Iława: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Popups: Przywrócenie wersji autora HAKERmedia; obie nie działają po https |
→Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 63: | Linia 63: | ||
{{osobny artykuł|Historia Iławy|Kalendarium historii Iławy}} |
{{osobny artykuł|Historia Iławy|Kalendarium historii Iławy}} |
||
Historia miasta Iława (niem. ''Deutsch-Eylau'') sięga roku 1305. W roku tym komtur krzyżacki z Dzierzgonia, Sieghond von Schwarzburg założył na półwyspie jeziora Jeziorak, w miejscu staropruskiej osady, nową osadę i nadał jej prawa miejskie. W 1317 przywilej miejski został odnowiony. W najstarszych dokumentach miasto występuje pod nazwami ''Ylawia'' (1317 r.), ''Ilow themptonikalis'' (1421 r.), ''Deutschen Ilow'' (1404 r.), ''Deutschen Ylaw'' (1421 r.), ''Ylow'' (1437). Miasto było siedzibą urzędnika krzyżackiego podlegającego komturowi w Dzierzgoniu. W latach 1362–1363 miasto nawiedziła zaraza hamująca jego rozwój. W powstaniu 1454 r. Iławianie stanęli po stronie [[Związek Pruski|Związku Pruskiego]] dążącego do przejścia Prus spod rządów krzyżackich do polskich. Po przegranej [[Bitwa pod Chojnicami|bitwie pod Chojnicami]] Iława [[Umowa z Malborka (1454)|znalazła się]] w granicach Państwa Krzyżackiego. W wyniku [[Wojna trzynastoletnia|wojny 13-letniej 1454-1466]], Iława przez pewien czas w granicach lenna polskiego. W 1513 r. miasto stało się lennem biskupa pomezańskiego, a po jego śmierci w 1522 r. zastawione. W 1520 r. miasto złożyło hołd królowi polskiemu Zygmuntowi Staremu, wkrótce później w 1525 roku Iława znalazła się w rękach Prus Książęcych. Po trwającym ponad wiek spokoju w mieście w 1628 roku |
Historia miasta Iława (niem. ''Deutsch-Eylau'') sięga roku 1305. W roku tym komtur krzyżacki z Dzierzgonia, Sieghond von Schwarzburg założył na półwyspie jeziora Jeziorak, w miejscu staropruskiej osady, nową osadę i nadał jej prawa miejskie. W 1317 przywilej miejski został odnowiony. W najstarszych dokumentach miasto występuje pod nazwami ''Ylawia'' (1317 r.), ''Ilow themptonikalis'' (1421 r.), ''Deutschen Ilow'' (1404 r.), ''Deutschen Ylaw'' (1421 r.), ''Ylow'' (1437). Miasto było siedzibą urzędnika krzyżackiego podlegającego komturowi w Dzierzgoniu. W latach 1362–1363 miasto nawiedziła zaraza hamująca jego rozwój. W powstaniu 1454 r. Iławianie stanęli po stronie [[Związek Pruski|Związku Pruskiego]] dążącego do przejścia Prus spod rządów krzyżackich do polskich. Po przegranej [[Bitwa pod Chojnicami|bitwie pod Chojnicami]] Iława [[Umowa z Malborka (1454)|znalazła się]] w granicach Państwa Krzyżackiego. W wyniku [[Wojna trzynastoletnia|wojny 13-letniej 1454-1466]], Iława przez pewien czas w granicach lenna polskiego. W 1513 r. miasto stało się lennem biskupa pomezańskiego, a po jego śmierci w 1522 r. zastawione. W 1520 r. miasto złożyło hołd królowi polskiemu Zygmuntowi Staremu, wkrótce później w 1525 roku Iława znalazła się w rękach Prus Książęcych. Po trwającym ponad wiek spokoju w mieście, podczas [[Wojna polsko-szwedzka (1626–1629)|wojny polsko-szwedzkiej o ujście Wisły]], mimo obrony przez kompanię kapitana Jakoba Morssa, miasto w 1628 roku zostało opanowane przez wojska szwedzkie<ref>{{Cytuj |tytuł = Kadrinazi |data dostępu = 2019-12-09 |opublikowany = kadrinazi.blogspot.com |url = https://kadrinazi.blogspot.com/search?updated-max=2019-10-28T13:52:00Z&max-results=7 |język = pl}}</ref>. Podczas kolejnych wojen, działania wojenne szczęśliwie omijały Iławę. Została ona jedynie zajęta przez wojska brandenburskie. Po traktacie pokojowym w Oliwie w 1660 roku do miasta znów zagościł spokój. W 1706 r. praktycznie większość miasta została strawiona przez pożar. Ocalał jedynie kościół Przemienienia Pańskiego i kilka domów. W 1758 miasto zajmują Rosjanie. W wieku XVIII i XIX miasto stale się rozwijało. W 1860 r. Iława zyskała drogę wodną do Elbląga i Ostródy, a w 1876 roku również linie do Malborka i Gdańska. Wtedy również w Iławie umiejscowiono sąd obwodowy i urząd celny. Początek XX wieku oznaczał dalszy rozwój miasta, wybudowano ratusz (1912 r.), gazownię rozbudowaną w 1901 r. oraz wodociągi miejskie ukończone w 1903 r. |
||
[[Plik:Plan Iławy z 1810 roku.PNG|mały|upright=1.2|lewo|Plan Iławy z 1810 roku]] |
[[Plik:Plan Iławy z 1810 roku.PNG|mały|upright=1.2|lewo|Plan Iławy z 1810 roku]] |
||
