Kingsman: Tajne służby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Kingsman: Tajne służby
Kingsman: The Secret Service
Ilustracja
Logo filmu
Gatunek szpiegowski
akcja
sensacja
Rok produkcji 2014
Data premiery 13 grudnia 2014
13 lutego 2015 (Polska)
Kraj produkcji Stany Zjednoczone
Wielka Brytania
Język angielski
Czas trwania 129 minut[1]
Reżyseria Matthew Vaughn
Scenariusz Jane Goldman
Matthew Vaughn
Główne role Colin Firth
Samuel L. Jackson
Mark Strong
Taron Egerton
Michael Caine
Muzyka Henry Jackman
Matthew Margeson
Zdjęcia George Richmond
Scenografia Paul Kirby
Kostiumy Arianne Phillips
Montaż Eddie Hamilton
Jon Harris
Produkcja Matthew Vaughn
David Reid
Adam Bohling
Wytwórnia Marv Films
Cloudy Productions
TSG Entertainment
Dystrybucja 20th Century Fox
Budżet 81 000 000 USD
Przychody brutto 414 351 546 USD
Kontynuacja Kingsman: Złoty krąg (2017)
Strona internetowa

Kingsman: Tajne służby (oryg. Kingsman: The Secret Service) – brytyjsko-amerykański szpiegowski film akcji na podstawie fikcyjnej organizacji o tej samej nazwie z komiksów wydawnictwa Icon Comics. Za reżyserię filmu odpowiadał Matthew Vaughn na podstawie scenariusza, który napisał razem z Jane Goldman. W rolach głównych wystąpili: Colin Firth, Samuel L. Jackson, Mark Strong, Taron Egerton i Michael Caine.

Film opowiada o szkoleniu i początkach kariery Gary’ego „Eggsy’ego” Unwina w tajnej organizacji szpiegowskiej. Eggsy dołącza do misji, by stawić czoła globalnemu zagrożeniu ze strony Richmonda Valentine’a, bogacza, który chce przeciwdziałać zmianom klimatycznym, mordując większość ludzkości.

Światowa premiera Tajnych służb miała miejsce 13 grudnia 2014 roku podczas Festiwalu Filmowego Butt-Numb-A-Thon w Stanach Zjednoczonych. W Polsce film zadebiutował 13 lutego 2015 roku. Tajne służby przy budżecie 81 milionów dolarów zarobiły ponad 414 milionów i otrzymały przeważnie pozytywne oceny od krytyków. Kontynuacja Tajnych służb, Kingsman: Złoty krąg miała premierę w 2017 roku. W 2021 roku premierę miał prequel serii, King’s Man: Pierwsza misja. Planowana jest też czwarta część, Kingsman: The Blue Blood, oraz serial Statesman.

Streszczenie fabuły[edytuj | edytuj kod]

W 1997 roku podczas misji na Bliskim Wschodzie tajny agent Lee Unwin poświęca swoje życie, by ochronić swojego przełożonego, Harry’ego Harta, przed eksplozją. Hart, obwiniając się o śmierć Lee, powraca do Londynu, gdzie wręcza wdowie po Unwinie, Michelle, i jej młodemu synowi Gary’emu „Eggsy’emu” medal z wygrawerowanym numerem pomocy w nagłych wypadkach i informuje go o specjalnym zdaniu–haśle[2].

Siedemnaście lat później Eggsy wyrósł na typowego chava, który porzucił szkolenie w Royal Marines pomimo swojej inteligencji, talentu gimnastycznego i umiejętności parkouru. Po aresztowaniu za kradzież i rozbicie samochodu Eggsy dzwoni pod numer na medalu i recytuje zdanie „oxfordy nie brogsy”. Hart organizuje jego uwolnienie i wyjaśnia, że jest członkiem Kingsman, prywatnej służby wywiadowczej założonej przez brytyjską elitę, a nazwa organizacji pochodzi od sklepu krawieckiego, którego teraz używają jako przykrywki dla swoich baz. Hart, który posługuje się pseudonimem „Galahad”, wyjaśnia mu, że zwolniło się stanowisko agenta, ponieważ „Lancelot” został zabity przez zabójczynię Gazelle podczas próby ratowania profesora Jamesa Arnolda przed porywaczami. Eggsy zgadza się zostać kandydatem Harta[2].

Merlin, agent Kingsman zapewniający wsparcie techniczne, odkrywa, że profesor Arnold pracuje tak, jakby nic się nie stało. Hart próbuje go przesłuchać w Imperial College London, ale mikrochip umieszczony w szyi profesora Arnolda eksploduje i zabija go. Służby Kingsman odkrywają, że sygnał detonacji jest powiązany z budynkiem należącym do pracodawcy Gazelle, Richmonda Valentine’a, miliardera i filantropa, który zaoferował wszystkim na świecie karty SIM, które zapewniają bezpłatną łączność komórkową i internetową. Hart, udający miliardera i filantropa, spotyka się z Valentinem[2].

