Żores Ałfiorow: Różnice pomiędzy wersjami

Żores Iwanowicz Ałfiorow
	; 2012
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1930(dts) ; Witebsk
Data i miejsce śmierci	1 marca 2019 ; Petersburg
	Profesor,; Laureat Nagrody Nobla (2000 - fizyka)
	Specjalność: fizyka, półprzewodniki
Doktorat	1970
	Polska Akademia Nauk
Status	członek zagraniczny
	Rosyjska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Instytut	Fizyki i Techniki (Petersburg)
	Dyrektor
Okres spraw.	1987–2003
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 18:22, 7 mar 2019

Żores Iwanowicz Ałfiorow, ros. Жорес Иванович Алфёров (ur. 15 marca 1930 w Witebsku, zm. 1 marca 2019 w Sankt Petersburgu^[1]) – Radziecki/rosyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla (2000).

Jego ojciec był Białorusinem, a matka Żydówką. Studiował na wydziale elektroniki Instytutu Elektrotechnicznego im. Lenina w Leningradzie. Od 1953 wieloletni pracownik (od 1987 – dyrektor) Instytutu Fizyki i Techniki w Leningradzie (obecnie Petersburgu). W 1970 uzyskał stopnień doktora nauk w dziedzinie nauk technicznych i matematycznych. W 1991 został wiceprzewodniczącym Rosyjskiej Akademii Nauk (1972 członek-korespondent, 1979 członek rzeczywisty). Był także przewodniczącym Naukowego Centrum Rosyjskiej Akademii Nauk w Petersburgu. Od 1988 był członkiem zagranicznym PAN^[2], a od 1990 – członkiem National Academy of Sciences w Waszyngtonie. Od 1995 zasiadał w Dumie z ramienia partii komunistycznej^[3].

Prowadził prace nad heterostrukturami półprzewodnikowymi (strukturami wielowarstwowymi otrzymywanymi metodą kontrolowanego wzrostu monokrystalicznych warstw różnych pod względem chemicznym półprzewodników i metali, nakładanych kolejno na siebie), użyciem heterostruktur do budowy laserów półprzewodnikowych stosowanych w łączach światłowodowych oraz odtwarzaczach płyt kompaktowych^[3].

Naukowiec Był autorem 4 książek naukowych, 400 artykułów naukowych i 50 wynalazków w dziedzinie technologii półprzewodników^[4].

W roku 2000 otrzymał Nagrodę Nobla (wspólnie z Herbertem Kroemerem, niezależnie od Jacka Kilby'ego) za „rozwinięcie technologii heterostruktur półprzewodnikowych, wykorzystywanych w technice bardzo wielkiej częstotliwości i optoelektronice”. Był również laureatem licznych innych nagród^[4], m.in. Nagrody Leninowskiej (1972), Nagrody Państwowej ZSRR (1984), Nagrody Rosyjskiej Akademii Nauk im. Joffego (1996), Nagrody Kioto (2001)^[3]^[4]^[5].

Wielokrotnie odznaczony, m.in.: Orderem Zasług dla Ojczyzny I, II, III i IV klasy, Orderem Lenina, Orderem Rewolucji Październikowej, Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy i Orderem „Znak Honoru”.

Przypisy

↑ Craig Mellow: Zhores Alferov, 88, Dies; Nobel Winner Paved Way for Laser Technology. nytimes.com, 2 marca 2019. [dostęp 2019-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-02)]. (ang.).
↑ Członkowie zagraniczni PAN. [w:] PAN, Wydział III, Instytucja Naukowa [on-line]. [dostęp 2014-01-23]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c Zhores I. Alferov - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 2000 > Zhores I. Alferov, Herbert Kroemer, Jack S. Kilby [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-23]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture Double Heterostructure Concept and its Applications in Physics, Electronics and Technology
↑ ^a ^b ^c Zhores I. Alferov. [w:] Biogram [on-line]. Ioffe Institute. [dostęp 2014-01-23]. (ang.).
↑ Zhores Ivanovich Alferov. Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Żores Ałfiorow – sylwetka na stronie www.viperson.ru (ros.)