W 1920 r. odbył się tu plebiscyt mający zadecydować o przynależności Iławy. Za jej przynależnością do Prus opowiedziało się 95% głosujących. W latach trzydziestych, w wyniku likwidacji bezrobocia poprzez roboty publiczne, w Iławie popularność zyskała partia nazistowska NSDAP. Podczas II wojny światowej w Iławie mieścił się obóz pracy oraz obóz karny dla więźniów ze Sztumu. W 1944 r. zaczęto przygotowania do ewakuacji ludności. 22 stycznia 1945 r. do Iławy wkroczyły II oddziały Frontu Białoruskiego. W wyniku działań wojennych miasto zostało w znacznym stopniu zniszczone. Po wejściu do miasta Rosjan Iława była niszczona, a pozostałe maszyny i inne mienie wywożone do Związku Radzieckiego. W dawnym obozie pracy powstał obóz jeniecki, więźniów wykorzystywano do prac lokalnych, a także wywożono na roboty do Związku Radzieckiego. |
W 1920 r. odbył się tu plebiscyt mający zadecydować o przynależności Iławy. Za jej przynależnością do Prus opowiedziało się 95% głosujących. W latach trzydziestych, w wyniku likwidacji bezrobocia poprzez roboty publiczne, w Iławie popularność zyskała partia nazistowska NSDAP. Podczas II wojny światowej w Iławie mieścił się obóz pracy oraz obóz karny dla więźniów ze Sztumu. W 1944 r. zaczęto przygotowania do ewakuacji ludności. 22 stycznia 1945 r. do Iławy wkroczyły II oddziały Frontu Białoruskiego. W wyniku działań wojennych miasto zostało w znacznym stopniu zniszczone. Po wejściu do miasta Rosjan Iława była niszczona, a pozostałe maszyny i inne mienie wywożone do Związku Radzieckiego. W dawnym obozie pracy powstał obóz jeniecki, więźniów wykorzystywano do prac lokalnych, a także wywożono na roboty do Związku Radzieckiego. |
Wersja z 13:16, 9 gru 2019
miasto i gmina | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Data założenia |
1305 | ||||
Prawa miejskie |
1305 | ||||
Burmistrz | |||||
Powierzchnia |
21,88 km² | ||||
Wysokość |
100–150 m n.p.m. | ||||
Populacja (11.02.2018) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
89 | ||||
Kod pocztowy |
14-200, 14-201, 14-202 | ||||
Tablice rejestracyjne |
NIL | ||||
Położenie na mapie powiatu iławskiego | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |||||
53°35′47″N 19°33′56″E/53,596389 19,565556 | |||||
TERC (TERYT) |
2807011 | ||||
SIMC |
0964650 | ||||
Urząd miejski ul. Niepodległości 1314-200 Iława | |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Iława (niem. ⓘDeutsch Eylau, prus. Īlawa[potrzebny przypis]) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba powiatu iławskiego. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miasto jest położone na Pojezierzu Iławskim, nad najdłuższym jeziorem w Polsce[2] – Jeziorakiem. Leży na terenie historycznej Pomezanii i na terenie określanym od XVI wieku jako Prusy Górne niem. Oberland. Przez Iławę przepływają rzeki Iławka i Tynwałd[3]. W obrębie administracyjnym miasta znajduje się największa wyspa śródlądowa w Polsce – Wielka Żuława[4] która ma stałe połączenie promowe z miastem[5]. Miasto leży na terenie Zielonych Płuc Polski – obszaru charakteryzującego się czystym powietrzem i różnorodnością systemu przyrodniczego. Od zachodu i północy Iławę otacza Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego[6].
Iława jest ośrodkiem wypoczynkowym, paraolimpijskim i turystycznym. W lesie tuż pod Iławą znajdują się dwa ośrodki wczasowe Telewizji Polskiej (Sarnówek i Tłokowisko) do których zjeżdżają się dziennikarze na wypoczynek[7][8]. Z Iławy można dopłynąć aż do Morza Bałtyckiego poprzez jezioro Jeziorak i zabytkowy, unikatowy na skalę światową Kanał Elbląski[9]. Przed II wojną światową miejscowość nazywana była „Perłą Oberlandu”[10]. Nad jeziorem Silm znajduje się jeden z kilku na świecie ośrodków szkolenia kapitanów żeglugi morskiej i pilotów portowych, uczą się oni manewrować statkami morskimi na zminiaturyzowanych modelach[11]. Miasto nazywane jest letnią stolicą jazzu tradycyjnego ze względu na organizowany tu najstarszy festiwal tego gatunku muzyki w Europie – Old Jazz Meeting „Złota Tarka”[12]. W Iławie znajduje się Papieska Kalwaria Pojezierza Iławskiego której stacje Drogi Krzyżowej w kształcie kajaków nawiązują i upamiętniają do dwukrotnego pobytu Karola Wojtyły nad Jeziorakiem, po którym przyszły Papież pływał kajakiem z młodzieżą[13]. Iława leży na Drodze św. Jakuba (jednego z najważniejszych chrześcijańskich szlaków pielgrzymkowych na świecie) prowadzącym do katedry do Santiago de Compostella w Hiszpanii.
Warunki naturalne
Wedle danych z 1 stycznia 2009 r. powierzchnia miasta wynosi 21,88 km²[14], lokując miasto na trzeciej pozycji w woj. warmińsko-mazurskim oraz piątym co do liczby mieszkańców.