Kandydaci na agentów są kolejno eliminowani przez różne niebezpieczne testy prowadzone przez Merlina. Zostają tylko Eggsy i Roxy, z którą Eggsy się zaprzyjaźnia. Eggsy odmawia ukończenia ostatniego zadania polegającego na zastrzeleniu mopsa, którego wychował podczas procesu szkolenia, w czego następstwie to Roxy zostaje nowym agentem – „Lancelotem”. Eggsy wraca do domu wynajętą taksówką. Po powrocie rzuca swój garnitur na ziemię i próbuje rozwiązać niedokończone sprawy i odegrać się na Deanie. Przed pubem Dean i jego gang siedzą na ławkach, a Eggsy odgraża się walką z Deanem. Jednakże okno taksówki automatycznie zamyka się i zawozi Eggsy’ego do Harta. Tam Hart informuje go, że pistolet, z którego miał strzelić do psa, był nienaładowany. Po krótkiej kłótni Hart przypomina Eggsy’emu, że wszystko, co zrobił dla niego, było oznaką wdzięczności za służbę jego ojca. Następnie rekrutuje Eggsy’ego z powrotem do Kingsman[2].

Hart odkrywa powiązania Valentine’a z grupą nienawiści w kościele w Kentucky i udaje się tam w okularach z nadajnikiem wideo. Podczas gdy Eggsy ogląda materiał na żywo na laptopie, Valentine aktywuje karty SIM u osób w kościele, uruchamiając sygnał, który powoduje, że parafianie i sam Hart stają się brutalni. Dzięki szkoleniu szpiegowskiemu Hartowi jako jedynemu udaje się przetrwać walkę. Przed kościołem Valentine spotyka się z Hartem, wyjaśnia mu, co się wydarzyło i strzela mu w twarz. Zszokowany Eggsy udaje się do siedziby Kingsman, gdzie zauważa, że Chester King ps. „Arthur” – przywódca Kingsman – ma bliznę na szyi podobną do tej, którą miał profesor Arnold. King ujawnia, że Valentine planuje aktywować karty SIM na całym świecie za pośrednictwem sieci satelitarnej, wierząc, że zabicie większości ludzi zapobiegnie jej wyginięciu w wyniku globalnego ocieplenia i tylko ci wybrani przez Valentine’a pozostaną przy życiu. Zaprasza Eggsy’ego do bycia częścią „nowego świata”. Ten jednak odrzuca ofertę i pozostaje lojalny wobec Harta. King próbuje zabić Eggsy’ego zatrutym drinkiem, ale Eggsy go rozprasza i zamienia szklanki, wskutek czego Arthur wypija truciznę. Eggsy rozcina jego bliznę i zabiera mikrochip[2].

Eggsy, Merlin i Roxy postanawiają powstrzymać Valentine’a. Roxy używa balonów na dużej wysokości, aby zniszczyć jedną z satelit, co ma przerwać sieć, jednak Valentine ma plan awaryjny. Merlin zabiera Eggsy’ego do bazy Valentine’a, gdzie udaje króla. Eggsy zostaje zdemaskowany przez jednego z byłych kandydatów na agenta Kingsmana, Charliego Hesketha. Merlin aktywuje zabezpieczenie wszczepionych chipów, zabijając prawie wszystkich, którzy mieli go zainstalowanego. Ich głowy zaczynają eksplodować, co pozwala Eggsy’emu uciec przed strażnikami. Valentine aktywuje sygnał, wywołując ogólnoświatowe pandemonium. Eggsy pokonuje Gazelle, a następnie używa jednej z jej zaostrzonych protez nogi, aby zabić Valentine’a, zatrzymując w ten sposób sygnał i powstrzymując zagrożenie. Następnie udaje się na umówiony seks do szwedzkiej księżniczki Tilde, którą uprowadził Valentine[2].

W scenie pomiędzy napisami Eggsy, który został nowym „Galahadem”, oferuje swojej matce i przyrodniej siostrze nowy dom z dala od agresywnego ojczyma[2].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

  • Colin Firth jako Harry Hart / Galahad, agent Kingsman, mentor Eggsy’ego[3][4].
  • Samuel L. Jackson jako Richmond Valentine, miliarder i filantrop, który zaniepokojony jest zmianami klimatu i dochodzi do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem jest wyeliminowanie większości ludzkości[3][4].
  • Mark Strong jako Hamish Mycroft / Merlin, agent Kingsman zapewniający wsparcie techniczne i nadzorujący proces testowania nowych agentów[5][4].
  • Taron Egerton jako Gary „Eggsy” Unwin, syn Michelle and Lee Unwinów, typowy chav, który zostaje kandydatem na agenta Kingsman zaproponowanym przez Galahada[3]. Alex Nikolov gra Eggsy’ego jako dziecko[4].
  • Michael Caine jako Chester King / Arthur, lider Kingsman[6][3][4].

