Przejdź do zawartości

Nimesulid: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 184: Linia 184:
W dniu 20.01.2012 decyzją [[Komisja Europejska|Komisji Europejskiej]] 2012/C 78/02{{R|EC-N1}} zdecydowano o wykreśleniu z Charakterystyki Produktu Leczniczego wskazania{{R|EC-N2}}:
W dniu 20.01.2012 decyzją [[Komisja Europejska|Komisji Europejskiej]] 2012/C 78/02{{R|EC-N1}} zdecydowano o wykreśleniu z Charakterystyki Produktu Leczniczego wskazania{{R|EC-N2}}:
* leczenie objawowe dolegliwości bólowych w przebiegu [[choroba zwyrodnieniowa stawów|choroby zwyrodnieniowej stawów]]
* leczenie objawowe dolegliwości bólowych w przebiegu [[choroba zwyrodnieniowa stawów|choroby zwyrodnieniowej stawów]]

=== Zastosowania w trakcie badań klinicznych ===
Rak piersi {{R|PRak}}


== Interakcje ==
== Interakcje ==
Linia 606: Linia 609:


<ref name="Drugs">{{Cytuj pismo | autor =E. Prucca| tytuł = Drug interactions with nimesulide| url = http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7506198 | czasopismo = Drugs| adres czasopisma = | oznaczenie = | wolumin = 46| wydanie = suplement 1| strony = 79-82| data = | rok = 1993| miesiąc = | odpowiedzialność = | wydawca = Adis | miejsce = | issn = 0012-6667| doi = | doietykieta = | pmid = | oclc = | bibcode = | id = | cytat = | język = EN| data dostępu = 2013-09-04 | odn = }}</ref>
<ref name="Drugs">{{Cytuj pismo | autor =E. Prucca| tytuł = Drug interactions with nimesulide| url = http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7506198 | czasopismo = Drugs| adres czasopisma = | oznaczenie = | wolumin = 46| wydanie = suplement 1| strony = 79-82| data = | rok = 1993| miesiąc = | odpowiedzialność = | wydawca = Adis | miejsce = | issn = 0012-6667| doi = | doietykieta = | pmid = | oclc = | bibcode = | id = | cytat = | język = EN| data dostępu = 2013-09-04 | odn = }}</ref>

<ref name="PRak">{{Cytuj pismo | autor = Matteo Lazzeroni| autor2 = Aliana Guerrieri-Gonzaga| autor3 = Davide Serrano| autor4 = Massimiliano Cazzaniga| autor5 = Serena Mora| autor6 = Chiara Casadio| autor7 = Costantino Jemos|autor8 = Maria Pizzamiglio|autor9 = Laura Cortesi|autor10 = Davide Radice|autor11 = Bernardo Bonanni|tytuł = Breast ductal lavage for biomarker assessment in high risk women: rationale, design and methodology of a randomized phase II clinical trial with nimesulide, simvastatin and placebo| url = http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3522001/ | czasopismo = BMC Cancer| adres czasopisma = | oznaczenie = | wolumin = 12| wydanie = | strony = 578| data = | rok = 2012| miesiąc = | odpowiedzialność = | wydawca = | miejsce = | issn = 1471-2407| doi = | doietykieta = | pmid = | oclc = | bibcode = | id = | cytat = | język = EN| data dostępu = 2013-09-08 | odn = }}</ref>


<ref name="A">{{Cytuj stronę | url =http://leki.urpl.gov.pl/files/10_Aulin_granulat.pdf | tytuł = Aulin, tabl. , 100 mg| data dostępu =2013-08-21 | autor = | nazwisko = | imię = | autor link = | data = | rok = | miesiąc = | format = | praca = | opublikowany = [[Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych]] Charakterystyki Produktów Leczniczych Refundowanych| oznaczenie = | strony = | język = | id = | cytat = }}</ref>
<ref name="A">{{Cytuj stronę | url =http://leki.urpl.gov.pl/files/10_Aulin_granulat.pdf | tytuł = Aulin, tabl. , 100 mg| data dostępu =2013-08-21 | autor = | nazwisko = | imię = | autor link = | data = | rok = | miesiąc = | format = | praca = | opublikowany = [[Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych]] Charakterystyki Produktów Leczniczych Refundowanych| oznaczenie = | strony = | język = | id = | cytat = }}</ref>

Wersja z 11:45, 8 wrz 2013

Nimesulid
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C13H12N2O5S

Masa molowa

308,31[1] g/mol

Wygląd

żółtawy, krystaliczny proszek[2]

Identyfikacja
Numer CAS

51803-78-2

PubChem

{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.).

