Telewizja Polska

Telewizja Polska

Państwo	Polska
Siedziba	Warszawa, ul. Jana Pawła Woronicza 17
Data założenia	25 października 1952
Forma prawna	spółka akcyjna
Prezes	Romuald Orzeł (zawieszony), Włodzimierz Ławniczak (pełniący obowiązki)
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
Strona internetowa

{{Przedsiębiorstwo infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | wynik operacyjny = | commons = | przewodniczący RN = | opis grafiki = | nazwa oryginalna = | ISIN = | udziałowcy = | dyrektor = | kapitał własny = | rok = | państwo = | przychody = | symbol akcji = | aktywa = | wynik netto = | giełda = | data likwidacji = | adres = | numer rejestru = | współrzędne = | kapitał zakładowy = | zatrudnienie = Nieznane pola: "zdjęcie", "GaleriaCommons", "branża", "produkty", "opis zdjęcia", "nr KRS" oraz "kapitał". Nieoczekiwana grafika: "siedziba".

Nowy budynek TVP przy ul. Samochodowej w Warszawie

Telewizja Polska SA (oficjalny skrót TVP SA) – spółka Skarbu Państwa (spółka akcyjna), z mocy prawa jedyny nadawca telewizji publicznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Historia

Okres przedwojenny

Samochód transmisyjny TVP – Mercedes-Benz Sprinter

Masztowy wóz reporterski Volkswagen LT pierwszej generacji wykorzystywany nadal przez TVP Oddział w Poznaniu

Fiat Scudo w wersji dla Telewizji Polskiej

Pierwsze prace nad uruchomieniem stacji telewizyjnej w Polsce rozpoczęły się w 1935 w warszawskim Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym oraz Polskim Radiu. W 1936 zbudowano nadajnik na warszawskim wieżowcu Prudential. Już 1937 na szesnastym piętrze tego wieżowca rozpoczęła działalność eksperymentalna stacja telewizyjna, korzystająca z anteny zainstalowanej na dachu. Kierownikiem stacji został Władysław Cetner. Pokaz próbnej transmisji telewizyjnej odbył się 26 sierpnia 1939 roku w Warszawie z udziałem Mieczysława Fogga.

Była to telewizja mechaniczna nadająca w standardzie 120 linii, nadawano m.in. film z telekina "Barbara Radziwiłłówna" z Jadwigą Smosarską w roli głównej, w tym czasie trwały prace nad telewizją elektroniczną 343-liniową. Rozwój prac badawczych nad telewizją, które były bardzo zaawansowane (przewidywane uruchomienie stałego programu – rok 1940), przerwał wybuch II wojny światowej.

Okres powojenny

Do prac nad polską telewizją powrócono w roku 1947. Prace w Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym (później Instytucie Łączności) prowadzone były pod kierownictwem Janusza Groszkowskiego i Lesława Kędzierskiego. W 1952 przy ul. Ratuszowej 11 w Warszawie powstało doświadczalne studio, powołano też pierwszy zespół programu telewizji. Pierwszy program został wyemitowany 25 października 1952 roku o godz. 19:00 (w przeddzień wyborów do Sejmu). Wówczas z Instytutu Łączności nadano 30-minutowy program muzyczno-baletowy, który był odbierany na 24 odbiornikach rozmieszczonych w klubach i świetlicach.

Trzy miesiące później – 23 stycznia 1953 – zainicjowano regularną emisję programu polskiej telewizji (pół godziny raz na tydzień). Po roku – 22 stycznia 1954 – uruchomiono Doświadczalny Ośrodek Telewizyjny z własnym zespołem dziennikarskim – to już z budynku przy placu Powstańców Warszawy 7 specjalnie na potrzeby nowo powstającej instytucji odbudowanym i powiększonym po zniszczeniach wojennych dawnym banku. Program ośrodka emitowano początkowo raz w tygodniu, a od 1 listopada 1955 – trzy razy.

Dopiero rozpoczęcie emisji przez Warszawski Ośrodek Telewizyjny 30 kwietnia 1956 umożliwiło dostęp do programów TV większej grupie odbiorców. Zasięg stacji wynosił ok. 55 kilometrów. WOT emitował program 5 razy w tygodniu. 1 maja 1956 pracę rozpoczyna Telewizyjny Ośrodek Transmisyjny ze stacją nadawczą umieszczoną na Pałacu Kultury i Nauki. Wysokość masztu sięgała 227 metrów.

