Syn Kacpra, podkomorzego kaliskiego. Kształcił się w Padwie, był sekretarzem królewicza Zygmunta w czasie jego rządów w księstwie głogowsko – opawskim, starostą słuchowskim, kasztelanem, sprawował poselstwa.
Po roku 1518 przyjął święcenia kapłańskie, od 1520 biskup przemyski, od 1523 płocki. Jako biskup płocki na zjeździe w Warszawie w 1525 r. wymógł na księciu Januszu wydanie dekretu, który pod groźbą konfiskaty majątku zakazywał innowiercom przebywania na Mazowszu.
ks. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, wyd. II, popr. i uzupeł., Warszawa 2000, k. 246. ISBN 83-211-1311-7; Polski Słownik Biograficzny, T. XVII, s. 130-132.