Iława i okolice leżą na pofałdowanych terenach morenowych i sandrowych, wyróżniających się urozmaiconymi formami rzeźby. W obrębie miasta, na jeziorze Jeziorak (najdłuższe jezioro w Polsce oraz szóste co do wielkości) znajduje się wyspa Wielka Żuława z reliktami staropruskiego grodu. W okolicach miasta, na terenach sandrowych, znajdują się jeziora, głównie rynnowe, otoczone znacznymi kompleksami leśnymi. W samej Iławie oprócz wspomnianego Jezioraka jest jeszcze kilkanaście mniejszych jezior (m.in. Mały Jeziorak, Iławskie, Dół). Jeziora i rzeki Pojezierza Iławskiego tworzą wraz z Kanałem Elbląskim szeroki system żeglugi śródlądowej, łączącej okoliczne zbiorniki wodne. Kanał ten umożliwia dopłynięcie z Iławy aż do Morza Bałtyckiego.
W okolicy Iławy znajdują się m.in.:
- Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego, posiadający status „Zielonych Płuc Polski”
- rezerwat przyrody Czerwica
- rezerwat przyrody Jezioro Gaudy
- rezerwat przyrody Jezioro Jasne (przejrzystość wody do 15 m)
- rezerwat przyrody Jezioro Karaś, rezerwat przyrody chroniony konwencją ramsarską
- rezerwat przyrody Jezioro Iłgi
- Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich
Historia
- Osobne artykuły:
Historia miasta Iława (niem. Deutsch-Eylau) sięga roku 1305. W roku tym komtur krzyżacki z Dzierzgonia, Sieghond von Schwarzburg założył na półwyspie jeziora Jeziorak, w miejscu staropruskiej osady, nową osadę i nadał jej prawa miejskie. W 1317 przywilej miejski został odnowiony. W najstarszych dokumentach miasto występuje pod nazwami Ylawia (1317 r.), Ilow themptonikalis (1421 r.), Deutschen Ilow (1404 r.), Deutschen Ylaw (1421 r.), Ylow (1437). Miasto było siedzibą urzędnika krzyżackiego podlegającego komturowi w Dzierzgoniu. W latach 1362–1363 miasto nawiedziła zaraza hamująca jego rozwój. W powstaniu 1454 r. Iławianie stanęli po stronie Związku Pruskiego dążącego do przejścia Prus spod rządów krzyżackich do polskich. Po przegranej bitwie pod Chojnicami Iława znalazła się w granicach Państwa Krzyżackiego. W wyniku wojny 13-letniej 1454-1466, Iława przez pewien czas w granicach lenna polskiego. W 1513 r. miasto stało się lennem biskupa pomezańskiego, a po jego śmierci w 1522 r. zastawione. W 1520 r. miasto złożyło hołd królowi polskiemu Zygmuntowi Staremu, wkrótce później w 1525 roku Iława znalazła się w rękach Prus Książęcych. Po trwającym ponad wiek spokoju w mieście, podczas wojny polsko-szwedzkiej o ujście Wisły, mimo obrony przez kompanię kapitana Jakoba Morssa, miasto w 1628 roku zostało opanowane przez wojska szwedzkie[15]. Podczas kolejnych wojen, działania wojenne szczęśliwie omijały Iławę. Została ona jedynie zajęta przez wojska brandenburskie. Po traktacie pokojowym w Oliwie w 1660 roku do miasta znów zagościł spokój. W 1706 r. praktycznie większość miasta została strawiona przez pożar. Ocalał jedynie kościół Przemienienia Pańskiego i kilka domów. W 1758 miasto zajmują Rosjanie. W wieku XVIII i XIX miasto stale się rozwijało. W 1860 r. Iława zyskała drogę wodną do Elbląga i Ostródy, a w 1876 roku również linie do Malborka i Gdańska. Wtedy również w Iławie umiejscowiono sąd obwodowy i urząd celny. Początek XX wieku oznaczał dalszy rozwój miasta, wybudowano ratusz (1912 r.), gazownię rozbudowaną w 1901 r. oraz wodociągi miejskie ukończone w 1903 r.
W 1920 r. odbył się tu plebiscyt mający zadecydować o przynależności Iławy. Za jej przynależnością do Prus opowiedziało się 95% głosujących. W latach trzydziestych, w wyniku likwidacji bezrobocia poprzez roboty publiczne, w Iławie popularność zyskała partia nazistowska NSDAP. Podczas II wojny światowej w Iławie mieścił się obóz pracy oraz obóz karny dla więźniów ze Sztumu. W 1944 r. zaczęto przygotowania do ewakuacji ludności. 22 stycznia 1945 r. do Iławy wkroczyły II oddziały Frontu Białoruskiego. W wyniku działań wojennych miasto zostało w znacznym stopniu zniszczone. Po wejściu do miasta Rosjan Iława była niszczona, a pozostałe maszyny i inne mienie wywożone do Związku Radzieckiego. W dawnym obozie pracy powstał obóz jeniecki, więźniów wykorzystywano do prac lokalnych, a także wywożono na roboty do Związku Radzieckiego.
Po wojnie Iława w 1945 r. została włączona do Polski, na te tereny zaczęli przybywać urzędnicy i osadnicy polscy. W 1948 r. wywieziono z Iławy większość ludności pochodzenia niemieckiego, pozostałych na tych terenach. Iława była i jest jednym z najbardziej rozwijających się miast na Warmii i Mazurach[16][17]. W czasach Polski Ludowej w mieście powstały zakłady przemysłu ziemniaczanego, fabryka podzespołów samochodowych, tartak, zakłady prefabrykatów trzcinowych, betoniarnia, wytwórnia cegły silikatowej i zakłady młynarskie[18].
