The X Factour

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The X Factour
Ilustracja
Wykonawca trasy koncertowej
Iron Maiden
Promowane albumy

The X Factor

Lokalizacje

Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Europa, Azja, Afryka

Data rozpoczęcia

28 września 1995

Data zakończenia

7 września 1996

Liczba koncertów

145
Odwołanych: 11

Widownia

1,7 mln

Iron Maiden
Real Live Tour
(1993)
The X Factour
(1995–1996)
Virtual XI World Tour
(1998)

The X Factour – trasa koncertowa heavymetalowego zespołu Iron Maiden promująca album The X Factor, trwająca od 28 września 1995 do 7 września 1996 roku, obejmująca koncerty w 37 krajach globu. W ówczesnym czasie był to rekord w historii zespołu, co do ilości odwiedzonych krajów. Była to zarazem pierwsza trasa koncertowa z nowym wokalistą, Blazem Bayleym, który zastąpił legendarnego Bruce’a Dickinsona w bardzo niekorzystnym okresie dla klasycznego heavy metalu. Asekuracyjnie management grupy zabookował w wielu miejscach koncerty w kameralnych obiektach, liczących od 1,5 tys. do 4 tys. miejsc. Latem 1996 zespół powrócił do koncertów stadionowych w Ameryce Południowej i Europie, w Grecji, Hiszpanii, Włoszech czy Francji grupa zagrała przed wielotysięcznymi audytoriami[1].

Po raz pierwszy odwiedzili Słowenię, wyspę Gozo, Bułgarię, Rumunię, RPA oraz Izrael, gdzie zagrali trzy kameralne koncerty inaugurujące tournee. Ingerencja lokalnych władz doprowadziła do odwołania koncertu w Libanie. Grupa wróciła również po dziewięciu latach absencji do Polski, gdzie z powodzeniem wystąpili na stołecznym Torwarze. Muzycy po latach twierdzili, iż pod wieloma względami tournee było sukcesem i pozwoliło klasycznemu metalowi oraz Iron Maiden na przetrwanie w niesprzyjającej atmosferze medialnej. Szacuje się, iż przy średniej przekraczającej 11 tys. widzów, trasa przyciągnęła około 1,7 mln fanów[1].

Supporty[edytuj | edytuj kod]

Setlista[edytuj | edytuj kod]

Blaze w studio 1995
  • Introdukcja: brak dedykowanego intra.
  1. Man on the Edge(z albumu The X Factor, 1995)[3]
  2. „Wrathchild” (z albumu Killers, 1981)
  3. Heaven Can Wait(z albumu Somewhere in Time, 1986)
  4. Lord of the Flies(z albumu The X Factor, 1995)
  5. „Fortunes of War” (z albumu The X Factor, 1995)
  6. „Blood on the World’s Hands” (z albumu The X Factor, 1995)
  7. „Afraid to Shoot Strangers” (z albumu Fear of the Dark, 1992)
  8. The Evil That Men Do(z albumu Seventh Son of a Seventh Son, 1988)
  9. „The Aftermath” (z albumu The X Factor, 1995)
  10. „Sign of the Cross” (z albumu The X Factor, 1995)
  11. 2 Minutes to Midnight(z albumu Powerslave, 1984)
  12. „The Edge of Darkness” (z albumu The X Factor, 1995)
  13. Fear of the Dark(z albumu Fear of the Dark, 1992)
  14. The Clairvoyant(z albumu Seventh Son of a Seventh Son, 1988)
  15. „Iron Maiden” (z albumu Iron Maiden, 1980)

Bisy[3]:

  1. The Number of the Beast(z albumu The Number of the Beast, 1982)
  2. Hallowed Be Thy Name(z albumu The Number of the Beast, 1982)
  3. The Trooper(z albumu Piece of Mind, 1983)

Uwagi:

  • „Running Free” oraz „Sanctuary” (z albumu Iron Maiden, 1980) były wykonywane jedynie podczas wybranych koncertów festiwalowych, również w Ameryce Południowej[3].
  • „Blood On The World’s Hands”, „The Aftermath”, oraz „The Edge of Darkness” (z albumu The X Factor, 1995) zostały wykonane po raz pierwszy i ostatni tylko w ramach koncertów tej trasy[3].

