Artakserkses I: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m szablon |
m zbędne powtórzenie |
||
Linia 40: | Linia 40: | ||
Artakserkses I w czasie swoich długich rządów<ref group="uwaga">Według [[Ktezjasz]]a, Artakserkses panował 42 lata ([[Focjusz I Wielki|Focjusz]], ''Biblioteka'', Kodeks 72.[41b]).</ref> stłumił bunty: satrapy [[Syria|Syrii]] [[Megabazos]]a oraz powstanie [[Inaros]]a w [[Starożytny Egipt|Egipcie]], któremu wsparcia udzielili Ateńczycy. Egipcjanie i jego sojusznicy ponieśli klęskę, jednak samo przeniesienie działań wojennych na terytorium perskie świadczy o postępującym słabnięciu achemenidzkiej monarchii. Dopełnieniem niepowodzeń była klęska floty perskiej na ogarniętym powstaniem [[Cypr]]ze. [[Bitwa pod Famagustą|W bitwie pod Salaminą cypryjską]] (449-448 p.n.e.) Ateńczycy zniszczyli perską flotę, co zmusiło Persów do rokowań pokojowych. Napięta sytuacja w Grecji skłoniła też samych Ateńczyków do ugodowej postawy. Do [[Suza|Suzy]] udał się poseł ateński [[Kallias]], który w [[448 p.n.e.]] zawarł pokój z [[Ateny|Atenami]] (zwany [[Pokój Kalliasa|pokojem Kaliasza]]). Zakończył on wieloletnie wojny grecko-perskie. |
Artakserkses I w czasie swoich długich rządów<ref group="uwaga">Według [[Ktezjasz]]a, Artakserkses panował 42 lata ([[Focjusz I Wielki|Focjusz]], ''Biblioteka'', Kodeks 72.[41b]).</ref> stłumił bunty: satrapy [[Syria|Syrii]] [[Megabazos]]a oraz powstanie [[Inaros]]a w [[Starożytny Egipt|Egipcie]], któremu wsparcia udzielili Ateńczycy. Egipcjanie i jego sojusznicy ponieśli klęskę, jednak samo przeniesienie działań wojennych na terytorium perskie świadczy o postępującym słabnięciu achemenidzkiej monarchii. Dopełnieniem niepowodzeń była klęska floty perskiej na ogarniętym powstaniem [[Cypr]]ze. [[Bitwa pod Famagustą|W bitwie pod Salaminą cypryjską]] (449-448 p.n.e.) Ateńczycy zniszczyli perską flotę, co zmusiło Persów do rokowań pokojowych. Napięta sytuacja w Grecji skłoniła też samych Ateńczyków do ugodowej postawy. Do [[Suza|Suzy]] udał się poseł ateński [[Kallias]], który w [[448 p.n.e.]] zawarł pokój z [[Ateny|Atenami]] (zwany [[Pokój Kalliasa|pokojem Kaliasza]]). Zakończył on wieloletnie wojny grecko-perskie. |
||
Po jego śmierci następcą |
Po jego śmierci następcą został jedyny syn jego i królowej Damasapii – [[Kserkses II]]. Miał także inne dzieci, które rządziły Persją po jego śmierci: |
||
* [[Parysatis]] – z babilońską [[metresa|konkubiną]] Andią, |
* [[Parysatis]] – z babilońską [[metresa|konkubiną]] Andią, |
||
* [[Sogdianos]] – z babilońską [[Konkubinat|konkubiną]] Alogune, |
* [[Sogdianos]] – z babilońską [[Konkubinat|konkubiną]] Alogune, |
Wersja z 00:25, 22 lut 2018
Król Persji | |
Okres |
od 465 p.n.e. |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Artakserkses I Długoręki – król perski z dynastii Achemenidów, syn Kserksesa I, panował w latach 465 p.n.e. – 424 p.n.e. Z uwagi na wyznawanie świętej Arta, Kserkses nadał swemu synowi imię Artachszatra (Artakserkses – Królestwo Arta)[1]. Znany z łagodnej polityki wewnętrznej oraz ugodowej polityki wobec krajów sąsiednich.
Artakserkses I w czasie swoich długich rządów[a] stłumił bunty: satrapy Syrii Megabazosa oraz powstanie Inarosa w Egipcie, któremu wsparcia udzielili Ateńczycy. Egipcjanie i jego sojusznicy ponieśli klęskę, jednak samo przeniesienie działań wojennych na terytorium perskie świadczy o postępującym słabnięciu achemenidzkiej monarchii. Dopełnieniem niepowodzeń była klęska floty perskiej na ogarniętym powstaniem Cyprze. W bitwie pod Salaminą cypryjską (449-448 p.n.e.) Ateńczycy zniszczyli perską flotę, co zmusiło Persów do rokowań pokojowych. Napięta sytuacja w Grecji skłoniła też samych Ateńczyków do ugodowej postawy. Do Suzy udał się poseł ateński Kallias, który w 448 p.n.e. zawarł pokój z Atenami (zwany pokojem Kaliasza). Zakończył on wieloletnie wojny grecko-perskie.
Po jego śmierci następcą został jedyny syn jego i królowej Damasapii – Kserkses II. Miał także inne dzieci, które rządziły Persją po jego śmierci:
- Parysatis – z babilońską konkubiną Andią,
- Sogdianos – z babilońską konkubiną Alogune,
- Dariusz II – z babilońską konkubiną Kosmartidene.
Uwagi
Przypisy
- ↑ Olmstead A. T., Dzieje imperium perskiego, PIW, Warszawa 1974, s. 226.
Bibliografia
- Wolski J., Iran – siedziba imperiów w starożytności. I. Achemenidzi, Polska Akademia Nauk Kraków 1986.