W latach 80. XX w. w iławskim zakładzie karnym byli internowani działacze Solidarności, m.in.: Antoni Macierewicz, Bronisław Geremek, Ryszard Kalinowski, Jan Samsonowicz, Tadeusz Syryjczyk, Tadeusz Witkowski.
Toponimia
Najstarsza forma nazwy Iławy to łacińskie Ylavia. Ta właśnie forma pojawiła się na dokumencie lokacyjnym z 1317 roku. W późniejszych dokumentach z 1333 oraz 1334 r. widnieje Ylav, natomiast w dokumencie z 1338 r. odmiana Ylau. W XV w. pojawiła się forma Ylow oraz Ylow Thethonicalis. W latach 1430 i 1438 dokumenty, które wystawił komtur dzierzgoński mówiły o Deutschen Ylaw. W latach 1443, 1457 oraz 1458 miasto nazwano Ylaw, a w 1456 r. przyjęła się forma Ilau, następnie w 1459 r. zmieniono ją na Eylaw. W 1457 r. używa się nazwy Deutze Eylau, a w 1468 r. jej innej formy Dwetsch Eylau. Między XVI a XVII w. występują nazwy Teutschen Eylau, Deutscheneylau oraz Theuto Ilavia. W XVIII w. przyjęto obowiązującą aż do 1933 r. formę Deutsch Eylau. 1 stycznia 1934 r. zmieniono nazwę na Stadt Deutsch Eylau (Stadt – pol. miasto), a od 1945 r. polska nazwa miasta to Iława, którą urzędowo zatwierdzono 7 maja 1946[19].
Symbole miasta
- Zobacz też:
Architektura
Zabytki
Podczas ostatniej wojny (a raczej tuż po niej, po wkroczeniu Rosjan) została zniszczona większa część zabudowy ówczesnej Iławy.
Lista zabytków wpisanych do rejestru zabytków nieruchomych[20]:
- układ urbanistyczny, nr rej.: 516 (I/8) z 30.12.1957,
- Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP z 1933 r. przebudowany po 1945, nr rej.: A-4475 z 28.06.2007,
- Kościół Przemienienia Pańskiego, z 1 poł. XIV w., nr rej.: 134 z 16.09.1949,
- pozostałości murów obronnych z 1 poł. XV w., nr rej.: 590 z 7.03.1961,
- ratusz z końca XIX w., nr rej.: 1534 z 9.11.1994,
- budynek administracyjny d. rzeźni, ul. Dąbrowskiego 11, z 1905 r., nr rej.: A-4500 z 22.02.2008,
- budynek dworca kolejowego z 1905 r., nr rej.: A-2282 z 16.08.2006,
- zespół peronów z wiatami i tunelami, nr rej.: A-4578 z 31.08.2011,
- stajnia-wozownia, ul. Jana III Sobieskiego, z końca XIX w., nr rej.: 4281 z 11.10.1993,
- dawny budynek produkcyjny gazowni (obecnie Cerkiew św. Jana Teologa), ul. Jagiellończyka, z 1899 r., przebudowany w 1910 r., nr rej.: 4299 z 2.11.1993,
- plebania, ul. Kościelna 1, z lat 1902–1903, nr rej.: A-4497,
- budynek szkoły (obecnie Gimnazjum nr 1), ul. Kościuszki 2, z 1899 r., nr rej.: 1538 z 18.03.1987,
- dom, ul. Kościuszki 6, z 1910 r., nr rej.: 1540 z 18.03.1987,
- kamienica, ul. Kościuszki 14, z przełomu XIX/XX w., nr rej.: A-4358 z 17.11.2006,
- dom, ul. Kościuszki 15, z 3 ćw. XIX w., nr rej.: 1543 z 18.03.1987,
- kamienica z oficyną, ul. Kościuszki 27, z pocz. XX w., nr rej.: A-4356 z 17.11.2006,
- kamienica, ul. Niepodległości 4, z ok. 1900 r., nr rej.: A-4502 z 22.02.2008,
- kamienica, ul. Niepodległości 4 (4 b?), z 4 ćw. XIX w., nr rej.: 1547 z 18.03.1987,
- hala miejska (obecnie Kino Pasja), ul. Niepodległości 13b, z końca XIX w., przebudowany w 1920 r., nr rej.: A-1989 z 30.12.2002,
- willa, ul. Ostródzka 2, z końca XIX w., nr rej.: A-4501 z 22.02.2008,
- willa, ul. Sienkiewicza 10, z 4 ćw. XIX w., nr rej.: 1548 z 18.03.1987,
- budynek administracyjny Stacji Uzdatniania Wody, ul. Wodna 2, z 1903 r., nr rej.: A-4498 z 4.2.2008
- budynek dawnego magazynu Urzędu Prowiantowego, ul. Wyszyńskiego 31, wybudowany po 1880 r., nr rej.: A-4581 z 418.10.2011,
- wodociągowa wieża ciśnień, ul. 1 Maja, nr rej.: 1539 z 18.03.1987,
- wodociągowa wieża ciśnień, przed dworcem PKP, nr rej.: 1618 z 28.12.1998,
- wodociągowa wieża ciśnień, na terenie ZNTK, nr rej.: 1619 z 28.12.1998,
- dawny młyn wodny z budynkiem gospodarczo-mieszkalnym, ul. Kościuszki 24, z 1912 r., nr rej.: A-4596 z 17.07.2012,
- młyn (obecnie budynek usługowo-magazynowy), ul. Sobieskiego 12, z końca XIX w., nr rej.: A-4499 z 18.02.2008.