Okres jednego programu

Prawdziwym początkiem Telewizji Polskiej było stworzenie 1 lipca 1958 Zespołu Programu Telewizyjnego przy Polskim Radiu. W dwa lata później (8 grudnia 1960) powołano Komitet ds. Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja". Od tego czasu Polskie Radio i TVP miały równorzędny status. Pierwszym szefem Radiokomitetu (stanowisko równorzędne z ministrem) został Włodzimierz Sokorski (szefowie pionów radia i telewizji posiadali rangę wiceministrów). 1 lutego 1961 ruszyła codzienna emisja programu telewizyjnego. Na przełomie lat 50. i 60. powstało siedem ośrodków regionalnych TVP (dysponujących własnymi studiami) w:

• Łodzi (22 lutego 1956) – TVP Łódź
• Poznaniu (1 maja 1957) – TVP Poznań
• Katowicach (3 grudnia 1957) – TVP Katowice
• Wrocławiu (1 lutego 1958) – TVP Wrocław
• Gdańsku (10 lutego 1959) – TVP Gdańsk
• Szczecinie (1 maja 1960) – TVP Szczecin
• Krakowie (4 czerwca 1954) – TVP Kraków

18 lipca 1969 oddano do użytku Centrum Radiowo-Telewizyjne w Warszawie przy ul. Woronicza (do dziś siedziba TVP). W celu ich stworzenia poniesiono duże nakłady finansowe, zaś technikom udało się też skompletować wysokiej klasy sprzęt telewizyjny.

Dwa programy

2 października 1970 uroczyście uruchomiono drugi ogólnopolski program telewizyjny. TVP2 od początku swego istnienia skupiała się głównie na programach kulturalnych i rozrywkowych (m.in. Studio 2).

Otwarcie Polski na zachód – charakterystyczne dla epoki Gierka – pozwoliło na dostęp polskiej telewizji do nowoczesnych technologii z wolnego świata. Pierwszym efektem współpracy było nadanie 16 marca 1971 pierwszego programu w kolorze przy użyciu francuskiego systemu SECAM. Z czasem był to standard przyjęty we wszystkich krajach demokracji ludowej. Początkowo transmisje kolorowe nadawane były raz w tygodniu, od 6 grudnia 1971 codziennie w kolorze pojawiała się transmisja z obrad zjazdu PZPR. Większość mieszkańców PRL nie była w stanie oglądać kolorowej telewizji, gdyż nie posiadała odpowiednich odbiorników.

1 listopada 1975 w Psarach-Kątach (Góry Świętokrzyskie) zbudowano naziemną stację łączności satelitarnej, która znacznie poszerzyła możliwości nadawcze TVP.

Po długim czasie przerwy w tworzeniu nowych ośrodków telewizyjnych w styczniu 1985 roku powstał lokalny oddział telewizyjny w Lublinie – TVP Lublin (dawniej TVP3 Lublin).

Po przemianach

Przemiany społeczno-polityczne przełomu lat 80. i 90. spowodowały także reformę telewizji. Na początku lat 90. zdecydowano o całkowitym przejściu z systemu SECAM na system PAL, w którym pierwszy nadawał program II.

