Cmentarz wojenny nr 111 – Racławice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz wojenny nr 111
Racławice
Obiekt zabytkowy nr rej. A-1369/M z 16.01.2014[1]
Ilustracja
Stan 2017
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Racławice

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

406 m²

Liczba pochówków

138

Liczba grobów

14

Liczba kwater cmentarnych

11

Architekt

Hans Mayr

Położenie na mapie gminy Biecz
Mapa konturowa gminy Biecz, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Racławice, cm. wojenny nr 111”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Racławice, cm. wojenny nr 111”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Racławice, cm. wojenny nr 111”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Racławice, cm. wojenny nr 111”
Ziemia49°45′39,0″N 21°11′03,1″E/49,760833 21,184194

Cmentarz wojenny nr 111 – Racławice – zabytkowy cmentarz z I wojny światowej położony na terenie wsi Racławice w gminie Biecz w powiecie gorlickim w województwie małopolskim, zaprojektowany przez Hansa Mayra. Jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. Należy do Okręgu III Gorlice.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz znajduje się na wzgórzu w obrębie pól uprawnych około 1300 m na północ od drogi wojewódzkiej nr 980 BieczJurków, oznaczony oryginalnym drogowskazem, na działce ewidencyjnej nr 1350. Obiekt powstał na gruncie należącym do rodziny Olbrychów.

Cmentarz ma kształt prostokąta o powierzchni ogrodzonej około 406 m². Głównym akcentem architektonicznym obiektu był położony przy zachodnim ogrodzeniu wysoki drewniany krzyż centralny z półkolistym blaszanym nakryciem profilowanym. Pierwotnie cmentarz otaczał drewniany parkan wsparty na betonowych słupkach, a do bramy od strony wschodniej był przybity duży krzyż. Układ grobów w równoległych rzędach, z nagrobkami w formie krzyży jednoramiennych z blachy łączonej kulkami i dwuramiennych z prętów żelaznych na niskich betonowych cokołach.

Na cmentarzu pochowano 138 żołnierzy w 14 pojedynczych grobach i w 11 mogiłach zbiorowych[2]:

  • 78 żołnierzy austro-węgierskich
  • 60 żołnierzy rosyjskich

poległych w 1914 i w maju 1915 w walkach na drugiej linii frontu rosyjskiego. Na cmentarzu pochowano żołnierza niemieckiego zabitego 16 stycznia 1945.

Cmentarz bardzo zaniedbany, w katastrofalnym stanie technicznym (stan 2015).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-10-17].
  2. Oktawian Duda Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918 - Studia i materiały, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, s. 178

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Oktawian Duda, Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918 - Studia i materiały, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-33-5
  • Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne, tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995, s. 42. ISBN 83-85557-20-2.
  • Cecylia Juruś, Racławice: legendy i fakty, Poligrafia Redemptorystów, Tuchów 2006, ISBN 83-86744-09-X

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]