Obiekty historyczne
- fosa miejska
- młyn wodny (ul. Tadeusza Kościuszki)
- dworzec Iława Miasto z 1876 roku, przebudowany
- wille i kamienice eklektyczne, secesyjne
- ul. Tadeusza Kościuszki
- ul. Niepodległości
- ul. Henryka Sienkiewicza
- ul. Królowej Jadwigi
- willa Waldrausch (ul. Henryka Sienkiewicza 28) zbudowana w 1898 roku; obecnie siedziba Państwowego Gospodarstwa Rybackiego
- Neogotyckie budynki Iławskich Wodociągów
- wieża ciśnień z 1871 r.
- młyn elektryczny (ul. Jana III Sobieskiego) z XIX w.
- relikty staropruskiego grodu z ok. X–XIII w. na wyspie Wielka Żuława
- pałacyk neoklasycystyczno-secesyjny (ul. Tadeusza Kościuszki 27)
- Jaz piętrzący
- 4 barokowe rzeźby: Jowisz, Junona, Meduza i Herkules z 1. połowy XVIII wieku, przywiezione z pałacu w Kamieńcu w 1976 roku, ul. Niepodległości
- brama prabucka
Demografia
Dane z 30 czerwca 2009[21]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 32 349 | 100 | 16 975 | 52,2 | 15 516 | 47,8 |
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] |
1485 | 775,8 | 709,1 |
Według danych z 30 czerwca 2008 miasto miało 33 775 mieszkańców.
- Zobacz więcej w artykule
- Piramida wieku mieszkańców Iławy w 2016 roku
Osiedla w Iławie
- Stare Miasto
- Centrum
- Ostródzkie
- Piastowskie
- Młodych
- Kormoran
- Lipowy Dwór
- Gajerek
- Podleśne
- XXX-lecia
- Dzielnica Przemysłowa
- Lubawskie
- Kopernika
- Nowy Świat
- Słoneczne
- Marina Iława
- Wojska Polskiego
- Sobieskiego
Transport
- Osobny artykuł:
Transport drogowy
Miasto stanowi węzeł drogowy województwa warmińsko-mazurskiego. Krzyżują się w nim następujące drogi krajowe i wojewódzkie:
- droga krajowa nr 16 relacji Dolna Grupa – Grudziądz – Iława – Olsztyn – Augustów
- droga wojewódzka nr 521 relacji Iława – Prabuty – Kwidzyn
- droga wojewódzka nr 536 relacji Iława – Lubawa
- Iławscy przewoźnicy
- PKS Iława – przedsiębiorstwo obsługujące komunikację regionalną i dalekobieżną[23]
- ZKM Iława – zakład obsługujący komunikację miejską[24]
Transport kolejowy
Iława jest ważnym węzłem kolejowym w Polsce, tylko tu na terenie województwa warmińsko-mazurskiego zatrzymuje się pociąg Pendolino[25]. Miasto posiada połączenia kolejowe z wieloma miastami:
- Iława – Warszawa – Kraków – Przemyśl (najdłuższe połączenie bezpośrednie)
- Iława – Gdańsk – Słupsk – Koszalin – Szczecin
- Iława – Toruń – Poznań – Wrocław
- Iława – Olsztyn – Ełk – Białystok
- Iława – Brodnica (linia nieczynna)
W mieście istnieją dwa dworce kolejowe:
- Iława Główna – pociągi Regio (R), Koleje Mazowieckie (KM), Twoje Linie Kolejowe (TLK), Intercity (IC), Express Intercity (EIC), Express InterCity Premium (EIP)
- Iława Miasto – pociągi Regio (R)
Transport śródlądowy
- Miejski tramwaj wodny „Ilavia” – rejsy spacerowe i czarterowe po Jezioraku[26]
- Żegluga Ostródzko-Elbląska – rejsy spacerowe statkiem „Bocian po Jezioraku (Port Iława – Sarnówek – Port Iława)[27]
- Prom międzybrzegowy – przeprawa na Wielką Żuławę[28]
Kultura
Życie kulturalne
Świętem Miasta jest 11 czerwca, upamiętniający lokację Iławy w 1305 roku[29].
Większości imprez kulturalnych w mieście patronuje Iławskie Centrum Kultury[30]. Przy ICK działa kinoteatr „Pasja”, w ramach którego działa DKF „Kadr”[31].
W Iławie działa Miejska Biblioteka Publiczna[32], a także Powiatowa Biblioteka Pedagogiczna wchodząca w skład Powiatowego Centrum Rozwoju Edukacji w Iławie[33] oraz filia Warmińsko-Mazurskiej Biblioteki Pedagogicznej im. Karola Wojtyły w Elblągu. W mieście znajduje się kilka galerii sztuki[34].
