Max Décugis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK+ToS+mSK+Bn, szablon, źródła/przypisy, drobne merytoryczne
Linia 26: Linia 26:
|D WM = '''W''' (1911)
|D WM = '''W''' (1911)
|D US =
|D US =
|commons =
|commons = Category:Max Decugis
|www =
|www =
}}
}}
Linia 44: Linia 44:


== Kariera tenisowa ==
== Kariera tenisowa ==
Chodził do szkoły w Anglii, gdzie uczył się grać, stając się poważnym przeciwnikiem dla zawodników brytyjskich{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}.
W grze pojedynczej Décugis wygrał osiem razy [[French Open|mistrzostwa Francji]] (obecnie French Open) i cztery razy dochodził do finału. Turniej ten, obecnie zaliczany do imprez [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]], w czasach sukcesów Décugisa nie miał charakteru międzynarodowego. Décugis triumfował także trzynaście razy w deblu oraz siedem razy w mikście, szczególnie silną parę tworzył z [[Maurice Germot|Maurice'em Germotem]].


W grze pojedynczej Décugis wygrał osiem razy [[French Open|mistrzostwa Francji]] i cztery razy dochodził do finału. Turniej ten, obecnie zaliczany do imprez [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]], w czasach sukcesów Décugisa nie miał charakteru międzynarodowego{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}. Décugis triumfował także trzynaście razy w deblu oraz siedem razy w mikście, szczególnie silną parę tworzył z [[Maurice Germot|Maurice’em Germotem]].
W 1911 roku jako pierwszy Francuz doszedł do ćwierćfinału na Wimbledonie. W tym samym roku z [[André Gobert]]em wygrał Wimbledon w grze podwójnej, pokonując w finale obrońców tytułu [[Josiah Ritchie|Josiaha Ritchieego]] i [[Anthony Wilding|Anthony'ego Wildinga]]. Rok później para Décugis i Gobert nie sprostała w finale (challenge round) [[Charles Dixon (tenisista)|Charlesowi Dixonowi]] i [[Herbert Roper-Barrett|Herbertowi Roperowi-Barrettowi]].


W 1911 roku jako pierwszy Francuz doszedł do ćwierćfinału na Wimbledonie. W tym samym roku z [[André Gobert]]em wygrał Wimbledon w grze podwójnej, pokonując w finale obrońców tytułu [[Josiah Ritchie|Josiaha Ritchieego]] i [[Anthony Wilding|Anthony’ego Wildinga]]. Był to pierwszy tytuł Wimbledonu zdobyty przez Francuzów{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}. Rok później para Décugis i Gobert nie sprostała w finale (challenge round) [[Charles Dixon (tenisista)|Charlesowi Dixonowi]] i [[Herbert Roper-Barrett|Herbertowi Roperowi-Barrettowi]].
Startując w [[Letnie igrzyska olimpijskie|igrzyskach olimpijskich]] Décugis zdobył trzy medale. W 1900 roku, podczas [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1900|igrzysk olimpijskich w Paryżu]] wywalczył srebrny medal w [[Gra podwójna mężczyzn w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900|deblu]] w parze z Amerykaninem [[Basil Spalding de Garmendia|Basilem Spaldingiem de Garmendia]]. Brązowy medal w [[Gra podwójna mężczyzn w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920|deblu]] zdobył na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1920|igrzyskach olimpijskich w Antwerpii]] w 1920 roku, partnerując [[Pierre Albarran|Pierre'owi Albarranowi]]. Na tych samych zawodach został mistrzem olimpijskim w [[Gra mieszana w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920|grze mieszanej]], razem z [[Suzanne Lenglen]]. Ponadto wygrał grę pojedynczą, podwójną i mieszaną na nieoficjalnej [[Olimpiada Letnia 1906|olimpiadzie letniej w Atenach]] w 1906 roku, imprezie zorganizowanej na dziesięciolecie pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich.

Startując w [[Letnie igrzyska olimpijskie|igrzyskach olimpijskich]] Décugis zdobył trzy medale. W 1900 roku, podczas [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1900|igrzysk olimpijskich w Paryżu]] wywalczył srebrny medal w [[Gra podwójna mężczyzn w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900|deblu]] w parze z Amerykaninem [[Basil Spalding de Garmendia|Basilem Spaldingiem de Garmendia]]. Brązowy medal w [[Gra podwójna mężczyzn w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920|deblu]] zdobył na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1920|igrzyskach olimpijskich w Antwerpii]] w 1920 roku, partnerując [[Pierre Albarran|Pierre’owi Albarranowi]]. Na tych samych zawodach został mistrzem olimpijskim w [[Gra mieszana w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920|grze mieszanej]], razem z [[Suzanne Lenglen]]. Ponadto wygrał grę pojedynczą, podwójną i mieszaną na nieoficjalnej [[Olimpiada Letnia 1906|olimpiadzie letniej w Atenach]] w 1906 roku, imprezie zorganizowanej na dziesięciolecie pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich.


