1943) |
* gen. mjr [[Aleksiej Krutikow]] (styczeń 1943 – sierpień 1944, awansowany do gen. por. pod koniec kwietnia 1943) |
||
Wersja z 21:44, 24 sty 2021
 |
Ten artykuł należy dopracować |
 Lekkie czołgi T-26 należące do 7. Armii podczas natarcia na Finlandię, 2 grudnia 1939 roku | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
14 września 1939 |
| Rozformowanie |
18 grudnia 1944 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk |
piechota, artyleria, wojska pancerne |
| Podległość | |
| Skład |
kilka korpusów |
7. Armia – związek operacyjny Armii Czerwonej podczas II wojny światowej.
7. Armia została utworzona 14 września 1939 roku w Leningradzkim Okręgu Wojskowym. Pierwszym działaniem wojennym, w którym 7. Armia wzięła udział, była wojna zimowa przeciwko Finlandii w latach 1939–1940. W listopadzie 1939 roku, tuż przed radzieckim atakiem na Finlandię, armia składała się z 19 Korpusu Strzeleckiego (24., 43., 70. i 123. Dywizja Strzelecka), 50 Korpusu Strzeleckiego (49., 90. i 142. Dywizja Strzelecka), 10 Korpusu Pancernego, 138. Dywizji Strzeleckiej i samodzielnej brygady pancernej[1]. Początkowo była ona dowodzona przez komandarma II rangi Wsiewołoda Jakowlewa, został on jednak usunięty z dowództwa i powrócił do Leningradu. Dowódca operacji wojskowych Kiriłł Mierieckow został odwołany ze stanowiska dowódcy 7. Armii z powodu powtarzających się porażek i ciężkich strat oraz zastąpiony przez Jakowlewa na tym stanowisku[2].
7. Armia została ponownie sformowana w drugiej połowie wiosny 1940 roku w Leningradzkim Okręgu Wojskowym. Przed rozpoczęciem się niemieckiej operacji "Barbarossa" armia ta ochraniała pewien odcinek granicy ZSRR na północ od jeziora Ładoga. Od 24 czerwca 1941 roku armia posiadała w swoim składzie 54., 71., 168. i 237 Dywizję Strzelecką, 26. Rejon Umocniony i kilka jednostek artyleryjskich, lotniczych i inżynieryjnych, a cała armia wchodziła w skład Frontu Północnego[3], później Karelskiego, i przeprowadzała operacje obronne w Karelii, jednakże wycofała się z niej pod naporem armii Fińskiej pomiędzy lipcem a sierpniem 1941 roku. 25 września 1941 roku została przemianowana na 7. Oddzielną Armię oraz podporządkowana Stawce i pozostawała pod jej dowództwem do lutego 1944 roku. Od połowy października 1941 do czerwca 1944 roku armia ta broniła linii rzeki Świr pomiędzy jeziorami Onega a Ładoga.
Od czerwca do sierpnia 1944 roku armia, składająca się tym razem z 37., 4., 94. i 99. Korpusu Strzeleckiego Gwardii, 150. i 162. Rejonu umocnionego oraz pewnej ilości jednostek artyleryjskich, pancernych, inżynieryjnych i innych, wchodząc w skład Frontu Karelskiego, brała udział w operacji świrsko-pietrozawodzkiej. 7 Armia została rozwiązana na początku stycznia 1945 roku. Na podstawie jej dowództwa 18 grudnia 1944 roku stworzono 9. Armię Gwardii wojsk powietrznodesantowych[4].
Dowódcy
- komandarm II rangi Wsiewołod Jakowlew
- gen. Kiriłł Mierieckow (od 7 grudnia 1939)
- komandarm II rangi Wsiewołod Jakowlew
- gen. por. Filipp Danilowicz Gorielenko (styczeń – wrzesień 1941 i listopad 1941 – czerwiec 1942)
- gen. Kiriłł Mierieckow (wrzesień – listopad 1941)
- gen. por. Siergiej Trofimienko (lipiec 1942 – styczeń 1943[5])
- gen. mjr Aleksiej Krutikow (styczeń 1943 – sierpień 1944, awansowany do gen. por. pod koniec kwietnia 1943)
- gen. por. Władimir Głuzdowski (sierpień – grudzień 1944)
Skład podczas wojny zimowej
- 19 Korpus Strzelecki – dowódca: komdyw Filipp N. Starikow:
- 24 Dywizja Strzelecka,
- 43 Dywizja Strzelecka,
- 70 Dywizja Strzelecka,
- 123 Dywizja Strzelecka,
- 40 Brygada Pancerna;
- 50 Korpus Strzelecki – dowódca: komdyw Filipp D. Gorielenko:
- 49 Dywizja Strzelecka,
- 90 Dywizja Strzelecka,
- 142 Dywizja Strzelecka,
- 35 Brygada Pancerna;
- 10 Korpus Pancerny – dowódca: komdyw Prokofij Ł. Romanienko:
- 1 Brygada Pancerna,
- 13 Brygada Pancerna;
- odwód:
- 138 Dywizja Strzelecka,
- 136 Dywizja Strzelecka (w trakcie transportu),
- 150 Dywizja Strzelecka (w trakcie transportu),
- 20 Brygada Pancerna,
- 101 pułk artylerii Odwodu Naczelnego Dowództwa (OND),
- 136 pułk artylerii OND,
- 301 pułk artylerii OND,
- 302 pułk artylerii OND,
- 311 pułk artylerii OND,
- 316 dywizjon artylerii OND,
- 317 dywizjon artylerii OND;
Przypisy
- ↑ Dane Armii Czerwonej w wojnie zimowej, OOB (ang.)
- ↑ Edwards 2006, str. 125.
- ↑ Kazimierz Sobczak, Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975, s.146.
- ↑ Dyskusja na Axis History Forum (ang.)
- ↑ Generals.dk, Sergiej Gieorgiewicz Trofimenko, data dostępu: 16 stycznia 2012.
Bibliografia
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija Moskwa 1978.
- Encyklopedia II wojny światowej MON 1975.
- A. A. Greczko, Siły zbrojne państwa radzieckiego, Warszawa 1975.
- Keith E. Bonn: Slaughterhouse: The Handbook of the Eastern Front. Bedford: Aberjona Press, 2005.
- Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1967.
- Robert Edwards: White Death: Russia's War on Finland 1939–40. London: Weidenfeld & Nicolson, 2006. ISBN 978-0-297-84630-2.