Festiwale
- Open Air MayDay Lead Festiwal[35]
- Międzynarodowy Festiwal Jazzu Tradycyjnego „Złota Tarka” (najstarszy festiwal jazzu tradycyjnego w Europie)[36]
- Letnie Impresje Teatralne[35]
- Jeziorak Szanty[37]
- Międzynarodowy Festiwal Muzyki Klasycznej „Viva Musica”[35]
- Fama Rock Festiwal[38]
- Festiwal muzyki hip-hop i rap – Park Jam[39]
- Soundlake Festival
Muzea
- Żeglarska Izba Pamięci[40]
- Muzeum Motoryzacji i Wojskowości[41]
- Muzeum Grafiki „Mon petit Louvre”[42]
Media lokalne
Prasa lokalna
- Kurier Iławski (tygodnik)
- Gazeta Iławska, dodatek tygodniowy do Gazety Olsztyńskiej (tygodnik)
- Życie Regionu (tygodnik)
- Panorama Regionu (miesięcznik)[43]
- Powiat Iławski – Miesięcznik Regionalny[44]
- Uroczysko – gazeta dla dzieci i młodzieży wydawana przez Zespół Parków Krajobrazowych Pojezierza Iławskiego i Wzgórz Dylewskich, ukazująca się trzy razy w roku[45]
Telewizja
- Iławska Telewizja Internetowa ilawatv.pl
Radio
Lokalne serwisy internetowe
- ilawa.pl
- ilawa.wm.pl
- powiatilawski.pl
- ilawa.naszemiasto.pl
- infoilawa.pl
- ilawa.dlawas.info
Iława w kulturze
W 1974 r. na wyspie Wielka Żuława nagrywano film Gniazdo w reżyserii Jana Rybkowskiego, opowiadający o pierwszych latach państwa polskiego[46]. W Iławie i nad Jeziorakiem rozgrywała się akcja dwóch przygód „Pana Samochodzika” – Nowe przygody Pana Samochodzika oraz Pan Samochodzik i złota rękawica autorstwa Zbigniewa Nienackiego[47]. W listopadzie 1995 r. Volker Schlöndorff (twórca m.in. „Blaszanego bębenka”) nakręcił sceny do swojego filmu Król Olch z Johnem Malkovichem w ruinach zamku w Szymbarku (8 km od Iławy)[48]. W 1989 roku został nagrany przez TVP film dokumentalny Krwawa Iława o iławskim zakładzie karnym słynącym z buntów, pacyfikacji i samookaleczeń, a także z pobicia internowanych wiosną 1982 roku[49].
Edukacja
Szkoły podstawowe
- Szkoła Podstawowa Nr 1 im. Mikołaja Kopernika
- Szkoła Podstawowa Nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi im. Marii Konopnickiej
- Szkoła Podstawowa Nr 3 z Oddziałami Integracyjnymi im. Polskich Olimpijczyków
- Szkoła Podstawowa Nr 4 im. Polskich Podróżników
- Szkoła Podstawowa Nr 5 z Oddziałami Integracyjnymi im. Polskich Noblistów
- ZPS-W Szkoła Podstawowa Specjalna
- Szkoła Podstawowa w CKU nr 1
Szkoły ponadpodstawowe i ponadgimnazjalne
- Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Stefana Żeromskiego
- Zespół Szkół im. Bohaterów Września 1939 Roku
- Zespół Szkół im. Konstytucji 3 Maja
- Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy
- Centrum Edukacji
- Centrum Edukacji Dorosłych „Alfa”
- Centrum Edukacji Zawodowej
- CKU nr 1 (w Zakładzie Karnym)
- Liceum dla dorosłych „Eduma”
Szkoły wyższe
- filia Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku
- Politechnika Gdańska – Ośrodek Doświadczalny Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa w Iławie
- Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu – Zakład Hydrobiologii (Stacja Limnologiczna) w Iławie
- Akademia Morska w Gdyni – Badawczo-Szkoleniowy Ośrodek Manewrowania Statkami (Szkoła Kapitanów) w Iławie
- Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy – Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych w Iławie
Szkoły artystyczne
- Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Tadeusza Bairda
Administracja i polityka
Samorząd
- Osobny artykuł:
Iława ma status gminy miejskiej. Mieszkańcy Iławy wybierają do swojej Rady Miejskiej 21 radnych. Organem wykonawczym władz jest burmistrz. Siedzibą władz miasta jest Urząd Miasta mieszczący się w miejskim ratuszu przy ul. Niepodległości.
Miasto jest siedzibą Starostwa powiatu iławskiego. W mieście znajduje się także siedziba wiejskiej gminy Iława.
Mieszkańcy Iławy wybierają posłów na Sejm RP z okręgu wyborczego nr 34 (Elbląg).
Wspólnoty wyznaniowe
- parafia Ewangelicko-Metodystyczna Miłości Bożej[53]
- Filiał Parafii Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Ostródzie[54]
- Zbór Betezda Kościoła Zielonoświątkowego[55]
- Zbór Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego[56]
- zbór Iława-Wschód
- zbór Iława-Zachód
Sport i rekreacja
Iława jest ośrodkiem sportów wodnych. W mieście działa wiele przystani jachtowych, wypożyczalni sprzętu wodnego i rowerów. Miasto posiada stadion sportowy, halę widowiskowo-sportową, basen sportowy (Centrum Rekreacyjno-Sportowe), kręgielnię, tor do ekstremalnej jazdy rowerowej Pumptrack, skatepark, kryte lodowisko, miasteczko ruchu drogowego, 2 plaże strzeżone, 3 boiska Orlik, tor motocrossowo-rowerowo-przeprawowy, strzelnicę leśną, tor wioślarski, pole do mini-golfa, a także kilka siłowni[34]. 18 listopada 1992 roku na Stadionie Miejskim w Iławie odbył się towarzyski mecz piłkarski Polska–Łotwa[57]. W Iławie działa Iławskie Centrum Sportu Turystyki i Rekreacji, które wspiera działalność różnych sekcji sportowych.