W filmie wystąpili również: Sofia Boutella jako Gazelle, pomocniczka Valentine’a, która porusza się na protezach[3]; Jack Davenport jako Lancelot, agent Kingsman, który uczestniczył w misji, w której zginął ojciec Eggsy’ego[4]; Sophie Cookson jako Roxanne „Roxy” Morton, kandydatka na Kingsmana, która została nowym Lancelotem[7][3]; Mark Hamill jako James Arnold, akademicki profesor z Imperial College London i ekspert od spraw zmian klimatu[8][4]; Samantha Womack jako Michelle Unwin, matka Eggsy’ego; Geoff Bell jako Dean, jego ojczym; Jonno Davies jako Lee Unwin, ojciec Eggsy’ego, który zginął ratując Harta; Tobias Bakare i Theo Barklem-Biggs jako Jamal i Ryan, przyjaciele Eggsy’ego; Edward Holcroft jako Charlie Hesketh, kandydat Arthura na Kingsmana oraz Tom Prior jako Hugo Higins, Jack Cutmore-Scott jako Rufus Saville[4], Nicholas Banks jako Digby Barker[9], Nicholas Agnew jako Nathaniel i Rowan Polonski jako Piers, kandydaci na Kingsmanów[4].

Colin Firth
(Harry Hart / Galahad)
Samuel L. Jackson
(Richmond Valentine)
Mark Strong
(Hamish Mycroft / Merlin)
Taron Egerton
(Gary „Eggsy” Unwin)
Michael Caine
(Chester King / Arthur)

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Rozwój projektu[edytuj | edytuj kod]

Reżyser i współscenarzysta filmu, Matthew Vaughn

Pomysł na Kingsman zrodził się podczas rozmowy Marka Millara i Matthew Vaughna na temat filmów szpiegowskich podczas pracy nad filmem Kick-Ass; obaj uznali, że gatunek jest traktowany zbyt poważnie[10][11]. W październiku 2011 roku Millar i Dave Gibbons wyjawili, że pracują nad nowym komiksem The Secret Service. Poinformowano wtedy, że Vaughn jest współtwórcą pomysłu oraz posiada wyłączne prawa do jego adaptacji filmowej, która jest na wczesnym etapie rozwoju[12]. Początkowo Vaughn miał zająć się filmem The Secret Service zaraz po zakończeniu prac nad X-Men: Przeszłość, która nadejdzie[13]. Ostatecznie zrezygnował z prac nad filmem o X-Menach w październiku 2012 roku[14]. Reżyser sam później przyznał, że nie było to łatwą decyzją, jednak obawiał się, że ktoś go wyprzedzi i nakręci przed nim zabawny film szpiegowski[10].

Vaughn napisał scenariusz wspólnie z Jane Goldman. W marcu 2013 roku poinformowano, że 20th Century Fox zajmie się dystrybucją filmu. Zabiegało o to również Universal Pictures[15]. Data amerykańskiej premiery została wyznaczona na 14 listopada 2014 roku[16]. W listopadzie przesunięto ją na 6 marca 2015 roku[17]. W marcu 2014 roku ponownie zmieniono datę, tym razem na 24 października 2014 roku[18]. W sierpniu wyznaczono ostateczną datę amerykańskiej premiery na 13 lutego 2015 roku[19]. Film został wyprodukowany przez należące do Vaughna Marv Films przy współpracy z Cloudy Productions i TSG Entertainment. Vaughn został również jednym z producentów filmu, obok Davida Reida i Adama Bohlinga[1].

Casting[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2012 roku Matthew Vaughn poinformował, że w filmie zagra Mark Hamill, jednak reżyser zaznaczył, że nie będzie to główna rola[11]. W kwietniu 2013 roku poinformowano, że Colin Firth prowadzi rozmowy dotyczące jednej z głównych ról w filmie[20]. W czerwcu pojawiły się doniesienia, że Leonardo DiCaprio negocjuje rolę złoczyńcy. Potwierdzono wtedy również angaż Firtha[21]. Ostatecznie Vaughn wyjawił w 2015 roku, że doniesienia dotyczące DiCaprio były nieprawdziwe[22].

W lipcu do obsady dołączyli Michael Caine[6] i Taron Egerton w roli młodego szpiega. Aaron Taylor-Johnson, Jack O’Connell i John Boyega rozważani byli do tej roli. Pojawiła się również informacja, że reżyser chciałby obsadzić w filmie Emmę Watson lub Bellę Heathcote[23]. We wrześniu, ostatecznie rolę tę otrzymała Sophie Cookson[7]. W sierpniu Samuel L. Jackson został zaangażowany do roli głównego złoczyńcy. Pojawiły się też doniesienia, że Tom Cruise był brany pod uwagę[24]. W październiku poinformowano, że Sofia Boutella zagra w filmie czarny charakter[25].

Pojawiły się również doniesienia, że Lady Gaga, Adele, Taylor Swift, David Beckham i Elton John pojawią się w rolach cameo, jednak okazały się one fałszywe[25].

Zdjęcia i postprodukcja[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia do filmu rozpoczęły się w październiku 2013 roku w Deepcut w hrabstwie Surrey w Wielkiej Brytanii, gdzie zrealizowano zdjęcia w St. Barbara’s Church[26]. Alexandra and Ainsworth Estate na Camden posłużyły w filmie jako osiedle, na którym mieszkał Eggsy[27]. Film kręcono również w Warner Bros. Studios w Leavesden pod Londynem[28]. Prace na planie zakończyły się pod koniec stycznia 2014 roku[29]. Za zdjęcia odpowiadał George Richmond, scenografią zajął się Paul Kirby, a kostiumy zaprojektowała Arianne Phillips[1].

