Jerzy Dudek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mushy (dyskusja | edycje) o 11:54, 23 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

188 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
Multimedia w Wikimedia Commons
[[q:{{{wikicytaty}}}|Cytaty w Wikicytatach]]
[{{{www}}} Strona internetowa]

Jerzy Dudek (ur. 23 marca 1973 w Rybniku) – polski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, wielokrotny reprezentant Polski, był również najstarszym reprezentantem Polski w historii. Obecnie mieszka w Krakowie[2].

Kariera piłkarska

Concordia Knurów

Jerzy Dudek karierę rozpoczął jesienią 1985 roku w trampkarzach Górnika Knurów. Podczas jednego z sezonów rozegrał w nich dwanaście spotkań jako lewy obrońca. W 1988 roku trafił do drużyny juniorów, a w trzy lata później do pierwszego zespołu, występującego w III lidze. W drużynie grającej pod nową nazwą, czyli Concordia Knurów, zadebiutował 10 kwietnia 1992 roku w meczu z Carbo Gliwice. Jerzy Dudek występował w Knurowie przez niecałe pięć sezonów. Na wiosnę 1996 roku został sprzedany do pierwszoligowego Sokoła Tychy. W barwach Concordii rozegrał łącznie 115 spotkań, a ostatni pojedynek zanotował przeciwko Olimpii Piekary Śląskie.

Sokół Tychy

Do Sokoła Tychy Jerzy Dudek trafił za sprawą trenera Bogusława Kaczmarka. W polskiej ekstraklasie zadebiutował 16 marca 1996 roku w meczu przeciwko Legii Warszawa. W Tychach spędził jedynie pół roku, po czym w przerwie letniej trafił do Feyenoordu Rotterdam.

Feyenoord Rotterdam

Jerzy Dudek profesjonalny kontrakt z Feyenoordem podpisał 19 sierpnia 1996 roku. Podczas pierwszego sezonu w lidze holenderskiej odgrywał rolę rezerwowego, ponieważ podstawowym zawodnikiem był reprezentant Holandii, Ed de Goey. Po odejściu de Goeya do Chelsea FC, stał się pierwszym bramkarzem Feyenoordu, w barwach którego zadebiutował w meczu kwalifikacyjnym do Ligi mistrzów 1997/1998 przeciwko FC Jazz Pori. W maju 1998 roku popisał nowy kontrakt, obowiązujący do 2003 roku. W sezonie 1998/1999 na cztery kolejki przed końcem rozgrywek, Feyenoord zapewnił sobie tytuł mistrza kraju, a Dudek został uznany najlepszym bramkarzem Eredivisie. W sezonie 1999/2000 drużyna Polaka zakończyła rozgrywki ligowe na trzecim miejscu oraz zdobyła Superpuchar Holandii pokonując w finale AFC Ajax 3:2. Jerzy Dudek został ponownie wybrany najlepszym bramkarzem ligi, a w plebiscycie gazety „De Telegraaf” uznany najlepszym zawodnikiem. Dobra postawa zaowocowała ofertami z wielu znanych europejskich drużyn. Według spekulacji prasowych proponowano mu grę m.in. w Barcelonie, Realu Madryt, Arsenalu i Manchesterze United. Ostatecznie pod koniec sierpnia 2001 przeniósł się do Liverpoolu – jednego z czołowych klubów angielskich.

