Bieda (demon)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bieda – w mitologii słowiańskiej nieśmiertelny demon, sprowadzający na ludzi niedostatek, zgryzoty i troski. Przedstawiano ją w postaci wychudłej kobiety, wysysającej z ludzi siły witalne[1]. Potrafiła wcielić się w jakąś rzecz, np. polano. Najlepszą metodą pozbycia się biedy było podrzucenie tej rzeczy swojemu wrogowi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Barbara i Adam Podgórscy: Wielka księga demonów polskich. Leksykon i antologia demonologii ludowej. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005, s. 44-45. ISBN 83-89375-40-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Zych, Witold Vargas: Bestiariusz słowiański. Olszanica: Wydawnictwo BoSz, 2012. ISBN 978-83-7576-149-8.