Wełet
Wełet (wełekyn) – huculska odmiana olbrzymów[1].
Były to istoty o kilkumetrowym wzroście i potężnej sile. Od innych olbrzymów odróżniały ich wielkie zęby i nieproporcjonalnie długie ręce. Wełety żyły w dzikich zakątkach gór i unikały ludzi. Nie bywały groźne, chyba że same zostały zaatakowane. Zdarzało się, że padały atakiem ludzi, ponieważ ich szpik kostny stanowił ważny składnik magicznych receptur[1].
Najbardziej znanym przedstawicielem wełetów był Warliwoka[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Paweł Zych, Witold Vargas, Bestiariusz słowiański: część pierwsza i druga, Wydanie I, dodruk, Legendarz, Olszanica: Bosz, 2022, s. 399, ISBN 978-83-7576-620-2 [dostęp 2024-07-15].