DrugBank

DB04743

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

M01 AX17
M02 AA26

Multimedia w Wikimedia Commons

Nimesulid (łac. Nimesulidum) – organiczny związek chemiczny, sulfoanilid, niesterydowy lek przeciwzapalny, preferencyjny inhibitor cyklooksygenazy -2 (COX-2), o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym[9].

Nazwa leku pochodzi od angielskiej nazwy chemicznej 4‑NItro-2‑phenoxyMEthaneSULphonanilIDE[10].

Europejska Agencja Leków uznała, w decyzji wydanej w 2012 roku, że korzyści ze stosowania ogólnoustrojowego leku, w sytuacjach klinicznych do których ograniczono jego stosowanie, nadal przewyższają ryzyko[11].

Historia

Wyniki badań z lat 60-tych XX wieku wskazujące na istotną rolę wolnych rodników w patofizjologii przewlekłych chorób zapalnych, pozwalały przypuszczać, iż substancje pełniące funkcję zmiataczy wolnych rodników mogą prezentować nowy mechanizm działania przeciwzapalnego. Historia odkrycia nimesulidu została zapoczątkowana w 1969 roku w trakcie badań prowadzonych w laboratorium koncernu 3M nad nowymi pestycydami oraz substancjami przeciwzapalnymi przez doktora chemii organicznej George Moore'a, doktora farmakologii Karla F. Swingle'a oraz doktora chemii leków Boba Scherera (odkrywcy kwasu meklofenamowego) wraz zespołem w wyniku badań nad dwoma fluoroalkanosulfanilidami: trimuflumidatem i diflumidonem. Odkryty wówczas 4-nitro-2-phenoksytrifluorometanosulfonanilid analog okazał się mieć potencjalne działanie terapeutyczne potwierdzone na modelu zwierzęcym. W 1971 po opracowaniu syntezy nitrofenoksyfenylometanosulfonamidu nadano mu nazwę R-805 i przekazano do dalszych badań klinicznych do Riker Laboratories Inc. (USA). Nimesulid został opatentowany w dniu 8 października 1974 roku najpierw w Stanach Zjednoczonych (nr patentu 3.840.587) i autorami wynalazku zostali uznani George Moore i Joseph Kenneth Harrington, natomiast właścicielem praw została Riker Laboratories Inc.. W przeprowadzonych wówczas badaniach klinicznych potwierdzono skuteczność przeciwbólową u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów oraz obserwowano uszkodzenie wątroby przy bardzo wysokich dawkach leku (do 800 miligramów na dobę). W 1980 roku prawa do nimesulidu nabyła szwajcarska firma farmaceutyczna Helsinn Healthcare[1]. Po przeprowadzeniu dalszych badań klinicznych oraz podstawowych nad mechanizmem działania leku został zarejestrowany po praz pierwszy w 1985 we Włoszech[1][9]. W kolejnych latach bezpośrednio lub przez udzielane licencje został wprowadzony na rynek w ponad 50 krajach Europy, Środkowej i Południowej Ameryki oraz Azji. Po uzyskaniu światowej ochrony patentowej prawa do zastosowań weterynaryjnych udzielono francuskiej firmie farmaceutycznej Virbac S.A. Firma Helsinn Heathcare nigdy nie podjęła próby wprowadzenia nimesulidu na rynek apteczny USA, Wielkiej Brytanii i Australii[1] oraz Niemiec[12]. W drugiej połowie 1998 roku i pierwszym miesiącach 1999 roku pojawił się szereg doniesień o działaniach niepożądanych nimesulidu. Spowodowało to ograniczenie wskazań zarówno w zakresie wieku jak jednostek chorobowych, czasowe zawieszenie lub też wycofanie rejestracji w wielu krajach świata[13]. Ogółem w okresie 1985-2000 zgłoszono 192 przypadki zdarzeń niepożądanych nimesulidu, z których 81 uznano za ciężkie zdarzenie niepożądane[14]. Europejska Agencja Leków dokonała oceny nimesulidu dwukrotnie w 2007 roku i 2010 roku uznając, w decyzji wydanej w 2012 roku, że korzyści ze stosowania ogólnoustrojowego leku, w sytuacjach klinicznych do których ograniczono jego stosowanie, nadal przewyższają ryzyko[11].

