9 Brygada Strzelców (URL)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1920 |
| Rozformowanie |
1920 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
6 Brygada Strzelców |
| Kontynuacja |
21 kureń |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Wołodymyr Olszewskyj |
| Ostatni |
płk Stepan Łysohor |
| Działania zbrojne | |
| wojna ukraińsko-radziecka wojna polsko-bolszewicka | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
9 Brygada Strzelców – oddział piechoty Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W wyniku rozmów atamana Symona Petlury z naczelnikiem państwa i zarazem naczelnym wodzem wojsk polskich Józefem Piłsudskim prowadzonych w grudniu 1919, ten ostatni wyraził zgodę na tworzenie ukraińskich jednostek wojskowych w Polsce[1].
Na podstawie rozkazu dowódcy Armii Czynnej nr 16 z 15 maja 1920 rozpoczęto formowanie 6 Brygady Strzelców. Już 9 czerwca rozkazem nr 27 zmieniono jej numer na 9[2]. Z powodu znacznych strat osobowych na froncie, 28 lipca cały stan osobowy 9 BS tymczasowo zebrano w jeden kureń zbiorczy.
W październiku w brygadzie przeprowadzono mobilizację. Pozwoliło to na odtworzenie drugiego kurenia[3].
W związku z podpisaniem przez Polskę układu o zawieszeniu broni na froncie przeciwbolszewickim, od 18 października wojska ukraińskie zmuszone były prowadzić działania zbrojne samodzielnie[4].
21 listopada, pod naporem wojsk sowieckich, brygada doznała dużych strat i przeszła na zachodni brzeg Zbrucza, gdzie została internowana przez Wojsko Polskie. 23 listopada niedobitki brygady przekształcono w kureń, który z numerem porządkowym 21 wszedł w skład nowej 7 Zbiorczej Brygady Strzelców[3][5].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- Organizacja brygady w październiku 1920[3]
- dowództwo i sztab
- sotnia techniczna
- samodzielna sotnia konna
- 25 kureń strzelców
- 26 kureń strzelców
- kureń karabinów maszynowych
- sotnia dowódcy
Żołnierze oddziału[edytuj | edytuj kod]
| Dowódcy pułku | ||
|---|---|---|
| płk Wołodymyr Olszewskyj | 15 V – 7 X | |
| płk Stepan Łysohor | X – 23 XI | |
| Szef sztabu | ||
| płk Juchym Macak | 15 V – 23 XI | |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Szajdak 2005 ↓, s. 108.
- ↑ Rukkas 2020 ↓, s. 275.
- ↑ a b c d Rukkas 2020 ↓, s. 276.
- ↑ Legieć 2002 ↓, s. 177.
- ↑ Odziemkowski i Rukkas 2017 ↓, s. 219.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Legieć: Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w kampanii polsko-bolszewickiej 1920 r.. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2002. ISBN 83-7322-529-3.
- Janusz Odziemkowski, Andrij Rukkas: Polska – Ukraina 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Volumen”, 2017. ISBN 978-83-64708-29-9.
- Andrij Rukkas: Razem z Wojskiem Polskim. Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 roku. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej–Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-843-9.
- Sebastian Szajdak: Polsko–ukraiński sojusz polityczno–wojskowy w 1920 roku. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005. ISBN 83-7399-132-8.