Montażem zajęli się Eddie Hamilton i Jon Harris. Efekty specjalne przygotowały studia: Prime Focus World, Nvizible, Jellyfish Pictures, Panton Creative, Doc & A Soc, Peerless i BUF Compagnie, a odpowiadali za nie Steve Begg i Steve Warner[1].

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

W maju 2014 roku poinformowano, że Henry Jackman i Matthew Margeson skomponują muzykę do filmu[30]. Album, Kingsman: The Secret Service (Original Motion Picture Score), został wydany 13 lutego 2015 roku przez La-La Land Records[31][32].

W filmie ponadto wykorzystano utwory: „Money for Nothing” (Dire Straits), „Bonkers” (Dizzee Rascal), „Feel the Love” (Rudimental i John Newman), „Free Bird” (Lynyrd Skynyrd), „Give It Up” (KC & The Sunshine Band), „Slave to Love” (Bryan Ferry), „Get Ready for It” (Take That)[33], „Pomp & Circumstance” (Edward Elgar) i „Heavy Crown” (Iggy Azalea i Ellie Goulding)[34].

Wydanie[edytuj | edytuj kod]

Światowa premiera filmu Kingsman: Tajne służby odbyła się 13 grudnia 2014 roku podczas Festiwalu Filmowego Butt-Numb-A-Thon w Stanach Zjednoczonych[35]. 14 stycznia 2015 roku miała miejsce europejska premiera w Londynie, podczas której pojawiła się obsada i produkcja filmu oraz zaproszeni specjalni goście[36].

Dla szerszej publiczności film zadebiutował 30 stycznia 2015 roku w Wielkiej Brytanii[37] i Szwecji. 5 lutego pojawił się w Australii i Nowej Zelandii. Od 11 lutego pojawił się w Korei Południowej, a 12 lutego w Rosji, Singapurze, Holandii, Izraelu i Zjednoczonych Emiratach Arabskich[38]. 13 lutego zadebiutował w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie[19], Południowej Afryce, Rumunii[38] i w Polsce[39]. Do końca lutego pojawił się we Francji, Belgii i Tajwanie, Portugalii, Hiszpanii, Meksyku, Indiach i we Włoszech. 5 marca zadebiutował w Brazylii, 12 i 13 marca w Niemczech, Austrii i Turcji. W Chinach dostępny był od 27 marca, a w Japonii od 11 września[38].

Początkowo amerykańska data premiery zapowiedziana została na 14 listopada 2014 roku[16], później przesunięto ją jeszcze trzykrotnie: na 6 marca 2015[17], 24 października 2014[18] i ostatecznie na 13 lutego 2015 roku[19].

Film został wydany cyfrowo 15 maja 2015 roku w Stanach Zjednoczonych, a 9 czerwca na nośnikach DVD i Blu-ray przez 20th Century Fox Home Entertainment[40]. W Polsce został on wydany 10 czerwca tego samego roku przez Imperial CinePix[41].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Box office[edytuj | edytuj kod]

Film, przy budżecie wynoszącym 81 milionów dolarów, zarobił w weekend otwarcia prawie 7 milionów dolarów w Wielkiej Brytanii i Szwecji. Podczas weekendu otwarcia w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie przychód z kin wyniósł 36 milionów dolarów. W sumie na świecie Tajne służby zarobiły ponad 414 milionów, z czego prawie 760 tysięcy w Polsce[38].

Krytyka w mediach[edytuj | edytuj kod]

Film spotkał się z pozytywną reakcją krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes 75% z 264 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 6,8/10[42]. Na portalu Metacritic średnia ważona ocen z 50 recenzji wyniosła 60 punktów na 100[43]. Natomiast według serwisu CinemaScore, zajmującego się mierzeniem atrakcyjności filmów w Stanach Zjednoczonych, publiczność przyznała mu ocenę B+ w skali od F do A+[37].

Peter Travers z „Rolling Stone” stwierdził, że „ten postrzelony film akcji o brytyjskich tajnych agentach jest szalenie wstrząsający […] Nawet gdy traci sens, Kingsman jest zabawą nie do powstrzymania”[44]. Chris Hewitt z „Empire Magazine” ocenił, że jest to „być może najbardziej ryzykowny film od lat, list miłosny Vaughna do filmów szpiegowskich może być miejscami nierówny, ale jest bardzo brutalny i wystarczająco zabawny, aby przezwyciężyć wady”[45]. Peter Debruge z „Variety” napisał, że „dla tych, którzy uważają, że James Bond stał się trochę zbyt poważny na starość, Kingsman: Tajne służby przywraca brak szacunku do brytyjskiego gatunku szpiegowskiego, oferując młodszą, uliczną odmianę formuły 007, jednocześnie radośnie kładąc nacisk na ulubione elementy publiczności — krawiecki gust, zabójcze zabawki i zwariowani superzłoczyńcy”[1]. Manohla Dargis z „The New York Times” zauważa, że „Vaughna nie interesuje zrozumienie przemocy jako narzędzia filmowego. Nie używa przemocy tylko ją roztrwania”. Stwierdza też, że „jego prawdziwym talentem jest dostarczanie ekstremalnej przemocy ze wzruszeniem ramion i uśmiechem”[46].