Budowa cząsteczki

Niemesulid jest jedynym niesterydowym lekiem przeciwzapalnym należącym do grupy sulfoanilidów.

Otrzymywanie

Skala laboratoryjna

W pierwszym etapie w reakcji 2-fenoksyaniliny z sulfochlorkiem metylowym uzyskuje się 2-fenoksymetanosulfoanilid[1].

Reakcja 2-fenoksyaniliny z sulfochlorkiem metylowym

W drugim etapie podczas podgrzewania 2-fenoksymetanosulfoanilidu w 100% kwasie octowym dodawany jest 70% kwas azotowy. Po podgrzaniu mieszaninę dodaje się do wody i powstały osad odfiltrowuje. Po rekrystalizacji z etanolem uzyskuje się przy użyciu MPt 143-144.5o 4-nitro-2-fenoksyfenylometanosulfonamid (nimesulid) w postaci delikatnie jasnobrązowego ciała stałego[1].

Reakcja 2-fenoksymetanosulfoanilidu do 4-nitro-2-fenoksyfenylometanosulfonamidu (nimesulidu)

Skala przemysłowa

W pierwszym etapie mieszanina 2—chloronitrobenzenu i trójfosforanu fenylu jest ogrzewana w obecności wodorotlenku potasu oraz dimetyloformamidu przez 1 godzinę. Po ostygnięciu do temperatury pokojowej dodawana jest woda, a następnie w procesie ekstrakcji z użyciem eteru jako rozpuszczalnika oddzielana jest faza organiczna. Po jej osuszeniu nad bezwodnym siarczanem sodu, uwalniany jest próżniowo produkt reakcji – 2—fenoksynitrobenzen.

Proces otrzymywania 2—fenoksynitrobenzenu. Wydajność reakcji chemicznej - 93%.

W drugim etapie 2—fenoksynitrobenzen dodawany jest do przygotowanej mieszaniny wody, sproszkowanego żelaza oraz kwasu octowego ogrzanej do temperatury 90-95oC, następnie całość jest mieszana w tej samej temperaturze przez 3—4 godziny. Mieszanina produktów reakcji alkalizowana jest przy użyciu wody amoniakalnej,odfiltrowywana na gorąco, przemywana wodą a następnie w procesie ekstrakcji z użyciem toluenu jako rozpuszczalnika oddzielana jest 2-fenoksyanilina.

Proces otrzymywania 2-fenoksyaniliny. Wydajność reakcji chemicznej - 84%.

W trzecim etapie do podlegającemu przez cały czas mieszaniu 2-fenoksyanilinie w chlorku metylenu i trietyloaminie jest dodawany poprzez miareczkowanie chlorek metanosulfonylu przez 3—4 godziny w temperaturze 0-5oC. Po zatrzymaniu reakcji poprzez dodanie wody, oddzielana jest faza organiczna zawierająca mieszaninę 2-fenoksymetanosulfoanilidu i 2-fenoksymetanodwusulfoanilidu. Po przemyciu wodą, ekstrakcji z użyciem wodorotlenku sodu jako rozpuszczalnika i zakwaszeniu uzyskiwany jest 2-fenoksymetanosulfoanilid.