W mieście istnieje klub sportowy Jeziorak Iława, składający się z kilku sekcji, m.in. piłki nożnej, piłki ręcznej, tenisa stołowego i taekwondo. Ponadto w Iławie istnieją lokalne kluby, instytucje i stowarzyszenia skupiające osoby uprawiające m.in. sztuki walki, wioślarstwo, siatkówkę, tenis ziemny, lekkoatletykę, pływanie, strzelectwo i kolarstwo[58].
W Iławie działa hufiec Związku Harcerstwa Polskiego. W ramach hufca działają dwie drużyny wielopoziomowe, trzy drużyny wędrowników (16–21 lat), jedna drużyna harcerzy starszych (13–16 lat), cztery drużyny harcerzy (19–13 lat) i cztery drużyny zuchów[59].
Szlaki turystyczne
Szlaki piesze[60]
- Szlak żółty (28,3 km): z Iławy do Samborowa wzdłuż jeziora Jeziorak
- Szlak niebieski (26 km): z Iławy przez Sarnówek do Siemian wzdłuż jeziora Jeziorak
- Szlak zielony (41,3 km): z Iławy do Kamieńca
- Leśna ścieżka dydaktyczna „Jasne”
- Leśna ścieżka dydaktyczna „Silm”
Szlaki rowerowe[61]
- Szlak czerwony (ok. 60 km): z Iławy na północny wschód do Jezierzyc oraz na zachód do Kisielic
- Szlak niebieski (ok. 60 km): z Iławy do Zalewa wzdłuż jezior Gil Mały, Gil Wielki i Jeziorak
- Szlak zielony (ok. 137 km): z Iławy do Elbląga wzdłuż Kanału Elbląskiego
- Szlak żółty (dł. 131 km): z Gorynia do Elbląga wzdłuż Kanału Elbląskiego
Szlaki kajakowe[62]
- Szlak kajakowy im. Jana Pawła II – Ostróda – Miłomłyn – Siemiany – Gizerek – IŁAWA[218]
- Szlak kajakowy Stare Jabłonki – Miłomłyn – IŁAWA (dł. 63,4 km) – Stare Jabłonki – J. Szeląg M. – J. Szeląg W. – J. Pauzeńskie – Ostróda – J. Drwęckie – K. Elbląski – Miłomłyn – K. Iławski – J. Jeziorak – Chmielówka – Makowo – Szałkowo – IŁAWA
- Szlak kajakowy IŁAWA – Stare Jabłonki (dł. 73,3 km) – IŁAWA – Iławka – Drwęca – J. Drwęckie – Ostróda – J. Pauzeńskie – J. Szeląg W.i M. – S. Jabłonki
- Szlak kajakowy IŁAWA – IŁAWA (dł. 136,7 km) – Rz. Iławka – Rz. Drwęca – J. Drwęckie – Ostróda – J. Szeląg Wielki – J. Szeląg M.- Stare
Jabłonki – K. Elbląski – Miłomłyn – K. Iławski – J. Dauby – J. Jeziorak – IŁAWA
- Szlak kajakowy tzw. pętla toruńska (dł. 483 km) – IŁAWA – Iławka – Drwęca – Toruń – Bratian – NML – Kurzętnik – Brodnica – Golub -Dobrzyń – Lubicz – Toruń – Wisła – Elbląg – Chełmno – Świecie – Grudziądz – Gniew – Biała Góra – Rz. Nogat – Malbork – K. Jagielloński – Elbląg – K. Elbląski – Jeziorak – IŁAWA
Szlaki żeglarskie[62]
- Szlak Kanału Iławskiego i Elbląskiego – IŁAWA – Makowo – Zatoka Kraga – Jezioro Dauby – Jezioro Karnickie – Miłomłyn – K. Elbląski – J. Drwęckie[219]
- Szlak Jeziora Jeziorak i Płaskiego – IŁAWA – Siemiany – Jerzwałd
- Szlak Jeziora Jeziorak i Ewingi – IŁAWA – Siemiany – Matyty – Dobrzyki – Zalewo
- Szlak Kanału Iławskiego i Kanału Elbląskiego – IŁAWA – Makowo – Zat. Kraga – K. Iławski – Miłomłyn – K. Elbląski
Gospodarka i przemysł
W powiecie iławskim jest drugie co do wielkości, najniższe bezrobocie w województwie warmińsko-mazurskim (5,8%) zaraz po powiecie grodzkim Olsztyn (5,1%) – dane na koniec sierpnia 2016 roku[63]. W Iławie znajduje się podstrefa Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
Miasta partnerskie
Miasto | Kraj | Data podpisania umowy |
---|---|---|
Gargždai | Litwa | 30.05.1998 |
Herborn | Niemcy | 21.11.1998 |
Tholen | Holandia | 1.06.1994 |
Honorowi obywatele Iławy[65]
- Andrzej Drzycimski
- Ralph Demuth
- Henk van der Munnik
- Roman Młyniec
- Mieczysław Hoffman
- Jan Kozłowski
- Henryk Majewski
- Stanisław Achremczyk
- Jacek Protas
- Hans Benner
- Willem Nuis
- Lech Kobyliński[66]
- Bronisław Jastrzębski[67]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ [1], w oparciu o dane GUS.
- ↑ Jeziorak najdłuższe Jezioro w Polsce.
- ↑ GC6G220 #Rzeka Tynwałd# (Traditional Cache) in Warmińsko-Mazurskie, Poland created by Palin1992@ [online], geocaching.com [dostęp 2017-11-24] (ang.).
