W FIS Cupie zadebiutował jako czternastolatek. W zawodach w Szczyrbskim Jeziorze, rozgrywanych w lipcu 2010, zajął 16. i 13. miejsce[3]. 3 lipca 2011 w Kranju zdobył pierwszy punkt Letniego Pucharu Kontynentalnego, zajmując 30. pozycję[4]. 14 stycznia 2012 został zwycięzcą indywidualnego konkursu w ramach Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2012, ustanawiając w pierwszej serii zawodów rekord skoczni w Seefeld, wynoszący 81 metrów[5]. Tydzień później w rywalizacji zespołowej w ramach igrzysk zdobył srebrny medal. 29 stycznia 2012 wygrał konkurs Pucharu Kontynentalnego w Bischofshofen[4], dzięki czemu został najmłodszym zwycięzcą zawodów tej rangi[6]. W konkursie indywidualnym Mistrzostw Świata Juniorów 2012 uplasował się na 9. miejscu, a w drużynie zajął 4. miejsce[4]. Zwyciężył w Alpen Cup w sezonie 2011/2012[7].
Wziął udział w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2013. Indywidualnie zdobył srebrny medal, a drużynowo był pierwszy w konkursie męskim i drugi w konkursie mieszanym[8]. W sezonie 2013/2014 raz zajął miejsce na podium w Letnim Pucharze Kontynentalnym, a dwa razy – w zimowej części cyklu; w lutym 2014 w konkursie w Iron Mountain odniósł zwycięstwo. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2014 zajął 12. miejsce indywidualnie i 6. w drużynie. 21 marca 2014 w zawodach w Planicy zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 34. miejsce[9].
W zimowej części sezonu 2015/2016 regularnie startował w Pucharze Świata. Najwyżej sklasyfikowany został na 4. lokacie, 13 grudnia 2015 w Niżnym Tagile. Łącznie trzykrotnie kończył indywidualne zawody cyklu w pierwszej dziesiątce[11]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2015/2016 zakończył sezon na 25. miejscu z 232 punktami[12]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016, gdzie zajął 12. pozycję indywidualnie i 4. w drużynie, a także na Mistrzostwach Świata Juniorów 2016, gdzie był 16. indywidualnie i 5. w drużynie[11].
W sezonie 2016/2017 początkowo startował w Pucharze Świata, zajmując miejsca poza najlepszą trzydziestką. Po przesunięciu do zawodów Pucharu Kontynentalnego w styczniu 2017 czterokrotnie zajął miejsca na podium tego cyklu, raz, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen, odnosząc zwycięstwo. Po powrocie do startów w Pucharze Świata kilkukrotnie zdobył punkty. W najlepszym występie, 15 lutego 2017 w Pjongczangu, zajął 4. pozycję. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Indywidualnie zajął 36. miejsce na skoczni dużej, zaś konkursy drużynowe ukończył na 4. (zespół mieszany) i 5. (zespół męski) lokacie[13].
W ramach Letniego Grand Prix 2017 dwukrotnie zwyciężył w zawodach w Czajkowskim, a także zajął 3. miejsce w Hakubie[14]. Cały cykl zakończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej z 353 punktami[15]. W zimowej części sezonu notował gorsze wyniki. Nie zdobył żadnych punktów Pucharu Świata. Startował w Pucharze Kontynentalnym 2017/2018. W ramach tego cyklu trzykrotnie zajął pierwsze, raz drugie i dwa razy trzecie miejsce[14].
W sezonie 2018/2019 powrócił do regularnych startów w Pucharze Świata. Najlepszy wynik w cyklu osiągnął w listopadzie 2018, zajmując 10. miejsce w zawodach w Ruce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie zajął 35. pozycję indywidualnie na skoczni dużej oraz 6. w drużynie męskiej[16]. Sezon 2018/2019 Pucharu Świata zakończył na 30. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 177 punktami[12].
W ramach Letniego Grand Prix 2019 zwyciężył w zawodach w Klingenthal. 24 listopada 2019 w otwierających sezon 2019/2020 Pucharu Świata zawodach w Wiśle zajął 2. miejsce, tym samym po raz pierwszy w karierze stając na podium zawodów indywidualnych cyklu. W następnych zawodach, 30 listopada w Ruce zajął 3. pozycję. W dalszej części sezonu regularnie zdobywał punkty cyklu, zajmując miejsca poza podium, najczęściej w drugiej dziesiątce[17]. Puchar Świata 2019/2020 ukończył na 15. lokacie w klasyfikacji generalnej z 543 punktami[12].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, na których zajął 12. pozycję indywidualnie oraz 4. w drużynie. W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. Czterokrotnie stanął na podium w konkursach indywidualnych: w grudniu 2020 był 3. w zawodach w Engelbergu, w styczniu 2021 zajął 2. lokatę w Innsbrucku oraz Zakopanem, a w lutym ponownie był 2. w Zakopanem. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie w zawodach na skoczni normalnej zdobył brązowy medal, a na skoczni dużej był 5. Z kolei w zawodach drużynowych zajął 4. pozycję w zespole mieszanym oraz 5. w męskim[18]. Sezon Pucharu Świata zakończył na 9. miejscu w klasyfikacji generalnej z 775 punktami[12].