Kalendarium TVP

• 26 sierpnia 1939 – pokaz próbnej transmisji telewizyjnej w Warszawie
• 25 października 1952 – oficjalny start Telewizji Polskiej
• 1958 – powstaje Dziennik Telewizyjny
• 9 listopada 1958 – pierwsze wydanie Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego
• 2 października 1970 – powstaje Telewizyjna Dwójka
• 12 stycznia 1985 - ośrodek regionalny w Lublinie (TVP Lublin)
• 26 czerwca 1986 – powstaje Teleexpress
• 18 listopada 1989 – przemiana Dziennika Telewizyjnego w Wiadomości
• 1990 – ośrodek regionalny TVP Rzeszów (później TVP3 Rzeszów)
• lipiec 1991 – decyzja o likwidacji Radiokomitetu działającego w rzeczywistości do 1993
• 24 marca 1992 – zmiana skrótu TP na TVP, zmiana loga TVP oznaczeń na wszystkich antenach oraz wprowadzenie nowych, rewolucyjnych pod względem techniki wykonania i wyglądu opraw graficznych na antenach stacji.
• 24 października 1992 – próbna emisja programu satelitarnego TVP Polonia skierowanego do Polaków mieszkających zagranicą, emitowanego regularnie od 1993
• 29 grudnia 1992 – powołanie mocą ustawy KRRiT mającej pełnić funkcję regulatora rynku mediów elektronicznych w Polsce oraz podział państwowej jednostki organizacyjnej Polskie Radio i Telewizja na:
  • Polskie Radio (wówczas: 5 programów ogólnopolskich i 17 rozgłośni lokalnych)
  • Telewizję Polską (wówczas: 2 programy ogólnopolskie i 9 ośrodków regionalnych)
• 1994 – ośrodek regionalny TVP Bydgoszcz (później TVP3 Bydgoszcz)
• 1 stycznia 1995 - przejście z SECAM na PAL
• 1996 – ośrodek regionalny TVP Białystok (później TVP3 Białystok)
• 30 marca 1997 – pierwszy w historii kanał tematyczny Tylko Muzyka emitowany do 15 lutego 1998 ze względów formalno-prawnych
• 2002 – obchody 50-lecia Telewizji Polskiej.
• 7 marca 2003 – zmiana identyfikacji marki, w tym logo wszystkich kanałów telewizyjnych
• 1 stycznia 2005 – ośrodki regionalne TVP Gorzów (później TVP3 Gorzów), TVP Kielce (później TVP3 Kielce), TVP Olsztyn (później TVP3 Olsztyn), TVP Opole (później TVP3 Opole)
• 9 stycznia 2005 – telewizja interaktywna (dzięki wykorzystaniu sieci PIONIER). Docelowo ma ona stać się platformą, w ramach której programy TVP będą rozpowszechniane w internecie przy użyciu modelu Video On Demand.
• 24 kwietnia 2005 – kanał tematyczny TVP Kultura
• 18 listopada 2006 – kanał tematyczny TVP Sport
• 3 maja 2007 – kanał tematyczny TVP Historia
• 6 października 2007 o 05:29 – stratuje kanał tematyczny TVP Info (dawniej jako TVP3)
• 25 października 2007 – obchody 55-lecia Telewizji Polskiej.
• 6 sierpnia 2008 – pierwszy kanał Telewizji Polskiej w wysokiej rozdzielczości HDTV – TVP HD.
• 9 listopada 2008 – 50 urodziny obchodzi Telewizyjny Kurier Warszawski.
• 15 września 2009 – rusza platforma cyfrowa TVP
• 17 i 18 kwietnia 2010 – przeprowadzenie wspólnie z Polsatem i TVN'em transmisji uroczystości żałobnych w Warszawie i uroczystości pogrzebowych Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego i jego żony, Pierwszej Damy Marii Kaczyńskiej w Krakowie po katastrofie prezydenckiego samolotu w Smoleńsku z 10 kwietnia 2010 roku

Struktura

Dzień Otwarty TVP, 9 września 2007

Struktura organizacyjna Telewizji Polskiej ulegała ciągłym zmianom. Na samym początku cały zespół programu telewizyjnego tworzył jedną, wydzieloną redakcję w Radiokomitecie. W 1958 przekształciła się ona w Zespół Programu Telewizyjnego, którego pierwszym szefem został Jerzy Pański. Stopniowo utrwaliła się struktura, która w momencie wprowadzenia stanu wojennego wyglądała następująco:

• Zespół Programu Telewizyjnego (z wiceprzewodniczącym Komitetu ds. Radia i Telewizji, jako szefem), dzielący się na:
  • Program I;
  • Program II;
  • Program III – regionalny (w Warszawie: Warszawski Ośrodek Telewizyjny).

Ich prace koordynowała (tj.: ustalała ramówkę, przyjmowała programy na antenę, organizowała emisję i nadzorowała jej bieżący przebieg) Naczelna Redakcja Programowa (dyrektorem programowym i redaktorem naczelnym był Włodzimierz Grzelak). Programy I i II nie miały wyodrębnionych kierownictw.

Na rzecz programów I i II audycje telewizyjne programowały, produkowały oraz proponowały do emisji Naczelne Redakcje (merytoryczne):

• Dziennika Telewizyjnego,
• Publicystyki,
• Publicystyki Międzynarodowej,
• Publicystyki o Krajach Socjalistycznych,
• Dziecięco-Młodzieżowa (Telewizja Młodych, Telewizja Dziewcząt i Chłopców – dla dzieci starszych i Telewizja Najmłodszych),
• Oświatowa i Popularnonaukowa,
• Kulturalna,
• Rozrywkowa,
• Filmowa,
• Muzyczna,
• Sportowa,
• Rolna,
• Wojskowa,
• Programów Zleconych.