Oprawa trasy[edytuj | edytuj kod]

Zespół po części zaprezentował widowisko nawiązujące do przedstawień z lat 80., jednakże dużo bardziej okrojone, choćby z uwagi na konieczność występowania w znacznie mniejszych obiektach, niż miało to miejsce przed laty[4]. Scenografia ustawiona na średnich wymiarów scenie, przypominała reprodukcję ilustracji znajdujących się w booklecie albumu The X Factor. Estrada przypominała mroczną manufakturę, wyposażoną w podium i boczne cokoły, częściowo podświetlane. W głębi sceny kilkakrotnie zmieniały się backdropy z reprodukcjami nawiązującymi do ilustracji okładkowych promowanej płyty[4].

Zespół nie wykorzystywał pirotechniki, natomiast maskotka – Eddie pojawiała się w wersji mobilnej (nawiązującej do jej wizji z okładki płyty) oraz w trakcie prezentacji utworu „Iron Maiden” – na ogromnym krześle elektrycznym w tyle estrady – w wersji identycznej, jak na rewersie książeczki płyty[4]. Fani mogli dostrzec, jak maszkarą miotają elektrowstrząsy, zaś scenę zasnuwała para z suchego lodu. Oczywiście nie zabrakło efektownego oświetlenia. Estradę otaczały ramy tworzące prostokąt, wewnątrz którego widniały dwie większe, mobilne rampy tworzące literę „X”. Zespół wykorzystywał (oprócz tradycyjnych PAR 64) rzutniki, stroboskopy, zestawy halogenów oraz pojedyncze lasery. W trakcie utworu „Afraid to Shoot Strangers” nad sceną pojawiała się srebrzysta, lustrzana kula rzucająca refleksy świetlne na widownię i scenografię[4].

W trakcie koncertów w arenach sportowych, na festiwalach oraz stadionach Ameryki Łacińskiej, zespół wykorzystywał ogromną scenę, wyposażoną w najnowocześniejsze nagłośnienie oraz rozbudowany system świetlny, wyposażony w 900 punktów świetlnych. Oprawa, choć generalnie nie mogła równać się pod względem rozmachu z koncertami grupy w minionym dziesięcioleciu, to podówczas mogła sprawiać pozytywne wrażenie[4].

Daty trasy[edytuj | edytuj kod]

UWAGA! w wyniku aktualizacji danych, nazwy obiektów nie muszą się pokrywać ze stanem pierwotnym, znanym z materiałów prasowych grupy.

