Zamek w Żarnowcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Żarnowcu
Ilustracja
Plan zamku w Żarnowcu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Żarnowiec

Zniszczono

1775

Położenie na mapie gminy Żarnowiec
Mapa konturowa gminy Żarnowiec, w centrum znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Żarnowcu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Żarnowcu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Żarnowcu”
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego
Mapa konturowa powiatu zawierciańskiego, po prawej nieco na dole znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Żarnowcu”
Ziemia50°29′04″N 19°51′47″E/50,484444 19,863056

Zamek w Żarnowcuzamek, który był położony na północny zachód od Żarnowca w dolinie zalewowej Pilicy. Rozebrany na przełomie XVIII i XIX wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Podstawą powstania zamku była XIII-wieczna strażnica książęca[1]. Ufundowany przez króla Kazimierza Wielkiego, który często przebywał tu w latach 1354–1362, a w okresie od stycznia 1355 do września 1356 osadzona tu była oddalona żona króla, Adelajda Heska. Oprócz Kazimierza Wielkiego, z zamku korzystał również Władysław Jagiełło. Budowlę wspomina w swoich kronikach Jan Długosz. W 1775 roku na zamku wybuchł pożar. Lustracja z 1789 informuje już wyłącznie o zniszczonych budynkach. Na przełomie XVIII i XIX wieku zamek ostatecznie rozebrano. W latach 1993–1994 Jerzy Augustyniak przeprowadził na miejscu badania archeologiczne[1][2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Zamek otoczony był fosą, otaczającą obszar mniej więcej 140 na 150 metrów, której ślady przetrwały do dnia dzisiejszego[1]. Pierwotny obiekt, o wymiarach 105 na 125 metrów, otoczony był murem. W narożnikach muru znajdowały się czworoboczne wieże, jednak ich dokładna liczba nie jest znana. Po zachodniej stronie mieścił się budynek mieszkalny, prawdopodobnie dwukondygnacyjny. Pierwotnym budulcem były wapień i cegła. W skład wewnętrznej zabudowy wchodziły również drewniane budowle[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Zamek królewski w Żarnowcu [online], IT-jura.pl [dostęp 2018-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-13] (pol.).
  2. a b Leszek Kajzer, Stanisław Kołodziejski, Jan Salm: Leksykon zamków w Polsce. Warszawa: Arkady, 2001, s. 564-565. ISBN 83-213-4158-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]