Szablon:Laureaci Nagrody Kioto – zaawansowane technologie

[1] Craig Mellow: Zhores Alferov, 88, Dies; Nobel Winner Paved Way for Laser Technology. nytimes.com, 2 marca 2019. [dostęp 2019-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-02)]. (ang.).

[PAN-2] Członkowie zagraniczni PAN. [w:] PAN, Wydział III, Instytucja Naukowa [on-line]. [dostęp 2014-01-23]. (pol.).

[www.nobelprize-3] Zhores I. Alferov - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 2000 > Zhores I. Alferov, Herbert Kroemer, Jack S. Kilby [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-23]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture Double Heterostructure Concept and its Applications in Physics, Electronics and Technology

[Ioffe-4] Zhores I. Alferov. [w:] Biogram [on-line]. Ioffe Institute. [dostęp 2014-01-23]. (ang.).

[kioto-5] Zhores Ivanovich Alferov. Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-02]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 28: / Linia 28: @@
  |wikicytaty                =
 }}
-'''Żores Iwanowicz Ałfiorow''', [[język rosyjski|ros.]] Жорес Иванович Алфёров (ur. [[15 marca]] [[1930]] w [[Witebsk]]u, zm. [[1 marca]] [[2019]] w [[Petersburg|Sankt Petersburgu]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.nytimes.com/2019/03/02/obituaries/zhores-alferov-dead.html | tytuł = ''Zhores Alferov, 88, Dies; Nobel Winner Paved Way for Laser Technology'' | autor = Craig Mellow | opublikowany = nytimes.com | data = 2 marca 2019 | język = en | data dostępu = 2019-03-02 | archiwum = http://archive.fo/iEzDJ | zarchiwizowano = 2019-03-02}}</ref>) – [[Rosjanie|rosyjski]] fizyk, laureat [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki|Nagrody Nobla]] (2000).
+'''Żores Iwanowicz Ałfiorow''', [[język rosyjski|ros.]] Жорес Иванович Алфёров (ur. [[15 marca]] [[1930]] w [[Witebsk]]u, zm. [[1 marca]] [[2019]] w [[Petersburg|Sankt Petersburgu]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.nytimes.com/2019/03/02/obituaries/zhores-alferov-dead.html | tytuł = ''Zhores Alferov, 88, Dies; Nobel Winner Paved Way for Laser Technology'' | autor = Craig Mellow | opublikowany = nytimes.com | data = 2 marca 2019 | język = en | data dostępu = 2019-03-02 | archiwum = http://archive.fo/iEzDJ | zarchiwizowano = 2019-03-02}}</ref>) – [[ZSRR|Radziecki]]/[[Rosjanie|rosyjski]] [[fizyk]], laureat [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki|Nagrody Nobla]] (2000).
-Jego ojciec był [[Białorusini|Białorusinem]], a matka [[Żydzi|Żydówką]]. Studiował na wydziale [[elektronika|elektroniki]] Instytutu Elektrotechnicznego im. Lenina w [[Petersburg|Leningradzie]]. Od 1953 wieloletni pracownik (od 1987 – dyrektor) Instytutu Fizyki i Techniki w Leningradzie (obecnie Petersburgu). W 1970 uzyskał stopnień [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] [[nauki techniczne|nauk technicznych]] i matematycznych. W 1991 został wiceprzewodniczącym [[Rosyjska Akademia Nauk|Rosyjskiej Akademii Nauk]] (1972 członek-korespondent, 1979 członek rzeczywisty). Był także przewodniczącym Naukowego Centrum Rosyjskiej Akademii Nauk w [[Petersburg]]u. Od 1988 był członkiem zagranicznym PAN{{r|PAN}}, a od 1990 – członkiem [[National Academy of Sciences]] w [[Waszyngton]]ie. Od 1995 zasiadał w [[Duma Państwowa Federacji Rosyjskiej|Dumie]] z ramienia [[Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej|partii komunistycznej]]{{r|www.nobelprize}}.