Proces otrzymywania 2-fenoksymetanosulfoanilidu. Wydajność reakcji chemicznej - 85%.

W czwartym etapie 2-fenoksymetanosulfoanilid jest rozpuszczany poprzez ogrzewanie w 100% kwasie octowym. Po dokładnym rozmieszaniu dodawany jest miareczkowo 70% kwas azotowy przez ponad 15 minut, następnie mieszanina jest ogrzewana w kąpieli parowej przez 4 godziny i wytrącana poprzez dodanie do wody. Osad zawierający dwunitrofenoksyfenylometanosulfonamid i nitrofenoksyfenylometanosulfonamid zostaje oddzielony przez filtrowanie. Krystalizacja z metanolu pozwala na uzyskanie czystego produktu końcowego 4-nitro-2-fenoksyfenylometanosulfonamidu (nimesulidu)[15].

Proces otrzymywania 4-nitro-2-fenoksyfenylometanosulfonamidu (nimesulidu).Wydajność reakcji chemicznej - 85%.

Właściwości

Właściwości fizyczne

Właściwości chemiczne

Mechanizm działania

Grupa niesterydowych leków przeciwzapalnych obejmuje nieselektywne, preferencyjne i selektywne inhibitory cyklooksygenazy.

Mechanizm działania niesterydowych leków przeciwzapalnych

Podstawowym mechanizm działania niesterydowych leków przeciwzapalnych odbywa się poprzez hamowanie cyklooksygenazy, enzymu przekształcającego kwas arachidonowy w prostaglandynę H2. Prostaglandyna H2 jest prekursorem wszystkich prostaglandyn – hormonów wywołujących rozszerzanie naczyń krwionośnych, zwiększanie przepuszczalności ściany naczyń krwionośnych oraz zwiększanie czułości receptorów bólu na bodźce mechaniczne i chemiczne (bradykinina, histamina, TNF-α, substancja P). Dwie formy cyklooksygenazy COX-1 i COX-2, kodowane przez dwa różne geny zlokalizowane w chromosomie 1 i chromosomie 9, pozostają w równowadze i działając równolegle, aktywują wszystkie szlaki przemiany kwasu arachidonowego[9][16]. W przeciwieństwie do Kwasy acetylosalicylowego hamowanie cyklooksygenazy przez niesterydowe leki przeciwzapalne jest odwracalne[17]. Niesterydowe leki przeciwzapalne oddziaływają również na poziomie centralnego układu nerwowego, naczyń krwionośnych i w miejscu zapalenia na endokannabinoidy, tlenek azotu oraz szlaki przekaźnictwa monoaminoergicznego i cholinergicznego.[9][16]

[18]

Mechanizm działania nimesulidu

Nimesulid zaliczany jest do inhibitorów cyklooksygenazy preferencyjnie hamujących aktywność COX-2, ogólnie jednak jest bardzo słabym inhibitorem cyklooksygenazy, a jego głównym mechanizmem działania jest hamowanie metaloproteinaz[17].

Hamuje aktywność cyklooksygenazy COX-2.
Hamuje aktywność cyklooksygenazy COX-1[4].
Hamuje wydzielanie histaminy z komórek tucznych i granulocytów zasadochłonnych.
Zmiata rodniki hydroksylowe, rodniki tlenowe oraz hamuje wydzielanie kwasu podchlorawego oraz fagocytozę przez aktywowane granulocyty obojętnochłonne .
Hamuje przyleganie oraz ekspresję receptorów granulocytów obojętnochłonnych.
Hamuje fosfodiesterazę IV, czego następstwem jest zwiększenie wewnątrzkomórkowego poziomu c—AMP, co powoduje zmniejszenie produkcji lub wydzielania histaminy, leukotrienów, cytokin prozapalnych oraz uwalniania enzymów przez leukocyty.
Hamuje produkcję czynnika aktywującego płytki przez różne komórki w tym także aktywowane płytki krwi.
Hamuje metaloproteinazy macierzy zewnątrzkomórkowej, które mogą powodować uszkodzenie proteoglikanów, kolagenu a także innych elementów tkanki łącznej w stawach.
Hamuje proces apoptozy w chondrocytach i innych komórkach tkanki łącznej u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów.
Hamuje aktywność syntazy tlenku azotu, następowo produkcję tlenku azotu i powstającego z reakcji tlenku azotu z rodnikami hydroksylowymi nadtlenoazotynu, które są kluczowymi mediatorami w zapalnym uszkodzeniu tkanek.