Data Miasto Kraj Obiekt
Europa – Promo Gig (Nicko McBrain)
4 czerwca 1995[a] Eindhoven Holandia Holandia Eindhoven Airport (Secret Show)
Azja
28 września 1995 Jerozolima Izrael Izrael Sing Sing
29 września 1995 Hajfa The End
30 września 1995 Tel Awiw Cinerama Theater
Afryka
5 października 1995 Johannesburg Południowa Afryka RPA Standard Bank Arena
7 października 1995 Durban Village Green
9 października 1995 Kapsztad Good Hope Center
Azja
12 października 1995 Bejrut Liban Liban Center Parking Lot
Europa
14 października 1995 Ateny Grecja Grecja Stadion Peristeri
15 października 1995 Saloniki Ivanofio Arena
16 października 1995 Sofia Bułgaria Bułgaria Hristo Botev Hall
17 października 1995 Bukareszt Rumunia Rumunia Sala Polivalentă
20 października 1995 Budapeszt Węgry Węgry Petőfi Csarnok
21 października 1995 Żylina Słowacja Słowacja Zimny Stadion
22 października 1995 Praga Czechy Czechy Výstavišcě Palace
24 października 1995 Warszawa Polska Polska Hala Torwar
27 października 1995 Helsinki Finlandia Finlandia Kulttuuritalo
29 października 1995 Sztokholm Szwecja Szwecja Cirkus
30 października 1995 Oslo Norwegia Norwegia Sentrum Scene
1 listopada 1995 Göteborg Szwecja Szwecja Kåren
2 listopada 1995 Kopenhaga Dania Dania K.B. Hallen
4 listopada 1995 Wolverhampton Anglia Anglia Civic Hall
5 listopada 1995 Glasgow Szkocja Szkocja Barrowland Ballroom
6 listopada 1995 Manchester Anglia Anglia Manchester Apollo
8 listopada 1995 Leeds Leeds Academy
9 listopada 1995 Newport Walia Walia Newport Centre
10 listopada 1995 Londyn Anglia Anglia Brixton Academy
12 listopada 1995 Kolonia Niemcy Niemcy E-Werk
13 listopada 1995 Deinze Belgia Belgia Brielpoort
14 listopada 1995 Bielefeld Niemcy Niemcy PC69
16 listopada 1995 Paryż Francja Francja Zénith de Paris
18 listopada 1995 Pampeluna Hiszpania Hiszpania Pabellon Anaitasuna
20 listopada 1995 Barcelona Pavelló de la Vall d’Hebron
21 listopada 1995 Madryt Real Madrid Pavilion
22 listopada 1995 Cascais Portugalia Portugalia Pavilhão de Cascais
24 listopada 1995 Grenada Hiszpania Hiszpania Pabellón Ifagra
26 listopada 1995 Turyn Włochy Włochy Palastampa
27 listopada 1995 Modena PalaPanini
28 listopada 1995 Rzym PalaLottomatica
30 listopada 1995 Mediolan Palatrussardi
1 grudnia 1995 Florencja Palasport
2 grudnia 1995 Pordenone Palasport Forum
3 grudnia 1995 Bolzano PalaOnda
5 grudnia 1995 Genewa Szwajcaria Szwajcaria Salle des Fêtes de Thonex
6 grudnia 1995 Zurych Volkshaus
7 grudnia 1995 Fürth Niemcy Niemcy Stadthalle
9 grudnia 1995 Hanower Capitol
10 grudnia 1995 Lipsk Haus Auensee
12 grudnia 1995 Brema Aladin Music Hall
13 grudnia 1995 Hamburg Docks
14 grudnia 1995 Berlin Neue Welt
16 grudnia 1995 Wiedeń Austria Austria Wiener Stadthalle
17 grudnia 1995 Monachium Niemcy Niemcy Terminal 1
19 grudnia 1995 Stuttgart Stuttgart Trade Fair
20 grudnia 1995 Neu-Isenburg Hugenottenhalle
22 grudnia 1995 Kolonia E-Werk
23 grudnia 1995 Zwolle Holandia Holandia IJsselhallen
12 stycznia 1996 Ateny Grecja Grecja Stadion Peristeri
13 stycznia 1996
14 stycznia 1996 Victoria MaltaGozoMalta Thunder Rabat
16 stycznia 1996 Acireale Włochy Włochy Palasport
17 stycznia 1996 Neapol Palapartenope
18 stycznia 1996 Ankona Palasport
19 stycznia 1996 Brescia Palasport
21 stycznia 1996 Lublana Słowenia Słowenia Hala Tivoli
23 stycznia 1996 Lyon Francja Francja Le Transbordeur
24 stycznia 1996 Nicea Théâtre de Verdure
26 stycznia 1996 Montpellier Le Zénith
27 stycznia 1996 Montluçon Anthanor Arena
28 stycznia 1996 Nancy Le Zénith
30 stycznia 1996 Belfast Irlandia Północna Irlandia Północna Maysfield Leisure Centre
31 stycznia 1996 Dublin Irlandia Irlandia SFX City Theatre