W 1904 roku zadebiutował w reprezentacji Francji w [[Puchar Davisa|Pucharze Davisa]]. Występował w tych rozgrywkach także w 1905, 1912, 1913, 1914 i 1919 roku. Reprezentacja Francji nie odnosiła w tym czasie większych sukcesów. Łączny bilans występów Décugisa to 6 zwycięstw i 9 porażek.
W 1904 roku zadebiutował w reprezentacji Francji w [[Puchar Davisa|Pucharze Davisa]]. Występował w tych rozgrywkach także w 1905, 1912, 1913, 1914 i 1919 roku. Reprezentacja Francji nie odnosiła w tym czasie większych sukcesów. Łączny bilans występów Décugisa to 6 zwycięstw i 9 porażek.
Linia 58: Linia 60:
{{Turniej ATP/wiersz| F | bg=Wielki Szlem | rodzaj=debel | nr=1. | data=1912 | turniej=Wimbledon 1912 | miasto=Wimbledon, Londyn | nawierzchnia=Trawiasta | partner={{flaga|FRA}} André Gobert | państwoprzec1=GBR | przec1=[[Charles Dixon (tenisista)|Charles Dixon]] | państwoprzec2=GBR | przec2=[[Herbert Roper-Barrett]] | wynik=6:3, 3:6, 4:6, 5:7}}
{{Turniej ATP/wiersz| F | bg=Wielki Szlem | rodzaj=debel | nr=1. | data=1912 | turniej=Wimbledon 1912 | miasto=Wimbledon, Londyn | nawierzchnia=Trawiasta | partner={{flaga|FRA}} André Gobert | państwoprzec1=GBR | przec1=[[Charles Dixon (tenisista)|Charles Dixon]] | państwoprzec2=GBR | przec2=[[Herbert Roper-Barrett]] | wynik=6:3, 3:6, 4:6, 5:7}}
{{Turniej ATP/koniec}}
{{Turniej ATP/koniec}}

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Profile tenisowe|m|data=27 października 2013}}
* {{Profile tenisowe|m|data=27 października 2013}}
* [[Zbigniew Dutkowski]], T – jak tenis, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979
* {{Cytuj |odn = tak |autor = [[Zbigniew Dutkowski]] |tytuł = T – jak tenis |redaktor = Jan Lis |wydanie = I |miejsce = Warszawa |wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] |data = 1979}}
* [[Martin Hedges]], The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
* [[Martin Hedges]], The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978



Wersja z 16:15, 13 lut 2018

{{{imię i nazwisko}}}
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

24 września 1882
Paryż

Data i miejsce śmierci

6 września 1978
Biot

Gra pojedyncza
Roland Garros

1R (1925)

Wimbledon

SF (1911, 1912)

US Open

1R (1925)

Gra podwójna
Wimbledon

W (1911)

ilustracja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Antwerpia 1920 tenis ziemny
(gra mieszana)
srebro Paryż 1900 tenis ziemny
(gra podwójna)
brąz Antwerpia 1920 tenis ziemny
(gra podwójna)
Olimpiada Letnia 1906
złoto Ateny 1906 (gra pojedyncza)
złoto Ateny 1906 (gra podwójna)
złoto Ateny 1906 (gra mieszana)

Maxime Omer Mathieu Décugis (ur. 24 września 1882 w Paryżu, zm. 6 września 1978 w Biot) – francuski tenisista, zwycięzca Wimbledonu w grze podwójnej, medalista igrzysk olimpijskich.

Kariera tenisowa

Chodził do szkoły w Anglii, gdzie uczył się grać, stając się poważnym przeciwnikiem dla zawodników brytyjskich[1].

W grze pojedynczej Décugis wygrał osiem razy mistrzostwa Francji i cztery razy dochodził do finału. Turniej ten, obecnie zaliczany do imprez wielkoszlemowych, w czasach sukcesów Décugisa nie miał charakteru międzynarodowego[1]. Décugis triumfował także trzynaście razy w deblu oraz siedem razy w mikście, szczególnie silną parę tworzył z Maurice’em Germotem.

W 1911 roku jako pierwszy Francuz doszedł do ćwierćfinału na Wimbledonie. W tym samym roku z André Gobertem wygrał Wimbledon w grze podwójnej, pokonując w finale obrońców tytułu Josiaha Ritchieego i Anthony’ego Wildinga. Był to pierwszy tytuł Wimbledonu zdobyty przez Francuzów[1]. Rok później para Décugis i Gobert nie sprostała w finale (challenge round) Charlesowi Dixonowi i Herbertowi Roperowi-Barrettowi.

Startując w igrzyskach olimpijskich Décugis zdobył trzy medale. W 1900 roku, podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu wywalczył srebrny medal w deblu w parze z Amerykaninem Basilem Spaldingiem de Garmendia. Brązowy medal w deblu zdobył na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku, partnerując Pierre’owi Albarranowi. Na tych samych zawodach został mistrzem olimpijskim w grze mieszanej, razem z Suzanne Lenglen. Ponadto wygrał grę pojedynczą, podwójną i mieszaną na nieoficjalnej olimpiadzie letniej w Atenach w 1906 roku, imprezie zorganizowanej na dziesięciolecie pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich.

W 1904 roku zadebiutował w reprezentacji Francji w Pucharze Davisa. Występował w tych rozgrywkach także w 1905, 1912, 1913, 1914 i 1919 roku. Reprezentacja Francji nie odnosiła w tym czasie większych sukcesów. Łączny bilans występów Décugisa to 6 zwycięstw i 9 porażek.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra podwójna (1–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1911 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja André Gobert Wielka Brytania Josiah Ritchie
Nowa Zelandia Anthony Wilding
9:7, 5:7, 6:3, 2:6, 6:2
Finalista 1. 1912 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja André Gobert Wielka Brytania Charles Dixon
Wielka Brytania Herbert Roper-Barrett
6:3, 3:6, 4:6, 5:7

Przypisy

  1. a b c Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

Bibliografia