W ramach Naczelnej Redakcji Publicystyki działało stworzone przez Mariusza Waltera – i posiadające znaczną autonomię – Studio 2. Naczelne redakcje dzieliły się z kolei na redakcje z kierownikami redakcji na czele; np. redakcja programów szkolnych czy redakcja kursów językowych działały w ramach Naczelnej Redakcji Programów Oświatowych i Popularnonaukowych.

W ramach Zespołu Programu Telewizyjnego działały także różne jednostki usługowe, pomocnicze i techniczne: Biuro Emisji, Dział Scenografii (zarządzany przez Xymenę Zaniewską), Zakład Produkcji Filmów Telewizyjnych (POLTEL), zakład transportu, dział finansów i księgowości, zespół produkcyjny, biuro kadr i szkolenia, wewnętrzna służba zdrowia.

Pod koniec sprawowania władzy w Radiokomitecie przez Macieja Szczepańskiego powołano w strukturze Zespołu Programu Telewizyjnego dwa wysokie stanowiska decyzyjne: Dyrektora Generalnego ds. Politycznych (Stanisław Cześnin) i Dyrektora Generalnego ds. Kultury (Janusz Rolicki). Nadzorowali oni bezpośrednio pracę podporządkowanych im Naczelnych Redakcji.

Główną cechą organizacyjną ówczesnej telewizji było to, że nie istniał wtedy system producentów zewnętrznych. Programów nie kupowano, ale produkowano wyłącznie we własnym zakresie i własnymi siłami, w pełni wykorzystując posiadany ogromny potencjał produkcyjno-techniczny, bardzo unowocześniony w związku z pierwszą wizytą w Polsce Jana Pawła II.

Telewizja współpracuje z klasami dziennikarskimi XXI Liceum Ogólnokształcące im. Hugona Kołłątaja w Warszawie

15.09.2009 r. ruszyła satelitarna platforma TVP, lecz szybko zakończyła swój żywot. (potrzebne źródło)

Obecna struktura spółki

Programy TVP

Obecne

• TVP1
• TVP2
• TVP Polonia
• TVP Info

TVP Białystok TVP Bydgoszcz TVP Gdańsk TVP Gorzów

TVP Katowice TVP Kielce TVP Kraków TVP Lublin

TVP Łódź TVP Olsztyn TVP Opole TVP Poznań

TVP Rzeszów TVP Szczecin TVP Warszawa TVP Wrocław

• TVP Kultura
• TVP Sport
• TVP Historia
• Белсат TV
• TVP HD

Zlikwidowane

• Tylko Muzyka
• TVP Regionalna (zastąpiony przez TVP3 2 października 2000)
• TVP3 (zastąpiony przez TVP Info 6 października 2007)

Planowane

• TVP Seriale
• TVP Parlament
• TVP DlaDzieci
• TVP Cogito

Jednostki organizacyjne

• Agencja Produkcji Audycji Informacyjnych TVP APAI, dawniej Telewizyjna Agencja Informacyjna
• Agencja Produkcji Telewizyjnych APT, dawniej Agencja Produkcji Audycji Telewizyjnych i Ośrodek Techniki TV
• Agencja Filmowa TVP

• Biuro Finansów
• Biuro Zarządzania Zasobami Ludzkimi
  • Akademia Telewizyjna

• Biuro Marketingu

• Biuro Bezpieczeństwa
• Biuro Prawne
• Biuro Koordynacji Programowej
• Biuro Reklamy
• Biuro Technologii
• Biuro Zakupów i Zamówień Publicznych
• Biuro Wymiany Krajowej i Międzynarodowej
• Biuro Zarządu i Spraw Korporacyjnych
• Ośrodek Administracji
• Ośrodek Dokumentacji i Zbiorów Programowych
• Ośrodek Emisji i Reemisji
• Ośrodek Informatyki i Telekomunikacji
• Ośrodek Serwisu
• Ośrodek iTVP HD