2 lutego 1996 Nottingham Anglia Anglia Rock City
Ameryka Północna
8 lutego 1996 Quebec, Quebec Kanada Kanada Pavillon de la Jeunesse
9 lutego 1996 Montreal, Quebec Verdun Auditorium
11 lutego 1996 Toronto, Ontario R.P.M. Warehouse
13 lutego 1996 Boston, Massachusetts Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Avalon
14 lutego 1996 Providence, Rhode Island Lupo’s Heartbreak Hotel
16 lutego 1996 Nowy Jork, Nowy Jork The Academy
17 lutego 1996 Filadelfia, Pensylwania Electric Factory
19 lutego 1996 Baltimore, Maryland Hammerjack’s
20 lutego 1996 Old Bridge, New Jersey Birch Hill Night Club
21 lutego 1996 Harrisburg, Pensylwania Birch Hill Night Club
23 lutego 1996 Pittsburgh, Pensylwania Metropol
24 lutego 1996 Detroit, Michigan Harpos Concert Theatre
25 lutego 1996 Cleveland, Ohio Odeon Concert Club
27 lutego 1996 Cincinnati, Ohio Annie’s
28 lutego 1996 Fort Wayne, Indiana Pierre’s
29 lutego 1996 Chicago, Illinois The Vic Theatre
2 marca 1996 Milwaukee, Wisconsin The Rave
3 marca 1996 Minneapolis, Minnesota Mirage
5 marca 1996 Saint Louis, Missouri Mississippi Nights
7 marca 1996 Atlanta, Georgia The Masquerade
8 marca 1996 Orlando, Floryda Embassy
9 marca 1996 Fort Lauderdale, Floryda The Edge
10 marca 1996 Jacksonville, Floryda Shades
11 marca 1996 Nowy Orlean, Luizjana House of Blues
12 marca 1996 Memphis, Tennessee 616
14 marca 1996 Houston, Teksas Millennium
15 marca 1996 San Antonio, Teksas Sneakers
16 marca 1996 Dallas, Teksas Deep Ellum Live
17 marca 1996 Lubbock, Teksas Depot
19 marca 1996 Albuquerque, Nowy Meksyk Midnight Rodeo
20 marca 1996 Denver, Kolorado Ogden Theater
21 marca 1996 Salt Lake City, Utah Salt Air
23 marca 1996 Seattle, Waszyngton Off Ramp Cafe
24 marca 1996 Vancouver, Kolumbia Brytyjska Kanada Kanada Commodore Ballroom
25 marca 1996 Portland, Oregon Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Roseland Theatre
27 marca 1996 Sacramento, Kalifornia The Boardwalk
28 marca 1996 San Francisco, Kalifornia Fillmore
30 marca 1996 Riverside, Kalifornia Ventura Theatre
31 marca 1996 Las Vegas, Nevada Beach Theatre
1 kwietnia 1996 Phoenix, Arizona Electric Ballroom
2 kwietnia 1996 San Diego, Kalifornia Soma
4 kwietnia 1996 Los Angeles, Kalifornia The Palace
5 kwietnia 1996
Azja
11 kwietnia 1996 Tokio Japonia Japonia Nakano Sun Plaza
12 kwietnia 1996 Nagoja Aichi Kinro Kaikan
14 kwietnia 1996 Fukuoka Skara Espacio
16 kwietnia 1996 Osaka Orix Theater
17 kwietnia 1996 Tokio Kan-i Hoken Hall
18 kwietnia 1996 Nakano Sun Plaza
Europa
22 czerwca 1996[b] Kauhajoki Finlandia Finlandia Nummijärvi Shore
30 czerwca 1996[c] Dessel Belgia Belgia Kastelsedijk
6 lipca 1996[d] Odense Dania Dania Insel Fünen
13 lipca 1996[e] Weert Holandia Holandia Evenemententerrein A2 Weert
8 sierpnia 1996 Murcja Hiszpania Hiszpania Estadio Nueva Condomina
10 sierpnia 1996 Jerez de la Frontera Recinto Ferial de Jerez
11 sierpnia 1996 Miajadas Football Stadium
13 sierpnia 1996 Villarrobledo Municipal Football Stadium
14 sierpnia 1996[f] Huesca Festival Grounds
16 sierpnia 1996[g] Colmar Francja Francja Colmar Expo.
17 sierpnia 1996[h] Cunlhat Puy de Dôme
Ameryka Łacińska
24 sierpnia 1996[i] São Paulo Brazylia Brazylia Estádio do Pacaembu
25 sierpnia 1996[i] Kurytyba Estádio Couto Pereira
26 sierpnia 1996[i] Rio de Janeiro Metropolitan Parking Lot
27 sierpnia 1996[i] Porto Alegre Estádio Beira-Rio
29 sierpnia 1996[i] Santiago Chile Chile Teatro Monumental
31 sierpnia 1996 Buenos Aires Argentyna Argentyna Estadio Obras Sanitarias
1 września 1996
4 września 1996 Meksyk Meksyk Meksyk Palacio de los Deportes
5 września 1996
7 września 1996 Monterrey Auditorio Coca-Cola

