Lawrence Doherty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
WP:SK+ToS+mSK+Bn, drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 28: Linia 28:
|D US = '''W''' (1902, 1903)
|D US = '''W''' (1902, 1903)
|www =
|www =
|commons = Category:Laurence Doherty
}}
}}
{{Medalista infobox
{{Medalista infobox
Linia 37: Linia 38:
{{Medalista infobox/IO|L|Paryż|1900|tenis ziemny|brąz|([[Gra mieszana w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900|gra mieszana]])}}
{{Medalista infobox/IO|L|Paryż|1900|tenis ziemny|brąz|([[Gra mieszana w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900|gra mieszana]])}}
}}
}}
'''Hugh Lawrence Doherty''' (ur. [[8 października]] [[1875]] w [[Londyn]]ie, zm. [[21 sierpnia]] [[1919]] w [[Broadstairs]]) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[tenis]]ista, zwycięzca [[Wimbledon]]u i [[US Open]] w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywca [[Puchar Davisa|Pucharu Davisa]], mistrz olimpijski.
'''Hugh Lawrence Doherty''', Laurie Doherty, „Little Do”{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}} (ur. [[8 października]] [[1875]] w [[Londyn]]ie, zm. [[21 sierpnia]] [[1919]] w [[Broadstairs]]) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[tenis]]ista, zwycięzca [[Wimbledon]]u i [[US Open]] w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywca [[Puchar Davisa|Pucharu Davisa]], mistrz olimpijski.


== Kariera tenisowa ==
== Kariera tenisowa ==
Doherty był młodszym bratem [[Reginald Doherty|Reginalda Doherty'ego]], razem z którym dominował na kortach Wimbledonu na przełomie XIX i XX wieku. W latach 1897–1906 nie było finału gry pojedynczej, w którym nie grałby co najmniej jeden z braci, a w 1898 roku w finale spotkali się obydwaj (wygrał starszy). W tym samym czasie nieprzerwanie także grali w finałach debla.
Doherty był młodszym bratem [[Reginald Doherty|Reginalda Doherty’ego]], razem z którym dominował na kortach Wimbledonu na przełomie XIX i XX wieku. W latach 1897–1906 nie było finału gry pojedynczej, w którym nie grałby co najmniej jeden z braci, a w 1898 roku w finale spotkali się obydwaj (wygrał starszy). W tym samym czasie nieprzerwanie także grali w finałach debla{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}.


Studiował w [[Trinity Hall (Cambridge)|Trinity Hall]] na [[University of Cambridge|Uniwersytecie Cambridge]] i reprezentował uczelnię w meczach z [[Uniwersytet Oksfordzki|Oxfordem]] w latach 1896–1899. W 1898 roku wygrał wimbledoński turniej pretendentów (All Comers) i po raz pierwszy walczył o tytuł mistrzowski, ulegając bratu w pięciu setach. W 1902 roku odniósł pierwsze wimbledońskie zwycięstwo. Pozostał niepokonany w czterech kolejnych edycjach, a właściwie finałach, gdyż jako zwycięzca miał zagwarantowany udział od razu w finale (challenge round). W 1903 i 1904 roku pokonał [[Frank Riseley|Franka Riseleya]], w 1905 roku [[Norman Brookes|Normana Brookesa]], w 1906 roku ponownie Riseleya. W 1907 roku nie przystąpił do obrony tytułu i mistrzem został Brookes, pierwszy zwycięzca spoza Wysp brytyjskich.
Nauczył się grał w tenisa dzięki starszemu bratu. Studiował w [[Trinity Hall (Cambridge)|Trinity Hall]] na [[University of Cambridge|Uniwersytecie Cambridge]] i reprezentował uczelnię w meczach z [[Uniwersytet Oksfordzki|Oxfordem]] w latach 1896–1899. W 1898 roku wygrał wimbledoński turniej pretendentów (All Comers) i po raz pierwszy walczył o tytuł mistrzowski, ulegając bratu w pięciu setach. W 1902 roku odniósł pierwsze wimbledońskie zwycięstwo. Pozostał niepokonany w czterech kolejnych edycjach, a właściwie finałach, gdyż jako zwycięzca miał zagwarantowany udział od razu w finale (challenge round). W 1903 i 1904 roku pokonał [[Frank Riseley|Franka Riseleya]], w 1905 roku [[Norman Brookes|Normana Brookesa]], w 1906 roku ponownie Riseleya. W 1907 roku nie przystąpił do obrony tytułu i mistrzem został Brookes, pierwszy zwycięzca spoza Wysp Brytyjskich{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}.