Aktywuje receptory dla glikokortykosteroidów prowadząc do zwiększenia wpływu na komórki endogennych glikokortykosteroidów[10].

Farmakokinetyka

Podany doustnie dobrze, szybko i prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego, podany doodbytniczo wolniej. Nie zaobserwowano różnic we wchłanianiu pomiędzy różnymi formami doustnymi. Dostępność biologiczna wynosi praktycznie 100% przy podaniu doustnym[4] (80-100%[8] i 54% przy podaniu doodbytniczym[1]. Po podaniu 100 mg doustnie maksymalne stężenie we krwi osiąga po 1—3 godzinach, po podaniu doodbytniczym 200 mg po 4–5 godzinach. W około 97.5% wiąże się z białkami osocza. Pomimo umiarkowanie niskiej objętości dystrybucji dobrze przenika do płynu stawowego[10] oraz płynów wysiękowych[4]. Czas półtrwania T0,5 wynosi 1.8—4.7 godziny dla leku i 3—9 godzin dla głównego metabolitu. Jest metabolizowany w wątrobie poprzez cytochrom P450.

Wydalany jest w 70% z moczem i 21% z kałem głównie w postaci glukuronianów i siarczanów. W dawce niezmienionej opuszcza organizm 1-3% leku. W przypadku zaburzonej funkcji nerek nie dochodzi do kumulowania się zarówno nimesulidu jak i jego metabolitów.


Metabolizm

Zastosowania

Wskazania

Nimesulid może być stosowany wyłącznie jako lek drugiego rzutu, w następujących wskazaniach:

W dniu 20.01.2012 decyzją Komisji Europejskiej 2012/C 78/02[19] zdecydowano o wykreśleniu z Charakterystyki Produktu Leczniczego wskazania[20]:

Zastosowania w trakcie badań klinicznych

Rak piersi [21]

Interakcje

Nie stwierdzono poważnych interakcji nimesulidu z innymi lekami.

Potwierdzony brak interakcji

Potwierdzone i podejrzewane Interakcje


Przeciwwskazania i środki ostrożności

Działania niepożądane

Działania niepożądane stwierdzone podczas badań klinicznych →BK oraz późniejszych obserwacji:

