Na mapach:
50°21′27″N 20°01′36″E/50,357500 20,026667

Bazylika kolegiacka Grobu Bożego w Miechowie
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() oraz 969 z 21.03.1978 r. (zespół klasztorny bożogrobców)[1] | ||
bazylika mniejsza, kolegiata kościół parafialny | ||
![]() Bazylika Kolegiacka w Miechowie | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Miechów | |
Wyznanie | katolickie | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Parafia | Grobu Bożego w Miechowie | |
Wezwanie | Grobu Pańskiego | |
![]() |
Kolegiata Grobu Bożego w Miechowie – miechowska kolegiata jest trzynawową trójprzęsłową bazyliką gotycką z XIV/XV wieku z fragmentami romańskimi z pierwszego trzydziestolecia XIII wieku, przebudowaną w stylu późnobarokowym w drugiej połowie XVIII wieku. Jest siedzibą Miechowskiej Kapituły Kolegiackiej. W 1996 roku uzyskała od Jana Pawła II tytuł Bazyliki mniejszej.
Architektura[edytuj | edytuj kod]

Pieczęć zakonu bożogrobców w Miechowie (ze zbiorów AGAD).
- Kruchta prowadząca do południowej nawy. Jest to kwadratowy dwukondygnacyjny budynek o ściętych narożnikach, nakryty płaską kopułą z obeliskiem na szczycie. Na zewnątrz kruchty we wnękach znajdują się dwie rzeźby: Ofiarowanie z XVII wieku oraz późno barokowa św. Jadwiga Śląska. Na wysokich cokołach stoją rzeźby: św. Piotr, św. Paweł oraz postacie dwóch aniołów.
- Pierwszy kościół pw. Grobu Pańskiego był zbyt mały, dlatego w latach 1235-1293 podjęto budowę nowego romańskiego kościoła, poświęconego przez bpa Prokopa. Miechowska świątynia znaczenia nabrała po opanowaniu Jerozolimy przez muzułmanów - Miechów był wówczas celem pielgrzymek całej ówczesnej Europy. W 1379 r. kościół spłonął w pożarze miasta. Gruntownie odbudowany w stylu gotyckim w latach 1394-1410, ulegał jeszcze kilkakrotnym pożarom (m.in. w 1506 r. i 1745 r.). Dzisiejszy wygląd pochodzi z przebudowy dokonanej w XVIII wieku w stylu barokowym. Przy prezbiterium są kaplica Ukrzyżowania i kaplica Matki Bożej Częstochowskiej oraz w otoczeniu krużganków Kaplica Grobu Bożego. Świątynia posiada wieżę zakończoną hełmem w kształcie ogromnej kuli z pozłacanym, podwójnym krzyżem bożogrobców i współczesną figurą Chrystusa.
- Główny ołtarz kościoła rokokowo-klasycystyczny przedstawia scenę Zmartwychwstania. Ołtarze boczne są rokokowe.
W prezbiterium Bazyliki widnieje portret Makariusza, biskupa Jerozolimy z IV wieku, inicjatora budowy Bazyliki Grobu Bożego w Jerozolimie. W tle obrazu widoczny jest Grób Pański.
- Klasztor, dawniej bożogrobców z krużgankami
- Kaplica Grobu Chrystusa na dziedzińcu wewnętrznym klasztoru znajduje się – gotycko-renesansowa kopia kaplicy w Jerozolimie, w niej Grób Pański oraz kopia Całunu Turyńskiego. Miechowska kopia Grobu Pańskiego została zbudowana około 1530 roku w linii wschód-zachód, tak jak grób w Jerozolimie. Odpowiada opisowi biblijnemu: łoże grobowe znajduje się po prawej stronie (pomieścić może pięć osób), posiada małe wejście, (by zajrzeć do środka trzeba się przed nim mocno schylić), zasunąć go można dużym kamieniem. Wymiary wewnętrzne są bardzo zbliżone lub identyczne w stosunku do pierwowzoru jerozolimskiego. Z okresu budowy grobu pochodzą prawdopodobnie renesansowe malowidła zdobiące jego kopułę, odkryte na przełomie lat 2008-2009[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2020-09-30. [dostęp 18.04.2010].
- ↑ "Bożogrobcy z Miechowa" (pol.). Dziennik Polski, 25 kwietnia 2009. [dostęp 30 kwietnia 2009].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beata Skrzydlewska, Architektura i sztuka Kościoła pod wezwaniem Grobu Świętego. [w:] Bożogrobcy w Polsce. Wyd. Miechowskie Towarzystwo 1163 roku, Instytut Wydawniczy Pax, Miechów – Warszawa 1999, s. 221-225. ISBN 83-211-1261-7
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Katolicka Agencja Informacyjna: Miechów: bazylika Grobu Bożego. dziedzictwo.ekai.pl, 2005-2007. [dostęp 8 czerwca 2011].