Michał Walkiewicz z portalu Filmweb napisał, że „Kingsman: Tajne służby to film doskonały w swojej klasie: pastisz, który każdy reżyser blockbusterów z ambicjami chciałby mieć w swoim dorobku; obraz, który każdy fan brytyjskiej autoironii zawsze chciał obejrzeć; wreszcie, świadectwo potrójnego dystansu - do kina, siebie i widzów - za które Vaughnowi należą się kredyt zaufania i wywrotka pieniędzy”[47]. Darek Kuźma z portalu Onet.pl ocenił, że „będąc jednocześnie parodią, pastiszem i filmowym listem miłosnym do klasycznego kina szpiegowskiego, Kingsman: Tajne służby doskonale łączy, co rzadkie w dzisiejszych czasach. Blockbusterową energię, inteligentną grę konwencjami oraz popkulturową uciechę w najlepszym możliwym wydaniu. Matthew Vaughn, jeden z największych obecnie reżyserów-ryzykantów na obszarze kina rozrywkowego, potwierdza, że zawsze można na niego liczyć”[48]. Kalina Mróz z „Gazety Wyborczej” stwierdziła, że „Reżyser wrzucił do jednego worka kobietę z szablami zamiast stóp (Planet Terror), eleganckich agentów posługujących się wymyślnymi gadżetami (Bond) i komiksową historię dzieciaka chcącego zostać superbohaterem. A wszystko to okrasił masą aluzji do angielskiej historii i obyczajowości. Wyszedł mu film niezwykle dowcipny, choć nieco przydługi”[49]. Bartosz Tomaszewski z Movies Room ocenił, że „Kingsman: Tajne Służby to nie tylko wygłupy na ekranie. Jednym z najjaśniejszych punktów tej świetnej produkcji jest obsada. W jej skład wchodzi śmietanka brytyjskich aktorów (...) Świetny w roli komicznie sepleniącego arcyłotra jest Samuel L. Jackson. Natomiast błysk w oku Tarona Egertona, urocza Sophie Cookson i zabójcza Sofia Boutella dodają tu wiele świeżości. Po zmiksowaniu otrzymujemy na ekranie mieszkankę klasy, ekstrawagancji oraz młodzieńczej brawury”[50].

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Ceremonia Kategoria Nominowani Rezultat Przypis
2015 Teen Choice Awards Ulubiony film akcji / przygodowy Kingsman: Tajne służby Nominacja [51]
Przełomowa rola kinowa Taron Egerton Nominacja
Empire Awards Najlepszy brytyjski film Kingsman: Tajne służby Wygrana [52][53]
Najlepszy męski debiut Taron Egerton Wygrana
Najlepszy thriller Kingsman: Tajne służby Nominacja
Najlepszy żeński debiut Sophie Cookson Nominacja
Golden Schmoes Awards Najbardziej niedoceniony film Kingsman: Tajne służby Wygrana [54]
Najlepsza sekwencja akcji Kingsman: Tajne służby (walka w kościele) Wygrana
Największa niespodzianka Kingsman: Tajne służby Nominacja
Przełomowy występ Taron Egerton Nominacja
Najfajniejsza postać Colin Firth jako Harry Hart / Galahad Nominacja
Najbardziej pamiętna scena w filmie Kingsman: Tajne służby (walka w kościele) Nominacja
Najlepsza kwestia Kingsman: Tajne służby („Manners Maketh Man”) Nominacja
2016 Amerykańska Gildia Kostiumologów Najlepsze kostiumy w filmie współczesnym Arianne Phillips Nominacja [55]
MTV Movie Awards Najlepszy czarny charakter Samuel L. Jackson Nominacja [56]
Saturn Awards Najlepsza adaptacja komiksu Kingsman: Tajne służby Nominacja [57]
Najlepszy aktor Taron Egerton Nominacja
Najlepszy scenariusz Jane Goldman, Matthew Vaughn Nominacja
Najlepsze kostiumy Arianne Phillips Nominacja
Najlepszy montaż Eddie Hamilton, Jon Harris Nominacja
Nagroda Japońskiej Akademii Filmowej Najlepszy film zagraniczy Kingsman: Tajne służby Nominacja [58]
London Critics Circle Film Awards Brytyjski / irlandzki aktor roku Michael Caine Nominacja [59]
National Film Awards Najlepszy film zagraniczny Kingsman: Tajne służby Wygrana [60]
Najlepszy aktor Taron Egerton Nominacja
Colin Firth Nominacja
Najlepszy aktor drugoplanowy Samuel L. Jackson Wygrana
Michael Caine Nominacja
Najlepsza aktorka drugoplanowa Sofia Boutella Nominacja
Najlepszy debiut Taron Egerton Wygrana
Najlepszy przełomowy występ w filmie Colin Firth Nominacja

Wpływ[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2019 roku przemontowana scena w kościele została pokazana podczas konferencji zwolenników prezydenta Donalda Trumpa[61]. W klipie tym twarz Colina Firtha została zastąpiona twarzą Trumpa, który morduje ludzi, ich twarze zostały zastąpione ludźmi z mediów, krytykami i politykami opozycyjnymi. Biały Dom opublikował oświadczenie, w którym prezydent Trump potępił to nagranie i poinformował, że go nie widział[62].