Liverpool

Kontrakt Jerzego Dudka z The Reds został podpisany w Warszawie i obowiązywał przez pięć lat. W Premier League zadebiutował 8 września 2001 roku przeciwko Aston Villi. W pierwszym sezonie na Anfield Road piłkarz rozegrał łącznie 35 ligowych spotkań i pomógł zdobyć wicemistrzostwo kraju. W 2002 roku otrzymał nominację UEFA do nagrody dla najlepszego bramkarza Europy w sezonie 2001/2002, lecz zwycięzcą okazał się Oliver Kahn. W sezonie 2002/2003 Dudek wystąpił w spotkaniu o Tarczę Wspólnoty, jednak jego drużyna przegrała z Arsenalem. W grudniu podczas meczu z Manchesterem United popełnił fatalny błąd, który kosztował go utratę miejsca w bramce The Reds. Dudek przepuścił piłkę między nogami a do pustej siatki trafił Diego Forlán. W marcu 2003 roku zawodnik zwyciężył w Pucharze Ligi Angielskiej pokonując Czerwonych Diabłów, a sam został wybrany zawodnikiem meczu. Na początku sezonu 2004/2005 Dudek zdobył zaufanie nowego trenera Liverpoolu, Rafaela Beníteza, który wystawiał Polaka w najważniejszych spotkaniach. W 2005 roku ponownie zagrał w finale Pucharu Ligi, jednak tym razem jego zespół uległ Chelsea F.C.. Jerzy Dudek zagrał również 25 maja 2005 roku w finałowym meczu Ligi Mistrzów przeciwko AC Milan, w którym dzięki trzykrotnej obronie w serii rzutów karnych, przyczynił się do zdobycia przez Liverpool Pucharu Europy. Stał się jednocześnie trzecim Polakiem, po Zbigniewie Bońku i Józefie Młynarczyku, który zdobył to trofeum. Interwencję Dudka podczas dogrywki, uznano za trzecią najefektowniejszą paradę bramkarską w historii piłki nożnej. Ponadto drugi raz został nominowany przez UEFA do nagrody dla najlepszego bramkarza, jednak tym razem tryumfatorem okazał się Petr Čech. Zdobył także Superpuchar Europy, lecz z powodu urazu nie zagrał przeciwko CSKA Moskwa.

W lipcu podczas treningu Jerzy Dudek doznał kontuzji łokcia i od rundy jesiennej sezonu 2005/2006 był rezerwowym bramkarzem Liverpoolu, po tym jak Benítez sprowadził swojego rodaka, José Reinę. Przez kolejne dwa lata Polak rozegrał jedynie 8 meczów ligowych, w wyniku czego selekcjoner reprezentacji Polski Paweł Janas nie powołał go na Mistrzostwa Świata w Niemczech.

Real Madryt

Jerzy Dudek przeszedł do Realu Madryt na zasadzie wolnego transferu, po tym jak nie przedłużono z nim umowy w Liverpoolu. Kontrakt z Królewskimi podpisał 12 lipca 2007 roku, a Dudek miał być zmiennikiem dla Ikera Casillasa. W sezonie 2007/2008 Polak zdobył mistrzostwo Hiszpanii i zaliczył jedno ligowe spotkanie przeciwko Realowi Saragossa. Dudek wygrał w 2008 roku Superpuchar Hiszpanii, lecz w meczu przeciwko Valencii nie wystąpił. W 2011 roku zdobył kolejne trofeum. Tym razem Real pokonał po dogrywce FC Barcelonę w rywalizacji o Puchar Króla. Dudek grał dla madryckiej drużyny przez cztery sezony. Ostatnie spotkanie zagrał 21 maja 2011 roku przeciwko UD Almeríi. Żegnany oklaskami przez kibiców i przechodzący w szpalerze utworzonym przez kolegów z drużyny zszedł z boiska w 78. minucie meczu. Przed rozpoczęciem meczu pożegnalnego dostał od dyrektora sportowego Realu Madryt Jorgego Valdano i prezesa Florentina Péreza statuetkę z wygrawerowanym napisem: „Jerzy Dudek: Real Madrid 2007–2011”, a także koszulkę z podpisami zawodników i trenerów.

Statystyki

Sezon Klub Rozgrywki Mecze Bramki
1991/92 Concordia Knurów Polska IV liga 3 0
1992/93 Concordia Knurów Polska IV liga 28 0
1993/94 Concordia Knurów Polska IV liga 34 0
1994/95 Concordia Knurów Polska IV liga 33 0
1995/96 Concordia Knurów Polska IV liga 17 0
1995/96 Sokół Tychy Polska I liga 15 0
1996/97 Feyenoord Rotterdam Holandia Eredivisie 0 0
1997/98 Feyenoord Rotterdam Holandia Eredivisie 34 0
1998/99 Feyenoord Rotterdam Holandia Eredivisie 34 0
1999/00 Feyenoord Rotterdam Holandia Eredivisie 34 0
2000/01 Feyenoord Rotterdam Holandia Eredivisie 34 0
2001/02 Feyenoord Rotterdam Holandia Eredivisie 3 0
2001/02 Liverpool F.C. Anglia Premier League 35 0
2002/03 Liverpool F.C. Anglia Premier League 30 0
2003/04 Liverpool F.C. Anglia Premier League 30 0
2004/05 Liverpool F.C. Anglia Premier League 24 0
2005/06 Liverpool F.C. Anglia Premier League 6 0
2006/07 Liverpool F.C. Anglia Premier League 2 0
2007/08 Real Madrid CF Hiszpania Primera División 1 0
2008/09 Real Madrid CF Hiszpania Primera División 0 0
2009/10 Real Madrid CF Hiszpania Primera División 0 0
2010/11 Real Madrid CF Hiszpania Primera División 1 0

