Ślepowron duży
| Nycticorax duboisi | |||
| (Rothschild, 1907) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
ślepowron duży | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Ślepowron duży[4] (Nycticorax duboisi) – wymarły gatunek ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Był endemitem wyspy Reunion w archipelagu Maskarenów na Oceanie Indyjskim.
Cechy gatunku[edytuj | edytuj kod]
Gatunek znany jedynie z kilku częściowo sfosylizowanych niepełnych kości piszczelowo-strzałkowych (tibiotarsus) zebranych w Grottes des Premiers Français w północno-zachodniej części Reunionu przez Bertranda Kervazo w 1974 roku oraz opisu w opracowaniu Dubois z 1674 roku. Opisywany tam gatunek określany jest jako podobny do bąka lub dużej czapli, wielkości dużego kapłona, dodatkowo tłusty i smaczny. Prawdopodobnie był większy od innych przedstawicieli swojego rodzaju, Nycticorax, z sąsiadujących wysp, tj. Mauritiusa (ślepowron maurytyjski) i wyspy Rodrigues (ślepowron wielkogłowy). Upierzenie koloru szarego, każde pióro wykończone białymi obwódkami. Szyja i dziób podobne do innych czapli, nogi dość potężne, podobne do indyka („Poullets d'Inde”), lecz nieprzystosowane do długotrwałego biegania, o barwie zielonej.
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Według opisu wynika, że ślepowron duży miał silnie zbudowane skrzydła i w przeciwieństwie do innych przedstawicieli swojego rodzaju z sąsiadujących wysp był sprawnym lotnikiem.
Biotop[edytuj | edytuj kod]
Ślepowron duży preferował słodkowodne tereny, przede wszystkim ze świeżą, wolno płynącą wodą.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Preferowanym pokarmem Nycticorax duboisi były ryby.
Wymarcie[edytuj | edytuj kod]
Szczątki Nycticorax duboisi zebrane przez Bertranda Kervazo w 1974 roku przechowywane są w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. Ptak ten wymarł przypuszczalnie około 1700 roku w wyniku polowań, ze względu na smaczne mięso tych ptaków. Ostatecznie w opisach z 1705 roku brak jest wzmianek o obecności tego gatunku na wyspie. Równie prawdopodobnymi przyczynami było zajęcie ich siedlisk przez ludzi, jak również wprowadzenie obcych gatunków, przede wszystkim drapieżników. Zauważyć należy, że każda z tych przyczyn jest jedynie przypuszczeniem, ponieważ nie jest znana bezpośrednia przyczyna ich wymarcia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Reunion Night-heron (Nycticorax duboisi). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. [dostęp 2019-12-09].
- ↑ a b D. Lepage: Reunion Night-Heron Nycticorax duboisi. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2021-12-16]. (ang.).
- ↑ Nycticorax duboisi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2020-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-16].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- [Ardea duboisi]. W: Walter Rothschild: Extinct Birds. 1907, s. 114.