Władze TVP

• Przewodniczący radiokomitetu:
  • Włodzimierz Sokorski od kwietnia 1956 do października 1972 (PZPR)
  • Maciej Szczepański od października 1972 do sierpnia 1980 (PZPR)
  • Józef Barecki od sierpnia 1980 do września 1980 (PZPR)
  • Zdzisław Balicki od września 1980 do lipca 1981 (PZPR)
  • Władysław Loranc od lipca 1981 do grudnia 1982 (PZPR)
  • Jerzy Bajdor, kierownik od grudnia 1982 do marca 1983 (PZPR)
  • Mirosław Wojciechowski od marca 1983 do lipca 1986 (PZPR)
  • Janusz Roszkowski od lipca 1986 do kwietnia 1989 (PZPR)
  • Jerzy Urban od kwietnia 1989 do września 1989 (PZPR)
  • Andrzej Drawicz od września 1989 do 7 stycznia 1991
  • Marian Terlecki od 12 stycznia 1991 do 22 października 1991
  • Janusz Zaorski od 22 listopada 1991 do 19 maja 1992 i od 5 czerwca 1992 do 31 marca 1993
  • Zbigniew Romaszewski od 22 maja 1992 do 5 czerwca 1992 (Solidarność)
• Prezesi zarządu TVP SA:
  • Wiesław Walendziak od stycznia 1994 do kwietnia 1996
  • Ryszard Miazek od kwietnia 1996 do czerwca 1998
  • Robert Kwiatkowski od czerwca 1998 do lutego 2004
  • Jan Dworak od lutego 2004 do maja 2006
  • Bronisław Wildstein od 11 maja 2006 do 26 lutego 2007
  • wakat od 27 lutego 2007 do 3 kwietnia 2007
    • p.o. Andrzej Urbański od 27 lutego 2007 do 3 kwietnia 2007
  • Andrzej Urbański od 3 kwietnia 2007 do 19 września 2009 (zawieszony od 19 grudnia 2008 do 19 września 2009),
    • p.o. Piotr Farfał od 19 grudnia 2008 do 19 września 2009
  • wakat od 19 września 2009 do 19 grudnia 2009
    • p.o. Bogusław Szwedo od 19 września 2009 do 3 listopada 2009
    • p.o. Tomasz Szatkowski od 3 listopada 2009 do 18 grudnia 2009
  • Romuald Orzeł od 19 grudnia 2009 (zawieszony od 27 sierpnia 2010)
    • p.o. Włodzimierz Ławniczak od 27 sierpnia 2010

Raport Najwyższej Izby Kontroli wykazał nieprawidłowości w wykonywaniu misji przez telewizję publiczną w latach 2007-2009, natomiast pozytywnie oceniono wspieranie polskiej produkcji filmowej.

Osobowości telewizyjne związane z TVP

W 2006 roku dziennikarz związany z Telewizją Polską Piotr Poraj-Poleski otrzymał nagrodę MediaPrize przyznawaną przez Fundację Josepha Pulitzera za adaptację książki Iona Pacepy "Czerwone Horyzonty" , w ten sposób powstał jeden z odcinków cylu "Prywatne życie dyktatorów" Nagrodę w bibliotece Francois Mitteranda odebrał w towarzystwie prezes TVP Anny Milewskiej. Była to pierwsza tak prestiżowa nagroda dla dziennikarza TVP.

Obecna sytuacja TVP

Obecnie Telewizja Polska boryka się z trudną sytuacją finansową, prawdopodobnie z tego powodu na antenach TVP w ostatnim czasie nadawana jest duża liczba programów powtórkowych (głównie produkcje własne, m.in. seriale, teleturnieje, filmy). Telewizja publiczna znacząco ograniczyła środki na otrzymywanie praw transmisyjnych produkcji zagranicznych, przez co w ramówce jej kanałów jest mniej filmów światowego kina ostatnich lat. TVP inwestuje głównie w niskobudżetowe produkcje własne, zwłaszcza seriale (m.in. M jak miłość, Barwy szczęścia, Klan, Plebania, czy Na dobre i na złe) oraz teleturnieje (m.in. Jaka to melodia?, Gilotyna, Jeden z dziesięciu).

Telewizja publiczna ubiegała się o uruchomienie elastycznej lini kredytowej w wys. 100 mln.zł, później zmniejszonej do 50 mln. zł. która miała za zadaniem ułatwić zarządzanie środkami finansowymi w okolicznościach kryzysu finansowania. Ze wzgledu na brak stosownej zgody MSP kredyt ten nie został uruchomiony.

Logo TVP

25 października 1952 – 23 marca 1992
24 marca 1992 – 6 marca 2003	Plik:TVP logo 1992-2003.svg
7 marca 2003 – do dziś

Zobacz też

• Polskie Radio
• Digital TVP
• Radiokomitet
• Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
• System ocen programów telewizyjnych w Polsce
• Serial telewizyjny

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona TVP
• Projekt iTVP
• Początki polskiej telewizji
• Program dnia TVP 1.9.2006-dziś