Kariera reprezentacyjna

Jerzy Dudek rozegrał dwa spotkania w młodzieżowej reprezentacji Polski. Jego debiut w barwach narodowych miał miejsce 20 czerwca 1996 w meczu przeciwko Argentynie.

Pierwsze powołanie do kadry seniorów otrzymał w 1996 roku jako zawodnik Sokoła Tychy. Mecz przeciwko reprezentacji Rosji przesiedział jednak na ławce rezerwowych. Debiut w pierwszej reprezentacji zaliczył 25 lutego 1998 przeciwko Izraelowi, gdy kadrę prowadził Janusz Wójcik. Dudek wszedł na boisko w 46. minucie, zmieniając Adama Matyska[3]. Za kadencji Wójcika rozegrał jeszcze jeden mecz – 18 sierpnia 1999 przeciwko reprezentacji Hiszpanii, gdzie w 53. minucie ponownie zastąpił Adama Matyska. Od 2000 roku, kiedy Jerzy Engel stał się selekcjonerem kadry, Jerzy Dudek był już podstawowym bramkarzem reprezentacji Polski, zaś Matysek musiał się zadowolić rolą rezerwowego. Grał we wszystkich 10 meczach eliminacji Mundialu 2002 z czego aż 9 rozegrał w pełnym wymiarze czasowym (jedynie wyjazdowy mecz z Norwegią zaczynał z ławki rezerwowych). Reprezentacja Polski zajęła pierwsze miejsce w swojej grupie eliminacyjnej i pierwszy raz od 1986 roku awansowała na mistrzostwa świata. Z kadrą wystąpił w 2002 roku na Mistrzostwach Świata w Korei i Japonii, gdzie Polacy zajęli ostatnie miejsce w grupie (zdołali wygrać jedynie ze Stanami Zjednoczonymi), a Dudek rozegrał dwa mecze grupowe: przeciwko Korei Południowej i Portugalii, gdzie przepuścił łącznie sześć bramek. W trzecim meczu ze Stanami Zjednoczonymi, mającym już jedynie prestiżowe znaczenie, w bramce wystąpił Radosław Majdan. Wystąpił w siedmiu meczach eliminacyjnych do Mundialu w Niemczech, jednak pod koniec eliminacji z powodu utraty pozycji podstawowego bramkarza w swoim klubie bramki reprezentacji bronił już Artur Boruc, a na turniej finałowy nie zabrał go Paweł Janas. Selekcjoner uważał, że sytuacja Jerzego Dudka w klubie jest niestabilna. Decyzja selekcjonera o nie zabraniu go na mistrzostwa świata wywołała niezadowolenie wśród kibiców, co pokazali podczas towarzyskiego meczu z reprezentacją Kolumbii na Stadionie Śląskim w Chorzowie 30 maja 2006, kiedy to po puszczonej bramce przez Tomasza Kuszczaka kibice skandowali jego imię i nazwisko.

Jerzy Dudek miał okazję być kapitanem reprezentacji w meczu z Estonią – 16 listopada 2005, który rozegrany został w Ostrowcu Świętokrzyskim. Po Mundialu 2006 wystąpił w dwóch spotkaniach reprezentacji Polski prowadzonej już przez Leo Beenhakkera: w meczu towarzyskim z Danią w Odense – 16 sierpnia 2006, przegranym przez Polskę 0:2, i w pierwszym meczu eliminacji Euro 2008 z Finlandią w Bydgoszczy – 2 września 2006, również przegranym przez Polaków, tym razem w stosunku 1:3. Po dwóch słabych meczach wypadł z reprezentacji Polski i przez kolejne trzy lata w niej nie występował. Ostatnie spotkanie w barwach narodowych rozegrał przeciwko Słowacji. Do kadry został powołany (po trzyletniej przerwie) przez Stefana Majewskiego na dwa mecze eliminacyjne do Mistrzostw Świata w RPA, przeciwko Czechom i Słowacji.

