Przejdź do zawartości

Góra Grodowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góra Grodowa
Ilustracja
Kamieniołom na stokach Góry Grodowej
Państwo

 Polska

Pasmo

Wzgórza Tumlińskie, Góry Świętokrzyskie

Wysokość

395 m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Miedziana Góra
Mapa konturowa gminy Miedziana Góra, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Grodowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Grodowa”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Grodowa”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Grodowa”
Ziemia50°58′10″N 20°34′12″E/50,969444 20,570000

Góra Grodowa (395 m n.p.m.) – wzniesienie położone w Górach Świętokrzyskich, na głównym czerwonym szlaku KuźniakiGołoszyce, obok Tumlina (najłatwiejsze dojście od przystanku PKS w Tumlinie (naprzeciw szkoły i kościoła) gruntową drogą w kierunku zachodnim).

Grodzisko

[edytuj | edytuj kod]

Ponad tysiąc lat temu stanowiła święte miejsce Słowian[1]. Badania z 1986 roku podczas których stwierdzono brak warstwy kulturowej oraz zabytków z okresu średniowiecza na kulminacji oraz interpretacja wałów poprzez analogie do Łyśca oraz Ślęży, skłonił badaczy do przyjęcia tezy o funkcjonowaniu w tym miejscu ośrodka kultowego. Wiek pobranej w 1986 r. próbki węgla z gniazda spalenizny w stropowej części wału na podstawie analizy 14C mieści się w przedziale lat 1047-1193. Badania na zboczach Góry odsłoniły pozostałości dwóch chat z paleniskami/ogniskami, których chronologię określono ostatnio na XI i XII oraz XIII w. Z tego względu widzi on obiekt w Tumlinie jako założenie obronne, funkcjonujące na przełomie XI i XII w i zapewne w XII w., któremu towarzyszyła osada podgrodowa na wsch. stoku wzgórza. Choć nie wyklucza on, że starszy wał kamienny, który pierwotnie otaczał miejsce plemiennego ośrodka kultowego z okresu przedpaństwowego, został następnie wykorzystany przy budowie grodu z XI/XII wieku[2][3].

Kamieniołom

[edytuj | edytuj kod]

Miejsce wydobycia tumlińskiego piaskowca, służącego niegdyś do produkcji m.in. kamieni młyńskich oraz wykładania pieców hutniczych, a obecnie używanego do wyrobu chodników, schodów czy nagrobków. Od 1994 roku wierzchołek Grodowej stanowi rezerwat przyrody Kamienne Kręgi[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Odkrywamy Świętokrzyskie – Grodowa Góra. kielce.gazeta.pl. [dostęp 2010-06-16].
  2. Rezerwat archeologiczno-geologiczny Góra Grodowa, Tumlin-Podgród - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2019-06-18] (pol.).
  3. C. Hadamik, Co wiemy o wałach na Górze Grodowej w Tumlinie? [w:] K. Bracha, C. Hadamik (red.) „Sacrum pogańskie - sacrum chrześcijańskie”, Warszawa 2010, s. 193-210
  4. W kamiennym kręgu – JANUSZ KĘDRACKI, Gazeta Wyborcza / Kielce 04.04.2008, str. 06