Kontynuacje[edytuj | edytuj kod]

 Osobne artykuły: Kingsman: Złoty krąg i King’s Man: Pierwsza misja.

W czerwcu 2015 roku ujawniono, że Matthew Vaughn rozpoczął prace nad sequelem[63]. Wcześniej Mark Millar i Vaughn poinformowali, że powstanie kontynuacji uzależnione jest od wyników finansowych Tajnych służb[64]. Kingsman: Złoty krąg zadebiutował w 2017 roku. Vaughn ponownie zajął się reżyserią i napisał scenariusz z Jane Goldman. Colin Firth, Taron Egerton i Mark Strong powtórzyli swoje role z pierwszej części, a dołączyli do nich Halle Berry, Channing Tatum i Jeff Bridges oraz Elton John, który zagrał samego siebie i Julianne Moore jako główna antagonistka filmu, Poppy Adams[65]. W maju 2017 roku Vaughn poinformował, że planowana jest trzecia część i że rozpoczął już z Goldman prace nad scenariuszem[66]. Firth i Egerton mają powrócić w swoich rolach w Kingsman: The Blue Blood[67][68].

We wrześniu 2017 roku Vaughn wyjawił, że w planach jest spin-off[69], a w czerwcu 2018 roku, że pracuje również nad prequelem serii, którego akcja ma się rozgrywać na początku XX wieku i opowiadać o początkach Kingsman, oraz nad ośmioodcinkowym serialem. Poinformował wtedy również, że spin-off ma opowiadać o amerykańskiej agencji Statesman i ujawnił, że Berry, Tatum i Bridges powtórzą swoje role ze Złotego kręgu[70]. Prequel, King’s Man: Pierwsza misja, po kilkukrotnym przesuwaniu daty premiery wskutek pandemii COVID-19, zadebiutował w 2021 roku. Vaughn zajął się reżyserią i napisał scenariusz razem z Karlem Gajdusekiem. W rolach głównych wystąpili: Ralph Fiennes, Gemma Arterton, Rhys Ifans, Matthew Goode, Tom Hollander, Harris Dickinson, Daniel Brühl, Djimon Hounsou i Charles Dance[71]. W grudniu 2021 roku Vaughn poinformował, że podjęto decyzję o zmianie filmu Statesman w serial telewizyjny[67][72].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Peter Debruge: Film Review: ‘Kingsman: The Secret Service’ (ang.). Variety. [dostęp 2014-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-03)].
  2. ↑ a b c d e f g Matthew Vaughn, Kingsman: Tajne służby, 20th Century Fox.
  3. ↑ a b c d e f Brian Galagher: Kingsman: Secret Service Preview: Meet the Characters (ang.). Movie Web. [dostęp 2014-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  4. ↑ a b c d e f g h i Kingsman The Secret Service (2015) (ang.). Brytyjski Instytut Filmowy. [dostęp 2022-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  5. ↑ Angie Han: ‘Kingsman: The Secret Service’ Trailer: The Most Dangerous Job Interview in the World (ang.). /Film. [dostęp 2014-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  6. ↑ a b Jim Vejvoda: Matthew Vaughn Casts Michael Caine in The Secret Service (ang.). IGN. [dostęp 2013-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  7. ↑ a b Justin Kroll: Sophie Cookson Lands Female Lead in Matthew Vaughn’s ‘Secret Service’ (EXCLUSIVE) (ang.). Variety. [dostęp 2013-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  8. ↑ Gina McIntyre: Mark Hamill: Actor talks ‘Kingsman’ cameo, ‘Star Wars’ anticipation (ang.). Los Angeles Times. [dostęp 2015-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-21)].
  9. ↑ Lauren Nash: St Neots actor makes major film debut with Kingsman: The Secret Service starring Colin Firth (ang.). The Hunts Post. [dostęp 2015-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  10. ↑ a b Scott Collura: Matthew Vaughn Talks Choosing Kingsman: The Secret Service Over X-Men: Days of Future Past, Changing the Comic, and Bringing Fun Back to Spy Movies (ang.). IGN. [dostęp 2014-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-19)].
  11. ↑ a b Kenji Lloyd: Mark Millar says The Secret Service will be his S.H.I.E.L.D. and Mark Hamill will have Pivotal Role (ang.). HeyUGuys. [dostęp 2012-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-24)].
  12. ↑ Borys Kit: ‘X-Men’ Director Matthew Vaughn Developing Mark Millar Comics ‘The Secret Service,’ ‘Superior’ (ang.). The Hollywood Reporter. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-17)].
  13. ↑ Silas Lesnick: Mark Millar Updates on Nemesis and The Secret Service (ang.). Superhero Hype. [dostęp 2012-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)].
  14. ↑ Mike Fleming, Jr: Matthew Vaughn Won’t Direct ‘X-Men: First Class 2’; Will Bryan Singer Replace Him? (ang.). Superhero Hype. [dostęp 2012-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-12)].
  15. ↑ James White: Fox Lands The Secret Service (ang.). Empire Magazine. [dostęp 2013-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-14)].