Rodzaj zaburzenia Częstość występowania Działanie niepożądane
krew i układ limfatyczny Rzadkie Niedokrwistość→BK
Eozynofilia→BK
Bardzo rzadkie Małopłytkowość
Pancytopenia
Skaza krwotoczna
układ odpornościowy Rzadkie Nadwrażliwość→BK
Bardzo rzadkie Anafilaksja
metabolizm i odżywianie Rzadkie Hiperkaliemia→BK
psychiczne Rzadkie Lęki→BK
Niepokój→BK
Koszmary senne→BK
układ nerwowy Niezbyt częste Zawroty głowy
Bardzo rzadkie bóle głowy
Senność
Zespół Reye'a
wzrok Rzadkie Zamazane widzenie→BK
Bardzo rzadkie Zaburzenia widzenia
słuch i błędnik Bardzo rzadkie Zawroty głowy
serce Rzadkie Tachykardia→BK
układ naczyniowy Niezbyt częste Nadciśnienie→BK
Rzadkie Krwawienia→BK
Zmiany ciśnienia tętniczego→BK
Uderzenia gorąca→BK
układ oddechowy Niezbyt częste Duszność→BK
Bardzo rzadkie Astma oskrzelowa
Skurcz oskrzeli
żołądek i jelita Częste Biegunka→BK
Nudności→BK
Wymioty→BK
Niezbyt częste Zaparcia→BK
Wzdęcia→BK
Zapalenie błony śluzowej żołądka→BK
Krwawienie z przewodu pokarmowego[20]
Owrzodzenie i perforacja żołądka[20]
Owrzodzenie i perforacja dwunastnicy[20]
Bardzo rzadkie Bóle brzucha
Niestrawność
Zapalenie jamy ustnej
Smoliste stolce
wątroba i drogi żółciowe Bardzo rzadkie Zapalenie wątroby
Piorunujące zapalenie wątroby (włączając przypadki śmiertelne)
Żółtaczka
Cholestaza
skóra i tkanka podskórna Niezbyt częste Świąd→BK
Wysypka→BK
Zwiększona potliwość→BK
Rzadkie Rumień→BK
Zapalenie skóry→BK
Bardzo rzadkie Pokrzywka
Obrzęk naczynioruchowy
Obrzęk twarzy
Rumień wielopostaciowy
Zespół Stevensa-Johnsona
Zespół Lyella
nerki i drogi moczowe Rzadkie Bolesne oddawanie moczu→BK
Krwiomocz→BK
Zatrzymanie moczu→BK
Bardzo rzadkie Niewydolność nerek
Skąpomocz
Śródmiąższowe zapalenie nerek
ogólne i miejscowe Niezbyt częste obrzęki→BK
Rzadkie Złe samopoczucie→BK
Osłabienie→BK
Bardzo rzadkie Nadmierne obniżenie temperatury ciała
Badania diagnostyczne Częste Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych→BK

Dawkowanie

Nimesil jest lekiem przeciwbólowym dozwolonym do stosowania u osób dorosłych oraz dzieci powyżej 12 roku życia. Nimesulid może być podawany doustnie (kapsułki, tabletki, saszetki z proszkiem lub granulatem do zawiesiny), doodbytniczo (czopki)[11], domięśniowo[23] oraz zewnętrznie (maść). Postacie do stosowania doodbytniczego, domięśniowego oraz zewnętrznego są niedostępne w Polsce.

Osoby dorosłe oraz dzieci powyżej 12 roku życia

Drogi podawania Dawkowanie
Doustnie
  • 100 mg jednorazowo
  • 100 mg co 12 godzin nie dłużej niż przez 15 dni
Doodbytniczo
  • 200 mg jednorazowo[24]
  • 200 mg co 12 godzin nie dłużej niż przez 15 dni[24]
Zewnętrznie
  • zewnętrznie 3 gramy ( co odpowiada paskowi żelu
    lub kremu od długości 6—7 cm)
    cienką warstwą na chore miejsce, 2—3 razy dziennie
    wcierać do całkowitego wchłonięcia, przez 7—15 dni[1]
Domięśniowo
  • 75 mg co 12 godzin nie dłużej niż przez 2 dni[23].

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma konieczności dostosowywania dawki leku.

Dzieci

Leku nie należy stosować u dzieci poniżej 12 lat.

Drogi podawania Dawkowanie
Doustnie
  • 5 mg/kg mc w dawkach podzielonych co 8 lub 12 godzin[24]
  • 50 mg co 12 godzin w wieku 6-12 lat[4]
Doodbytniczo
Zewnętrznie

Zaburzenia czynności nerek

Klirens kreatyniny Dawkowanie
30-80 ml/min

dawka bez zmian

<30 ml/min

nie stosować

Zaburzenia czynności wątroby

Nimesulid jest przeciwwskazany przy zaburzeniach czynności wątroby.

Wpływ na prowadzenie pojazdów

Nie przeprowadzono badań klinicznych oceniających wpływ nimesulidu na prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych[25]. Lek może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych u pacjentów, u których wystąpi senność lub zawroty głowy[26].

