Feliks Kazimierz Potocki

Feliks Kazimierz Potocki
	; Pilawa
Rodzina	Potoccy
Data urodzenia	1630
Data śmierci	15 maja 1702
Ojciec	Stanisław Rewera Potocki
Matka	Zofia Kalinowska
Żona	Krystyna Lubomirska; Konstancja Róża Łos
Dzieci	z Krystyną Lubomirską:; Michał Potocki; Marianna Potocka; Józef Felicjan Potocki; Stanisław Potocki; Jerzy Potocki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 5 lip 2016, była oparta na tej wersji.

Feliks Kazimierz Potocki herbu Pilawa (ur. 1630, zm. 15 maja 1702) – hetman wielki koronny i kasztelan krakowski od 1702 roku, hetman polny koronny od 1692 roku, wojewoda krakowski od 1683 roku, wojewoda kijowski od 1682 roku, wojewoda sieradzki od 1669 roku, podstoli wielki koronny od 1663 roku, starosta sokalski, krasnostawski i ropczycki.

Biografia

Jako stronnik Francji marszałkował na sejmie elekcyjnym 1669 roku W tymże roku mianowany wojewodą sieradzkim. Za Michała Korybuta Wiśniowieckiego należał do stronnictwa habsburskiego i walczył z partią magnacko-francuską kierowaną przez Jana Sobieskiego i prymasa Mikołaja Prażmowskiego. Był członkiem konfederacji gołąbskiej w 1672 roku^[2]. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa sieradzkiego w 1674 roku^[3]. W 1682 roku mianowany wojewodą kijowskim.

Uczestniczył w bojach za Jana III Sobieskiego z Turcją, walczył w bitwach pod Wiedniem i Parkanami, gdzie dowodził lewym skrzydłem. W 1692 roku został hetmanem polnym koronnym. W 1697 roku był elektorem Augusta II Mocnego z województwa krakowskiego^[4]. 9 września 1698 roku odniósł ostatnie zwycięstwo polskie nad Tatarami w wojnie z Turcją pod Podhajcami (1698). Buławę wielką koronną i kasztelanię krakowską otrzymał tuż przed śmiercią w 1702 roku.

↑ Adam Kersten, Z badań nad konfederacją tyszowiecką, w: Rocznik Lubelski, t. I, Lublin 1958, s. 116
↑ Pamiętniki Historyczne,wydał Leopold Hubert, t. I, Warszawa 1861, s. 184.
↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 151.
↑ Suffragia województw i ziem koronnych i W.X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 4.