  16. ↑ a b Mike Fleming, Jr: Update: Fox Wins Rights To Matthew Vaughn’s Next Pic ‘The Secret Service’, Sets November 2014 Release Date (ang.). Deadline Hollywood. [dostęp 2013-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  17. ↑ a b Fox Shifts ‘Fantastic Four’, ‘The Secret Service’, ‘Assassin’s Creed’, Sets ‘Untitled Vince Vaughn’ & ‘Susan Cooper’ Dates (ang.). Deadline Hollywood. [dostęp 2013-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  18. ↑ a b Brendan Bettinger: Fox Announces Release Dates for The Fantastic Four 2, Wolverine Sequel, Untitled Marvel Film, Taken 3, Ridley Scott Project, and More (ang.). Collider. [dostęp 2014-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  19. ↑ a b c Pamela McClintock: ‘Fifty Shades of Grey’ to Compete With Fox’s ‘Kingsman’ at Box Office (ang.). The Hollywood Reporter. [dostęp 2014-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  20. ↑ Angie Han: Colin Firth in Talks to Star in Matthew Vaughn’s ‘Secret Service’ (ang.). The Hollywood Reporter. [dostęp 2013-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  21. ↑ Hugh Armitage: Leonardo DiCaprio in talks for Mark Millar's 'Secret Service'? (ang.). Digital Spy. [dostęp 2013-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  22. ↑ Drew Taylor: Matthew Vaughn Says the 'Kingsman' Sequel Will Introduce the American Branch (EXCLUSIVE) (ang.). Movie Fone. [dostęp 2015-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-24)].
  23. ↑ Justin Kroll: Matthew Vaughn Eyes Newcomer Taron Egerton for ‘Secret Service’ (EXCLUSIVE) (ang.). Variety. [dostęp 2013-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-22)].
  24. ↑ James White: Samuel L. Jackson Will Be The Villain For The Secret Service (ang.). Empire Magazine. [dostęp 2013-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  25. ↑ a b Hugh Armitage: 'The Secret Service' casts Sofia Boutella as villain (ang.). Digital Spy. [dostęp 2013-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  26. ↑ James Chapple: Colin Firth spotted on Secret Service film set in Deepcut (ang.). Surrey Advertiser. [dostęp 2013-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  27. ↑ Massive Hollywood thriller filmed on Camden estate proved “sweet as honey” for residents (ang.). Film Fixer. [dostęp 2015-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  28. ↑ Spencer Perry: From the Set of Kingsman: The Secret Service (ang.). Superhero Hype. [dostęp 2014-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  29. ↑ Nia Daniels: Colin Firth's busy schedule (ang.). KFTV. [dostęp 2014-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  30. ↑ Henry Jackman & Matt Margeson to Score Matthew Vaughn’s ‘Kingsman: The Secret Service’ (ang.). Film Music Reporter. [dostęp 2015-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  31. ↑ a b ‘Kingsman: The Secret Service’ Soundtrack Details (ang.). Film Music Reporter. [dostęp 2015-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  32. ↑ Weekly Film Music Roundup (ang.). Film Music Reporter. [dostęp 2015-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  33. ↑ Tom M Ford: The Kingsman Playlist (ang.). Mr Porter. [dostęp 2015-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  34. ↑ Kingsman: The Secret Service (ang.). soundtrack.net. [dostęp 2022-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  35. ↑ Scott Mendelson: Good News/Bad News Of 'Kingsman: The Secret Service's $400M Milestone (ang.). Forbes. [dostęp 2015-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  36. ↑ Watch Kingsman: The Secret Service World Premiere Live On Yahoo (ang.). Yahoo!. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-08)].
  37. ↑ a b Anthony D’Alessandro: How ‘Kingsman’ Braved ‘Fifty Shades’ & Topped $400M Worldwide (ang.). Deadline Hollywood. [dostęp 2015-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-03)].
  38. ↑ a b c d Kingsman: The Secret Service (ang.). Box Office Mojo. [dostęp 2022-01-02].
  39. ↑ „Kingsman” przedpremierowo w polskich kinach (pol.). Filmweb. [dostęp 2015-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  40. ↑ Spencer Perry: Kingsman: The Secret Service Coming to Digital HD in May and Blu-ray in June (ang.). Superhero Hype. [dostęp 2015-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-02)].
  41. ↑ Magdalena Zaborska: Kingsman: Tajne służby (Kingsman: The Secret Service) (pol.). Kino Active. [dostęp 2015-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-03)].
  42. ↑ Kingsman: The Secret Service (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-01-02].
  43. ↑ Kingsman: The Secret Service (ang.). Metacritic. [dostęp 2022-01-02].
  44. ↑ Peter Travers: Kingsman: The Secret Service (ang.). Rolling Stone. [dostęp 2015-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-03)].
  45. ↑ Chris Hewitt: Kingsman: The Secret Service Review (ang.). Empire Magazine. [dostęp 2014-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-20)].
  46. ↑ Manohla Dargis: Review: In ‘Kingsman: The Secret Service,’ Colin Firth Get His Suits Splattered (ang.). The New York Times. [dostęp 2015-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-25)].
  47. ↑ Michał Walkiewicz: Parasolki z Secret Service (pol.). Filmweb. [dostęp 2015-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-27)].
  48. ↑ Darek Kuźma: „Kingsman: Tajne służby”: team Britain - recenzja (pol.). Onet.pl. [dostęp 2015-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-22)].