Ciąża i laktacja

Nimesulidu nie należy stosować w ciąży i okresie karmienia piersią[8], u kobiet planujących zajść w ciążę należy stosować możliwie najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy okres, w pierwszym i drugim trymestrze ciąży nie zaleca się stosowania, poza przypadkami zdecydowanej konieczności i w takich przypadkach należy stosować możliwie najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy okres. Ryzyko wystąpienia efektów ubocznych zwiększa się ze zwiększaniem dawki i czasu trwania leczenia.

W badaniach na zwierzętach wykazano, iż podawanie leków z tej grupy powodowało poronienie przed lub po zagnieżdżeniem się jaja płodowego, śmiertelność zarodka lub płodu oraz zwiększoną częstość występowania różnych wad płodu włączając zaburzenia układu sercowo-naczyniowego.

I i II trymestr ciąży

Podczas I i II trymestru ciąży nimesulid może narażać płód na:

  • zwiększone ryzyko poronienia
  • zwiększone ryzyko wad budowy układu sercowo-naczyniowego ( z poniżej 1 % do 1.5%)
  • zwiększone ryzyko wytrzewienia
III trymestr ciąży

Podczas III trymestru ciąży nimesulid może narażać na:

Okres karmienia piersią

Nimesulidu nie należy stosować w okresie karmienia piersią ze względu na brak informacji o możliwości przenikania leku do ludzkiego mleka.

Sposób zażywania

Preparat należy przyjmować po posiłku przez okres maksymalnie 15 dni[8].

  • tabletki
  • postacie do sporządzania zawiesiny doustnej - zawartość saszetki należy wsypać do 100 ml (około pół szklanki) przegotowanej wody, wymieszać i wypić[27].

Przedawkowanie

Brak specyficznych danych dotyczących postepowania w przedawkowaniu nimesulidu. Na nimesulid nie ma specyficznej odtrutki.

Objawami przedawkowania niesterydowych leków przeciwzapalnych są śpiączka, senność, nudności, wymioty oraz ból w nadbrzuszu zwykle ustępujące po zastosowaniu właściwego leczenia. W rzadkich przypadkach może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego, ostra reakcja anafilaktyczna, nadciśnienie tętnicze, ostra niewydolność nerek, zatrzymanie oddechu lub śpiączka

Leczenie przedawkowania niesterydowych leków przeciwzapalnych jest jedynie objawowe i podtrzymujące. Do czterech godzin od przyjęcia leku oraz przy zatruciu dużymi dawkami leku zalecane jest indukowanie wymiotów i podawanie węgla aktywnego w dawce u dorosłych pacjentów 60-100 gramów oraz stosowanie osmotycznych środków przeczyszczających. Wskazane jest monitorowanie funkcji wątroby i nerek.

Ze względu na duży stopień wiązania nimesulidu z białkami osocza wymuszona diureza, alkalizacja moczu, hemodializa oraz hemoperfuzja mogą okazać się nieskuteczne.

Preparaty dostępne w Polsce

Preparat Postacie Podmiot
odpowiedzialny
Aulin granulat - zawiesina Medicom[28]
tabletki
Coxtral tabletki Zentiva
Minesulin proszek - zawiesina Polfa Pabianice[29][30]
tabletki
Moxenil tabletki Adamed
Nimesil granulat - zawiesina Laboratori Guidotti[25]
Nimetaxin tabletki Sopharma
Noksigel żel 1% Jelfa

Zastosowanie w weterynarii

  • ptaki – w kokcydiozie skraca okres produkcji oocyst, natomiast nie zmniejsza zmian patologicznych[31]
  • konie – przeciwzapalnie w dawce 1.5 mg/kg mc zarówno dożylnie jak i doustnie co 12 lub 24 godziny w zależności od stanu zwierzęcia, zachowując ostrożność ze względu obserwowany w tej dawce brak selektywności COX1/COX2 i związaną z tym możliwość wystąpienia objawów ubocznych związanych z inhibicją receptora COX1[32]
  • psy – przeciwbólowo i przeciwzapalnie[33]doustnie 5 mg/kg mc przez 3-5 dni z jedzeniem [34][35] pozajelitowo 3—5 mg/kg mc, może powodować uszkodzenie wątroby i nerek u szczeniaków[36], nie stosować u szczeniaków poniżej 4 mc [34][35]
  • koty – pozajelitowo 3—5 mg/kg mc[36], może powodować uszkodzenie wątroby i nerek w kociąt[36]
  • bydło domowe – pozajelitowo 2—4 mg/kg mc, może powodować uszkodzenie wątroby i nerek u cieląt[36]
  • kozy – pozajelitowo 2—4 mg/kg mc[36]
  • owce – pozajelitowo 2—4 mg/kg mc[36]
  • bawoły – pozajelitowo 2—4 mg/kg mc, może powodować uszkodzenie wątroby i nerek u cieląt[36]