Dwukrotnie startował w międzynarodowych mistrzostwach USA (obecne [[US Open]]). W 1903 roku Doherty pokonał 6:3, 6:2, 6:3 [[William Clothier|Williama Clothiera]] w finale turnieju pretendentów, by następnie wygrać także z broniącym mistrzostwa [[William Larned|Williamem Larnedem]]. Stał się w ten sposób pierwszym zagranicznym triumfatorem gry pojedynczej w mistrzostwach USA. W 1902 i 1903 roku bracia Doherty wygrali dwukrotnie grę podwójną na tym turnieju.
Dwukrotnie startował w międzynarodowych mistrzostwach USA (obecne [[US Open]]). W 1903 roku Doherty pokonał 6:3, 6:2, 6:3 [[William Clothier|Williama Clothiera]] w finale turnieju pretendentów, by następnie wygrać także z broniącym mistrzostwa [[William Larned|Williamem Larnedem]]. Stał się w ten sposób pierwszym zagranicznym triumfatorem gry pojedynczej w mistrzostwach USA. W 1902 i 1903 roku bracia Doherty wygrywali grę podwójną na tym turnieju{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}.


W pierwszym finale deblowym na Wimbledonie, w 1897 roku bracia Doherty spotkali się z inną parą braterską, bliźniakami [[Wilfred Baddeley|Wilfredem]] i [[Herbert Baddeley|Herbertem Baddeleyami]]. W kolejnych edycjach jedyne porażki ponieśli w finałach w 1902 i 1906 roku, a ich pogromcami byli [[Sidney Smith (tenisista)|Sidney Smith]] i [[Frank Riseley]]. Bracia triumfowali wspólnie także pięć razy na mistrzostwach Irlandii (1898–1902). Lawrence Doherty zdobył tytuł mistrza Irlandii w grze pojedynczej w 1902 roku (po trzech kolejnych zwycięstwach starszego brata), a w 1901 i 1902 roku wygrywał na tym turnieju grę mieszaną.
W pierwszym finale deblowym na Wimbledonie, w 1897 roku bracia Doherty spotkali się z inną parą braterską, bliźniakami [[Wilfred Baddeley|Wilfredem]] i [[Herbert Baddeley|Herbertem Baddeleyami]]. W kolejnych edycjach jedyne porażki ponieśli w finałach w 1902 i 1906 roku, a ich pogromcami byli [[Sidney Smith (tenisista)|Sidney Smith]] i [[Frank Riseley]]{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}. Bracia triumfowali wspólnie także pięć razy na mistrzostwach Irlandii (1898–1902). Lawrence Doherty zdobył tytuł mistrza Irlandii w grze pojedynczej w 1902 roku (po trzech kolejnych zwycięstwach starszego brata), a w 1901 i 1902 roku wygrywał na tym turnieju grę mieszaną.


W latach 1902–1906 Lawrence Doherty wystąpił w pięciu edycjach Pucharu Davisa, pozostając w tych rozgrywkach niepokonany. W 1902 roku zdobył z bratem punkt deblowy przeciwko [[Stany Zjednoczone|Stanom Zjednoczonym]], jednak to tenisiści z USA zdobyli trofeum. W latach 1903–1906 puchar wygrywali Brytyjczycy, już regularnie z Lawrence'em Dohertym w składzie.
W latach 1902–1906 Lawrence Doherty wystąpił w pięciu edycjach Pucharu Davisa, pozostając w tych rozgrywkach niepokonany. W 1902 roku zdobył z bratem punkt deblowy przeciwko [[Stany Zjednoczone|Stanom Zjednoczonym]], jednak to tenisiści z USA zdobyli trofeum. W latach 1903–1906 puchar wygrywali Brytyjczycy, już regularnie z Lawrence’em Dohertym w składzie{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}.