W lipcu 2021 zajął 3. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix 2021 w Wiśle. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował lokaty w pierwszej dziesiątce. 27 listopada 2021 zajął 2. miejsce w konkursie w Ruce, a dzień później na tej samej skoczni odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata[20]. W konkursie tym za skok w pierwszej serii otrzymał notę 170,1 punktu, która była na tamten moment najwyższą notą punktową za pojedynczy skok na skoczni innej niż mamucia w konkursie indywidualnym[21]. W grudniu 2021 najwyżej w cyklu klasyfikowany był na 7. miejscu, a w styczniu 2022 trzykrotnie stawał na podium – w Zakopanem był 3., a w Titisee-Neustadt dwukrotnie 2. Został powołany na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2022, na których wystartował jedynie w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, zajmując 13. pozycję[20].
W ramach Raw Air 2022 zajął 2. miejsce w drugim konkursie w Oslo. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022. Indywidualnie zajął na nich 5. pozycję, a w drużynie, wraz z Domenem Prevcem, Peterem Prevcem i Timim Zajcem, zdobył złoty medal. W dalszej części sezonu jeszcze raz stanął na podium zawodów indywidualnych Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce w pierwszym konkursie w Planicy[20]. Cykl zakończył na 7. pozycji w klasyfikacji generalnej z 936 punktami[12].
Podczas Letniego Grand Prix 2022 raz stanął na podium, zajmując 2. miejsce we wrześniowych zawodach w Hinzenbach. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata regularnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce. W listopadzie 2022 dwukrotnie stawał na podium cyklu: w drugim konkursie w Wiśle był 2., a w pierwszym w Ruce zwyciężył. W grudniu w Titisee-Neustadt zajął 1. i 2. pozycję, a w Engelbergu był 1. i 3. W ramach 71. Turnieju Czterech Skoczni był kolejno 10. w Oberstdorfie, 2. w Garmisch-Partenkirchen, 3. w Innsbrucku i 2. w Bischofshofen[22], co pozwoliło mu ukończyć cały turniej na 3. miejscu[12]. W pozostałych styczniowych zawodach Pucharu Świata najwyżej znalazł się na 4. pozycji, a w lutym 2022 raz stanął na podium, zajmując 2. miejsce w pierwszym konkursie w Willingen[22].
Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 9. na skoczni normalnej i 11. na dużej, a w zawodach drużynowych zdobył medale: brązowy w zespole mieszanym, w którym wystąpił wraz z Niką Križnar, Timim Zajcem i Emą Klinec, a także złoty w drużynie męskiej, w której startował z Lovro Kosem, Žigą Jelarem oraz Zajcem. Cztery spośród konkursów Raw Air 2023 ukończył na podium: zwyciężył na inaugurację w Oslo, zajął 2. miejsce w drugich zawodach w Oslo i Lillehammer oraz 3. w Vikersund[22]. W klasyfikacji turnieju znalazł się na 3. pozycji[12]. W ostatnich w sezonie zawodach w Planicy dwukrotnie zajął 2. lokatę[22]. Puchar Świata 2022/2023 ukończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1679 punktami, o 449 za zwycięzcą, Halvorem Egnerem Granerudem. 3. lokatę zajął również w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2022/2023[12].
Podczas ceremonii dla trzech najlepszych zawodników Pucharu Świata wszedł na podium z tekturową podobizną Dawida Kubackiego, który przedwcześnie zakończył sezon z powodu problemów zdrowotnych żony. Kubacki ostatecznie zajął czwarte miejsce w klasyfikacji Pucharu Świata, a w momencie wycofania się był drugi[23]. Za swój gest Lanišek otrzymał nagrodę fair play podczas gali Sportowca Roku w Słowenii[24] a w marcu 2024 prezydent Polski Andrzej Duda wręczył mu Złoty Krzyż Zasługi[25][26].
W pierwszej połowie sezonu 2023/2024 Pucharu Świata zajmował głównie lokaty w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2023 najwyżej w cyklu znalazł się na 4. miejscu. Zwyciężył w konkursie 72. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen, a w zawodach w Bischofshofen był 3. Również na 3. pozycji ukończył zawody Pucharu Świata w Zakopanem 21 stycznia 2024[27]. Dwa dni później podczas treningu na skoczni w Planicy doznał kontuzji więzadła pobocznego w prawym stawie kolanowym. W jej wyniku nie wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024[28].
Do treningów powrócił pod koniec lutego 2024[29], a do startów w Pucharze Świata – na otwierające Raw Air 2024 zawody w Oslo. W pozostałej części sezonu zajmował głównie pozycje w drugiej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był 13 marca w Trondheim, na 9. miejscu[27]. Puchar Świata 2023/2024 ukończył na 14. lokacie w klasyfikacji generalnej, zdobywając 661 punktów[12].
Pekin/Zhangjiakou
Lahti
Seefeld/Innsbruck
Oberstdorf
Planica
Vikersund
Erzurum
Val di Fiemme/Predazzo
Ałmaty
Râșnov
Kraków/Zakopane[q]
Engelberg
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Czajkowskij
Hakuba
Iron Mountain
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