- ↑ Iława: Wielka Żuława – największa śródlądowa wyspa w Polsce – Moje Mazury.
- ↑ Prom na wyspę Wielka Żuława, Chodkiewicza Jana Karola, hetm. 14-202 – Prom, numer telefonu [online], mapa.targeo.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Mazury Travel – Portal Warmii i Mazur W-M ROT – Rekreacja: Iława [online], mazurytravel.com.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ eholiday.pl.
- ↑ Tłokowisko Ośrodek Wypoczynkowy Telewizja Polska S.A. | Siemiany.
- ↑ http://www.polskieszlaki.pl/ilawa.html.
- ↑ Iława na starych pocztówkach – Moje Mazury [online], mojemazury.pl [dostęp 2017-11-24] .
- ↑ Szkoła Kapitanów na jeziorze Slim pod Iławą – Moje Mazury [online], mojemazury.pl [dostęp 2017-11-24] .
- ↑ Edupedia – Iława (Słownik nazw geograficznych).
- ↑ http://prymaspolski.pl/papieska-kalwaria/.html.
- ↑ 2009 r.. „Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym”, 2009-08-20. Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
- ↑ Kadrinazi [online], kadrinazi.blogspot.com [dostęp 2019-12-09] (pol.).
- ↑ Iława na starych pocztówkach – Moje Mazury.
- ↑ castleofpoland.pl.
- ↑ Jan Bałdowski „Warmia i Mazury, mały przewodnik” Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1977 s. 98.
- ↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 62 [dostęp 2015-10-05] .
- ↑ Bank Danych Regionalnych – Strona główna. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Iława » mapy, nieruchomości, GUS, szkoły, kody pocztowe, wynagrodzenie, bezrobocie, zarobki, edukacja, tabele [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2018-01-11] (pol.).
- ↑ PKS Iława. pks-ilawa.pl. [dostęp 2019-07-26].
- ↑ Zakład Komunikacji Miejskiej Sp. z.o.o. w Iławie – Strona główna [online], zkm.ilawa.pl [dostęp 2019-07-26] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], olsztyn.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-24] .
- ↑ Rejs tramwajem wodnym „Ilavia”. polskaatrakcyjna.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Żegluga Ostródzko-Elbląska. zegluga.com.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Prom na wyspę Wielka Żuława. mapa.targeo.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ § 4. Statut Miasta Iławy (Dz. Urz. Woj. Warmińsko-Mazurskiego z 2003 r., Nr 81, poz. 1176).
- ↑ Iławskie Centrum Kultury. ickilawa.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Pasja (Iława). audiowizualni.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Miejska Biblioteka Publiczna w Iławie. biblioteka.ilawa.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Powiatowa Biblioteka Pedagogiczna. pcre.ilawa.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ a b Atrakcje Iławy. it-ilawa.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ a b c Imprezy w Iławie. portal.abczdrowie.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ W rytmie jazzu. polskaniezwykła.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Jeziorak Szanty. szantymaniak.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Tegoroczna Iławska Fama Rock Festiwal w nowej formule. ilawa.wm.pl, 2016-04-02. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Iława. Druga odsłona młodzieżowej imprezy PARK JAM. infoilawa.pl, 2016-04-27. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Atrakcje Iławy [online], it-ilawa.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Iława. Powstaje muzeum wojskowości i motoryzacji z torem taktycznym [online], infoilawa.pl [dostęp 2018-03-17] (pol.).
- ↑ {{{tytuł}}} [online] .
- ↑ Panorama Regionu. encyklopedia.warmia.mazury.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Powiat iławski miesięcznik regionalny. polskaprasa.cba.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Biuletyn Uroczysko. parkikrajobrazowewarmiimazur.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Jak w Iławie „Gniazdo” kręcili – wystawa fotograficzna – Moje Mazury [online], mojemazury.pl [dostęp 2017-11-24] .
- ↑ Nowe przygody Pana Samochodzika – Zbigniew Nienacki (231046) – Lubimyczytać.pl [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Król Olch (1996) – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Krwawa Iława. filmpolski.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ a b Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-01-18] .
- ↑ Parafie – Diecezja Elbląska. diecezja.elbląg.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Parafia greckokatolicka pw. św. Jana Apostoła. cerkiew.nazwa.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Iława. metodyści.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Ewangelicy w Iławie. ostroda.luteranie.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Zbór Betezda. kz.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Adresy Kościołów (miejsca nabożeństw). adwentysci.org.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ 18.11.1992 – Polska vs Łotwa – mecz towarzyski. hppn.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Iławskie Targi Sportu. osrodek.ilawa.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Związek Harcerstwa Polskiego. ilawa.zhp.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Aleje i szlaki piesze. it-ilawa.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Aleje i szlaki rowerowe. it-ilawa.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ a b Pojezierze Iławskie.Szlaki.Makroregion płn.-wsch. Polski [online], pojezierzeilawskie.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Stopa bezrobocia w województwie warmińsko-mazurskim w 2016r.. ilawa.praca.gov.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ moniter-inwestycji.pl.
- ↑ Honorowi obywatele Iławy. infoilawa.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Zasłużeni dla Iławy. Zaszczytne grono znów się powiększa i to dość znacznie. infoilawa.pl, 2015-08-21. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ Prof. Bronisław Jastrzębski odebrał statuetkę „Honorowego Obywatela Iławy”. infoilawa.pl, 2016-09-27. [dostęp 2016-12-30].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona miasta
- Historia Żydów w Iławie na portalu Wirtualny Sztetl
- Iława, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 263 .