Ernest Walton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest Thomas Sinton Walton
Ilustracja
Państwo działania

Irlandia, Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

6 października 1903
Dungarvan

Data i miejsce śmierci

25 czerwca 1995
Belfast

profesor
Specjalność: fizyka
Uczelnia

University College Dublin,
University of Cambridge

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Ernest Thomas Sinton Walton (ur. 6 października 1903 w Dungarvan, Waterford, zm. 25 czerwca 1995 w Belfaście[1]) – irlandzki fizyk, w roku 1951 został, wspólnie z Johnem Cockcroftem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za pionierskie prace związane z przekształceniem jąder atomowych za pomocą sztucznie przyspieszanych cząstek.

W latach 1946–1974 był profesorem fizyki na Uniwersytecie w Dublinie. W okresie 1927–1934, jako uczeń E. Rutherforda w Laboratorium Cavendisha w Cambridge, prowadził badania w zakresie reakcji jądrowych. W roku 1932 E.T. Sinton i J.D. Cockcroft zbudowali akcelerator cząstek – nazwany akceleratorem Cockcrofta-Waltona – w którym przeprowadzili pierwszą reakcję jądrową wywołaną sztucznie przyspieszonymi protonami[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Walton Ernest Thomas, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-14].
  2. Ernest T.S. Walton – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1951 > John Cockcroft, Ernest T.S. Walton [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-28]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1951, The Artificial Production of Fast Particles

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]