Atolowczyk rdzawopierśny
| Pampusana ferruginea[1] | |||
| (J.R. Forster, 1844) | |||
Ilustracja z 1774 autorstwa Georga Forstera przedstawiająca samicę | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
atolowczyk rdzawopierśny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Atolowczyk rdzawopierśny[3] (Pampusana ferruginea) – wymarły gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Występował endemicznie na wyspie Tanna znajdującej się w terytorium Vanuatu; znany tylko z opisu sporządzonego przez Johanna Reinholda Forstera oraz jednej ilustracji autorstwa jego syna, Georga Forstera – obaj odwiedzili wyspę w 1774 roku jako uczestnicy drugiej wyprawy Jamesa Cooka.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy gatunek opisał Johann Reinhold Forster w 1775 roku, jednak jego pracę opublikowano pośmiertnie dopiero w 1844 roku[4]. Opis dotyczył jedynie wyglądu upierzenia. Autor nadał nowemu gatunkowi nazwę Columba ferruginea[5]. W 1829 roku Johann Georg Wagler, w oparciu o notatki Forstera, sporządził opis naukowy ptaka, i to on czasem uznawany jest za autora pierwszego opisu, gdyż jego praca została opublikowana wcześniej[4][6]. Obecnie (2020) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza atolowczyka rdzawopierśnego w rodzaju Pampusana[7], inni autorzy umieszczają go w rodzaju Alopecoenas, a jeszcze wcześniej zaliczano go do rodzaju Gallicolumba[4].
Rdzenni mieszkańcy Tanny posługujący się językiem południowotannańskim nazywali te ptaki Máhk[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość jego ciała wynosiła około 27 cm. Posiadał rdzawobrązową głowę z czarnym dziobem, żółtawą tęczówką. Poza tym miał fioletowoczerwony grzbiet, ciemnozielone skrzydła, szary brzuch i czerwone nogi. Jego pierś porastały pióra rdzawobrązowe, a lotki w I rzędzie były brązowoszare z wąskimi oraz jasnymi krawędziami[8].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Według niemieckojęzycznej notatki Forstera (nie była zawarta w angielskim i włoskim przekładzie książki o jego podróży) holotyp odstrzelono w lesie[8].
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje gatunek za wymarły[9]. Gatunek jest znany wyłącznie z jednej ilustracji wykonanej 17 sierpnia 1774 przez Georga Forstera. Znajdowała się ona w kolekcji Josepha Banksa (1743–1820)[10] oraz pojawiła się w spisie rysunków w kolekcji Muzeum Brytyjskiego z 1906[11]. Wymarł nie później niż na początku XIX wieku, a przyczyniły się do tego prawdopodobnie zawleczone na wyspę szczury[4] oraz polowania[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pampusana ferruginea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Pampusana ferruginea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Raphinae Wetmore, 1930 - trerony (Wersja: 2024-09-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-06].
- ↑ a b c d Tanna Ground-dove (Alopecoenas ferrugineus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-03-04].
- ↑ a b Johann Reinhold Forster: Descriptiones animalium quae in itinere ad Maris Australis terras per annos 1772, 1773 et 1774 suscepto. 1844, s. 265–266. (łac.).
- ↑ J.G. Wagler, Beiträge und Bemerkungen zu dem ersten Bande feines Systema Avium (Fortsetzung III.), „Isis von Oken”, 22 (7), 1829, s. 738 (niem.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Pigeons. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-04]. (ang.).
- ↑ a b Julian P. Hume, Michael Walters: Extinct Birds. A&C Black, 2012, s. 150–151. ISBN 978-1-4081-5861-6. OCLC 778339723. (ang.).
- ↑ Species factsheet: Tanna Ground Dove Pampusana ferruginea. BirdLife International, 2023. [dostęp 2025-02-06]. (ang.).
- ↑ Averil Lysaght. Some eighteenth century bird paintings in the library of Sir Joseph Banks (1743-1820). „Bulletin of the British Museum (Natural History) Historical Series”. 1, 1959.
- ↑ The history of the collections contained in the Natural history departments of the British museum. T. 2. Londyn: 1906.