20 lutego 2013 prezes PZPN Zbigniew Boniek podjął decyzję o zorganizowaniu meczu pożegnalnego dla Jerzego Dudka z Reprezentacją Polski. 4 czerwca 2013 na stadionie MKS Cracovii Polska rozegrała mecz z Liechtensteinem, a Dudek zaliczył swój 60. występ w drużynie narodowej. Wystąpił z numerem „60” na koszulce i był kapitanem drużyny, grał do 34 minuty i został zmieniony przez Artura Boruca[4]. Dołączył wtedy do Klubu Wybitnego Reprezentanta. Jednocześnie stał się najstarszym reprezentantem Polski w piłce nożnej w historii (w dniu meczu miał 40 lat i 73 dni), bijąc rekord Władysława Szczepaniaka, który swój ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 1947 roku, mając 37 lat i 118 dni.

Mecze w reprezentacji

Łączny bilans: 60 meczów (32 towarzyskie, 28 o punkty w tym: 15 zwycięstw – 4 remisy – 9 porażek).

Sukcesy

Feyenoord Rotterdam

Liverpool FC

Real Madryt

Indywidualnie

Życie prywatne

Jerzy Dudek urodził się w Rybniku, jednak dzieciństwo i młodość spędził w Knurowie. Wychowywał się w rodzinie górniczej, uczył się w Technikum Górniczym. Ma żonę Mirellę, z którą ślub wziął 15 czerwca 1996 roku. Ma z nią syna Alexandra (ur. 1996) oraz córki Wiktorię (ur. 2006) i Natalię (ur. 2006). Dudek jest starszym bratem Dariusza Dudka, obecnego trenera Zagłębie Sosnowiec i Piotra (ur. 1984).

Dudek jest założycielem Fundacji „Dobry Start – sport przyszłością”. W 2005 roku wspólnie z Dariuszem Kurowskim wydał książkę Uwierzyć w siebie. Do przerwy 0:3, a w 2012 roku we współpracy z psychologiem sportowym – Pawłem Habratem, Pod presją.

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[5] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[6].

Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[7].

Filmografia

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2000 wygrał Plebiscyt Piłki Nożnej na najlepszego piłkarza. Rok później otrzymał Piłkarskiego Oskara, przyznawanego przez PZPN i Canal Plus. Dwukrotnie z rzędu był wybierany najlepszym polskim zawodnikiem przez czytelników katowickiego Sportu: w 2000 i 2001 roku. W 2006 roku zajął ósme miejsce w 71. Plebiscycie Przeglądu Sportowego na 10. Najlepszych Sportowców Polski. W marcu 2012 roku wyróżniono go nagrodą Solidarni w sporcie.

Uchwałą Rady Miasta Knurowa z 6 czerwca 2005 jako historycznie pierwsza osoba został wyróżniony tytułem Honorowego Obywatelstwa Miasta Knurowa[9][10].

1 czerwca 2013 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za osiągnięcia sportowe i działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu[11].

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Dudek, Strona Bramkarza Liverpool Fc [online], www.jerzydudek.com [dostęp 2017-12-03].
  2. ↑ Jerzy Dudek zaczął mówić po krakowsku. 2012-01-02 09. [dostęp 2012-11-29].
  3. ↑ Kalendarium – Oficjalna strona Jerzego Dudka. [dostęp 2012-11-29].
  4. ↑ Polska – Liechtenstein na onet.pl
  5. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 26 kwietnia 2014].
  6. ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  7. ↑ Ambasadorzy. krakow2016.com. [dostęp 2017-06-23].
  8. ↑ Barwy szczęścia. Jerzy Dudek w Barwach szczęścia [online] [dostęp 2017-03-13] (pol.).
  9. ↑ Honorowy Obywatel Miasta Knurowa. wirtualnyknurow.pl. [dostęp 2017-06-23].
  10. ↑ Jerzy Dudek. wirtualnyknurow.pl. [dostęp 2017-06-23].
  11. ↑ M.P. z 2013 r. poz. 836

Linki zewnętrzne

Skład reprezentacji Polski na Mundialu 2002

Piłkarz Roku w Polsce (Piłka Nożna)
1973–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Piłkarz Roku w Polsce (Sport)
1966–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Dudek&oldid=52951437”