Andrzej Alojzy Ankwicz
Prymas Galicji i Lodomerii Prymas Czech | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia |
22 czerwca 1777 | |
---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 marca 1838 | |
Miejsce pochówku | ||
Arcybiskup metropolita praski | ||
Okres sprawowania |
1833–1838 | |
Arcybiskup metropolita lwowski | ||
Okres sprawowania |
1815–1833 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
2 września 1810 | |
Nominacja biskupia |
25 maja 1814 | |
Sakra biskupia |
15 sierpnia 1815 | |
Odznaczenia | ||
Data konsekracji |
15 sierpnia 1815 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||
| |||||||||
|
Andrzej Alojzy Ankwicz herbu Abdank, właśc. hrabia Andrzej Alojzy Skarbek z Posławic Ankwicz (ur. 22 czerwca 1777 w Krakowie, zm. 26 marca 1838 w Pradze) – polski hrabia i biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita lwowski w latach 1815–1833, od 1817 także prymas Galicji i Lodomerii, arcybiskup metropolita praski i prymas Czech w latach 1833–1838, rektor Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1817–1818.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Józefa i Anny Biberstein-Starowieyskiej. Studiował w Krakowie i Wiedniu. Święcenia kapłańskie przyjął 2 września 1810. Był kanonikiem, rektorem seminarium oraz dyrektorem studium teologicznego w Ołomuńcu. 25 marca 1815 został mianowany arcybiskupem Lwowa obrządku łacińskiego, sakrę biskupią przyjął 15 sierpnia 1815.
Ankwicz zapisał się w historii archidiecezji jako energiczny zarządca, dbający o dyscyplinę duchowieństwa oraz rozwój kultu liturgicznego. Troszczył się również o oświatę ludową. Jako polityk sprzeciwiał się polskim ruchom niepodległościowym i sprzyjał polityce domu Habsburgów. W 1817 uzyskał od cesarza austriackiego tytuł prymasa Galicji i Lodomerii (dla siebie i kolejnych arcybiskupów Lwowa). W latach 1817–1818 piastował urząd rektora Uniwersytetu Lwowskiego.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Leopolda. Legatus natus Królestwa Czech. W 1815 mianowany tajnym radcą[1].
30 września 1833 został przeniesiony na funkcję arcybiskupa praskiego. Został pochowany w podziemiach archikatedry św. Wita w Pradze[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Sewer Dunin Borkowski: Austryaccy radcy tajni w Galicyi. Lwów: Księgarnia Seyfartha i Czajkowskiego, 1901, s. 3-4.
- ↑ Ankwicz Andrzej [W:] Polski Słownik Biograficzny. Uzupełnienia i sprostowania do tomów 01-40. Warszawa – Kraków, 2002, s. 7.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Umiński J. [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, Kraków 1935, s. 115, reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0.
- Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Warszawa 2000.
- Żychliński T., Złota księga szlachty polskiej. R. XIII. Poznań, 1891, s. 1–3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Alojzy Ankwicz [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-30] (ang.).
- Ankwiczowie herbu Abdank
- Tajni radcy (zabór austriacki)
- Polacy odznaczeni Orderem Leopolda (Austria)
- Biskupi lwowscy (Kościół łaciński)
- Biskupi i arcybiskupi prascy
- Galicyjscy biskupi rzymskokatoliccy
- Prymasi Galicji i Lodomerii
- Rektorzy Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie
- Hrabiowie Królestwa Galicji i Lodomerii
- Polscy hrabiowie Świętego Cesarstwa Rzymskiego
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Urodzeni w 1777
- Zmarli w 1838