Zobacz też


Przypisy [37][38][39][40]

Bibliografia

Nimesulide – Actions and Uses. K.D. Rainsford (red.). Bazylea, Boston, Berlin: Birkhäuser Verlag, 2005. ISBN 978-3-7643-7068-8.

Przypisy

Szablon:Przypisy-lista

Linki zewnętrzne

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Szablon:Leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne Szablon:Leki do stosowania miejscowego w bólach stawów i mięśni

Kategoria:ATC-M01 Kategoria:ATC-M02 Kategoria:Niesteroidowe leki przeciwzapalne Kategoria:Inhibitory COX-2 Kategoria:Etery z podstawioną grupą fenylową Kategoria:Sulfonamidy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie A&U1
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie FP9
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie DrugBank
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. ↑ a b c d e Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie IPh
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie LC
    BŁĄD PRZYPISÓW
  6. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Book
    BŁĄD PRZYPISÓW
  7. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie SCB
    BŁĄD PRZYPISÓW
  8. ↑ a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie MP
    BŁĄD PRZYPISÓW
  9. ↑ a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie MM
    BŁĄD PRZYPISÓW
  10. ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie CMR&O
    BŁĄD PRZYPISÓW
  11. ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie EMEA
    BŁĄD PRZYPISÓW
  12. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Q&A
    BŁĄD PRZYPISÓW
  13. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie WHO4-2002
    BŁĄD PRZYPISÓW
  14. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie IJCP
    BŁĄD PRZYPISÓW
  15. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie JSIRAC
    BŁĄD PRZYPISÓW
  16. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie CMP
    BŁĄD PRZYPISÓW
  17. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie F
    BŁĄD PRZYPISÓW
  18. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie MBólu
    BŁĄD PRZYPISÓW
  19. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie EC-N1
    BŁĄD PRZYPISÓW
  20. ↑ a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie EC-N2
    BŁĄD PRZYPISÓW
  21. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie PRak
    BŁĄD PRZYPISÓW
  22. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Drugs
    BŁĄD PRZYPISÓW
  23. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Nimulid
    BŁĄD PRZYPISÓW
  24. ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie LWT
    BŁĄD PRZYPISÓW
  25. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie N
    BŁĄD PRZYPISÓW
  26. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie PHX
    BŁĄD PRZYPISÓW
  27. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie MP-M
    BŁĄD PRZYPISÓW
  28. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie A
    BŁĄD PRZYPISÓW
  29. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie M1
    BŁĄD PRZYPISÓW
  30. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie M2
    BŁĄD PRZYPISÓW
  31. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie VET1
    BŁĄD PRZYPISÓW
  32. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie VET2
    BŁĄD PRZYPISÓW
  33. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie VET6
    BŁĄD PRZYPISÓW
  34. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie VET4
    BŁĄD PRZYPISÓW
  35. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie VET5
    BŁĄD PRZYPISÓW
  36. ↑ a b c d e f g Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie VET3
    BŁĄD PRZYPISÓW
  37. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie MP-A
    BŁĄD PRZYPISÓW
  38. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie MP-N
    BŁĄD PRZYPISÓW
  39. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie C21
    BŁĄD PRZYPISÓW
  40. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie KF
    BŁĄD PRZYPISÓW
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nimesulid&oldid=37450460”