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Promo - show „Dynamo Open Air Festival”
  2. "Nummirock Festival"
  3. "Graspop Metal Meeting"
  4. "Midtfyns Festival"
  5. "Bospop Festival"
  6. "Fraga Ferial Festival"
  7. "Colmar Festival”
  8. "Free Wheel Festival”
  9. a b c d e Headliner „Monsters of Rock
  • W zasadzie wszystkie koncerty trasy były wyprzedane[5].
  • Grupa po raz pierwszy zawitała do Słowenii, Rumunii, Bułgarii, RPA oraz Izraela[5].
  • Aż 43% koncertów odbywało się w kameralnych salach o pojemności od 1,5 tys. do 4 tys. widzów[5].
  • Koncert w Bejrucie został odwołany dzień wcześniej ze względu na protesty na tle religijnym[5].
  • Najbardziej kameralnym koncertem trasy okazał się występ w lokalu Thunder Rabat na wyspie Gozo. W koncercie wzięło udział kilkaset osób, data ta bywa często pomijana w oficjalnych materiałach publikowanych przez kierownictwo grupy[5].
  • Koncerty w Vancouver, Nowym Orleanie, Portland, Sacramento, San Francisco, Riverside, Las Vegas, Phoenix, San Diego, Meksyku oraz Porto Alegre zostały odwołane ze względu na problemy alergiczne wokalisty Blaze’a Bayleya[5].
  • 12 czerwca 1995 r. odbył się specjalny, ukryty pokaz promocyjny na gigantycznym festiwalu „Dynamo Open Air” podczas którego było obecnych przynajmniej 130 tys. widzów. Perkusista Nicko McBrain był gościem specjalnym imprezy[5].
  • Na 10 koncertów w Ameryce Łacińskiej sprzedano około 300 tys. biletów[5]. Grupa w tym rejonie świata cieszyła się wciąż niesłabnącym powodzeniem.
  • Koncerty na brazylijskich stadionach były częścią festiwalu „Monsters of Rock” z Iron Maiden jako headlinerem. Zgromadziły łącznie aż 180 tys. widzów. Największy z nich odbył się w São Paulo, zespół oglądało tam ponad 65 tys. fanów[5].
  • Trasa cieszyła się bardzo dużym powodzeniem we Francji, Grecji, Hiszpanii, oraz Włoszech, gdzie zespół sumarycznie zobaczyło aż 470 tys. widzów na 33 koncertach[5].
  • W Skandynawii, Niemczech, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Japonii i USA zespół zagrał ponad 70 koncertów, jednak odbywały się one w kameralnych obiektach o pojemności od 1,5 - 5 tys widzów[5].
  • 24 października 1995 formacja dała pierwszy od dziewięciu lat koncert w Polsce. Wystąpili na warszawskim Torwarze wypełnionym niemal po brzegi[5].
  • Zespół bardzo ciepło przyjęto w krajach byłego Bloku Wschodniego. 7 koncertów w Czechach, Bułgarii, Rumunii, Polsce, Słowenii, Słowacji i na Węgrzech zobaczyło około 60 tys. fanów[5].
  • Koncerty w Hiszpanii oraz Grecji zgromadziły sumarycznie największą publiczność, przed jaką grupa zagrała w tych krajach w ramach jednej trasy[5].
  • Trasa "The X Factour 1995/96" pozwoliła zespołowi przetrwać w najcięższych czasach dla klasycznych odmian rocka i heavy metalu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mick Wall: Iron Maiden: Run to the Hills, the Authorised Biography. Sanctuary Publishing, s. 313. ISBN 1-86074-542-3.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y TXF Supports. maidenfrance.fr, 12 września 2011. (fr.).
  3. a b c d Setlists. ironmaidencommentary.com, 23 października 2003. (ang.).
  4. a b c d e Oprawa 1995. ironmaiden.com. [dostęp 2014-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. (ang.).
  5. a b c d e f g h i j k l m n Lawrence Paterson: Blaze Bayley: At the End of the Day. Blaze Bayley Recordings Ltd., 2010, s. 72 – 76. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]