  49. ↑ Kalina Mróz: "Kingsman: Tajne służby". Angielscy rycerze w garniturach (pol.). Gazeta Wyborcza. [dostęp 2015-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-03)].
  50. ↑ Bartosz Tomaszewski: Recenzja filmu Kingsman: Tajne służby (2015) (pol.). Movies Room. [dostęp 2017-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-03)].
  51. ↑ Kaeli Wells: Teen Choice Awards 2015: Taylor Swift, 'Empire,' 'Pitch Perfect 2' Among Second Wave of Nominees (ang.). The Hollywood Reporter. [dostęp 2015-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-27)].
  52. ↑ Michael Rosser: Imitation Game leads Empire Awards nominations (ang.). Screen Daily. [dostęp 2015-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-06)].
  53. ↑ The Jameson Empire Awards 2015 Live Blog (ang.). Empire Magazine. [dostęp 2015-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-09)].
  54. ↑ Golden Schmoes winners and nominees (2015) (ang.). JoBlo.com. [dostęp 2022-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-17)].
  55. ↑ Costume Designers Guild Award Nominees (ang.). The Hollywood Reporter. [dostęp 2016-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-03)].
  56. ↑ Maane Khatchatourian: MTV Movie Awards 2016: Complete List of Nominees (ang.). Variety. [dostęp 2016-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-01)].
  57. ↑ Matthew Mueller: Saturn Awards 2016 Nominees Announced (ang.). Comic Book. [dostęp 2016-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)].
  58. ↑ Gavin J.Blair: Japan Academy Awards: Cannes Entry ‘Our Little Sister’ Leads With 12 Nominations (ang.). The Hollywood Reporter. [dostęp 2016-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-03)].
  59. ↑ James White: Mad Max: Fury Road among the winners at the London Critics Circle Film Awards (ang.). Empire Magazine. [dostęp 2016-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-03)].
  60. ↑ Laura Campbell: 2016 National Film Awards UK winners announced (ang.). The National Post. [dostęp 2016-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-03)].
  61. ↑ Josh Taylor: Fake video of Trump shooting media and opponents 'shown at president's resort' (ang.). The Guardian. [dostęp 2019-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-01)].
  62. ↑ Jill Colvin, Amanda Seitz: White House: Trump condemns violent parody, hasn’t seen it (ang.). Associated Press. [dostęp 2019-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-01)].
  63. ↑ Kevin Jagernauth: Matthew Vaughn Says He’s Writing The ‘Kingsman’ Sequel And May Direct (ang.). Indie Wire. [dostęp 2015-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-18)].
  64. ↑ Alex Midy: Exclusive: Matthew Vaughn shares details on Kingsman 2 and Kick Ass 3 (ang.). JoBlo.com. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-09)].
  65. ↑ Todd McCarthy: ‘Kingsman: The Golden Circle’: Film Review (ang.). The Hollywood Reporter. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-18)].
  66. ↑ Robert Mitchell: Matthew Vaughn Says Third ‘Kingsman’ Film Already Planned (ang.). Variety. [dostęp 2017-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-21)].
  67. ↑ a b Kyle Cruse: Kingsman 3 Director Drops Story Details About Eggsy & Harry’s Future (ang.). Screen Rant. [dostęp 2021-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-17)].
  68. ↑ Paolo Alfar: The King's Man: 5 Things Fans Are Excited To See In The Prequel (& 5 That Make Them Nervous) (ang.). Screen Rant. [dostęp 2020-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-01)].
  69. ↑ Corey Chichizola: How Many Kingsman Movies Matthew Vaughn Plans To Make (ang.). Cinema Blend. [dostęp 2017-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-30)].
  70. ↑ Ben Travis, Chris Hewitt: Kick-Ass Reboot and Kingsman Universe Coming from Matthew Vaughn’s New Studio – Exclusive (ang.). Empire Magazine. [dostęp 2018-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-16)].
  71. ↑ Steve Weintraub: ‘The King’s Man’s Rhys Ifans and Djimon Hounsou on Matthew Vaughn and Why Filming the Big Rasputin Fight was a “World of Pain” (ang.). Collider. [dostęp 2021-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-26)].
  72. ↑ Rachel Labonte: Loki Inspired King's Man Director To Make Statesman TV Show Spinoff (ang.). Screen Rant. [dostęp 2021-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-30)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Seria filmów Kingsman
Filmy fabularne na podstawie komiksów Marvela
Pojedyncze
filmy
Ant-Man
Avengers
Blade
Czarna Pantera
Doktor Strange
Kapitan Ameryka
Kapitan Marvel
Deadpool
Fantastyczna Czwórka
Ghost Rider
Hulk
Iron Man
Punisher
Spider-Man
Strażnicy Galaktyki
Thor
Venom
Wolverine
X-Men
Na podstawie
imprintów
Faceci w czerni
Kick-Ass
Kingsman
Filmy w reżyserii Matthew Vaughna
2000-09
2010-19
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kingsman:_Tajne_służby&oldid=66070565”