Lawrence Doherty zdobył także trzy medale igrzysk olimpijskich z [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1900|Paryża]], w tym dwoma złotymi – w grze pojedynczej i podwójnej z bratem Reginaldem. Brązowy medal wywalczył w grze mieszanej, partnerując Amerykance [[Marion Jones Farquhar|Marion Jones]].
Lawrence Doherty zdobył także trzy medale igrzysk olimpijskich z [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1900|Paryża]], w tym dwoma złotymi – w grze pojedynczej i podwójnej z bratem Reginaldem. Brązowy medal wywalczył w grze mieszanej, partnerując Amerykance [[Marion Jones Farquhar|Marion Jones]].


Lawrence Doherty, uważany za jednego z najwybitniejszych tenisistów w okresie poprzedzającym [[I wojna światowa|I wojnę światową]], zakończył karierę dość wcześnie, podobno na prośbę matki, obawiającej się o jego zdrowie (podobnie jak Reginald był dość chorowity). Bracia zostali szczególnie uhonorowani na obiekcie [[All England Croquet and Tennis Club]], gdzie jedną z bram nazwano "The Doherty Gates". W 1980 roku obaj zostali wpisani do [[Międzynarodowa Tenisowa Galeria Sławy|międzynarodowej tenisowej galerii sławy]].
Lawrence Doherty jest uważany za jednego z najwybitniejszych tenisistów w okresie poprzedzającym [[I wojna światowa|I wojnę światową]] – jego styl jest określany jako jeden z bardziej widowiskowych, ofensywnych i zarazem skutecznych wśród graczy brytyjskich. Jego specjalnymi zagraniami były [[smecz (sport)|smecz]] i [[wolej]]. Był tenisistą bardzo szybkim i ruchliwym, aczkolwiek nie nadawał on piłkom rotacji{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}.

Zakończył karierę dość wcześnie, na prośbę matki obawiającej się o jego zdrowie (podobnie jak Reginald był dość chorowity){{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}. Bracia zostali szczególnie uhonorowani na obiekcie [[All England Lawn Tennis and Croquet Club]], gdzie jedną z bram nazwano „The Doherty Gates”. W 1980 roku obaj zostali wpisani do [[Międzynarodowa Tenisowa Galeria Sławy|Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy]].


=== Finały w turniejach wielkoszlemowych ===
=== Finały w turniejach wielkoszlemowych ===
Linia 81: Linia 84:
{{Turniej ATP/wiersz| F | bg=Wielki Szlem | rodzaj=debel | nr=2. | data=1906 | turniej=Wimbledon 1906 | miasto=Wimbledon, Londyn | nawierzchnia=Trawiasta | partner={{flaga|GBR}} Reginald Doherty | państwoprzec1=GBR | przec1=Sydney Howard Smith | państwoprzec2=GBR | przec2=Frank Riseley | wynik=8:6, 4:6, 7:5, 3:6, 3:6}}
{{Turniej ATP/wiersz| F | bg=Wielki Szlem | rodzaj=debel | nr=2. | data=1906 | turniej=Wimbledon 1906 | miasto=Wimbledon, Londyn | nawierzchnia=Trawiasta | partner={{flaga|GBR}} Reginald Doherty | państwoprzec1=GBR | przec1=Sydney Howard Smith | państwoprzec2=GBR | przec2=Frank Riseley | wynik=8:6, 4:6, 7:5, 3:6, 3:6}}
{{Turniej ATP/koniec}}
{{Turniej ATP/koniec}}

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Linia 86: Linia 92:
* [https://www.tennisfame.com/hall-of-famers/inductees/laurie-doherty Profil na stronie International Tennis Hall of Fame]
* [https://www.tennisfame.com/hall-of-famers/inductees/laurie-doherty Profil na stronie International Tennis Hall of Fame]
* [[Bud Collins]], Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
* [[Bud Collins]], Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
* [[Zbigniew Dutkowski]], T - jak tenis, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979
* {{Cytuj | odn = tak | autor = [[Zbigniew Dutkowski]] | tytuł = T – jak tenis | redaktor = Jan Lis | wydanie = I | miejsce = Warszawa | wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] | data = 1979}}
* [[Martin Hedges]], The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
* [[Martin Hedges]], The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978


