7 Pułk Zmechanizowany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
7 Pułk Zmechanizowany
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1962

Rozformowanie

1989

Nazwa wyróżniająca

Kołobrzeski

Tradycje
Rodowód

7 pułk piechoty

Kontynuacja

7 Ośrodek Materiałowo–Techniczny

Organizacja
Numer

JW 1987[1]

Dyslokacja

Lublin

Rodzaj wojsk

Wojska zmechanizowane

Podległość

3 Dywizja Zmechanizowana

7 Kołobrzeski Pułk Zmechanizowany (7 pz) – oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych PRL.

W 1962 7 Kołobrzeski Pułk Piechoty stacjonujący w garnizonie Lublin przeformowany został w 7 Kołobrzeski Pułk Zmechanizowany i wszedł w skład 3 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Romualda Traugutta. W 1989 pułk przeformowany został w 7 Ośrodek Materiałowo–Techniczny.

Skład (lata 80. XX w)[edytuj | edytuj kod]

Podstawowy transporter pułku SKOT 2A
  • Dowództwo i sztab
    • 3 x bataliony zmechanizowane
    • batalion czołgów
    • kompania rozpoznawcza
    • bateria haubic 122mm
    • bateria ppanc
    • kompania saperów
    • bateria plot
    • kompania łączności
    • kompania zaopatrzenia
    • kompania remontowa
    • kompania medyczna
    • pluton chemiczny
    • pluton ochrony i regulacji ruchu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Benon Miśkiewicz, Wojsko polskie w XX wieku, Poznań: wydawnictwo Kurpisz, 2006, ISBN 83-89738-76-7, OCLC 69270962.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie Wojska Lądowe w latach 1945 –1960. Toruń 2004