Glinojeck

Glinojeck
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

ciechanowski

Gmina

Glinojeck

Data założenia

ok. 1400 roku (pierwsza wzmianka pochodzi z 1403 r.)

Prawa miejskie

1993

Burmistrz

Łukasz Kapczyński

Powierzchnia

7,4 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności
• gęstość


2809[1]
381,1 os./km²

Strefa numeracyjna

+48 23

Kod pocztowy

06-450

Tablice rejestracyjne

WCI

Położenie na mapie gminy Glinojeck
Mapa konturowa gminy Glinojeck, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Glinojeck”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Glinojeck”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Glinojeck”
Położenie na mapie powiatu ciechanowskiego
Mapa konturowa powiatu ciechanowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Glinojeck”
Ziemia52°49′05″N 20°17′10″E/52,818056 20,286111
TERC (TERYT)

1402034

SIMC

0114620

Urząd miejski
ul. Płocka 12
06-450 Glinojeck
Strona internetowa
BIP

Glinojeckmiasto w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Glinojeck. Miasto leży na zachód od Ciechanowa, na Równinie Raciąskiej nad rzeką Wkrą, na Mazowszu. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. ciechanowskiego.

Według danych GUS z 31 grudnia 2022 r. miasto zamieszkiwało 2809 mieszkańców (w tym 1412 kobiet oraz 1397 mężczyzn)[1].

Położenie[edit | edit source]

Glinojeck leży na skrzyżowaniu dróg krajowych nr 7 (E77: WarszawaGdańsk) i nr 60 (PłockCiechanów). Gmina posiada największą w Europie środkowo-wschodniej cukrownię zarządzaną przez spółkę Pfeifer & Langen Polska S.A.[2]

Historia[edit | edit source]

Pierwsza wzmianka o miejscowości Glinojeck pochodzi z 1403 r. Należał on wtedy do powiatu sulerzyskiego, później niedzborskiego w ziemi zawkrzeńskiej. Był własnością szlachecką. Na przestrzeni wieków należał do różnych właścicieli. W 1418 r. był nim Guntek herbu Prus, w 1448 r. występuje Mikołaj, dziedzic Glinojecka, brat poprzedniego, potem Stanisław Guntkowic. Przez dłuższy czas należał Glinojeck do Glinojeckich, jednakże urodzony w 1779 r. Antoni Glinojecki był w pierwszej połowie XIX w. dziedzicem sąsiednich Szyjk, tak jak i jego syn Franciszek. W 1859 r. założona została przez spółkę obywatelską cukrownia „Izabelin” której osada zawdzięcza swój rozwój. Robotnicy z cukrowni uczestniczyli w powstaniu styczniowym, a także w strajkach w 1918, kiedy to utworzyli radę delegatów robotniczych. Podczas II wojny światowej wielu cukrowników walczyło z okupantem. W 1977 wybudowano nowoczesny kombinat cukrowniczy[3].

Glinojeck prawa miejskie uzyskał 1 października 1993 roku.

Kalendarium[edit | edit source]

Cukrownia Glinojeck
  • 1992
    • Powstał Gminny Ośrodek Kultury.
    • Samorząd gminny przejął orkiestrę dętą od Cukrowni Glinojeck.
    • Zostało uruchomione kąpielisko nad rzeką Wkrą.
  • 1993
    • 1 października – Glinojeck otrzymał status miasta.
    • Wydany został 1 numer gazetki samorządowej Wieści Glinojecka.
  • 1998 – Po raz pierwszy w Glinojecku odbył się Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny „Kupalnocka”.
  • 2003
    • 600-lecie Glinojecka.
    • Odbył się międzypaństwowy mecz piłki ręcznej kobiet Polska-Rosja[4]
  • 2004 – Odbył się Drużynowy Puchar Polski Kobiet w Podnoszeniu Ciężarów.
  • 2005 – Do użytku została oddana nowa oczyszczalnia ścieków.
  • 2006 – Przed kościołem został odsłonięty i poświęcony pomnik św. Stanisława, patrona miejscowej parafii.
  • 2008
  • 2010
    • Do użytku został przekazany kompleks sportowy „Orlik”.
    • Odbyły się Mistrzostwa Polski w podnoszeniu ciężarów.

Demografia[edit | edit source]

  • Piramida wieku mieszkańców Glinojecka w 2014 roku[5].


Polityka[edit | edit source]

Burmistrzowie:

Architektura[edit | edit source]

Zabytki[edit | edit source]

Pomnik lotnika RAF, Edwarda Piątkowskiego z Glinojecka, poległego w 1943
Dwór w Glinojecku

Media[edit | edit source]

Miasto od 1993 roku posiada własną, bezpłatną gazetę lokalną[6]. Do roku 2013 redaktorem naczelnym był Tadeusz Woicki. Od 2013 do początku 2015 roku gazeta nie była wydawana z powodów finansowych[7]. W marcu 2015 roku wznowiono wydawanie Wieści Glinojecka. W latach 2015-2018 redaktor naczelną gazety była Małgorzata Żdanowska, a od 2019 Barbara Tokarska-Wójciak.

W 2013 roku z inicjatywy osób prywatnych funkcjonowanie rozpoczęły portale informacyjne glinojeck.info oraz mojglinojeck.pl.

Religia[edit | edit source]

Kościół Chrystusa Odkupiciela

Kościół katolicki

Świadkowie Jehowy

Sport i rekreacja[edit | edit source]

W mieście funkcjonuje klub sportowy MKS „Kryształ” Glinojeck, który w sezonie 2023/2024 gra w klasie okręgowej (grupa ciechanowsko-ostrołęcka)[9]. Mecze odbywają się na wielofunkcyjnym Stadionie Miejsko-Gminnym na 658 widzów przy ul. Parkowej 22[10].

Przypisy[edit | edit source]

  1. a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-09-14].
  2. Pfeifer & Langen w Polsce.
  3. Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński „Mazowsze, mały przewodnik” Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 119.
  4. Z kalendarium miasta Glinojecka. Wieści Glinojecka, 2020. [dostęp 2021-06-03].
  5. Glinojeck w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  6. Wieści Glinojecka
  7. Protokół z obrad Sesji Rady Miejskiej w Glinojecku z dnia 31 stycznia 2013 roku. glinojeck.bipgmina.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)]..
  8. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2015-01-16].
  9. Informacja o klubie – 90minut.pl.
  10. Kryształ Glinojeck. 90minut.pl. [dostęp 2020-11-23]. (pol.).

Bibliografia[edit | edit source]

  • Edward Lewandowski: Glinojeck – miasto i gmina (od czasów dawnych do współczesnych). Ciechanów: Art & Archeology, 1998. ISBN 83-910442-0-3.
  • Pełka-Ślesicka Katarzyna, Szkic z dziejów miasta i gminy Glinojeck (od czasów najdawniejszych do zakończenia drugiej wojny światowej), Glinojeck 2012

Linki zewnętrzne[edit | edit source]