Wersja z 16:15, 13 lut 2018

{{{imię i nazwisko}}}
Ilustracja
Lawrence Doherty (z prawej)
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

8 października 1875
Londyn

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1919
Broadstairs

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Zakończenie kariery

1906

Gra pojedyncza
Wimbledon

W (1902–1906)

US Open

W (1903)

Gra podwójna
Wimbledon

W (1897–1901, 1903–1905)

US Open

W (1902, 1903)

Multimedia w Wikimedia Commons
ilustracja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1900 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
złoto Paryż 1900 tenis ziemny
(gra podwójna)
brąz Paryż 1900 tenis ziemny
(gra mieszana)

Hugh Lawrence Doherty, Laurie Doherty, „Little Do”[1] (ur. 8 października 1875 w Londynie, zm. 21 sierpnia 1919 w Broadstairs) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu i US Open w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, mistrz olimpijski.

Kariera tenisowa

Doherty był młodszym bratem Reginalda Doherty’ego, razem z którym dominował na kortach Wimbledonu na przełomie XIX i XX wieku. W latach 1897–1906 nie było finału gry pojedynczej, w którym nie grałby co najmniej jeden z braci, a w 1898 roku w finale spotkali się obydwaj (wygrał starszy). W tym samym czasie nieprzerwanie także grali w finałach debla[1].

Nauczył się grał w tenisa dzięki starszemu bratu. Studiował w Trinity Hall na Uniwersytecie Cambridge i reprezentował uczelnię w meczach z Oxfordem w latach 1896–1899. W 1898 roku wygrał wimbledoński turniej pretendentów (All Comers) i po raz pierwszy walczył o tytuł mistrzowski, ulegając bratu w pięciu setach. W 1902 roku odniósł pierwsze wimbledońskie zwycięstwo. Pozostał niepokonany w czterech kolejnych edycjach, a właściwie finałach, gdyż jako zwycięzca miał zagwarantowany udział od razu w finale (challenge round). W 1903 i 1904 roku pokonał Franka Riseleya, w 1905 roku Normana Brookesa, w 1906 roku ponownie Riseleya. W 1907 roku nie przystąpił do obrony tytułu i mistrzem został Brookes, pierwszy zwycięzca spoza Wysp Brytyjskich[1].

Dwukrotnie startował w międzynarodowych mistrzostwach USA (obecne US Open). W 1903 roku Doherty pokonał 6:3, 6:2, 6:3 Williama Clothiera w finale turnieju pretendentów, by następnie wygrać także z broniącym mistrzostwa Williamem Larnedem. Stał się w ten sposób pierwszym zagranicznym triumfatorem gry pojedynczej w mistrzostwach USA. W 1902 i 1903 roku bracia Doherty wygrywali grę podwójną na tym turnieju[1].

W pierwszym finale deblowym na Wimbledonie, w 1897 roku bracia Doherty spotkali się z inną parą braterską, bliźniakami Wilfredem i Herbertem Baddeleyami. W kolejnych edycjach jedyne porażki ponieśli w finałach w 1902 i 1906 roku, a ich pogromcami byli Sidney Smith i Frank Riseley[1]. Bracia triumfowali wspólnie także pięć razy na mistrzostwach Irlandii (1898–1902). Lawrence Doherty zdobył tytuł mistrza Irlandii w grze pojedynczej w 1902 roku (po trzech kolejnych zwycięstwach starszego brata), a w 1901 i 1902 roku wygrywał na tym turnieju grę mieszaną.

W latach 1902–1906 Lawrence Doherty wystąpił w pięciu edycjach Pucharu Davisa, pozostając w tych rozgrywkach niepokonany. W 1902 roku zdobył z bratem punkt deblowy przeciwko Stanom Zjednoczonym, jednak to tenisiści z USA zdobyli trofeum. W latach 1903–1906 puchar wygrywali Brytyjczycy, już regularnie z Lawrence’em Dohertym w składzie[1].

