44 Eskadra Lotnicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
44 Eskadra Lotnicza
44 Eskadra Wywiadowcza
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1924

Rozformowanie

1926

Tradycje
Kontynuacja

115 eskadra myśliwska

Organizacja
Dyslokacja

Toruń

Rodzaj wojsk

lotnictwo

44 eskadra lotniczapododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Formowanie 44 eskadry wywiadowczej rozpoczęto z dniem 23 maja 1924 na lotnisku w Toruniu. Eskadra wchodziła w skład II dywizjonu 4 pułku lotniczego. Pierwsze samoloty Potez XV otrzymała w połowie 1925 i dopiero wtedy przystąpiono do szkolenia personelu latającego i technicznego. W tym okresie eskadrę przemianowano na 44 eskadrę lotniczą[1].

Na podstawie rozkazu MSWojsk. Departamentu Żeglugi Powietrznej L.dz.500/tjn.Og.Qrg. z 26 maja 1926 rozwiązano II dywizjon, a 44 eskadra lotnicza została rozformowana. Personel i sprzęt przeniesiono do tworzącej się 115 eskadry myśliwskiej 4 pułku lotniczego[1].

Dowódcy eskadry[edytuj | edytuj kod]

  • kpt.pil. Ignacy Prawdzic-Sękowski (V 1924 – IX 1925[1])
  • kpt.pil. Antoni Gosiewski (IX 1925 – 1926[1])

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Pawlak 1989 ↓, s. 304.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]