+Jego ojciec był [[Białorusini|Białorusinem]], a matka [[Żydzi|Żydówką]]. Studiował na wydziale [[elektronika|elektroniki]] Instytutu Elektrotechnicznego im. Lenina w [[Petersburg|Leningradzie]]. Od 1953 wieloletni pracownik (od 1987 – dyrektor) Instytutu Fizyki i Techniki w Leningradzie (obecnie Petersburgu). W 1970 uzyskał stopnień [[doktor nauk|doktora nauk]] w dziedzinie [[nauki techniczne|nauk technicznych]] i [[nauki matematyczne|matematycznych]]. W 1991 został wiceprzewodniczącym [[Rosyjska Akademia Nauk|Rosyjskiej Akademii Nauk]] (1972 członek-korespondent, 1979 członek rzeczywisty). Był także przewodniczącym Naukowego Centrum Rosyjskiej Akademii Nauk w [[Petersburg]]u. Od 1988 był członkiem zagranicznym PAN{{r|PAN}}, a od 1990 – członkiem [[National Academy of Sciences]] w [[Waszyngton]]ie. Od 1995 zasiadał w [[Duma Państwowa Federacji Rosyjskiej|Dumie]] z ramienia [[Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej|partii komunistycznej]]{{r|www.nobelprize}}.
 Prowadził prace nad heterostrukturami [[Półprzewodniki|półprzewodnikowymi]] (strukturami wielowarstwowymi otrzymywanymi metodą kontrolowanego wzrostu monokrystalicznych warstw różnych pod względem chemicznym półprzewodników i metali, nakładanych kolejno na siebie), użyciem heterostruktur do budowy [[laser półprzewodnikowy|laserów półprzewodnikowych]] stosowanych w łączach światłowodowych oraz odtwarzaczach płyt kompaktowych{{r|www.nobelprize}}.
-Był autorem 4 książek, 400 artykułów naukowych i 50 wynalazków w dziedzinie technologii półprzewodników{{r|Ioffe}}.
+[[Naukowiec]] Był autorem 4 [[książka naukowa|książek naukowych]], 400 [[Publikacja naukowa|artykułów naukowych]] i 50 [[wynalazek|wynalazków]] w dziedzinie technologii półprzewodników{{r|Ioffe}}.
-W roku 2000 otrzymał [[Nagroda Nobla|Nagrodę Nobla]] (wspólnie z [[Herbert Kroemer|Herbertem Kroemerem]], niezależnie od [[Jack Kilby|Jacka Kilby'ego]]) za „rozwinięcie technologii heterostruktur półprzewodnikowych, wykorzystywanych w technice bardzo wielkiej częstotliwości i optoelektronice”. Był również laureatem licznych innych nagród{{r|Ioffe}}, m.in. [[Nagroda Leninowska|Nagrody Leninowskiej]] (1972), [[Nagroda Państwowa ZSRR|Nagrody Państwowej ZSRR]] (1984), Nagrody Rosyjskiej Akademii Nauk im. Joffego (1996), [[Nagroda Kioto|Nagrody Kioto]] (2001){{r|www.nobelprize|Ioffe|kioto}}.
+W roku 2000 otrzymał [[Nagroda Nobla|Nagrodę Nobla]] (wspólnie z [[Herbert Kroemer|Herbertem Kroemerem]], niezależnie od [[Jack Kilby|Jacka Kilby'ego]]) za „rozwinięcie technologii heterostruktur półprzewodnikowych, wykorzystywanych w technice bardzo wielkiej częstotliwości i [[optoelektronika|optoelektronice]]”. Był również laureatem licznych innych nagród{{r|Ioffe}}, m.in. [[Nagroda Leninowska|Nagrody Leninowskiej]] (1972), [[Nagroda Państwowa ZSRR|Nagrody Państwowej ZSRR]] (1984), Nagrody Rosyjskiej Akademii Nauk im. Joffego (1996), [[Nagroda Kioto|Nagrody Kioto]] (2001){{r|www.nobelprize|Ioffe|kioto}}.
 Wielokrotnie odznaczony, m.in.: [[Order Za Zasługi dla Ojczyzny|Orderem Zasług dla Ojczyzny]] I, II, III i IV klasy, [[Order Lenina|Orderem Lenina]], [[Order Rewolucji Październikowej|Orderem Rewolucji Październikowej]], [[Order Czerwonego Sztandaru Pracy|Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy]] i [[Order „Znak Honoru”|Orderem „Znak Honoru”]].