Lawrence Doherty zdobył także trzy medale igrzysk olimpijskich z Paryża, w tym dwoma złotymi – w grze pojedynczej i podwójnej z bratem Reginaldem. Brązowy medal wywalczył w grze mieszanej, partnerując Amerykance Marion Jones.

Lawrence Doherty jest uważany za jednego z najwybitniejszych tenisistów w okresie poprzedzającym I wojnę światową – jego styl jest określany jako jeden z bardziej widowiskowych, ofensywnych i zarazem skutecznych wśród graczy brytyjskich. Jego specjalnymi zagraniami były smecz i wolej. Był tenisistą bardzo szybkim i ruchliwym, aczkolwiek nie nadawał on piłkom rotacji[1].

Zakończył karierę dość wcześnie, na prośbę matki obawiającej się o jego zdrowie (podobnie jak Reginald był dość chorowity)[1]. Bracia zostali szczególnie uhonorowani na obiekcie All England Lawn Tennis and Croquet Club, gdzie jedną z bram nazwano „The Doherty Gates”. W 1980 roku obaj zostali wpisani do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (6–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1898 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty 3:6, 3:6, 6:2, 7:5, 1:6
Zwycięzca 1. 1902 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Arthur Gore 6:4, 6:3, 3:6, 6:0
Zwycięzca 2. 1903 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Frank Riseley 7:5, 6:3, 6:0
Zwycięzca 3. 1903 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone William Larned 6:0, 6:3, 10:8
Zwycięzca 4. 1904 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Frank Riseley 6:1, 7:5, 8:6
Zwycięzca 5. 1905 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia Norman Brookes 8:6, 6:2, 6:4
Zwycięzca 6. 1906 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Frank Riseley 6:4, 4:6, 6:2, 6:3

Gra podwójna (10–2)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1897 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Wielka Brytania Herbert Baddeley
Wielka Brytania Wilfred Baddeley 		6:4, 4:6, 8:6, 6:4
Zwycięzca 2. 1898 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Wielka Brytania Harold Nisbet
Stany Zjednoczone Clarence Hobart 		6:4, 6:4, 6:2
Zwycięzca 3. 1899 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Wielka Brytania Harold Nisbet
Stany Zjednoczone Clarence Hobart 		7:5, 6:0, 6:2
Zwycięzca 4. 1900 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Wielka Brytania Harold Nisbet
Wielka Brytania Herbert Roper-Barrett 		9:7, 7:5, 4:6, 3:6, 6:3
Zwycięzca 5. 1901 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Stany Zjednoczone Dwight Davis
Stany Zjednoczone Holcombe Ward 		4:6, 6:2, 6:3, 9:7
Finalista 1. 1902 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Wielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley 		6:4, 6:8, 3:6, 6:4, 9:11
Zwycięzca 6. 1902 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Stany Zjednoczone Dwight Davis
Stany Zjednoczone Holcombe Ward 		11:9, 12:10, 6:4
Zwycięzca 7. 1903 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Wielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley 		6:4, 6:4, 6:4
Zwycięzca 8. 1903 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Stany Zjednoczone Kreigh Collins
Stany Zjednoczone L. Harry Waidner 		7:5, 6:3, 6:3
Zwycięzca 9. 1904 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Wielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley 		6:1, 6:2, 6:4
Zwycięzca 10. 1905 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Wielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley 		6:2, 6:4, 6:8, 6:3
Finalista 2. 1906 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Reginald Doherty Wielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley 		8:6, 4:6, 7:5, 3:6, 3:6

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

Bibliografia

Medaliści igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze pojedynczej
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
Medaliści igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze podwójnej
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
Medaliści igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze mieszanej
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych
Triumfatorzy US Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy Wimbledonu w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy Wimbledonu w grze podwójnej (XIX wiek)
1884–1890
1891–1900
Triumfatorzy US Open w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy Wimbledonu w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lawrence_Doherty&oldid=52475723”